Σαν να λέμε πιάνο με μπερντέδες!
Ιδού πεδίον δόξης λαμπρό για ανατολίτες πιανίστες!
[video]http://www.theguardian.com/music/video/2009/nov/22/fluid-piano-classical-music[/video]
Στα Αγγλικά δυστυχώς, αλλά για την ουσία δεν έχει μεγάλη σημασία. Όλοι καταλαβαίνουν τί γίνεται και χωρίς γνώση της γλώσσας.
Φανταστείτε μόνο, ο πιανίστας να πει : “Μισό λεπτάκι, λίγο να κουρδίσω” και μετά σε κάθε τραγούδι να αλλάζει το κούρδισμα. :019:
Προφανώς είναι κάτι όμορφο σαν “ανακάλυψη” αλλά από το 2009 μέχρι σήμερα για να μην έχει γίνει ευρέως γνωστό στο “παραγωγικό” κόσμο, ίσως και κάπου να υστερεί …
Και το έχουμε ξανασυζητήσει. Δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον.
Αυτό είναι αναγκασμένος να το κάνει και ο κανονιέρης, αλλά έχει πολύ εξυπνότερο τρόπο, και πολύ φτηνότερο. Όμως είναι άξεστος και απαίδευτος ανατολίτης.
Δε χρειάζεται να φανταστούμε: το είδαμε στο βίντεο. Δεν έχει χασομέρι.
Πιθανώς, αλλά εγώ βλέπω και μιαν άλλη πιθανότητα:
Υβριδικά όργανα βλέπω να εμφανίζονται όλη την ώρα. Μπουζούκι με μπερντέδες, σαζολάφτα, ταρχού κλπ. Συνήθως κάποιος μουσικός αισθάνεται μια ανάγκη που κανείς προηγουμένως δεν είχε αισθανθεί, και που κανένα από τα υπάρχοντα όργανα δεν την καλύπτει. Παραγγέλνει λοιπόν μια καινούργια πατέντα. Αν πρόκειται για γνωστό μουσικό που να έχει κάποια απήχηση, και κάνει ωραία πράγματα με το καινούργιο αυτό όργανο, σύντομα θα αρχίσουν να παραγγέλνονται κι άλλα κομμάτια. Πόσα; ένα, δύο, ίσως κάποια στιγμή καμιά δεκαριά. Το μόνο παράδειγμα στα ελληνικά πράγματα που έχω δει να είναι πραγματικά κάπως διαδεδομένο είναι η υβριδική λύρα του Ρος Ντέιλι με τις συμπαθητικές. Για να γίνει ένα τέτοιο όργανο στάνταρ χρειάζονται αν όχι γενιές -γιατί στην εποχή μας ο χρόνος κυλάει πιο γρήγορα- πάντως μερικές δεκαετιούλες σίγουρα. Αυτό δεν αποκλείει να έχει από νωρίς το όργανο προοπτικές κάποιας σχετικής καθιέρωσης. Αλλά προχωράει αργά, λογικό δεν είναι;
Αν το συνδυάσουμε αυτό με το κόστος κατασκευής ενός πιάνου, που είναι πολύ μεγαλύτερο από ενός φορητού εγχόρδου, είναι λογικό ότι δεν έχει γεμίσει ακόμα ο τόπος από fluid πιάνα.
Σε κάθε περίπτωση πιστεύω ότι η καθιέρωση ενός οργάνου δεν εξαρτάται από το αν είναι καλό, καινοτόμο κλπ., αλλά από το αν προωθείται από καλούς μουσικούς. Οι άνθρωποι έχουν μια τάση να πιστεόυν ότι αν ο Χ σούπερ μουσικός παίζει ένα περίεργο όργανο και βγάζει γούστα, με το ίδιο όργανο θα βγάλω κι εγώ γούστα (ανεξάρτητα από το αν ο Χ βγάζει γούστα και μ’ ένα συνηθισμένο όργανο κι εγώ όχι!).
Δε θα το ‘λεγα. Η λογική του επιπλέον μικροτονικού κουρδίσματος (επιπλέον εννοώ: αφού η κάθε χορδή από μόνη της είναι σωστά κουρδισμένη) είναι άκρες μέσες η ίδια σ’ αυτό το πιάνο όπως και στο κανονάκι.
μεταξυ σοβαρού και αστειου…
Δυστυχως υπαρχει και αλλο… Το τετραχορδο του Χιώτη… :019: γιατί καπως ετσι ξεκινησε… (μπουζουκι με κιθαρα μαζί) Ενταξει υπηρχαν και παλιοτερα τετραχορδα αλλα…
και το εριβαν ισως, που δε προχωρησε, αλλα όλοι το ξερουμε απο φωτογραφίες