Ουδέν κρυπτόν υπό τον αγοραστήν

Μουσικά Όργανα Αγορά
1

Δεδομένης της απουσίας ξεχωριστού θέματος* με απαρίθμηση τεχνικών/“τεχνικών” κυρίως ζητημάτων που πρέπει κάποιος να προσέχει στην αγορά νέου οργάνου και τηρουμένων των κάτωθι:

α) Μεταφορά προσωπικών εμπειριών από αγοραστές χωρίς επώνυμη αναφορά σε κατασκευαστές ως αφορμή εριδών
β) Ελλείψει αοριστων (ή καλύτερα δύσκολα εξακριβώσιμων λόγω υποκειμενικότητας κλπ) συμπερασματων/αποψεων
γ) Πρώτο λόγο σε κατασκευαστές ή ενεργά ασχολούμενους με οργανοποιία

προτείνω να κατατεθούν απόψεις σχετικά με τα αρχικώς αναφερθέντα, κάτι που (φαντάζομαι) θα αφορά αρκετό κοσμο.

*τα περισσοτερα παρεμφερη θεματα εχουν την συλλογιστικη “θελω ενα μπουζουκι με τοσα λεφτα”,“πώς βλεπετε τον Χ κατασκευαστή” κλπ

2

Υπάρχει και μια παλαιότερη συζητηση με θέμα τν αγορα μπουζουκιου εδω:091:

3

Αναρωτιέμαι καιρό τώρα για κάτι τέτοιο

Ισως είμαι αφελής αλλα έχω την εξής εντύπωση:
1.Ποτέ δεν είχαμε τόσους πολλούς και τόσους καλούς μάστορες στην Ελλάδα. Κάθε γωνιά της χώρας πια (εκτώς της ρημάδας της Κέρκυρας) έχει έναν τουλάχιστον αξιοπρεπέστατο μάστορα. Νομίζω οτι σίγουρα είναι εποχή ακμής για την οργανοποιεία στην χώρα μας.

2.Ναι κάποια μπουζουκια μπορεί να είναι υπερτιμημένα αλλα γενικώς η αγορά των λαϊκών Ελληνικών οργάνων δεν είναι ακριβή. Ενα μπουζούκι παίρνει βδομάδες να πάρει την τελική του μορφή(χωρίς την παλαίωση ξύλου) απο την μορφή κούτσουρου σε τέλειωμένο προϊόν.Ενα βιολί με την αντίστοιχη δουλειά πληρώνεται στα τριπλά λεφτά. Αν είναι κάποιος μάστορας φίρμα…στα δεκαπλά.(χωρίς εγγυήσεις όσων αφορά τον ήχο…πως θα ήταν δυνατόν άλλωστε)

Και όμως ακόμα και έτσι, το μυαλό μας πάει πρώτα στο κακό. Νομίζω το να είσαι μάστορας στην Ελλάδα είναι δουλειά για γερά νεύρα. Η φήμη τους είναι το πάν, και νομίζουμε οτι ετσι εύκολα ενας μάστορας ακόμα και σήμερα θα βάλει την ταμπέλα του σε μπουζούκι άλλου η θα πουλήσει μούφα όργανο εν γνώσει του η θα προσπαθήσει να κάνει απατεωνιές.

Ας το πάρουμε απόφαση, αν και υπάρχουν αυτές οι περιπτώσεις, γενικά το να προσπαθήσεις να κοροϊδέψεις τον πελάτη σαν μάστορας είναι αυτοκαταστροφικό, και αν παραδεχτούμε οτι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι μάστορες γιατι βγάζουν δισεκκατομύρια, τότε είναι ώρα να διαπιστώσουμε οτι η πλεοψηφία τον οργανοποιών στην χώρα μας φτιάχνει όργανα γιατι απλά αυτό γουστάρει και αυτό αγαπάει.
Θέλω να πιστεύω οτι, σε μιά τοσο περιορισμένη αγορά όσο αυτή των Ελληνικών οργάνων υπάρχει στους μάστορες αυτοσεβασμός και αξιοπρέπεια. Πρέπει όμως και εμείς να τους εμπιστευτούμε λίγο παραπάνω, να δεχτούμε τους απρόβλεπτους παράγοντες του ξύλου σαν υλικό, και ίσως να είμαστε λίγο ποιό θετικοί γενικότερα. Κοιτόντας εδώ, σε αυτή την ιστοσελίδα τα σχόλια για κάθε οργανοποιό μου σηκώνεται η τρίχα για το πόσο εύκολα θα “θάψουμε” τον καθένα, ακόμα και τους ποιό ονομαστούς και ικανούς.
σχόλια όπως:
“δεν μου άλλαξε χορδές στο δωρεάν σέρβις” (γιατί να σου αλλάξει; εσύ δεν τις έφαγες;)
“κουνάει ο καβαλάρης” (μην παίζεις σαν χασάπης)
“πήρε το μανίκι-τρίζει” (ξύλο του Θεού είναι, μπορεί να πάρει λίγο, είμαι σίγουρος οτι η θα φτιάξει μόνο του η θα στο φτιάξει αμα του το πάς)
“Μου κάποιος οτι του πε κάποιος οτι κάποιος άλλος πήρε απο τον “τάδε” και του φυγε ο τάκος”
( ε αντε στο δαίμονα…πληροφορίες και κουτσουμπολιά…σπασμένο τηλέφωνο)

