Η εκρηκτικότητα του Ξαρχάκου δεν μου άρεσε στο βίντεο αλλά μάλλον έτσι το ζει ο άνθρωπος τί να πω?Άσε που το συγκεκριμένο βίντεο ήτανε το πρώτο που τον είδα στη σκηνή.Μέχρι τότε σαν όνομα τον ήξερα και κάποια δικά του είχα ακούσει.Δεν νομίζω να τον είχα ξαναδεί στη σκηνή όμως.
Όσον αφορά τον Μιχάλη δεν με ενόχλησε η παρουσία του στο βίντεο με τον Ξαρχάκο.Απλά τον είχα σε εκτίμηση,πολύ καλή φωνή και καλός σε αυτά που έκανε με τους Active Member αλλά μετά από κάποιες συνεντεύξεις που έδωσε και έκραζε συναδέρφους του έπεσε στα δικά μου μάτια όχι μόνο λόγω αυτών που είπε αλλά γιατί και ο ίδιος έχει κάνει κάτι δικά του που θα μπορούσαν κάποιοι να τον κράξουν.Αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.
Συμφωνώ, την πρώτη φορά που τον είδα νόμιζα οτι ήταν μεθυσμένος. Αλλά είπαμε εξτασιαζεται.
Επίσης για να το απλοποιησουμε, πόσοι απο εδώ μέσα σταμάτησαν να παίζουν και να τραγουδάνε Άκη Πάνου μετα το 1997 ?
Αν λέμε για φανατικούς του Ξαρχάκου, τι να πούμε για τους φανατικούς του Άκη Πάνου?
Τι σημαίνει, οτι στηρίζουμε της δολοφονίες & τους δολοφόνους ? Η κάποιος ταυτίστηκε με το ρητό "μου πειραξες το παιδί θα σε φάω ζωντανό " ?
Μιλάμε για τρομακτικά μεγάλο κεφάλαιο της μουσικής μας, και επίσης και της οργανοποιιας στο θέμα φιγουρων.
1 «Μου αρέσει»
Με ότι τέτοια θέματα μερικές σκέφτομαι μήπως πλέον τα έχουμε συζητήσει όλα σχετικά με το ρεμπέτικο και αναλωνόμαστε σε κουβέντες που άνετα θα μπορούσαν να είναι σε πάνελ μεσημεριανής εκπομπής…
«Πως κουνάει τα χέρια του ο Ξαρχάκος…!» «Μα το τραγούδι δεν είναι του Ξαρχακου» « Μετράει Ζεμπεκικο σε χασάπικο….ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!» Ότι δεν ξέρει την διαφορά Χασάπικου - Ζεμπέκικου
«Εεε είναι και δεξιούρα…τι περιμένεις»
Και όλο αυτό τεκμηριώνεται με το αν τρανταχτό επιχείρημα «γνώμη μου»
Περιμένω το επόμενο θέμα να είναι «η επίπεδη γη και τι μας κρύβουν» και ας στεναχωρηθούν οι «σφαιρικοί»….για να συζητήσουμε εάν όντως η γη είναι επίπεδη ή όχι….
9 «Μου αρέσει»
Αυτό πού κολλάει?Το αρχικό ερώτημα ήτανε για το βίντεο με τα πιτσιρίκια στη Σύρο και την εντύπωση που δημιουργήθηκε στον κόσμο.Είπα κάτι άλλο και τα έβαλα με τους Ξαρχακικούς?Είπα το έβαλα στο lounge γιατί θα πέσουν να με φάνε.Και τελικά δικαιώθηκα.Αλλά δεν μετανιώνω που το μετέφερα εδώ και ας λένε κάποιοι
ή το ότι γίναμε τηλεοπτικό πάνελ.Εσύ μάλλον δεν κατάλαβες γρι από αυτά που γράψαμε.
Κάπου πήρε το αυτί μου για συναυλία στις 8 του Ιούλη στο παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού του Ξαρχάκου με δωρεάν εισιτήριο.Όπως δωρεάν ή μπιρ παρά πήρε το Ελληνικό αυτός που το πήρε για να φτιάξει καζίνα και ουρανοξύστη.Κατά τα άλλα σας πείραξε που τον αποκάλεσε κάποιος δεξιό.
