Ναι, κανονικά μιλάμε για φθόγγο έλξης και κινητή βαθμίδα (έλκεται).
Ευχαριστώ και για τις διορθώσεις.
Ναι, κανονικά μιλάμε για φθόγγο έλξης και κινητή βαθμίδα (έλκεται).
Ευχαριστώ και για τις διορθώσεις.
Τι εννοείς πως μεταφραζεις τον προσαγωγέα; Μιλάμε για μια βαθμίδα, μια συγκεκριμένη νότα. Αν καταλαβαίνεις την έννοια της ελξης καταλαβαινεις την ελξη προσαγωγεα-τονικης.
πχ εδώ στα πρωτα 30 δευτερόλεπτα
ξεκινάει στην πέμπτη με “προσωρινο προσαγωγέα” ενα ημιτονιο χαμηλοτερα. Μετά τονική με ακριβώς το ιδιο (δηλαδή με το ημιτόνιο απο κατω να καταληγει στην τονικη) και οκτάβα με ακριβώς το ίδιο.
Δηλαδή είναι νότα στην οποία δημιουργείται ταση ετσι ωστε η μελωδια να λυθεί στον επομενο φθογγο.
Δεσπόζουσα: Είναι μια νότα στην οποία επανέρχονται επίμονα οι μελωδίες και την τονίζουν. Επίσης, είναι, όπως διευκρίνισε ο Νίκος, η κορυφή της βασικής υπομονάδας. Δύο πληροφορίες.
Αυτές οι δύο πληροφορίες λειτουργουν αλληλοσυμπληρωματικά. Ακούω το τραγούδι. Αν είναι από Ρε και βαράει όλη την ώρα Σολ, τότε το Σολ είναι η δεσπόζουσα (δεσπόζει στη σύνθεση, το λέει κι η λέξη), και άρα είναι κορυφή της βασικής υπομονάδας, και άρα η βασική υπομονάδα είναι 4χ και όχι 5χ. Ενώ αν δεσπόζει το Λα, έχουμε 5χ.
Προσαγωγέας:
Προσωπικά τον καταλαβαίνω μόνο ως ημιτόνιο κάτω από την τονκή. Αν κάτω από την τονική έχουμε τόνο, το ξέρω ως υποτονική. Και η διαφορά στην ορολογία δε δηλώνει μόνο τη διαφορά στο διάστημα, αλλά και στη λειτουργία: άμα παίζω Ρε Ουσάκ, με υποτονική Ντο, θα κάνω κι ένα πέρασμα Ραστ πάνω σ’ αυτό το Ντο. Άμα παίζω Ντο Ραστ με προσαγωγέα Σι, δε θα κάτσω στο Σι. Δε θα το χρησιμοποιήσω ως βάση καμιάς περαστικής υπομονάδας (ή, κι αν κανείς ποτέ το κάνει για λίγο, πάντως δεν ανήκει στα στάνταρ συστατικά της συνταγής).
Επιλέον, σ’ οποιαδήποτε βαθμίδα κι αν σταθώ με κάποια επιμονή, αν η αποκάτω βαθμίδα απέχει ημιτόνιο (είτε by default είτε από προσωρινή έλξη), ταιριάζει να τη χαρακτηρίσουμε προσαγωγέα. Προσάγει, οδηγεί σε μια ισχυρή βαθμίδα, κι ας μην είναι τώρα η τονική.Το αντίστοιχο με τόνο δε νομίζω ότι θα είχε νόημα να το πούμε υποτονική.
Συμφωνώ ότι έχει προφανή διαφορά ο τόνος από το ημιτόνιο, όμως εξ ορισμού είναι πάντα υποτονική (δηλ μια βαθμίδα κάτω από τη βάση). Επίσης δικαιούται και με απόσταση τόνου να ονομάζεται προσαγωγέας, γιατί πάλι χρησιμοποιείται για το κλείσιμο κι ας μην είναι τόσο έντονο και αναπόφευκτο όπως με το ημιτόνιο.