***** Ακολουθεί μεγάλο μύνημα *****
Γειά χαρά σε όλους/ όλες.
Είμαι “σχετικά” καινούριος στο forum, με την έννοια ότι δεν έχω πολλά posts αφού πολλές φορές δεν έχω να πώ κάτι πολύ ειδικό ή συγκεκριμένο. Όμως, όσον αφορά την αγορά καινούριου μπουζουκιού και μιας και ήρθε πάλι το θέμα στο προσκήνιο, θα ήθελα να εκφράσω και εγώ τις σκέψεις μου (και μια μικρή αγανάκτηση-απογοήτευση).
Έχω διαβάσει τις παλαιές συζητήσεις περί των κατασκευαστών που αναφέθηκαν ανωτέρω. Προσωπικά έχω ένα μπουζούκι του εμπορίου που το πήρα 200-300 ευρώ όταν ήμουν α’ λυκείου για ένα live που θα κάναμε στο σχολείο. Λόγω τις κιθάρας που έπαιζα, για τα συγκεκριμένα κομμάτια που είχαμε ετοιμάσει τότε, δεν είχα δώσει και μεγάλη σημασία αφού ασχολιόμουν με άλλο είδος μουσικής.Το μόνο που ήθελα ήταν ένα όργανο για τις πρόβες. Από τότε, επειδή μεσολάβησαν διάφορες φάσεις (φοιτητικές και μή) στην ζωή μου, ξεκίνησα να παίζω εντατικά μπουζούκι τα τελευταία 3 χρόνια, με αυτό το “μούφα” που έχω.
Ο λόγος που δεν πήρα τότε άλλο ήταν ότι δεν είχα ασχοληθεί με τις τεχνικές του και σε γενικές γραμμές δεν ήξερα να παίζω μπουζούκι. (Γιατί νομίζω έχει διαφορά το να παίξεις καμιά 15αριά τραγουδάκια με το να παίζεις μπουζούκι γενικα).
Μετά από αυτά τα χρόνια, αγαπημένος μου συνθέτης είναι ο Ζαμπέτας και μπορώ να πώ ότι μελετώντας τον Ζαμπέτα και τον Χιώτη μπόρεσα να μάθω κάποια τεχνικά ζητήματα. Τον τελευταίο καιρό, έψαχνα να βρω κατασκευαστή να αγοράσω μπουζούκι, καθώς αυτό που έχω (παρότι το αγαπώ) δεν με ικανοποιεί. Θέλω να αγοράσω ένα μπουζούκι που ο ήχος του να πλησιάζει (έστω και λίγο) αυτόν που είχε ο Ζαμπέτας.
Όπως όλοι εδώ μέσα, θέλω το μπουζούκι να βγάζει αυτή την γλύκα (θα μου πείτε ότι πολύ μεγάλο ρόλο έπαιζε και ο Ζαμπέτας, αφού το παίξιμό του κάνει μπαμ αλλά και η δεύτερη φωνή που ακούγεται στις ηχογραφήσεις, αλλά ας αγνοήσουμε αυτή την παράμετρο). Και για να έρθω στο προκείμενο του topic, αναρωτιέμαι για να αγοράσει κάποιος που όταν παίζει αισθάνεται η ψυχή του, ένα μπούζουκι το οποίο θα έχει όμορφο ήχο και δεν θα είναι τενεκές, γιατί θα πρέπει να πληρώσει ένα κάρο λεφτά;;
Δηλάδη, για ποιόν ακριβώς λόγο πρέπει να κάνω οικονομία απο τώρα μέχρι το επόμενο καλοκαίρι και ίσως και περισσότερο (λόγω σπουδών) για να πάρω ένα μπουζούκι το οποίο θα μου γλυκαίνει την καρδιά;; Με αυτή την λογική, μόνο όσοι έχουν πολλά λεφτά θα πρέπει να σώζουν την ψυχή τους. Όλοι οι άλλοι…στο πηγάδι.
Από την άλλη, καταλαβαίνω (λίγο) την μεριά του κατασκευαστή. Εάν και ο κατασκευαστής βάζει μεράκι και όρεξη (και όχι ψυχρό επαγγελματισμό) θα πρέπει να αμοιφθεί. Αλλά όταν φτιάχνει φθηνότερα όργανα δεν βάζει το ίδιο ακριβώς μεράκι;;
Δηλαδή σε ένα χειροποίητο (εξολοκλήρου 100000%%%) μπουζούκι 500ε και ένα σαν αυτό που θέλω να αγοράσω που μαλλόν θα κάνει πολλά, αλλά για την κουβέντα ας πούμε 1500ε, το μεράκι του κατασκευαστή δεν θα είναι το ίδιο; Θα μου πείτε αλλάζουν τα ξύλα, δλδ 1000ε θα είναι η διαφορά στα ξύλα; Στο μπουζούκι των 500ε τι δεν κάνει το ίδιο καλά ο κατασκευαστής; Θεωρητικά, δεν το δουλεύει και δεν το φροντίζει το ίδιο όπως το μπουζουκι των 1500ε;; Το φθηνό μπουζούκι το κάνει “στο πόδι”;;
Για να καταλήξω, αυτό που θέλω να πώ, μιλάω πάντα προσωπικά, όταν παίζω μπουζούκι νοιώθω πάρα πολύ ωραία, και ας μην μπορώ να παίξω σαν άλλους. Αλλά για να πάρω ένα όργανο που θα είναι βάλσαμο στην ψυχή μου, θα πρέπει να παώ να δώσω 2000ε ή 3000ε ή και ακόμη περισσότερα;;
Γιατί για κάποιον ερασιτέχνη, ή τουλαχιστόν για εμένα, είναι πολλά τόσα λέφτα. Καλώς ή κακώς δεν είναι μόνο το μπουζούκι στην ζωή μας, αλλά είναι μόνο μιά διέξοδος από την καθημερινότητα της ζωής μας και αλίμονο αν θα πρέπει να πληρώνουμε τόσα για κάθετί που μας κάνει να ξεχνιόμαστε. Δηλ, στο τέλος θα φτάσουμε μια ώρα χαλάρωσης και περισυλλογής μπροστά στο κύμα να την πληρώνουμε σε χιλιάδες ευρώ.
Συγνώμη που μακρυγόρησα, αλλά όπως έγραφα μου ερχόντουσαν διάφορες σκέψεις. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας και παρακαλώ μην με παρεξηγείτε, ξέρω ότι δεν έχω δίκιο αλλά μιλώ μόνο από την πλευρά μου και εκφράζω το παράπονό μου.
Εις το επανιδείν,
Φώτης
Υ.Γ.1: Σε κάποιο άλλο τόπικ που έγραψα αυτές τις μέρες δήλωσα ότι σκεφτόμουν να πάω στον Καρβούνη για ένα τέτοιο μπουζούκι. Αλλά τώρα πιά, δεν ξέρω που να πάω. Ούτως ή άλλως η ώρα του αργεί μέχρι του χρόνου (και άν), αν έχετε κάποια γνώμη σχετική ή κάποια συμβουλή θα ήταν χαρά μου να την ακούσω και να την δεκτώ, αφού με το ωδείο μου (και την δασκάλα μου (!) ω,ναι!!! δασκάλα είχα και στην κιθάρα και στο μπουζούκι!!!) έχω χαθεί τα τελευταία 7-8 χρόνια και δεν τ ο έχω συζητήσει με κάποιον πιο έμπειρο.
Υ.Γ.2: Επίσης άσχετο, μιάς και ανέφερα οτι είχα δασκάλα. Μετά από τα χρόνια ενασχολήσής μου με την μουσική και την κιθάρα/μπουζούκι, κατέληξα στο ότι άμα δεν το λέει η ψυχούλα σου, ο δάσκαλος δεν κάνει τίποτα. Άμα δεν είσαι και λίγο αυτοδίδακτος δεν γίνεται! (ίσως βέβαια να έτυχα και στους λάθους δασκάλους).