Επαναλαμβάνω πως, μπορεί να είμαι αφελής αλλα, συγκρίνοντας με την αντίστοιχη αγορά οργανοποιείας στον υπόλοιπο κόσμο, τρομάζω για το πόσο “ριγμένοι” είναι οι Ελληνες μάστορες. Αντε πές σε ένα μάστορα βιολιού οτι κουνάει ο καβαλάρης να δείς σε πόσα δευτερόλεπτα θα σε στείλει στον αγύριστο…
Ας αφήσουμε λοιπόν τους μάστορες ήσυχους. Ας το πάρουμε χαμπάρι…αυτοί ξέρουν πράγματα που εμείς αγνοούμε…Το να κάνεις ένα όργανο είναι επιστήμη…και η πλεοψηφία που αγοράζει όργανα είμαστε ερασιτέχνες…Αν ο μάστορας είναι κακός και κάνει κομπίνες η κακοτεχνίες αυτό θα φανεί σε βδομάδες στην αγορά.Οταν όμως κάνουν τη δουλειά τους καλά, και οι περισσοτεροι που βγάζουν το ψωμί τους για καιρό προφανώς την κάνουν, ας τους αφήσουμε ήσυχους…

4

Πολύ σωστές οι παρατηρήσεις του Αλέξανδρου. Βέβαια η ελληνική οργανοποιία , δεν είναι ένα πράγμα (πως θα μπορούσε άλλωστε), έχει κι`αυτή τα καλά της και τα κακά της. Το σίγουρο είναι πως βρίσκεται σε ένα δρόμο.
Με την ευκαιρία, να πω και ενα -δυό σχόλια για το θέμα που άνοιξε.

Είναι πολύ καλό, απαραίτητο θάλεγα, ο μουσικός (επαγγελματίας η ερασιτέχνης) που χρησιμοποιεί κάποια όργανα, να γνωρίζει όσο γίνεται περισσότερα πράγματα και για την κατασκευή τους. Και γιά μας τους οργανοποιούς είναι αυτό καλό, πρώτα-πρώτα για να μπορούμε πιό εύκολα να συνενοηθούμε. Αλλά κυρίως γιατί έτσι ο μουσικός γνωρίζει και εκτιμά και τη δική μας τέχνη.

Ψάχνοντας το φόρουμ και την Κλίκα (και το διαδίκτυο), θα βρεί κάποιος πληθώρα πληροφοριών και συζητήσεων που θα τον βοηθήσουν να ευρύνει τις όποιες γνώσεις του.

Πρέπει να προσέξουμε όμως να μη χάνουμε το μέτρο: Όσες γνώσεις και αν αποκομίσουμε, είναι δύσκολο κάποιος να γίνει πιό ειδικός από τον ειδικό ! Γιατί η ημιμάθεια, είναι χειρότερη από την αμάθεια . Και δεν υπάρχει μεγαλύτερος μπελάς από τον ημιμαθή που νομίζει πως τα ξέρει όλα και επί πλέον έχει και ολοκληρωμένη άποψη επί του θέματος…:112:

Όποιος έχει ασχοληθεί πρακτικά , ακόμα και σαν χόμπυ, με την οργανοποιία, καταλαβαίνει πολύ καλά τι εννοώ…

Δεν είναι τόσο εύκολο, με την παράθεση πληροφοριών, να μπορέσει κάποιος να κρίνει σε βάθος τη δουλειά κάποιων οργανοποιών.