2 «Μου αρέσει»
Έχει δίκιο και ο Μανώλης. Ο Ξαρχάκος είναι σπουδαίος. Αναρωτιέμαι όμως αν υπάρχουν ζητήματα τα οποία αξίζουν να συζητηθούν. Φυσικά τοποθετούμαι εκφράζοντας «τη γνώμη μου». Η γνώμη μου είναι όμως ενημερωμένη ως ένα βαθμό, με την ιδιότητα του μουσικού που δουλεύει για μαέστρους. Ας συζητήσω λοιπόν το ρόλο του μαέστρου λαϊκής ορχήστρας.
Η ιδέα του διευθυντή ορχήστρας είναι, νομίζω όλοι συμφωνούμε, δυτικότροπη, όπως είναι και η λέξη ορχήστρα, όπως την εννοούμε σήμερα. Δεν νομίζω η διεύθυνση του Τούντα, Περιστέρη, Σέμση, σε σύνολα ανάλογου ρεπερτορίου με αυτό που συζητάμε, να περιελάμβανε τον ρόλο του (δυτικού τύπου) μαέστρου, απλά είχε την έννοια της καλλιτεχνικής επίβλεψης αλλά στην τελική μορφή, η συμμετοχή τους ήταν συναδελφική(δηλαδή συμμετέχοντας στην παραγωγή ήχου) και όχι ηγετική (δηλαδή χωρίς να τους διευθύνουν δυτικά). Επιτρέψτε μου να ορίζω αυτούς τους όρους λίγο αυθαίρετα προκειμένου να εξηγήσω τι σκέφτομαι.
Και στην Τουρκία αλλά και στην Ελλάδα, και πιθανών σε άλλες μεσογειακές παραδόσεις, υπάρχει αυτή η τάση δυτικοποίησης όταν αυτή υπονοεί αναφορές σε υψηλή τέχνη και κατά συνέπεια, κάποια ανωτερότητα, σε σχέση με ένα απλό γλέντι ή χορό. Όταν λοιπόν το μπουζούκι είναι στο Μέγαρο, είναι κάτι σπουδαίο. Όταν η Φιλαρμονική της Βουδαπέστης παίζει Θεοδωράκη είναι κάτι σπουδαίο. Όταν το Sine Keman (δηλαδή η βιόλα Ντ’αμόρε) έφτασε στο Οθωμανικό παλάτι, τον 19ο αιώνα, το γεγονός καταγράφτηκε και διασώθηκε ιστορικά λόγω της μεγάλης του σημασίας. Φέραμε το Μέγα Βιολί από τη δύση να παίζει για το Σουλτάνο! Όταν στο νεοσύστατο Τούρκικο κράτος ο Ραουφ Γιεκτά στράφηκε προς τη δύση για να εμπλουτίσει το Παλατιανό ρεπερτόριο με το δυτικό πεντάγραμμο, είμαι σχεδόν βέβαιος πως, στο μυαλό του είχε την έννοια της αναβάθμισης.
Προσπαθώ να πω πως, το φαινόμενο που συζητάμε είναι παλαιό και γενικευμένο. Ο δανεισμός αισθητικής από τη Δύση, συχνά έχει την έννοια της καλλιέργειας και κοινωνικής αναβάθμισης.
Στο θέμα μας: Πριν τον Ξαρχάκο, ο Θεοδωράκης και ο Χατζιδάκις εργάστηκαν πολύ ως μαέστροι, είτε το ρεπερτόριο τους παιζόταν από λαϊκά σχήματα είτε από ολόκληρες ορχήστρες. Οπότε μπορούμε να υποθέσουμε πως υπάρχει μια, μικρή έστω, παράδοση στο να βλέπουμε κάπως υβριδικά την ερμηνεία ρεπερτορίου που συζητάμε, εφαρμόζοντας δυτικότροπες τεχνικές. Φυσικά και εγώ αναρωτιέμαι κατά πόσο έχει νόημα, αλλά ίσως δεν είμαι αρκετά ικανός να ορίσω τι είναι καλλιτεχνικά…έγκυρο και τι όχι.
