Μουσική για θέατρο σκιών

Προσπαθώ να οργανώσω μια Ελληνική ημέρα στο Λονδίνο, στο τέλος της οποίας ελπίζω να έχω μια παράσταση Καραγκιόζη. Ψάχνω για ορισμένες πληροφορίες και ήθελα λίγο βοήθεια. Καταρχήν, ψάχνω να βρώ στοιχεία τέχνης(δυτικής και Ελληνικής) που δεν θα υπήρχαν με την σημερινή τους μορφή χωρίς την ύπαρξη τραγωδίας.Θα μπορούσα λοιπόν να έχω μουσική επηρρεασμένη απο Shakespeare για παράδειγμα. Εκεί που κολλάω όμως ειναι στο να συνδιάσω τέχνη τέτοιας μορφής με το Ελληνικό θέατρο σκιών.Αν και η ιστορία του ξεκινάει απο ασιατικές χώρες, ο τρόπος που "Ελληνοποιείται¨ επι τουρκοκρατίας (αν δεν κάνω λάθος)βρίσκω οτι ακολουθεί πολλά στοιχεία αρχαίου Ελλήνικού τρόπου σκέψης. Ενώ σε άλλες χώρες το θέατρο σκιών είναι ενα θέαμα για ενήλικους, με σκληρή γλώσσα και ασεβή θέματα πολύ συχνά, στην Ελλάδα γίνεται ένα θέαμα για όλο τον κόσμο. Η θεματολογία σαφώς δανείζεται θέματα και πρόσωπα απο διάφορες περιόδους της ιστορίας μας. Αισθάνομαι οτι αξίες και νοήματα αρχαίου θεάτρου οπως “κάθαρση της ψυχής” αναβιώνουν μέσα απο την τέχνη του θεάτρου σκιών.

Για να μην γράφω πολλά. Θα ήθελα να ρωτήσω πρώτα απο όλα εαν πιστεύετε οτι αυτή η ιδέα συνδιασμού δυτικής τέχνης και καραγκιόζη έχει “ψωμί” και, το κυριότερο…
δεν έχω ιδέα για την μουσική στις παραστάσεις θεάτρου σκιών στην Ελλάδα. Δυστυχώς δεν είχα παρακολουθήσει ποτέ σαν παιδί και πλέων απο ότι καταλαβαίνω τα περισσότερα είναι ενας αχταρμάς ηχογραφημένων δημοτικών και μοντέρνων τραγουδιών φτιαγμένα για την περίσταση. Υπήρχαν γνωστοί μουσικοί στο παρελθόν που έλαβαν μέρος σε τέτοιες παραστάσεις; Μήπως γνωρίζει κανείς εαν υπάρχει σχετική βιβλιογραφία;
Οτι ιδέα έχετε για την όλη σκέψη θα χαρώ να την ακούσω

ευχαριστώ

Φιλε μου γραψε τη λεξη στο p.c. , Θεατρο Σκιων , οποτε αμεσως θα παρεις το πρωτο
“βαφτισμα του πυρος” , εχει μπολικο υλικο απ` οτι ειδα …
επισης πληκτρολογησε σε παρακαλω Σπαθαρης ( Σωτηρης και Ευγενιος ) που θα σε
βγαλει σε “δυνατη” ιστοσελιδα , με εξαιρετικα ενδιαφερουσες πληροφοριες για το
μελλοντικο σου εγχειρημα …
Και βιβλιογραφια σχετικη υπαρχει , σε ολα τα “αξιολογα” βιβλιοπωλεια , διοτι αν θελησουμε να μιλησουμε για τον Καραγκιοζη , αποτελει για την χωρα μας εθνικο
κεφαλαιο … εμεις οι πιο παλιοι , με αυτοσχεδιους “μπερντεδες” μεγαλωσαμε στις αυλες
και αν θυμαμαι καλα παιρναμε εισητηριο μιση δραχμη !!!