5

Είναι ο Δελλιός στην Ηγουμενίτσα :089:

http://www.organopoieio.gr/

( Υ.Γ.: όποιος τύχει και πάει ας μας πει εντυπώσεις. )

6

Το τελευταίο διάστημα έχω αποφασίσει να ψαχτώ για ένα καλύτερο μπουζούκι από αυτό που έχω, μιας και βλέπω ότι ασχολούμαι όλο και περισσότερο και θέλω το κάτι παραπάνω…έτσι λοιπόν συζητώντας με διάφορους οργανοποιούς και βλέποντας τον τρόπο λειτουργίας της “πιάτσας”…έχω δει κάποια χαρακτηριστικά από αυτά που αναφέρεις και γενικά συμφωνώ μαζί σου αλλά υπάρχουν 3 σημεία που έχω λίγο διαφορετική γνώμη.

Δεν είναι?..να θυμήσω απλά ότι κάτω από 1500? δύσκολα θα βρεις ένα αξιοπρεπές όργανο στην Αθήνα…1500χ340,75δραχμούλες=511χιλιάδες δραχμές=ΜΙΣΟ ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑΚΙ
Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι πληρώνουμε το κάτι παραπάνω(λέγεται premium τιμής στην εμπορική ορορλογία) στους μάστορες για να πάρουμε έναν ήχο και ένα χειροποίητο όργανο το οποίο μας κάνει πιο ευτυχισμένους.

Δες έναν παραλληλισμό τώρα…Τα προϊόντα της εταιρίας για την οποία εργάζομαι, είναι τα πιο ακριβά στην αγορά, με μεγάλη διαφορά κάποιες φορές και με πιο αυστηρό διακανονισμό εξόφλησης από τους ανταγωνιστές μας. Αυτό λοιπόν το premium τιμής που έχουμε…αν δεν αντιστοιχεί σε διαφορά ποιότητας μας κόβουν τον κώλο φίλε:082:!!!
…λυπάμαι αλλά τώρα που θέλω να διαθέσω μέχρι 2000? για να πάρω ένα καλό όργανο θα είμαι πολύ αυστηρός για την ποιότητα που θα αγοράσω!!!

…το να είσαι υποψήφιος αγοραστής να δεις τι νεύρα θέλει…και λογικό είναι να πηγαίνει ο νους σου στο κακό όταν τα 2χίλιαρα και 3χίλιαρα(για κάντα δραχμούλες να δεις πόσα είναι) τα ζητάνε σαν πασατέμπο μερικοί και με κουλτουριάρικους όρους του στυλ…“δώσε μου όσο χρόνο γουστάρω…γιατί θα το λες και στα εγγόνια σου ότι σου έφτιαξα μπουζούκι”!:019:

…προσθήκη- άποψη ενός τελείως άσχετου ανθρώπου με το όλο θέμα- της κοπελιάς μου…
Αν σκεφτείτε όλοι εσείς οι μπουζουκολάτρεις ότι ένας σχετικά καλός καθαρός μισθός νέου ανθρώπου είναι 1000 ευρώ, και θέλετε 2 τέτοιους μισθούς για ένα καλό μπουζούκι, φυσικά και είναι μεγάλος ο καημός αν δεν βγει πολύ-πολύ καλό το όργανο…και με δεδομένο το γεγονός ότι οι περισσότεροι είστε ερασιτέχνες και δεν θα τα βγάλετε από το μπουζούκι αυτά τα λεφτά…πρέπει να είστε αρκετά απαιτητικοί με τους οργανοποιούς!

7

Τα λές καλά Σαράντο και δεν θέλω να μετατρέψω το θέμα σε πεδίο διαφωνιών…απλά θα ήθελα να αναφέρω 1-2 πρακτικές λεπτομέριες…(κατα την ταπεινή μου γνώμη πάντα)

Ναι η αγορά των βιολιών απευθύνεται σε μεγαλύτερο κοινό, αλλα αυτή είναι η μόνη τους διαφορά. Δεν νομίζω οτι είναι τόσο ανόμοιες οι αγορές, όσον αφορά την φύση τους. Τα καλύτερα βιολιά πλέων όμως αγοράζονται μόνο απο συλλέκτες και επενδυτικές εταιρίες γιατι κοστίζουν δυσεκατομύρια ευρώ.Οι επαγγελματίες μουσικοί πλέων δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν ένα πολυ καλό βιολι! Αυτό κατα τη γνώμη μου ειναι ακριβό!

