Καλημερα! Θα με βοηθούσε πολυ να γραψει οποιος γνωριζει τις “Κύριες” και τις “δευτερεύουσες” συγχορδίες για κάθε λαϊκο δρόμο (Σε τόνο ΡΕ).
*Καλυτερα να μην στείλετε “λινκ” μιας και εψαξα αρκετα και γίνεται χαμος! Θα ηθελα να γινει τοποθετηση απο ατομα στο φορουμ συμφωνα με τις γνωσεις τους.
Όσες θυμάμαι απέξω από το βιβλίο του Παγιάτη, που δεν το έχω εύκαιρο τώρα:
Χιτζάζ: Κύριες D Gm Cm Eb - Δευ/σες D7 F#dim
Ουσάκ: Κύριες Dm Gm Cm Eb - Δευ/σες F Bb
Ματζόρε: Κύριες D G A A7 - Δευ/σες Em F#m Bm C#dim
Αρμονικό Μινόρε: Κύριες Dm Gm A A7 - Δευ/σες Βb C#dim F
Σαμπάχ: Κύριες Dm F Gb C - Δευ/σες Am Bb Edim C7
Αυτούς νομίζω τους θυμάμαι σωστά, γιατί ενορχηστρώσαμε πρόσφατα τραγουδάκια που ήταν σε αυτούς τους δρόμους, για τους άλλους δεν είμαι σίγουρος. Πάντως αν σε ενδιαφέρει σοβαρά το θέμα πάρε κάνα βιβλίο. Αλήθεια, αν γνωρίζει κάποιος ας μας πει, εκτός από τα βιβλία του Παγιάτη υπάρχει κάποιο άλλο βιβλίο που να αναφέρεται στην αρμονική δομή των δρόμων;
Υπάρχουν οι σημειώσεις του Δημήτρη Μυστακίδη με πολλά παραδείγματα τραγουδιών
laiki_kithara_dmystakidis.pdf (3,4 MB)
Ω ναι, είχα συμμετάσχει στη συζήτηση που προηγήθηκε πριν την ανάρτηση των σημειώσεων. Αλλά θέλει πολύ χρόνο για μελέτη και το προγραμματίζω για το καλοκαίρι. Μακάρι να βγει και σε βιβλίο, πιο συμαζεμένο και μεθοδικό, όπως είχε προαναγγείλει ο Δημήτρης. Αλλά και σε μορφή σημειώσεων πάλι πολύτιμο είναι … Βέβαια εύκολες και γρήγορες απαντήσεις για το θέμα κύριες και δευ/σες συγχορδίες των δρόμων μάλλον παρέχει προς το παρόν το βιβλίο του Παγιάτη, τώρα σωστές λάθος αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.
Ευχαριστω για τις απαντησεις.Συγκεκριμένα θα με βοηθούσαν απλες απαντησεις οπως η παραπανω.
δεν είναι τόσο απλό, και επιπλέον το βιβλίο του παγιάτη έχει τραγικά λάθη -πέρα από το ότι αναφέρεται σε πιο “λαϊκές” ενορχηστρώσεις. αν μιλάμε για ρεμπέτικα, βασικά όσο πιο λίγα ακκόρντα τόσο καλύτερα, ας μην ξεχνάμε πως συχνά απλώς ορίζουν το τετράχορδο/πεντάχορδο που χρησιμοποιείται στην μελωδία κάθε στιγμή. δηλαδή κάθε δρόμος (με βάση το ρε πάντα) έχει μια βασική συγχορδία, D/Dm, μια αλλαγή σε Gm συνήθως (ή F), και κλείσιμο σε A ή C/Cm. οι G, Fm, Bb, Eb, dim, χρησιμοποιούνται πιο σπάνια, αποτυπώνοντας κάποια χαρακτηριστική φράση ή συμπεριφορά του δρόμου.
αν το πρώτο 4/5χορδο είναι ματζόρε ή μινόρε, αντίστοιχα έχουμε D ή Dm. η αλλαγή σε Gm ή F είναι χαρακτηριστική και διαρκεί συνήθως (αντίστοιχο 4/5χορδο). αν ο δρόμος τελειώνει με ντο#, για κλείσιμο χρησιμοποιείται η Α (όχι στην ομάδα χιτζάζ). αν τελειώνει με ντο φυσικό, κλείνει με C (αν έχει μι φυσικό ο δρόμος) ή Cm (αν έχει μιb). συχνά η μελωδία “κάθεται” στο 4/5χορδο της συγχορδίας κλεισίματος, οπότε λειτουργεί σαν αλλαγή. πολλές φορές παραλείπεται η συγχορδία κλεισίματος -λιτή ενορχήστρωση!
κάποιοι δρόμοι έχουν μόνο ένα ακκόρντο (χουζάμ, πειραιώτικος, νιαβέντ/νικρίζ), αναλόγως πάντα το κομμάτι. κάποιες φορές γίνεται πέρασμα Dm-D7-Gm και C7-F. επίσης υπάρχουν και στάνταρ κύκλοι του δυτικού μινόρε, Dm-D7-Gm-C7-F-Gm-A-Dm. αν κάπου δεν είναι αντιληπτή η συγχορδία, η καλύτερη λύση είναι να μείνουμε σταθεροί στην τονική ή να παίζουμε μελωδία! σε πολλά κομμάτια με ασυγκέραστα όργανα παίζουμε μόνο μπάσα (χωρίς τρίτη).
δεν ξέρω αν είναι κατανοητά (και σωστά), γραφτήκανε βιαστικά και είναι μεγάλο το θέμα. βασικά το αυτί θα μας οδηγήσει, και η ανάλυση των δρόμων. μήπως να γίνει προσθήκη σε κάθε δρόμο στην ομάδα “συλλογή δρόμων”;
Παιδια ευχαριστω για τις απαντησεις.Ειναι όλα χρησιμα! Αν μπορούν κάποιοι να δωσουν συγκεκριμενες και απλες απαντησεις για κυριες και δευτερευουσες συγχορδιες πανω στους δρόμους. Κυρίως για τους δρόμους Χιτζάζ, Ουσακ, Ραστ, Μινόρε, Σαμπαχ.
σειρά ακκόρντων: βασική, αλλαγή, κλείσιμο
χιτζάζ: D, Gm, Cm (σε κάποια κομμάτια ισχυρή αλλαγή σε G)
ουσάκ: Dm, F ή/και Gm, Cm
ραστ: D, Gm (G), A
μινόρε: Dm, F και Gm, A (σε πιο δυτικές εναρμονίσεις, D7->Gm, Bb). αν είναι με ντο φυσικό, τότε κλείνεις με C αντί για Α.
σαμπάχ: Dm, F, C
αυτά σε πολύ γενικές γραμμές…