Πελαγία ξέρεις αν υπάρχει και καμία σελίδα με ιστορίες καραγκιόζη?

aik πρίν από καμια δεκαριά χρόνια είχε κυκλοφορήσει ένας δίσκος με τραγούδια του Καραγκιόζη με ερμηνευτές τους αδερφούς Καράμπαλη, οι οποίοι απ’ όσο ξέρω είναι οι κορυφαίοι τραγουδιστές του θεάτρου σκιών και είναι αυτοί που ακούγονται και στα δισκάκια του Ευγένιου Σπαθάρη. Δεν θυμάμαι ούτε τίτλο δίσκου ούτε εκδότρια εταιρία.

Εψαξα φιλε μου , αλλα δεν βρηκα τιποτα , μαλλον πρεπει να αποτανθει οποιος
ενδιαφερεται σε βιβλιοπωλεια , μονο εκει θα βρει τη λυση …
Αν θυμαμαι καλα , πριν χρονια , οταν κινδυνεψε να ατονισει εως και να εξαφανισθει
“ο καραγκιοζης” στη χωρα μας , ειχε γινει μια προσπαθεια για την αναβιωση του ,
που λειτουργησε θετικα …
στη Σαλονικη , καπου καπου οι παιδικες σκηνες , ανεβαζουν εργα του καραγκιοζη …

Alk (πες μας και το κανονικό σου όνομα, αν θέλεις), προτού ασχοληθείς με οτιδήποτε για Καραγκιόζη ψάξε και διάβασε ελληνική βιβλιογραφία, υπάρχει. Δεν είσαι, απʼ ότι και εσύ ο ίδιος δηλώνεις, αρκετά ενημερωμένος. Ο Καραγκιόζης δεν ήρθε στην Ελλάδα επί τουρκοκρατίας, δεν υπάρχει η παραμικρή σχετική αναφορά σε πηγές. Οι πρώτες αναφορές είναι μόλις του ύστερου 19ου αιώνα. Δεν ήταν, αρχικά, θέαμα για παιδιά αλλά για μεγάλους και ακριβώς όπως το λές, με πονηρά θέματα και έντονη βωμολοχία, αφού το κοινό ήταν αποκλειστικά άντρες. Η αρχική του μορφή ήταν περίπου μία «λαϊκή επιθεώρηση» της εποχής, τηρουμένων των αναλογιών, με σχολιασμό της επικαιρότητας και διανθισμένη με τραγούδια, τα «σουξέ» της εποχής. Τρανταχτά ονόματα της Σμυρναίικης σχολής έλαβαν μέρος σε παραστάσεις Καραγκιόζη: Σαλονικιός, Νούρος, Νταλγκάς και πάρα πολλοί άλλοι.

Στο γύρισμα του αιώνα, περίπου, εμφανίζεται ο περίφημος καραγκιοζοπαίκτης Μόλλας ο οποίος και δημιουργεί την πρώτη γραπτή «βάση δεδομένων» για καραγκιοζοπαίκτες. Τακτοποιεί υπάρχουσες ιστοριούλες (ο Καραγκιόζης γιατρός, η Βεζυροπούλα, ο γάμος του Καραγκιόζη κλπ.) και, κυρίως, προσθέτει νέα, δικά του έργα βασισμένα στην (και τότε δημοφιλέστατη) αρχαιολατρεία, αλλά και τη σύγχρονη ένδοξη ιστορία μας. Τότε είναι που εμφανίζεται « ο Μέγας Αλέξανδρος και ο κατηραμένος όφις», ο «θάνατος του Αθανασίου Διάκου» και άλλα παρεμφερή.

Με την τεράστια επιρροή των Δελφικών γιορτών του Σικελιανού δεν ήταν δά και τόσο δύσκολο να διεισδύσουν και στοιχεία από ελληνική τραγωδία, άγνωστα πριν. Αλλά και μόνη η μορφή του κεντρικού ήρωα, ο φουκαρατζίκος, πειναλέος και πονηρούλης μικροαπατεώνας, που σκοπό έχει να εξασφαλίσει κανα δυο κεφτέδες, δεν νομίζω πως έχει πολλή σχέση με «κάθαρση ψυχής» και ανάταση, όπως μας είναι γνωστά από το ύφος και τη θεματολογία της αρχαίας τραγωδίας.

alk, ασχολούμαι κι εγώ με το ίδιο θέμα για μια εργασία που έχω αναλάβει.