Λες πολύ σωστά για τον μέσο μισθό νέου ανθρώπου…
Ας μας πεί ένας μάστορας πόσα όργανα μπορεί να τελειώσει σε ένα μήνα μόνος του υποθέτοντας οτι δεν έχει πολύ βοήθεια λουστραδόρων, σκαφάδων, φιγουρατζίδων κλπ…Δεν νομίζω οτι θα είναι πάρα πολλά…Τον μισθό του ο μάστορας απο που θα τον βγάλει; Η νομίζουμε οτι ενα μάστορας μόνος του μπορεί να δουλεύει σε ρυθμούς βιοτεχνίας και να παράγει 10 όργανα δικα του το μήνα;

Αισθάνομαι λίγο αυτοκαταστροφικός…Προφανώς δεν θα ήθελα να πληρώσω περισσότερα για την επόμενη μου παραγγελία, αν μη τι άλλο θα με ευχαριστούσε να μην πλήρωνα τίποτα, απλα προσπαθώ να τα ζυγίσω…

8

Έχεις δίκιο κι εσύ σε αυτά που λες…δεν νομίζω ότι υπάρχει μία μόνο άποψη Αλέξανδρε.
Κάπου ενδιάμεσα πάντα είναι η αλήθεια σε αυτά τα θέματα και αναλόγως τι ζητά ο καθένας και σε ποιον τομέα δίνει βάρος(να έχει μπουζούκι οργανοποιού φίρμας? - να έχει μπουζούκι ενός οργανοποιού που γουστάρει και την δουλειά του αλλά θα πιούνε και τα τσίπουρά τους κατά την διάρκεια κατασκευής? - ή και τα δύο ίσως?..κλπ, κλπ) επιλέγει και επενδύει τα χρήματά του.

Από ότι έχω καταλάβει πάντως, ένας οργανοποιός που φτιάχνει εξολοκλήρου ένα μπουζούκι, όπως ανέφερες παραπάνω, μπορεί να φτιάξει 2 με 3 μπουζούκια τον μήνα χωρίς αυτά να έχουν υπερβολικά δύσκολες φιγούρες πάνω τους. (αν κάνω λάθος ας με διορθώσει κάποιος)…και αυτό για να ζει απλά ο άνθρωπος…να βγάζει ένας καλούτσικο μισθό και ίσως θα είναι και υποτιμημένη η δουλειά του…γι’αυτό σου λέω ότι η αλήθεια είναι κάπου ανάμεσα.

Είσαι όμως λίγο ΄"άπληστος":)και εσύ…μα να μην πληρώσεις τίποτα?:089:

Να τους πληρώνουμε…και καλά…δεν λέω…γιατί αν δεν ζούνε και κάπως άνετα από αυτό που κάνουν οι άνθρωποι…δεν θα έχουν την ενέργεια και το κέφι να μας φτιάχνουν όργανα που τόσο αγαπάμε(και εγώ αν δεν ζω καλά, θα αρχίσω να στραβώνω με την δουλειά μου) αλλά να παίρνουμε αυτό που πρέπει΄σε ποιότητα…όπως μου είπε μια φορά ο Παναγιώτης Καφετζόπουλος “Μάστορες είμαστε…και όχι καινούργιοι Da Vinci και Mickelangelo όπως νομίζουν μερικοί συνάδελφοι”:089:

Καλημέρα μας!:088:

9

Δεκτον.

Ας γινω λοιπον καπως πιο συγκεκριμενος (απευθυνομενος σε ολους βεβαιως) για ενα θεμα που με απασχολει τον τελευταιο καιρο.

Ο Α*, τον οποιο εκτιμω βαθυτατα ως i[/i]μουσικο και ως ανθρωπο μου προτεινε τον οργανοποιο Χ λεγοντας επι λεξει “τα κατασκευαστικα αρτιοτερα οργανα που εχω δει”, απο τον οποιο περασα και οντως διαπιστωσα πως τα οργανα του ειναι μακραν απο τα καλυτερα.

