Πολλές και ενδιαφέρουσες ερωτήσεις, και ακόμη πιό ενδιαφέρουσες και σωστές παρατηρήσεις!:088:
Και εμένα η άποψή μου (και η κατεύθυνση της δουλειάς μου) συνηγορεί στη χρήση του ξύλου γιά όλους αυτούς τους λόγους που προανέφερες! Όμως δεν μπορεί κανείς να μένει στατικός, δίχως να δοκιμάζει και νέα υλικά και τεχνικές που μπαίνουν δυναμικά στην οργανοποιία, πολλές φορές με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Η γνώση που προέρχεται μόνο από την πληροφορία, δεν μπορεί να υποκαταστήσει την εμπειρία που προέρχεται από τη χρήση αυτών των υλικών!
Ας αρχίσω λοιπόν από το τέλος: Όχι, δε θάκανα ένα όργανο μόνο από συνθετικά υλικά, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, γιατί αυτό το πράγμα δεν με ενδιαφέρει. Τόσο απλά!
Ειδικότερα τώρα, νομίζω πως η τεχνική ενίσχυσης ενός μπράτσου π.χ. με ανθρακονύματα (που χρησιμοποίησα και στο όργανο με το Lattice Bracing ) είναι πολύ ενδιαφέρουσα και αξιόπιστη ως πρός την ακαμψία του μπράτσου που προσφέρει, χωρίς παράλληλα να δημιουργεί άλλα προβλήματα !
Το Lattice Bracing το χρησιμοποίησα σε συμπαγές καπάκι, γιά πρώτη μέχρι στιγμής φορά. Είναι δικού μου σχεδιασμού, και προέκυψε μετά από συζητήσεις με το φίλο, κορυφαίο κατασκευαστή κλασσικής κιθάρας Παύλο Γύπα που το έχει χρησιμοποιήσει, και τον επίσης φίλο Γιώργο Παντελιά. Το αποτέλεσμα του πειράματος είναι αρκετά εντυπωσιακό και έχει νομίζω ακόμη πολλά περιθώρια εξέλιξης! Φυσικά, μπορεί να γίνει συνδιασμός και με Nomex, πράγμα που δεν έχω μέχρι στιγμής κάνει.
Τώρα, με μιά γρήγορη, γενική εκτίμηση, νομίζω πως τα συνθετικά υλικά όταν χρησιμοποιηθούν μαζί με ξύλο (που αποτελεί και το μεγαλύτερο ποσοστό στο όργανο) μπορούν να βοηθήσουν με πολλούς τρόπους το τελικό αποτέλεσμα. Επειδή το ξύλο είναι το κύριο συστατικό, το όργανο έχει και την ανάλογη εξέλιξη και προσωπικότητα, όπως θα είχε αν ήταν φτιαγμένο αποκλειστικά και μόνο από ξύλο. Η τεχνική με το nomex εξ` άλλου, όπως έχω μέχρι τώρα παρατηρήσει, χρειάζεται και αυτή κάποιο σχετικό χρόνο ωρίμανσης.
Όμως ο χρόνος είναι αυτός που θα μας δώσει και τα ασφαλέστερα συμπεράσματα, αφού η χρήση αυτών των υλικών -στο μπουζούκι τουλάχιστον- είναι αρκετά πρόσφατη.
Ας έχουμε, λοιπόν, υπομονή - όπως έλεγε και κάποιος φίλος…