Πράγματι, όπως λέει και ο Νίκος υπάρχει αξιόλογη βιβλιογραφία για το θέμα.
Ενδεικτικά και μόνο κοίταξε τα εξής:

  1. Β. Πούχνερ, «Λαϊκό Θέατρο στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια», Αθήνα 1989, εκδ. Πατάκης.
  2. Αικ. Μυστακίδου, «Το θέτρο Σκιών στην Ελλάδα και στην Τουρκία», Αθήνα 1982, Ερμής.
  3. Στ. Δαμιανάκου, «Θέατρο Σκιών. Παράδοση και νεωτερικότητα». Αθήνα, 1993, εκδ. Πλέθρον.
  4. Στ. Δαμιανάκου, «Παράδοση ανταρσίας και λαϊκός πολιτισμός», Αθήνα, 1987, εκδ. Πλέθρον.
  5. Γ. Κιουρτσάκης, «Καρναβάλι και Καραγκιόζης. Οι ρίζες και οι μεταμορφώσεις του λαϊκού γέλιου», Αθήνα, 1985, εκδ. Κέδρος.
  6. Σ. Σπαθάρης, «Απομνημονεύματα και η τέχνη του Καραγκιόζη», Αθήνα, 1992, εκδ. Άγρα.
  7. Τζ. Καΐμι, «Καραγκιόζης ή η αρχαία κωμωδία στην ψυχή του θεάτρου σκιών», Αθήνα, 1990, Γαβριηλίδης.
  8. Γρ. Σηφάκης, "Η παραδοσιακή δραματουργία του Καραγκιόζη. Πρώτη προσέγγιση",  Αθήνα, 1984, Στιγμή.
    

Υπάρχουν επίσης αρκετά σχετικά άρθρα στο περιοδικό “Θέατρο”
Όπως και σε φυλλάδια οι ιστορίες του Καραγκιόζη από το Σπαθάρη.

Αυτά και ό,τι άλλο θυμηθώ εδώ είμαστε…

Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας.

Ναι κύριε Πολίτη(Αλέξανδρος το όνομά μου) αισθάνομαι ανέτοιμος να κάνω οτιδήποτε με το θέατρο σκιών και γιαυτό έκανα το ποστ εδώ ψάχνοντας βιβλιογραφία. Απο ότι καταλαβαίνω, δεν πιστεύετε οτι μπορώ να κάνω την σύνδεση αρχαιοελληνικού θεάτρου με θεάτρου σκιών; Εαν δηλαδη δεν υπήρχε αρχαία τραγωδία ο καραγκιόζης θα υπήρχε όπως υπάρχει;
Ελένη ευχαριστώ για την βιβλιογραφία, μου έδωσες δουλειά για 1 χρόνο…καλή τύχη για με την εργασία σου.
Πελαγία ζηλεύω αυτά που έχεις δει και που δεν πρόκειται ποτέ να δω εγώ με τα μάτια μου. Ευχαριστώ για τις πληροφορίες.Εχω ψάξει στο διαδικτυο και ψάχνω ακόμα.
Billk δεν είχα ιδέα για τον δίσκο αλλα την άλλη βδομάδα θα πάω αθήνα και θα πάρω σβάρνα τα μαγαζιά…ευχαριστώ.