Επισκεφθηκα τον Υ για αλλο λογο, χωρις να ξερω οτι φτιαχνει και μπουζουκοειδη. Ο ανθρωπος, παροτι εχει αρκετα λιγοτερα χρονια εμπειριας απο τον Χ, φανηκε τιμιος στη δουλεια του, προθυμος να μου εξηγησει λεπτομερειες οπως και ο Χ βεβαια. Το οργανο που ειχε ετοιμο -για αλλον- και επαιξα μου αρεσε παρα πολυ, σε βαθμο να μην το αφηνω απο τα χερια μου (υποθετω κατι τετοιο θα γινει και με τον Χ απ τα οσα ειδα). Ειχε ενα μικρο τριξιματακι στις ψιλες αλλα μου ειπε οτι θα στρωσει σε λιγο καιρο.

Φυσικα και οι δυο τα φτιαχνουν καθ ολα μονοι τους (προφανες απ τον αριθμο οργανων που διεκπεραιωνουν ανα μηνα), με “σωστα” υλικα, εγγυησεις κλπ κλπ

Στο δια ταυτα : Τιμη_Χ - Τιμη_Υ = 500ε

Αξιζει τον κοπο να πληρωσει κανεις τη διαφορα τιμης ως τεχνογνωσια;

*(Η χρηση μεταβλητων αντι ονοματων νομιζω ειναι για ευνοητους λογους)

10

Αν όμως ο Χ κατασκευαστής προσφέρει Ω πράγματα ως εγγυήσεις, ενώ ο Υ προσφέρει Α εγγυήσεις τότε έχουμε

Όπου Ω =( χ=χορδές, τ=αλλαγή τάστων στο διηνεκές, σ=σκέβρωμα, ς=service, α=αξιοπιστία, d=απόσταση από το σπίτι σου μέχρι το μαγαζί του, f=find= αντε βρές τον δηλαδή, ο=ομορφιά οργάνου)

(Χ+Ω{χ/2+(τ+σ+ς/2)})-(Ψ+Α +χ+τ+σ+α+d+f)=500/?

Άρα???

Δεν έρχεσαι καμια μέρα απ το σπίτι να σου δείξω μερικά οργανάκια και μετά πας να διαλέξεις???
Πάρε τηλ. μόλις είσαι Αθήνα.
:slight_smile:

11

Ας αλλαξουμε μεταβλητη γιατι Α ειναι αυτος που προτεινε τον Χ (ο “ενδιαμεσος”) :slight_smile:

Οσον αφορα το συνολο Ε των προαναφερθεισών εγγυησεων ειναι ισο με το Ω.

Γενικα οι Χ και Υ παρουσιαζουν αρκετες ομοιοτητες, απλως ο Χ εργαζεται καμποσα χρονια παραπανω στον χωρο

Αυτο αναρωτιεμαι αν αξιζει να πληρωσει κανεις +500 …

Απ την αλλη δεν ειμαι σιγουρος -οπως νομιζω κανενας- οτι θα παρω “ενα μπουζουκι για μια ζωη” και οτι στο μελλον δεν θα θελω και κανα δευτερο π.χ :084:

(επιπλεον καλλιεργησα μια καποια σχεση με τον Υ στου οποιου το εργαστηριο περασα(ν) πολλες ωρες και θα νιωσω καπως ασχημα να “εκτεθω”.αλλα ισως αυτο να ειναι ησσονος σημασιας)

12

Αυτο αναρωτιεμαι αν αξιζει να πληρωσει κανεις +500 …

Απ την αλλη δεν ειμαι σιγουρος -οπως νομιζω κανενας- οτι θα παρω “ενα μπουζουκι για μια ζωη” και οτι στο μελλον δεν θα θελω και κανα δευτερο π.χ :084:

(επιπλεον καλλιεργησα μια καποια σχεση με τον Υ στου οποιου το εργαστηριο περασα(ν) πολλες ωρες και θα νιωσω καπως ασχημα να “εκτεθω”.αλλα ισως αυτο να ειναι ησσονος σημασιας)