Και σε αυτό το σημείο ας μιλήσω ως μουσικός ορχήστρας. Τι είναι και τι ΔΕΝ είναι ο μαέστρος; Κατά τη γνώμη μου πάντα, ο μαέστρος έχει μια μεγάλη δόση καλλιτεχνικής ευθύνης. Είτε μέσω αναλυτικών εξηγήσεων, είτε απλά με την γλώσσα της κίνησης του σώματος, η διεύθυνσή του/της θα έχει μια καθοριστική επιρροή στη τελικό αποτέλεσμα, από την επιλογή μουσικών και ρεπερτορίου, μέχρι το ύφος της ερμηνείας. Αυτό που ΔΕΝ είναι ο μαέστρος (πάντα κατά τη γνώμη μου) είναι τροχονόμος. Δηλαδή, ο μαέστρος ενός επαγγελματικού συνόλου ή έστω ενός σχήματος πρέπει να υποθέτει πως οι μουσικοί του έχουν κάποια στοιχειώδη κατανόηση της δουλειάς που καλούνται να κάνουν. Η σχέση μαέστρου-συνόλου προϋποθέτει και απαιτεί αυτή την βασική αρχή. Χωρίς την ύπαρξη της, ο μαέστρος αναλαμβάνει μεγάλο μέρος της μουσικής πειθαρχίας ενός συνόλου.
Με την δική μου εμπειρία αυτό υπονομεύει τον μουσικό του συνόλου. Αν λοιπόν ο μαέστρος πρέπει να φωνάξει το τέμπο, πριν καν το παίξω, υποθέτει πως δεν το ξέρω…Αν πρέπει να με κοιτάει έντονα και να περιμένει να ορίσει χρονικά κάθε νότα μου, μάλλον υποθέτει πως δεν ξέρω να παίξω ρυθμικά. Και φυσικά η ερώτηση μου είναι: γιατί πήρες εμένα αν νομίζεις ότι δεν μπορώ να παίξω νότα χωρίς να μου τη δείξεις; Γιατί δεν παίρνεις κάποιον που σου κάνει; Και εδώ λοιπόν , ας μου επιτρέψετε να σχολιάσω το ύφος του Ξαρχάκου: Όπου και να τον δω να διευθύνει, μου δίνει την εντύπωση πως υποτιμά τους ερμηνευτές του. Μήπως πρέπει να τους αλλάξει και να βρει κάποιους που θεωρεί άξιους της εμπιστοσύνης του; Μήπως πρέπει να τους επιτρέψει να παίξουν; Δεν ξέρω!
(πωπω σεντόνι που βήκε!!)
5 «Μου αρέσει»
τα καταφέρατε παλυ!
εχει μπουγαδα?
απορια μου, γιατι δεν βγαινει ξεκαθαρο νοημα.
οταν ο Χατιδακις διευθηνει Ζαμπετα,
οταν ο Θεοδωράκης διευθηνει Παπαδοπουλο-Καρνεζη,
οταν ο Μαρκοπουλος διευθηνει Ξυλούρη
κτλ κτλ
ποια
διαφορα υπαρχει? οτι ο Ξαρχακος ειναι δεξιος?
οι αριτεροι κρατανε την μπακετα στο αριστερο χερι?
2 «Μου αρέσει»
Λάμπρο δεν βρίσκω λόγο να αμυνεσαι, γιατί πολυ απλά κανένας δεν σου επιτέθηκε.
Συζήτηση κάνουμε, γιατι πρέπει να συμφωνούμε όλοι ?
Αν συμφωνούμε δεν θα υπήρχε και το φορουμ αφου δεν θα είχαμε να πούμε κάτι.
Δεν κατάλαβα τι εννοείς.