Γενικά μιλώντας:Προσπαθώ να βρώ έναν πολύ παραδοσιακό καραγκιοζοπαίχτη να έρθει στην Αγγλία,εχω βρεί 1-2 στο ίντερνετ και 2-3 μουσικούς (και εγω με το βιολάκι μου ελπίζω) να ερθουν να κάνουμε μια ωραία παράσταση. Οπως προανέφερα όπως θέλω στην ίδια εκδήλωση να έχω δυτική μουσική πριν την παράσταση. Δεν το έχω σχεδιάσει εντελώς στο μυαλό μου άλλα ελπίζω να καταφέρω να βάλω στον ίδιο χώρο και στο ίδιο κοινό 2 μουσικές γλώσσες τόσο διαφορετικές που όμως προσπαθούν να κάνουν το ίδιο πράγμα. Να ντύσουν μια ιστορία θεάτρου. Τα κλασσικά λοιπόν θα είναι μάλλον Προκόφιεφ Ρομέος και Ιουλιέτα (μεταγραφές για μικρότερα σύνολα) και μετά λέω να έρθουν οι δικοί μας να κάνουν το …show
Εκτώς απο το πρόβλημα μουσικής συμβατότητας που μπορεί να αντιμετωπίσω έχω και το πρόβλημα της γλώσσας να σκευτώ. Βρήκα μεταφραστή να κάνει κάποιους στοιχειώδεις υπότιτλους σε προτζέκτορα αλλα οταν ο καραγκιόζης λεει…“μαέστρο 1 καλαματιανό…Χατζατζαρη πιάσε 2 κεφτέδες…Ωρε μάνα μου τι έχει να γίνει.” Ο κακομοίρης ο μεταφραστής τι να γράψει; Δεν ξέρω…

Αλέξανδρε, πριν απαντηθεί το ερώτημα για τη σύνδεση με αρχαία τραγωδία χρειάζεται τεράστια δουλειά, που δεν έχει γίνει απʼ ό τι ξέρω, για να βρεθεί η όποια επίδραση της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας στην κουλτούρα της ανατολής γενικά, από Κίνα και Ινδία μέχρι Μαγκρέμπ. Το ότι κάποιοι Έλληνες καραγκιοζοπαίκτες ενσωμάτωσαν, στον 20όν αιώνα, στοιχεία αρχαίας τραγωδίας σε έργα του (ξενόφερτου) Καραγκιόζη, δεν νομίζω πως είναι αυτό που ζητάς. Αρχαία ελληνική ρίζα δεν θα βρείς.

Για την παράσταση στην Αγγλία, που σκέφτεσαι, έχεις δίκιο, το πνεύμα του Καραγκιόζη δεν μεταφράζεται. Δες το γραμματοκιβώτιό σου, πάντως.

Νομίζω οτι αντίθετα αυτό ακριβώς με γοητεύει και αυτό μάλλον αναζητάω.Το πως το Ελληνικό κοινό 19του και 20του αιώνα Ελληνοποιεί κάτι ξενόφερτο μεταφράζοντάς το στην κουλτούρα και ιδιοσυγκρασία του Ελληνα η οποία βρίσκω δεν απεχει πολύ απο την ιδιοσυγκρασία του κοινού μιας αρχαίας κωμωδίας η τραγώδίας. Νομίζω το θέσατε όμορφα και τώρα πρέπει να δουλέψω έτσι ώστε να βρώ βάσεις και επιχειρήματα. Και πάλι ευχαριστώ. Οτι άλλη σκέψη έχετε, θα χαρώ να την ακούσω

Αλέξανδρε (alk), παλιότερα είχα την τύχη να παίζω μουσική (λαούτο και ούτι) σε παραστάσεις καραγκιόζη με κάποιο καραγκιοζοπαίχτη που ήταν μαθητής του Ευγένιου Σπαθάρη.
Αν θέλεις να πάρεις μια ιδέα από την μουσική που χρησιμοποιείται σε παραστάσεις καραγκιόζη στην Ελλάδα, έχω ένα σι ντί με διάφορα μαζώματα, κάποιο βασικό ρεπερτόριο που χρησιμοποιούσαμε (Στείλε μου π.μ. την διεύθυνση σου, να σου στείλω μια κόπια).

Πάντως για τον ξενόφερτο καραγκιόζη, που δεν ξέρω τι ρίζες έχει, κάθε φορά που πηγαίνω στην Πόλη (Κωνσταντινούπολη) βλέπω πολλές φιγούρες θεάτρου σκιών σε μαγαζιά, κυρίως δερμάτινες, επίσης υπάρχει μεγάλη βιβλιογραφία καραγκιόζη στην Τουρκία.

