Βασικά εννοούσα: αν αποφασίσουμε ότι οι χορδές ονομάζονται λα, ρε, λα (και όλες οι κλειστές νότες αντιστοίχως) είτε είναι αυτός ο πραγματικός τόνος του κουρδίσματος είτε όχι, ΄τοτε το ραστ είναι πάντα στο ρε;
Και ουσιαστικά μού απάντησες «όχι πάντα»:
Εδώ ναι, …
…εδώ όμως όχι.
Και εδώ ναι: παίζουμε στις ίδιες ακριβώς θέσεις όπως στην πρώτη περίπτωση (που ήταν μπολαχενκ σε πραγματικό λα-ρε-λα), αλλάζει αυτό που οι Τούρκοι λένε «κούρδισμα» (μπολαχένκ, σουπουρντέ κλπ.) επειδή άλλαξε και το κυριολεκτικό κούρδισμα (το πραγματικό ύψος της κάθε χορδής).
(Δεν ξέρω αν βγαίνει νόημα από αυτά που γράφω, αλλά εγώ έβγαλα νόημα και η απορία μου καλύφθηκε. Ευχαριστώ! 
)