Σωστή παρατήρηση, όπως δεν συμφωνούσα με τα τελευταία σχόλια για τον Θεοδωράκη τύπου “ο γέρος δεν μπορεί να αρθρώσει λέξη, θέλει και συναυλία και αγκαλιές με πολιτικούς…” ετσι διαφώνησα και με την άποψη περί Ξαρχάκου που αυτοπροβαλεται κ.τ.λ…
1 «Μου αρέσει»
Εγώ δεν έχω την εσωτερική εμπειρία του Αλέξανδρου στην κλασική μουσική, αλλά και η εξωτερική μου εμπειρία (ως ακροατής) είναι υποτυπώδης. Έτσι, το σχόλιό μου θα είναι πιο πολύ για να το διορθώσετε ή να το επιβεβαιώσετε:
Νομίζω ότι ο μαέστρος την κύρια δουλειά του δεν την κάνει στη συναυλία αλλά στις πρόβες. Όταν ο συνθέτης γράφει «πιο αργά» ή «πιο ζωηρά» ή μετρίως δυνατά», κάποιος πρέπει να αποφασίσει πόσο ακριβώς αργά ή ζωηρά ή δυνατά θα παιχτεί αυτό. Και αυτός είναι ο μαέστρος. Δύο μαέστροι μπορεί να βγάλουν πολύ διαφορετικές ερμηνείες του ίδιου έργου, παραμένοντας εξίσου πιστοί στην παρτιτούρα.
Ο μαέστρος κάνει με δική του ευθύνη όλες αυτές τις επιλογές και διάφορες άλλες, τις προβάρει με την ορχήστρα, και νομίζω ότι όταν, στη συναυλία, κάνει αυτό που μοιάζει σαν τροχονόμο στην ουσία απλώς θυμίζει: «όπως είπαμε, έτσι;»
Ένα σύνολο από δεκάδες μουσικούς είναι εύλογο ότι χρειάζεται και έναν τροχονόμο, αλλά δεν είναι αυτή η κύρια δουλειά του. Όταν πρόκειται δε για μικρά σύνολα, σύνολα δωματίου, τον τροχονόμο τον κάνει το πρώτο όργανο. Ακριβώς όπως γίνεται και στη λαϊκή μουσική, που συχνά κατά το παίξιμο ο τραγουδιστής ή ο σολίστας κάνει διάφορα γνεψίματα στους άλλους χωρίς ποτέ να έχουν συμφωνήσει «αυτός που θα κάνει τα γνεψίματα θα είσαι εσύ».
Το τι ρόλο έχει παίξει, στα σύνολα δωματίου, αυτός ο οιονεί μαέστρος στην προετοιμασία, δεν το ξέρω.
1 «Μου αρέσει»
Έτυχε και είδα κι εγώ αυτό το βίντεο…
Θυμήθηκα, όταν ήμουνα μικρό παιδί, γύρω στα 7, είχε έρθει με την ορχήστρα του στο σχολείο για συναυλία ο Λίνος Κόκοτος. Δεν ήμουνα μουσικός, μάθαινα πιάνο αλλά χωρίς να με έχει κερδίσει η μουσική, αλλά αισθάνθηκα δέος που έβλεπα έναν συνθέτη και αληθινούς μουσικούς να παίζουν μπροστά μου.
Όσοι δεν πιστεύουν στην αξία της ανθρώπινης συνάντησης, όσοι δεν εκτιμούν το πόσο καθοριστικό μπορεί να είναι ότι μια μέρα ένας άνθρωπος πέρασε από δίπλα μας ή έκατσε δίπλα μας, όσοι δεν καταλαβαίνουν ότι μπορεί να είναι εκ των υστέρων βασανιστικό να περιμένεις μία συνάντηση που δεν ήρθε ποτέ, αυτοί βγαίνουν και υποτιμούν το βίντεο αυτό.
Εγώ πιστεύω ότι αυτό που πετυχαίνει η πιτσιρικατία, η ερμηνευτική δύναμη και ενέργεια που αποκτά αυτή η ορχήστρα υπό την καθοδήγηση του Ξαρχάκου ΔΕΝ είναι μικρό πράγμα, δεν θα γινότανε αν μαέστρος / καθοδηγητης / ενορχηστρωτής ήτανε ο οποιοσδήποτε ή αν δεν υπήρχε. Κάτι πήραν διάολε αυτά τα παιδιά από την στιγμή αυτή ως εκκολαπτόμενοι μουσικοί (και δεν αναφέρομαι επιφανειακά στο “έπαιξα με τον Ξαρχάκο”)…
Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι ψάχνουν αφορμή να διεκδικήσουν χώρο προβάλοντας την τοξική, ρηχή ασημαντότητά τους, επικρίνοντας κάτι που όχι μόνο δεν μπορουν να καταλάβουν και να εκτιμήσουν, άλλα και ως αποτέλεσμα, αν και εφόσον δοκίμαζαν με τα δικά τους εφόδια να προσεγγίσουν, δεν υπάρχει ουδεμία πιθανότητα να μπορούσαν να καταφέρουν ένα 5%. Σας συστήνω ανεπιφύλακτα να τους αποφεύγετε.