Η εμπειρία δηλαδή η ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ ΓΝΩΣΗ , δυστυχώς δεν κοστολογείται. Όπως δεν κοστολογείται , και η προσωπική σχέση που αναπτύσεις , με τον εκάστοτε οργανοποιό. Το ότι φάνηκε τίμιος στην δουλειά του,ή ότι είχε όλη την προθυμία να σου εξηγήσει , αυτό΄είναι καλό για εκείνον,όμως τίποτα δεν μπορεί να σου εγγυηθεί την ποιότητα σε “βάθος χρόνου” την οποία αποζητούμε όλοι.
Από την άλλη βέβαια, δεν σου εγγυάται κανείς, ότι και ο πιό έμπειρος και ονομαστός , δεν μπορεί να κάνει και κείνος την “ματσολιά” του. Απλά είναι λίγο πιο απίθανο,λόγω εμπειρίας , και “ονόματος”, που οι καλοί οργανοποιοί , προσπαθούν να το διατηρήσουν,με μεγαλύτερη προσπάθεια , από εκείνη που έκαναν, για να φτιάξουν το καλό τους όνομα.
Το ότι στο σύνολο της ζωής μας , μπορεί να φτιάξουμε όργανα περισσότερα του ενός , δεν νομίζω ότι είναι επιχείρημα για να προσανατολιζώμαστε σε λύσεις , του ύφους “αφού θα φτιάξω 2-3 , γιατί να τα δώσω;”.
Αν μπορείς να εξασφαλείσης την μακροζωία ενός οργάνου, για μένα κάντο. Θα το βρείς μπροστά σου.
Και ίσως τα παιδιά σου και τα εγγόνοα σου , να έχουν το “κάτι” του παππού.Αυτό πραγματικά είναι εντελώς ανεκτίμητο, και δεν κοστολογείται, ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.

13

Δεν θέλει άγχος μόνο λίγο ψάξιμο και πολλλλήήήή τύχη
άλλωστε τα γούστα και τα χόμπυ πάντοτε ήταν ακριβά
πάλι καλά να λέμε που στις μέρες μας υπάρχουν όργανα για όλα τα βαλάντια

14

εξ ου και το “λαικο” ρητο , " τα γουστα πληρωνονται " !!!:089:

ΑΛΛΑ , οταν προκειται για “γουστα” και εχεις και το “αρζαν” , η τιμη “παζαρευεται” …:089:

εκτος αν εισαι υπερανω χρηματων !!!:088: … (υπαρχουν ατομα που σιχαινονται τα παζαρια) …

15

Πάλι η κουβέντα πήρε την προσφιλή κατεύθυνση του «πόσα να πλήρώσω και πόσο αξίζει».:080:

Εδώ δεν έχω να κάνω κανένα σχόλιο, καθώς είναι πολύ φυσικό -και όχι μόνο γιά την οργανοποιία- για κάποιον που πρωτοβγαίνει στη δουλειά να προσπαθεί να καταξιωθεί, ξεκινώντας από χαμηλότερες τιμές. Αντίστροφα, κάποιος που είναι ήδη για χρόνια καταξιωμένος, ζητά το παραπάνω ώστε -εκτός των άλλων- να μην αναγκαστεί να ρίξει και την ποιότητα της δουλειάς του, προκειμένου να εξυπηρετήσει μεγαλύτερη ζήτηση.
Δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ αντικειμενικό, δεδομένου ότι πρόκειται και για ελεύθερη αγορά…
Απλά, καθένας κοστολογεί τον εαυτό του -λάθος ή σωστά- και κατόπιν και αυτός αντίστοιχα κοστολογείται από τον υποψήφιο αγοραστή -λάθος ή σωστά, επίσης-…:112:

Το σχόλιο που θέλω να κάνω όμως, αφορά την αγορά «ενός μπουζουκιού, γιά μιά ζωή».
Άποψη σωστότατη, όσον αφορά την διάρκεια της κατασκευής, και αυτό πρέπει να είναι ένα από τα ζητούμενα στην αγορά οργάνου . Δυστυχώς, την πιό σίγουρη απάντηση σ`αυτό, τη δίνει μονάχα ο χρόνος…
Αλλά ο μουσικός, είναι φυσικό στη ζωή του να ψάχνει και άλλα πράγματα, και άλλους ήχους…
Δεν υπάρχει ΕΝΑ όργανο, κατάλληλο για όλες τις μουσικές, όπως δεν υπάρχει μιά φωνή που το ηχόχρωμά της να ταιριάζει απόλυτα σε όλα τα είδη. Και κάθε όργανο, ακόμη και από τον ίδιο μάστορα, έχει το δικό του ηχόχρωμα, που ταιριάζει σε άλλο μουσικό ύφος περισσότερο και σε άλλο λιγότερο.

Είναι πολύ συνηθισμένο λοιπόν, καλοί μουσικοί να έχουν τρία και τέσσερα όργανα με κατασκευαστικές διαφορές (και ίσως από από διαφορετικούς κατασκευαστές) και να τα χρησιμοποιούν κατά περίπτωση. Το αυτί του μουσικού, είναι επίσης φυσικό να έχει ανάγκη και από διαφορετικά ερεθίσματα.

Υπάρχουν βέβαια και οι μουσικοί που αλλάζουν τα όργανα σαν τα πουκάμισα, ψάχνοντας διαρκώς να βρούν …το τέλειο όργανο!!!

Κάποτε, προσπαθώντας να καταλάβω τι ακριβώς μου ζητούσε κάποιος, του έκανα την εξής απλή ερώτηση :
-Έχεις ακούσει ποτέ κάποιο όργανο που να έχει όλα αυτά τα στοιχεία που περιγράφεις;
Και η απάντηση:
-Όχι, αλλά έχω ακούσει όλα αυτά τα στοιχεία από πολλά , διαφορετικά όργανα…:112::112::112:

16

το κάθε τι αξίζει την τιμή που το πληρώνουμε (νόμος προσφοράς και ζήτησης)
και όπως λέει ο πάνσοφος λαός η τιμή τιμή δεν έχει και χαράς τον που την έχει…
άσχετο…

όσο για τον ήχο αν μαζευτούνε όλοι οι οργανοποιοί(έστω χ),όλοι οι μουσικοί(έστω ψ),όλοι οι συνθέτες(έστω ζ),όλοι οι στιχουργοί (έστω ω) και όλοι οι ενδιαφερόμενοι
περί του καλού και σωστού ήχου-οργάνου(έστω σ) τα συμπεράσματα που έβγαζαν
θα λύνονταν με την μαθηματική εξίσωση…χ+ψ+ζ+ω+σ+1=βαβέλ
συμπέρασμα πρώτο όλα τα μάτια δεν βλέπουν τα ίδια πράγματα
συμπέρασμα δεύτερο όλα τα αυτιά δεν ακούνε τους ίδιους ήχους
συμπέρασμα τρίτο όλες οι γλώσσες δεν…
συμπέρασμα τέταρτο όλα τα χέρια δεν…
…
συμπέρασμα εκατομυριοστό αυτή η διαφορετικότητά μας είναι που δίνει νόημα
στην ζωή και σε όλη μας την ύπαρξη

γεροί να είμαστε να περνάμε καλά για να μπορούμε να συμφωνο-διαφωνούμε

17

Η συζητηση με κανει να παρεμβω μετα απο αρκετο καιρο σε καποιο θεμα του φορουμ. Τα πραγματα ειναι απλα. Εγω πιστευω οτι γενικα εχουμε καλους μαστορες. Πχ εχω ακουσει οργανα απο 5-6 μαστορες στη Θεσσαλονικη και μου αρεσανε οργανα απο ολους. Παρολα αυτα ακουσα και οργανα απο ιδιο μαστορα που δε μου αρεσανε. Εκτος απο δυο μαστορες που οσα οργανα του εχω ακουσει μου κανανε εντυπωση (ονοματα δε θελω να αναφερω).
Θεωρω οτι ενας μαστορας θα εχει τις επιτυχιες του θα εχει και τις αποτυχιες του. Προφανώς, μιλάμε για λεπτη χειροτεχνικη δουλεια στην οποια μπορει να γινουν και λαθη. Επίσης, τα ξυλα ειναι ξυλα και εχουν φθορα, αλλοτε γρηγοροτερα και αλλοτε αργα. Καποια πραγματα ουτε οι μαστορες μπορουν να τα υπολογισουν. Απο εκει και περα ο καθενας κανει τις επιλογες του και οι μαστορες και οι μουσικοι.
Τα κριτηρια για τον μουσικο προφανως ειναι συγκεκριμενα:
Η τιμη του οργανου, η μουσικη του αξια και η εξυπηρετικοτητα του οργανοποιου. Με βαση αυτο και το τι ιεραρχει ο καθενας κανει τις επιλογες του. Αλλα συμφωνω με αυτο που γραφτηκε παραπανω και το λεω και σαν συμβουλη σε οσους οργανοποιους εχω επισκεφτει. Τον πελατη δεν θα τον κοροιδεψεις. Η αληθεια καποια στιγμη θα φανει. Και αφενος αντι για καλα λογια ο πελατης θα διαδωσει ασχημα, αφετερου οι περισσοτεροι δεν κανουν μονο ενα οργανο, αλλα θα ξανακανουν και αρα θα πρεπει να τους κερδιζετε για να σας ξαναπροτιμησουν.