Πλήρης εργογραφία του Μάρκου Βαμβακάρη - 2η έκδοση (Σεπτέμβριος 2020)

[pepe]

Όσο για το πρώτο δίστιχο, υπενθυμίζω:

@pepe

Να θυμίσω ότι και σε κάποιαν άλλη ιστορία ένας ήρωας του Παπαδιαμάντη τραγουδάει:

Ως και τα παραθύρια της (ξάδερφε Μηνά)
αμάχη μού βαστούνε,
όταν γυρίσω να τα δω (ξάδερφε Μηνα)
χωρίς αέρα κλειούνε.

Και δεν υπάρχει κανένας λόγος να υποθέσουμε ότι το έλεγε στον ίδιο σκοπό που είπε τα ίδια σχεδόν λόγια ο Βαμβακάρης, ή που τα λένε οι Σαμοθρακίτες, ούτε βέβαια όμως ότι το έβγαλε ο ίδιος ο Παπαδιαμάντης: ο Παπαδιαμάντης, το πιθανότερο, όντως είχε ακούσει να κάνουν καντάδες μ’ αυτό το δίστιχο, και μας το μεταφέρει μαζί με τόσες άλλες πληροφορίες για τη ζωή των ανθρώπων της εποχής του. Αν η ιστορία ανήκει στις σκιαθίτικες (γιατί δε θυμαμαι ποια είναι), μπορεί κάλλιστα να το λέγανε σε κάποιον τοπικό σκοπό. Για τη μουσική της Σκάθου δεν ξέρω τίποτε.

(Παρά ταύτα, ψάχνοντας στο ΥΤ παραπομπές γι’ αυτά που μόλις έγραψα, διαπίστωσα ότι στη Μυτιλήνη και στην Ικαρία έχουν, ως ντόπια παραδοσιακά τραγούδια, παραλλαγές της ηχογράφησης του Βαμβακάρη. Εδώ εγείρεται ξανά το ερώτημα για την κότα και το αβγό. Με μια μικρή ενημέρωση σχετικά με τη μουσική παράδοση των συγκεκριμένων νησιών, πιστεύω ότι εκείνοι το έμαθαν από τον Βαμβακάρη. Άλλο αν κι ο ίδιος ο Βαμβακάρης το έμαθε από κάπου κι όχι από τον εαυτό του.)

(Το διήγημα είναι «Η χήρα παπαδιά», 1888)

Αλλά και για τη μελωδία του τραγουδιού του Βαμβακάρη:

Παλαιστινέζικος σκοπός Κω

Τραγουδάνε ένα σκοπό στην Κω που τον ονομάζουν Παλαιστινέζικο. Η μελωδία μου θυμίζει ρεμπέτικο ή λαϊκό τραγούδι. Ακούστε τον στο λινκ. Θυμίζει σε κανέναν τίποτα; Για να δούμε, μπας και ανακαλύψουμε την προέλευσή του…