Όταν ήμουν πιτσιρικάς έμενα στην Ορεστιάδα και πιάναμε στην τηλεόραση τότε περισσότερα κανάλια τουρκικά, παρά ελληνικά 3-4, πάντα σε κάποιο τουρκικό κανάλι στις 5-6 το απόγευμα έπαιζε παράσταση καραγκιόζη.
Αυτό που θυμάμαι είναι οι παραστάσεις τους βασιζόταν κυρίως στον λόγο, δύο ή τριών χαρακτήρων, (ψυχρό για τα παιδικά αυτιά και μάτια), και όχι σαν τις δικές μας παραστάσεις με ένα ολόκληρο σενάριο με πολλές φιγούρες και πολύ χαβαλέ.

Αλέξανδρε, έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον το θέμα και ψάχνοντας ανακαλύπτει κανείς θησαυρούς.

Όσον αφορά στις επιδράσεις:
Προϋπήρχε στην Αθήνα το κουκλοθέατρο του Φασουλή, ιταλικής καταγωγής, που ήρθε μέσω των Επτανήσων και επηρεάστηκε και από αυτό το Θέατρο σκιών.
Μπολιάστηκε και με στοιχεία της Ανατολής, αλλά οι ειδικοί παρατηρούν διαφορές.
Οι Έλληνες ήρωες του Θεάτρου Σκιών δεν είναι συμβιβασμένοι ούτε υποταγμένοι, σηκώνουν το κεφάλι στην εξουσία, αντίθετα από τους Ανατολίτες.
Είναι όμως εξίσου πονηροί, μοιρολάτρες κ.λπ. κ.λπ.

Στοιχεία που ίσως συνδέουν το Θέατρο σκιών με το αρχαίο ελληνικό θέατρο είναι … η θέση της γυναίκας και στα δυο είδη: δεν υπάρχει …κακιά γυναίκα σε κανένα απ’ αυτά…
ναι, ο Καραγκιόζης είναι φεμινιστής, οι γυναικείες φιγούρες του είναι πλάσματα τρυφερά, ευγενικά, καλοσυνάτα, έξυπνα και όπως και στον Αριστοφάνη οι άντρες είναι για τις ίντριγκες και τους πολέμους ενώ οι γυναίκες προσανατολίζονται πάντα προς το καλό, έστω και ενστικτωδώς…

Ο Μόλλας που αναφέρθηκε από το Νίκο.
Ο περίφημος αυτός καραγκιοζοπαίχτης έλεγε πάντα στην αρχή της παράστασης τρία διαφορετικά αστεία, για να καταλάβει από τις αντιδράσεις του κοινού τη σύστασή του, ώστε να προσαρμόσει το ύφος των κωμικών του στοιχείων στη δυνατότητα - δεκτικότητα των Θεατών του…
Ίσως γι’ αυτό ακόμα και κριτικοί θεάτρου έμεναν κατάπληκτοι από το γεγονός ότι το κοινό πηγαίνει τρεις και τέσσερις φορές στη ίδια παράσταση του θεάτρου σκιών , πράγμα που δεν το έκανε ούτε στην καλύτερη φάρσα ή κωμωδία.

Πολύ σημαντική και ξεχωριστή φιγούρα ο Σταύρακας !
“Σταύρος Τσιμής Συργανάκι αλλά γέννημα κι ανάθρεμα του Μπεραία” κατά πώς δηλώνει ο ίδιος.
Χώροι της συμβατικής του καταγωγής είναι οι γνωστοί χώροι προέλευσης των ρεμπετών, μια ακόμα σύνδεση ανάμεσα στο θέατρο σκιών και στον κόσμο της ρεμπέτικης μουσικής.
Μάγκας, ενσωματώνει τα ενδυματολογικά και κινησιακά χαρακτηριστικά του κουτσαβάκη και υμνήθηκε και σε λαϊκά τραγούδια της εποχής.
Π.χ. : “Ο Σταύρακας” των Βίρβου - Πλέσσα ή “Ο Σταύρακας μες στον τεκέ” του Περιστέρη.