9 «Μου αρέσει»
Αν κρίνω από το βίντεο με τα μπλε τα παραθύρια, εδώ έχει ανοίξει μια πολύ σοβαρή συζήτηση για κάτι που κανείς από την κομπανία δεν το παίρνει στα σοβαρά, τουλάχιστον μ’ αυτόν τον τρόπο. Στην εκτέλεση και στη “διεύθυνση” του κομματιού δεν υπάρχει ίχνος σοβαροφάνειας, πράγμα που κάνει τη συζήτηση για τη “διεύθυνση” να ρέπει σ’ αυτό ακριβώς που λείπει από την εκτέλεση. Είναι φανερό πως οι άνθρωποι διασκεδάζουν, η Γαλάνη έχει ξεκαρδιστεί από τον τρόπο με τον οποίο ο Ξαρχάκος της δείχνει πού να σταματήσει και πού ν’ αρχίσει, ο δε Ξαρχάκος περισσότερο χορεύει σα σε συναυλία του Ρόρι παρά κάνει το μαέστρο, κι ο ρόλος που αναλαμβάνει δεν είναι να δείξει στους μουσικούς πώς να παίξουν, αλλά απλά να τους μεταδώσει την ενέργεια και τη ζωντάνια του, το οποίο και μάλλον το καταφέρνει.
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στο βίντεο από τη Σύρα, απ’ ό,τι καταλαβαίνω, όπου μάλλον η διεύθυνση (με τον πράγματι πληθωρικό και νευρώδη τρόπο που χαρακτηρίζει τον Ξαρχάκο-μαέστρο από πάντα) και το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι αυτοσχεδιασμός της στιγμής, μάλλον προορισμένος να τον ζήσουν οι συμμετέχοντες κι όχι τόσο για τη δημοσιότητα και την παραγωγή κάποιου βίντεο για το φιλότεχνο κοινό του ΥΤ, που όπως συνήθως σχολιάζει με τη δική του πληθωρικότητα και αμετροέπεια πολλές φορές…
5 «Μου αρέσει»
Σχετικά με τη δύναμη της ανθρώπινης συνάντησης: Συμφωνώ απόλυτα αλλα όχι μόνο με την θετική έννοια που αναφέρεις.Και εγω μικρός γνώρισα έναν μουσικό απο κοντά(ας μην αναφέρω όνομα) που τον είχα για θεό. Και ηταν κάθαρμα και μου συμπεριφέρθηκε σαν σκουπίδι και η δυναμη της επαφής είναι ακριβώς οσο δυνατή οσο περιγράφεις.
5 «Μου αρέσει»
συμμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες
1 «Μου αρέσει»
Εν κατακλείδι. Πολύ θα επιθυμούσα η Ελληνική μουσική, να είχε ακόμη 5-6 Ξαρχάκους, κι άλλους τόσους Χατζηδάκιδες.
8 «Μου αρέσει»
Δεν βάζω τον Χατζιδάκι στο ίδιο επίπεδο με Ξαρχάκο Μίκη κλπ. Μακάρι δίπλα στα παιδιά μας να υπήρχαν άνθρωποι σαν τον Χατζιδάκι, σαν τον Λοΐζο, σαν τον Βέγγο, σεμνοί και με αγάπη για τον κόσμο και την τέχνη τους παρά για τον εαυτό τους. Εμένα με προσβάλλει αυτή η αυτάρεσκη υπερβολή, η οποία μάλιστα δεν έχει κα μία σχέση με διεύθυνση ορχήστρας (όπως είπε και ο Αλέξανδρος). Δεν θέλω τέτοιους τοξικούς ανθρώπους στη ζωή μου, ούτε να εκτίθενται άνθρωποι σε αυτούς στο όνομα της οποιαδήποτε τέχνης. Πόσο μάλλον παιδιά που δεν έχουν την δύναμη να αντιδράσουν (γιατί τα κριτήρια τα έχουν πολλές φορές, σε αντίθεση με τους μεγάλους).
3 «Μου αρέσει»
Παντως οι ενορχηστρωσεις του στην ταινια, ειναι μεχρι και σημερα αξεπεραστες!
2 «Μου αρέσει»
Ο μόνος λόγος που προβλήθηκε ο ξαρχάκος ήταν για να έρθει σε αντίθεση με τους ουνους που το παίζουν μουσικοί και μαλώνουν σαν τα σωστά πρώιμα θηλαστικά που είναι. Ο ξαρχάκος δεν θα αλλάξει στα ογδόντα του και χρόνια, άλλωστε είναι γνωστό το πάθος που προβάλλει στην σκηνή. Ο καθένας το εκλαμβάνει όπως επιθυμεί.Δεν νομίζω προσωπικά ότι το κάνει λόγω εγωκεντρισμού άλλωστε οι συνθέσεις του του έχουν δώσει (δίκαια θα πω εγώ) μια θέση στο πάνθεον των μουσικών που άφησαν εποχή. Εγώ θα εστιασω στον εμετικό τρόπο προβολής από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Είπε η Τατιάνα τον σνικ κεφάλα, λες και είναι καλύτεροι που κάθε μέρα όλοι αυτοί γεμίζουν τον κόσμο με τρόμο και δυστυχία στις τηλεοράσεις. Τώρα μεταξύ εμάς τους κοινούς θνητούς, που δεν έχουν ένα μυριο στην μπάνκα,υπάρχει δημοκρατία. Το τι πιστεύει ο καθένας πολιτικά υπόθεσις του. Αυτά τα ολίγα
3 «Μου αρέσει»
Συμφωνώ.Άλλωστε αν διαβάσεις το πρώτο ποστ που άνοιξα θα καταλάβεις ότι μιλάω για τα σχόλια του κόσμου που θεοποιεί το Ξαρχάκο στο βίντεο.Αυτό έγραψα.Δεν σχολίασα τί έχει κάνει και τη δεν έχει κάνει στη ζωή του.Δεν θα κρίνω εγώ τον Ξαρχάκο στη δουλειά του που δεν είμαι μουσικός.
1 «Μου αρέσει»
Μια σφήνα, κι ας μην είναι αυτό το κυρίως θέμα μας:
Και βέβαια θα τον κρίνεις. Αλίμονο αν οι μουσικοί απευθύνονταν μόνο σε μουσικούς! Κανείς δε λέει «δε θα κρίνω εγώ αν ήταν σάπια τα φρούτα ή φρέσκα γιατί δεν είμαι μανάβης». Εκτός αν εννοείς «δε θα τον κρίνω ως μαέστρο στη συγκεκριμένη φάση γιατί δεν είμαι μουσικός ώστε να καταλάβω τι κάνει ένας μαέστρος» - αυτό, μάλιστα.
7 «Μου αρέσει»
Για το θέμα, συντάσσομαι και εγώ με τη θέση του nikosn στο #4. Να μην επαναλαμβάνουμε.
Από κει και πέρα. Βλέπουμε να κυκλοφορούν βαρύγδουπες αναλύσεις όπως αυτή εδώ απ’ όπου απομονώνω ένα χωρίο:
«Κι αν δεν θέλουμε αυτή την Ελλάδα, σίγουρα θέλουμε την άλλη Ελλάδα που αναδείχθηκε από ένα βίντεο τραβηγμένο από κινητό τηλέφωνο, ένα σεμνό βίντεο που τραβήχτηκε έτσι ξαφνικά ένα βράδυ στη Σύρο, όπου μια παρέα άλλων παιδιών, που δεν ακούνε τραγούδια τραπ για βιασμούς, πόρνες και ναρκωτικά, αλλά παίζουν στο μπουζούκι τη Φραγκοσυριανή του Μάρκου Βαμβακάρη, είχε την τύχη να βρεθεί και να διδαχθεί μουσική από τον μεγάλο Σταύρο Ξαρχάκο.»
