Loipon paidia, molis eida ena trixordo apo poli kalo mastora kai ithela na to agorasw, epeze apithana, kai htane kaloftiagmeno.
O mastoras legete DeKavalas.
Loipon auto to trixordo eixe mono 21 ntougies, enw auto pou exw einai gyrw stis 60 ntougies, mou eipe pos o arithmos apo tis ntougies den exei na kanei kamia doulia me to poso kalo h kala akougete to bouzouki.
Mipos einai kanenas enimeromenos panw se auto to antikeimeno??
Αντώνη, και ο μύθος της δούγας έχει καταρριφθεί εδώ στο φόρουμ μας. Με τις πολλές δούγες το όργανο εκτός που ακριβαίνει, βαραίνει χωρίς λόγο, αφού δεν βγαίνει καλύτερος ήχος ή μάλλον χειρότερος βγαίνει. Πολλοί κατασκευαστές χαράζουν τη δούγα στα δύο, τρία ή τέσσερα “πολλαπλασιάζοντας” έτσι το πλήθος τους ανάλογα. Θα βρής στην πιάτσα κομμάτια (συνήθως τετράχορδα) και με 120 δούγες. Δεν ξέρω πώς βγήκε αυτός ο μύθος, αλλά χωρίς συζήτηση να μην το λάβεις υπόψη σου.
File Niko, Me liga logia pisteueis pos o rolos tis ntougias einai kathara gia logous emfanisis, etsi mou eipe kai o mastoras pou eida to bouzouki pou anaferome,
Vasika mou eipe pos pisteuei pos oso pio ligo ntougia toso pio kampanato akougete to bouzouki.
Αντώνη, Το καλύτερο μπουζούκι που είδα και έπαιξα μέχρι τώρα είναι κατασκευής ενός Κύπριου μερακλή κατασκευαστή του Αντρέα Κυριάκου και είχε μόνο δεκαπέντε ντούγιες γιατί έτσι το ζήτησε ο πελάτης. Πιο πολλές ντούγιες, πιο πολλή κόλλα και πλαστικό άρα χειρότερος ήχος. Το ξύλο είναι που παράγει τον ήχο και όχι η κόλλα η τα πλαστικά. Οι πολλές ντούγιες είναι καθαρά για σκοπούς εμφάνισης. Εμένα προσωπικά δεν μου αρέσουν αλλά περί ορέξεως…
(Νίκος Πολίτης)
Φίλε Αντώνη, με μία δούγα μπουζούκι δεν φτιάχνεται, βεβαίως. Από εκεί και πέρα συμφωνώ απόλυτα με τον Αυγουστή. Απλά πρέπει να υπάρχουν δούγες για να ακολουθείται η καμπυλότητα του καλουπιού. θυμάμαι πριν λίγα χρόνια να συζητάμε με τον οργανοποιό μου, Παναγιώτη Καφετζόπουλο, για ένα πολίτικο λαούτο και μου έδειξε φωτογραφία ενός λαούτου που είχε φτιάξει για τον Ρός Νταίλη. Οι δούγες του ήταν τόσο λίγες που έκαναν γωνία μεταξύ τους, αλλά αυτό αποδείχτηκε (χωρίς να το περιμένουν) θετικό, γιατί έτσι δεν γλυστράει το όργανο. Τις λίγες δούγες τις ήθελαν ακριβώς για καλύτερο ήχο: όσο λιγότερες, τόσο ελαφρύτερο και τόσο πιό φιλικό στις δονήσεις που παράγει ο ήχος. θεωρητικά το καλύτερο σκάφος θα ήταν σκαφτό όπου όμως το πάχος του θα ήταν όσο και της δούγας, αλλά αυτό πρακτικά δεν γίνεται γιατί κάπου θα τρύπαγε το σκάφος.
Και κάτι πρακτικό: αν μπορείς, δεν ξέρω που βρίσκεσαι αλλά προσπάθησε να γράφεις με ελληνικούς χαρακτήρες, είναι κουραστικό και άχαρο το γκρίκλις.
αντωνη καλησπερα εχει δικιο ο νικος και σωστα αναφερει τη δουγα ως μυθο γιατι ετσι εχει καταντησει…οπως ειπε κυκλοφορουν ορισμενα οργανα παραφορτωμενα στη δουγα και στο στολιδι και ο ηχος τους ειναι απλως αχαρακτηριστος…μην μπαινεις σε αυτη τη διαδικασια να μετρας τις δουγιες…ακου τον ηχο αναλογα με την ηλικια του οργανου και τα γουστα σου, το ξυλο κατασκευης και πανω απ’όλα αυτο που λεμε και εδω στο φορουμ να ταιριαζει πανω σου…καλη επιλογη στο οργανακι σου…