Ήρωας επίσης ο Σταύρακας και των Χαΐνηδων πηγαίνει και … στη Γιουροβίζιον… το έτος 2007 !
Το σχετικό απόσπασμα:

Ξ: Επόμενος διαγωνιζόμενος ο κύριος Σταύρακας.
(Μουσική)
Ξ: Καλωσήλθατε κύριε Σταύρακα.
Σ: Γεια χαραντάν μαμαζελίτσα.
Ξ: Κύριε Σταύρακα από πότε ασχολείστε με το τραγούδι;
Σ: Παιδιόθεν μαμαζέλ καθόσον το νταλκά τον έχω εκ γενετής. Εις ηλικίαν μικράν συνέγραψα το πρώτο μου άσμα «Μεροδού, νυχτοδού, φουκαριάρα λουλουδού» και στέναξε το πανελλήνιον!
Από τότες περάσανε σάμε δεκατρία τέρμενα και νυν εργάζομαι εις νυχτερινά πολιτιστικά κέντρα τακίμι με δικεγόρους, υπουργούς, πλαστικούς χερούργους…
Κ: Κακούργους, μούργους και πανούργους.
Σ: Τουμπέκα, ρε.
Εμένα που με βλέπεις μια μέρα των ημερών θα περάσω από τη σκάλα του Μιλάνου και θα φτάσω στην ταράτσα του Μιλάνου.
Κ: Και μετά θα πηδήξεις;
Ξ: Σταματήστε! Σταματήστε να κάνετε διάλογο μεταξύ σας!
Σ: Ζηλεύει μανδάμ καθόσον εγώ είμαι φτασμένος και τσίφτης.
Κ: Είσαι φτυσμένος και γλύφτης.
Ξ: Καραγκιόζη!
Σ: Σάλτα ρε μη σε πάνε τέσσερις που θα με πεις εμένα γλύφτη. Εγώ ρε άπαξ και πιάσω μπαγλαμά με ταράζει στη βίζιτα η μούσα.
Κ: Ναι, η Καλλιόπη η βρωμούσα.
Ξ: Καραγκιόζη!
Σ: Μα για στάκα μαμαζελίτσα.
Εσένα σε μπάνισα τις προάλλες στο μαγαζί, τάτσι μήτσι σοροπάδα με υπουργόν, γηραιότερον της Ακροπόλεως!
Ξ: Δε σας καταλαβαίνω κύριε Σταύρακα.
Σ: Θα σου το σπάσω εις κέρματα λιανικής πωλήσεως, τουτέστιν ψιλά.
Στέλνεις το ραμολί για μαλλί της γραίας, την κάνουμε φίδι τα δυο μας, ρίχνομε γυροβολιά τον Ησαΐα και πέφτουμε στη ρομάντζα και τη γλύκα έως ζαχαροδιαβήτου.
Σακουλεύεσαι;
Ξ: Ας περάσουμε στο θέμα. Πώς ονομάζεται το τραγούδι που θα μας πείτε;
Σ: Το «Σουξέ». Αλλά δώσε βάση μαμαζελίτσα, η επικεφαλής είναι για παραπλάνα. Με αντιλήβεσαι;
Ξ: Ννναι κύριε Σταύρακα.
Κυρίες και κύριοι ακούτε τον Σταύρακα στο τραγούδι «Σουξέ».

Και ακολουθούσε το τραγούδι - παρωδία ύφους τραγουδιών Γιουροβίζιον…

Πατώντας πάνω στο παρακάτω λινκ,μπορούμε να δούμε μία εκπομπή αφιερωμένη στον Καραγκιόζη.Είναι από την εκπομπή “Ελλήνων δρώμενα”.

http://video.google.com/videoplay?docid=6743622842248359925

ΥΓ. Αν αυτό που κάνω είναι παράνομο,παρακαλώ οι διαχειριστές του φόρουμ να σβήσουν το μήνυμα μου.Αν και δεν νομίζω να είναι παράνομο.