- Αναρωτιέμαι αν ο συντάκτης του άρθρου είχε υπόψη του ποιο τραγούδι είχε χτυπήσει ο Μάρκος από την άλλη πλευρά της Φραγκοσυριανής (Δίσκος HMV AO 2280). Είναι το «χτες το βράδυ στο σκοτάδι»…
- Από την περίφημη αυτή βραδιά στη Σύρα κυκλοφορεί άλλο ένα βίντεο με τον Ξαρχάκο να κάνει τα ίδια, στο τραγούδι «αντιλαλούν οι φυλακές» (το Μπούρτζι κι ο Γεντί κουλές).
Είμαι σε μια ηλικία που δεν μπορώ να παρακολουθήσω τι σόι είναι αυτή η μουσική τραπ και τι λένε τα στιχάκια στα τραγούδια αυτά. Αλλά μάλλον εμβριθείς αναλύσεις σαν και την παραπάνω δείχνουν άγνοια.
7 «Μου αρέσει»
Αγαπητέ Αλκ συμφωνώ… άλλαξε η γνώμη σου για το αν είναι θεός μουσικά;
Όλοι μας, όταν ερχόμαστε σε επαφή με “Θεούς”, μάλλον καταλαβαίνουμε ότι Θεοί δεν υπάρχουν… υπάρχουν σημαντικοί καλλιτέχνες, άνθρωποι, με τις αδυναμίες τους, με τις ιδέες τους, με τον χαρακτήρα τους και τα ελαττώματά τους, που μπορεί να μας απογοητεύσουν τόσο, ώστε να τους απομυθοποιήσουμε ή και να τους αντιπαθήσουμε. Αυτό όμως δεν αναιρεί την αξία του Έργου τους.
…
Πιστεύω ότι αυτά τα παιδιά θα έχουν να θυμούνται την βραδιά που έκατσε δίπλα τους ο σπουδαίος συνθέτης Σταύρος Ξαρχάκος και που τους … ενορχήστρωσε.
Μπορεί σε 10 χρόνια να πει το παιδάκι που παίζει κιθάρα " πωπω πόσο φοβήθηκα όταν μου φώναζε πιο δυνατά πιο δυνατά", μπορεί άλλο παιδάκι να έχει γίνει μαέστρος και να πει “ρε συ πώς έκανε έτσι σαν παλαβός, σαν να μην ήξερε να διευθύνει”, μπορεί ένα τρίτο παιδάκι από την παρέα να πει “εκείνη τη μέρα κατάλαβα πως άλλο να παίζεις παρεΐστικα και άλλο κάποιος να σε βάζει να κάνεις κάτι διαφορετικό… κατάλαβα τις δυναμικές, την ενέργεια, το πόσο μπορεί να αλλάξει ένα ύφος κομματιού” και μπορεί κι ένα παιδάκι που δεν ήταν καν εκεί να είδε το βίντεο στο τάμπλετ και να είπε στον πατέρα του “Μπαμπά, θέλω ένα τέτοιο μπουζούκι” κτλ κτλ κτλ.
Είναι σπουδαίος ο Ξαρχάκος ή όχι; έχει γράψει υπέροχα κομμάτια; έχει κάνει εξαιρετικές ενορχηστρώσεις σε ρεμπέτικα; αγαπάει το ρεμπέτικο και το εξυψώνει (όπως αυτός μπορεί και θεωρεί αυτός ότι πρέπει να γίνει); έχει αφήσει πνευματική παρακαταθήκη και έργο, ή τα γειώνουμε όλα και τα πετάμε στα σκουπίδια, απλά και μόνο επειδή έχουμε γνώμη; έχουμε, να το πω λαϊκά, κοιτάξει πρώτα τα μούτρα μας; με πόση ευκολία κράζουμε κράζουμε και ξανακράζουμε χωρίς να σεβόμαστε τίποτα από τα επιτεύγματα των άλλων, ενώ εμείς δεν έχουμε προσφέρει ούτε το 1/100000000 από το χειροπιαστό έργο αυτών που κράζουμε… αυτό θεωρώ την μεγαλύτερη παθογένεια πλέον στην Ελλάδα.
12 «Μου αρέσει»