Ευχαριστώ πάρα πολύ για όλες τις πληροφορίες.

Ελένη είμαι σίγουρος οτι στην εργασία σου θα σκίσεις. Δεν περίμενα να βρώ τέτοιο θυσαυρό πληροφοριών μπροστά μου.:109:
Ψάχνω ώρες στο Ιντερνετ να βρω ενα θεατράκι στην Αθήνα που κάνει παραστάσεις. Δεν βρίσκω τιποτα. Μήπως ξέρει κανείς που θα μπορούσα να δω μια παράσταση σε λίγο καιρό που θα κατέβω Ελλάδα; Υπάρχουν μόνιμα θέατρα σκιών ή όλοι πρέπει πλέων να ταξιδεύουν και να μετακινούνται;
Ευχαριστώ
Αλέξανδρος

Άλλα τρία βιβλία για τον Καραγκιόζη.

  1. Καραγκιόζης ο Πρόσφυγας Αθανασίου Φωτιάδου εκδ. Gutenberg
  2. Υπόκοσμος και Καραγκιόζης Ηλία Πετρόπουλου εκδ. Νεφέλη
  3. Ο κόσμος του Καραγκιόζη Απ. Γιάγιαννου, Αρ. Γιάγιαννου, Ι. Διγκλή Εκδ. Ερμής

Ωραία εκπομπή φίλε gilles, σε ευχαριστούμε, εχει και ιστορικά στοιχεία

aik και ένα άρθρο του Λάμπρου Λιάβα για το θέμα. Αναφέρονται και πλήρη στοιχεία του δίσκου των
Αδερφών Καράμπαλη
http://www.instruments-museum.gr/details3.php?lang=1&wh=5&thepid=350&page=2

Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτηση που γίνεται.
Ο Καραγκιόζης , αν και υποτιμήθηκε στο σύνολό του όπως και οι καραγκιοζοπαίκτες , είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Αν θέλετε όσοι ασχοληθήκατε με τη μελέτη του είδους θα μπορούσατε να επεκταθείτε με ιστορικά στοιχεία γύρω με το πότε εμφανίστηκε στη χώρα μας, ποιοι ήταν οι πρώτοι καραγκιοζοπαίκτες, ποιες διαφορές εντοπίζονται μεταξύ τουρκικού και ελληνικού καραγκιόζη…
Θέλω πολλά να ρωτήσω. :slight_smile:
Και για να μην ξεφεύγουμε ίσως - γιατί είναι ένα φόρουμ για το ρεμπέτικο - για τη μουσική που κάλυπτε τις παραστάσεις.
:085:

Το θέμα είναι οτι η ιδέα του alk για την αναβίωση πρέπει να χειροκροτηθεί και να ενισχυθεί αυτή η προσπάθεια ώστε να μην λήψει και εκλήψει ο καραγκιόζης απο τις ελληνικές παραδόσεις.

Αει γεία σου…γιαυτό να ρθέτε και 2-3 μπουζουξήδες κλπ απο εδώ να βάλετε ενα χεράκι να κάνουμε την παράσταση…:)…(γιατι απο μόνος μου δεν την βγάζω)

Χωρίς πλάκα είναι ένα κομμάτι της ιστορίας μας που με γοητεύει αλλα δεν θα έλεγα οτι στο επίπεδο γνώσεων μου είμαι ο σωστός άνθρωπος να αναβιώσω ένα τέτοιο κεφάλαιο…Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να γράψω 1-2 γράμματα σε Ελληνες του Λονδίνου, αναφέροντας τα λίγα που θα φροντίσω να μάθω, έτσι ώστε να βρεθεί καμια δραχμή(ευρώ…λύρα…οτιδήποτε) να φέρουμε εδω πέρα τον Καραγκιόζη. Αν ξέρετε κανα πρέσβη- πρόξενο-διπλωμάτη τώρα είναι η ώρα να μιλήσετε.:slight_smile: