νόμιζα ότι το θέμα είχε εξαντληθεί παλιότερα αλλά ας είναι.Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Μπάμπη, τον Παούρη τον εκτιμούμε για την προσπάθεια που έχει καταβάλει για να παίξει έτσι αλλά η αισθητική του και ο ήχος του είναι πολύ μακριά από αυτό που πραγματικά μου αρέσει.Θεωρώ και εγώ ότι ο Γεωργόπουλος είναι πολύ καλύτερος από άποψη αισθητικής και από άποψη ήχου.Από αυτόν έχουμε να περιμένουμε πολύ περισσότερα στο μέλλον.Οταν καταφέρουνε να φτάσουνε στο επιπεδο αισθητικής και κυρίως κάποιοι από αυτούς της μετριοφροσύνης του Πάππου,του Ταττασόπουλου,του Γκούμα του Κώστα του Παπαδόπουλου τότε το ξανασυζητάμε.Και αίσθημα ρε παιδιά δεν βγάζουν ποτέ λίγη ψυχούλα πάνω στο όργανο.
Δεν γράφω συνήθως σε τέτοια τοπικ , αλλά θα σύμφωνισω με τους προλαλησαντες σχετικά με το Γεωργόπουλο. Άνθρωπος με ταλεντο, τεχνική, παιδεια, ήθος και ψυχή , απο τα όσα έχω καταλάβει απο τα γραφόμενα του
Παιδιά, προσοχή!!!
Το θέμα δεν είναι η σύγκριση μεταξύ κάποιων μουσικών. Δεν έχει νόημα άλλωστε.
Δημητρη, δε νομιζω να γινεται συγκριση. Γουστα ειναι, και δηλωνουμε γιατι και πως δεν μας αρεσει κατι και μας αρεσει κατι αλλο. Προσωπικα, δηλωσα πως η συμπεριφορα του δεξιοτεχνη ειναι αυτη που με κανει να προτιμω καποιον απο εναν αλλον. Η συγκριση θα ηταν αστοχη και ανεδαφικη στην συγκεκριμενη περιπτωση νομιζω.
Πολύ ωραία. Μόνο που ξαναρχίσαμε να επαναλαμβανόμαστε. Άλλαξε κάτι από την αρχική μας συζήτηση; Ας το ακούσουμε. Έχει συζητηθεί το θέμα, έχουν εκφραστεί απόψεις, μη λέμε τα ίδια και τα ίδια, φτού κι απ’ την αρχή.
Εγώ βλέπω ένα σύνολο ανθρώπων που “ασχολείται” σε συχνότατη βάση με έναν συγκεκριμένο καλλιτέχνη χωρίς ο ίδιος να δίνει συνέχεια.
Στο facebook δεν αναφέρθηκε ονομαστικά σε κάποιον. Μίλησε γενικά για ομάδες ανθρώπων. Όποιος όμως έχει την μύγα από ότι φαίνεται… 
Τα ίδια είδα και στο Rebet Cafe σε ένα “άρθρο”. Εκείνος μάλιστα είχε αναρτήσει και βίντεο με τον Meola να εκθειάζει τα μουσικά ένστικτα του Παούρη και να λέει ότι του θυμίζει τον εαυτό του σε νεαρότερη ηλικία.
Δηλαδή ο “αρθρογράφος” βάζει με τόση ευκολία τον λόγο του απέναντι σε αυτόν του Meola και με λίγα λόγια κρίνει ότι λέει ανακρίβειες, αφού ο Meola δεν αντιλήφθηκε την “επιδειξιομανία” του Παούρη και μάλλον παραμεγάλωσε και θαμπώνεται με ότι ακούσει… 
Λέμε πραγματικά τέτοια πράγματα για έναν 25χρονο Έλληνα που αναγνώρισε ένας από τους σημαντικότερους εν ζωή κιθαρίστες στον πλανήτη?
Για έναν άνθρωπο που ετοιμάζει παρόμοιες συνεργασίες με άλλους θρύλους του παγκόσμιου μουσικού στερεώματος?
Μάλλον η μετριοφροσύνη θα έπρεπε να κάνει μια περατζάδα απο δω πριν πάει στο κεφάλι του Παούρη
Καλά να μαστε να ακούμε παίκτες σαν αυτούς…
Μεγάλο μπράβο και στον Γεωργόπουλο… Απίστευτος και αυτός…
Μετά τον Γιώργο Νταλάρα, ο Μιχάλης Παούρης έχει συγκεντρώσει τα περισσότερα αρνητικά σχόλια σε αυτόν το χώρο. Το αν είναι δίκαια ή άδικα, θα φανεί αργά ή γρήγορα, όπως με όλους τους καλλιτέχνες.
Προσωπικά του εύχομαι τα καλύτερα.
Μια γνωμη ειπε ο ανθρωπος επειδη στο φορουμ ισως αισθανεται οτι μπορει να εκφραστει μη το πιανεις κ απο το λαιμο Πικινε.
To θέμα δεν ειναι αν αξίζει η οχι ο Παούρης αυτό θα το δείξει η ιστορία αλλά ας μην μας το παίζει πρωτοπόρος ,γιατί αυτό δείχνει αλαζονεία και ασέβεια προς τους παλαιότερους, δηλαδή ο Τσομίδης τι έπρεπε να πει που είχε κάνει δίσκο με τον Phil Wood ?ο Λεμονόπουλος; ο Τατασόπουλος;…δεν αμφισβητείται η “άλλη” πλευρά του μπουζουκιού ή το ταλέντο του συγκεκριμένου παιδιού αλλά προσωπικά αμφισβητώ το θράσος και την ασέβεια που δείχνει συστηματικά προς όποιον δεν καταλαβαίνει το μεγαλείο του να παίζει του Χιώτη “το ξεκρέμασα και απόψε” στο 300 και αυτό να θεωρείτε μουσική.
Τον Παουρή τον άκουσα λάϊβ στη Θεσσαλονίκη. Ομολογουμένως πήγα εκεί με δύο φίλους μου μπουζουξήδες (ο ένας τρίχορδος και ο άλλος ‘‘σκυλί’’ από τα καλά) για χαβαλέ περισσότερο παρά για να γουστάρουμε. Είχε προηγηθεί το γεγονός του ότι είδαμε κάποια βιντεάκια με ηχητικά του, που μας δημιούργησαν κάκιστες εντυπώσεις. Ναι μεν τα αυτιά μας λατρευούν τα ρεμπέτικα παιξίματα, αλλά αν κάτι μας αρέσει μουσικά δε θα το σνομπάρουμε επειδή δεν είναι όπως το θέλουμε εμείς. Αλλά ο Παουρής ούτε μουσικά μας άρεσε. Το παίξιμο του ήταν καθαρή επίδειξη ταχύτητας που βασίζεται στον εντυπωσιασμό. Τα 3/4 των όσω ακούγαμε ήταν ακαταλαβίστικα σε βαθμό που νομίζαμε ότι ακούγαμε το ίδιο πράγμα. Συνοδευόταν από μπάσο και τύμπανα άμα θυμαμαι καλά, σε μια προσπάθεια να παίξουν τζαζ ή κάτι παρεμφερές. Απορώ, γιατί το να βάλεις το μπουζούκι σε τζαζ παιξίματα δεν αποτελεί εξέλιξη του οργάνου, παρά απλή χρήση του σε άλλη μουσική. Κάλλιστα θα μπορούσα να παίξω και κινέζικα δημοτικά με το μπουζούκι, αυτό σημαίνει ότι το εξελλίσω? Θεωρώ πώς αν έπαιζε κιθάρα στα κομμάτια που επέδειξε, θα ταν καλύτερο και ηχητικά. Παρά το γεγονός ότι δε μου άρεσε καθόλου, είναι μια συμπαθητική φυσιογνωμία και θέλω να προσθέσω ότι και ο τετράχορδος της παρέας μου που τυγχάνει δεξιοτέχνης στο είδος του και ταχύτατος δήλωσε μετά ότι τέτοιου είδους ταχύτητες είναι για λίγο μέσα σε ένα κομμάτι. Πιο πολύ χάνει το νόημα της μελωδίας και το μόνο που ακούς είναι σαβουρομπουρμπουλήθρες.
Φιλικά
Ο Μιχάλης μπορεί ο άνθρωπος να έχει όνειρο να εξελίξει το μπουζούκι
και να το εντάξει μέσα στην τζαζ μουσική, με γεια και με χαρά του…
'Αξιος είναι και στάνταρ εκφράζει κάποιο αριθμό ατόμων, που εκτιμούν
τις γνώσεις και την δουλειά του…
Ο ίδιος ύστερα από χρόνια, με την ωριμότητα της ηλικίας, ενδέχεται να
αναθεωρήσει και να ψάξει άλλους δρόμους, που θα τους βρει, μια και έχει
τα εφόδια, πράγμα που του εύχομαι από την καρδιά μου…
Εμείς εδώ μέσα, χωρίς να αφορίζουμε την τεχνική του κάθε μουσικού,
διότι υπάρχουν και άλλοι στο περίπου σαν τον Μιχάλη, αγαπούμε τα πιο
ήπια παιξίματα, αυτά που βγάζουν νταλκά και παράπονο, αυτά που κλείνουν
μέσα τους ό τι συνεπάγεται το ρεμπέτικο τραγούδι…
Ναι σίγουρα είναι καθαρά η γνώμη του καθενός και το τι προτιμάει να ακούει στο μπουζούκι. Αλλά όσο μένει φυσικά στα πλαίσια του γούστου.
Όταν ο φίλος Ανεστακος πιο πάνω μιλάει για “σαβουρομπουρμπουλήθρες” όταν το παίξιμο του Παούρη είναι πεντακάθαρο, δηλαδή μιλάει για πράγματα που κρίνονται αντικειμενικά και έχουν σαφή απάντηση, τότε το πράγμα αγγίζει την εμπάθεια.
Είναι σαν να έρθω να σου πω εγω για ένα ταξίμι ότι είναι χιτζαζ και στην πραγματικότητα να είναι καθαρό μινοράκι
Αλλά παρ’το αλλιώς, δηλαδή ολόκληρος Meola και ολόκληροι Rosenberg Trio και δεν ακούσαν τον “φλύαρο” Παούρη και τις μπουρμπουλήθρες του? Δεν άκουσαν το “ακαταλαβήστικο” παίξιμο του? Γιατί να επιλέξουν να συνεργαστούν μαζί του?
Πραγματικά δεν βλέπετε ότι για μερικούς το πρόβλημα δεν είναι ο Παούρης ή ο κάθε Παούρης…?
Είναι να μην διαταραχθεί ο μικρόκοσμος τους… Δεν μιλάω φυσικά για τον Ανεστάκο, δεν τον ξέρω τον άνθρωπο. Γενικώς μιλάω…
Η συνεργασία με τον Meola δεν μπορεί να αποτελεί ακλόνητο επιχείρημα και βάση στα πλαίσια της συζήτησης αυτής…Δεν νομίζω ο Meola να μπορεί να αξιολογήσει το μπουζούκι σαν οτιδήποτε άλλο παρά σαν μια κιθάρα με οβάλ σκάφος…Το μπουζούκι μάλλον αποτελεί γι’ αυτόν “εξωτικό” όργανο μακριά απο την κουλτούρα, την αισθητική του, τις εμπειρίες του, τα ακούσματα του. Συνεπώς στον κ. Παούρη βλέπει, αξιολογεί και επικροτεί αυτά που μπορεί να αντιληφθεί ως μουσικός και κιθαρίστας (ίσως την ταχύτητα; ίσως την δεξιοτεχνία;) την δεδομένη στιγμή αλλά μέχρι εκεί. Απο εκεί και πέρα όμως η συζήτηση μας εδώ έχει να κάνει με τα “ποιοτικά” και όχι τα “ποσοτικά” γνωρίσματα του τρόπου παιξίματος του κ. Παούρη…Εκφράζοντας την ταπεινή προσωπική μου άποψη, αυτό που ακούω στα διάφορα βιντεάκια του συγκεκριμένου καλλιτέχνη είναι κάτι “ξένο” και “επίπεδο” για τα γούστα μου. Σαν να παίζει ο Meola την Φραγκοσυριανή με τρίχορδο…(περι συναισθήματος ο λόγος…)
Νίκο, δεν κατάλαβα καθόλου το ίδιο από τα λόγια του Ανεστάκου. Για ξαναδές τα:
- Μεταφέρει τη γνώμη ενός άλλου (ενός 4χ μπουζουξή).
- Η γνώμη αυτή είναι ότι το πολύ γρήγορο παίξιμο θέλει δοσολογία. Στο κατάλληλο σημείο ενός κομματιού μπορεί να έχει νόημα, ενώ σε ολόκληρο κομμάτι μπορεί να χάνει το νόημά του.
Δε γίνεται λόγος για το αν είναι καθαρό το παίξιμο ή όχι, που είναι όντως κάτι αντικειμενικό (αν δηλαδή πετυχαίνει τις νότες που σημαδεύει ή απλώς τις μουντζουρώνει), αλλά μόνο για προσωπικές εκτιμήσεις. Λίγο πιο πάνω, σε σημείο του ίδιου μηνύματος, λέει ότι από την πολλή ταχύτητα και φλυαρία γινόταν ακαταλαβίστικο: κι αυτό είναι προσωπική εκτίμηση.
Συνεπώς δε διακρίνω πουθενά εμπάθεια.
Ο Pepe με κάλυψε πλήρως. Δεν τρέφω καμία εμπάθεια για τον Παουρή και επίσης δεν διεταράχθη ο μικρόκοσμος μου! Εγώ ακούω αυτά που μου κάνουν κέφι, τρέφω θαυμασμό για κάποιους νέους μπουζουξήδες που πιάνουν το ύφος που με συγκινεί και τίποτα παραπέρα.
Παρ’ο’αυτά κακώς συνεχίζω καθώς ο Pepe είπε ακριβώς αυτά που θα έλεγα!
Φιλικά
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 15:04 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 15:02 —
Κρατήστε αυτό που είπε ο Πεπε:
‘‘2. Η γνώμη αυτή είναι ότι το πολύ γρήγορο παίξιμο θέλει δοσολογία. Στο κατάλληλο σημείο ενός κομματιού μπορεί να έχει νόημα, ενώ σε ολόκληρο κομμάτι μπορεί να χάνει το νόημά του.’’
Οκ τότε δεκτό και σεβαστό εάν ειπώθηκε με αυτήν την πρόθεση. Απλώς το “σαβουρομπουρμπουλήθρες” μπερδεύει λίγο και οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα. Αλλά οκ, με το δεύτερο μήνυμα σου δεν έχω κάποια ένσταση.
Απλώς προσωπικά πιστεύω ότι ο Meola δεν βλέπει το μπουζούκι ως μια “οβάλ κιθάρα” όπως λέει ο φίλος παραπάνω. Είναι πολύ μεγάλος μουσικός και πιστεύω ότι έχει κάνει την “μελέτη” του σε οτιδήποτε κυκλοφορεί. Εννοείται δηλαδή ότι δεν έχει μόνο ακούσματα κιθάρας ή καθαρά jazz και fusion παιξίματος…
Με λίγα λόγια, μπορεί ο Meola να μην μπορεί να αξιολογήσει πλήρως το μπουζούκι αλλά μπορεί να αξιολογήσει το τεχνικό και ποιοτικό επίπεδο του εκάστοτε παίκτη που βρίσκεται μαζί του σε ένα stage και τζαμάρουνε…
Εννοείται ότι ο καθένας έχει την γνώμη του απλώς πιστεύω ότι η βαρύτητα της εκάστοτε γνώμης διαφέρει και λογίζεται με βάση το στόμα που βγαίνει.
Είναι σαν να είμαι εγώ μπασκετμπολίστας και ενώ το μισό γήπεδο με γιουχάρει, για τους δικούς του λόγους, στο τέλος του αγώνα να λάβω μια επιστολή από τον Jordan που να λέει ότι είμαι μεγάλο ταλέντο και ότι θα ήταν τιμή του να παίξουμε και μαζί κάποια στιγμή…
Εννοείται ότι σέβομαι και αφουγκράζομαι ολόκληρο το γήπεδο αλλά μόλις έλαβα επιστολή από τον μεγαλύτερο μπασκετμπολίστα του πλανήτη
Ελπίζω να έγινα κατανοητός με το παράδειγμα μου…
Δεν αμφισβητεί κανείς το μέγεθος που λέγεται Meola ούτε την ικανότητα του να κρίνει με βάση μουσικά κριτήρια. Δεν είναι αυτό το θέμα μας εξάλλου. Το θέμα σχετίζεται με το συναίσθημα που βγάζει ένας καλλιτέχνης την ώρα της δημιουργίας, είτε αυτός είναι μουσικός, είτε ζωγράφος, είτε ποιητής…Θεωρώ οτι πραγματική καλλιτεχνική δημιουργία χωρίς ταυτόχρονη έκφραση συναισθημάτων δεν μπορεί να υπάρξει…Και απο την άλλη να μην ξεχνάμε οτι το κάθε όργανο κουβαλάει την δική του ιστορία με την οποία συστήνεται και στις μελλοντικές γενεές…Τώρα αν στην ταβέρνα του μέλλοντος θα υπάρχουν θαμώνες που θα ξεκρεμούν με λαχτάρα το μπουζούκι απο τον τοίχο για να παίξουν jazz αυτό δεν το γνωρίζω…Αδυνατώ όμως να το φανταστώ…
Πελαγία σκέψου να ήσουν σε ένα αντίστοιχο τζαζ φόρουμ και να ερχόταν ο άλλος με το μπουζούκι να αντικαταστίσει το σαξόφωνο ή την κιθάρα, ή αλλιώς αν θες να ερχόμουν εγώ και να έπαιζα με ηλεκτρική κιθάρα Χιώτη( πράγμα που έχει γίνει κιόλας από Ελληνα πιο γνωστό από τον Παούρη και καλύτερο σολίστα στο είδος του μάλιστα. http://www.youtube.com/watch?v=HeA487gV2ek . O άνθρωπος έχει παίξει με τον ozzy osbourne τραγουδιστή των black sabbath.)
mih7mit5 Η συνεργασία με τον Meola δεν μπορεί να αποτελεί ακλόνητο επιχείρημα και βάση στα πλαίσια της συζήτησης αυτής…Δεν νομίζω ο Meola να μπορεί να αξιολογήσει το μπουζούκι σαν οτιδήποτε άλλο παρά σαν μια κιθάρα με οβάλ σκάφος…
ΦΥΣΙΚΑ και είναι έτσι. ο ΜΕΟΛΑ δεν μπορεί να καταλάβει την σημασία της πενιάς για το μπουζούκι. Εδώ καλά καλά εμείς δεν μπορούμε να την καταλάβουμε. Και σε συνάρτηση με αυτό αν βγάλεις τον παράγοντα πενιά-λαικότητα κλπ και αφήσεις μόνο το όργανο μπουζούκι,την καθαρότητα, και την ταχύτητα δώστε σε αυτόν που είναι επίσης Ελληνας και μέσα στους γρηγορότερους κιθαρίστες ένα μπουζούκι και σε ένα χρόνο θα παίζει τα ίδια με τον Παούρη και καλύτερα γιατί ο τύπος στο ρελαντί παίζει έτσι…http://www.youtube.com/watch?v=KfDZW5vqHGc. Οτι και να κάνουμε όμως ούτε Μάρκο δεν θα φτιάξουμε ούτε Τσιτσάνη.
Πολύ καλός μουσικός (πιστεύω θα) είναι ο Παούρης και συγχαρητήρια για την πορεία και τις συνεργασίες του αλλά αν έπιανε κιθάρα όπως θα έπρεπε κατά την γνώμη μου ΔΕΝ θα ήταν κάτι το τόσο πια αξιοσημείωτο.
Δεν έχω φάει τα αυτιά μου με λαικά και ρεμπέτικα τραγούδια τόσο όσο άλλες μουσικές αλλά στο ότι το μπουζούκι ήταν είναι και πρέπει να παραμείνει λαικό πιστεύω πως δεν κάνω λάθος.
προκαταβολική συγγνώμη για το ίσως υφάκι μου
Φίλε kapas για τον τύπο που λες ότι παίζει στο ρελαντι έτσι να σου θυμίσω ότι παίζει sweep…Δηλαδή με μία κίνηση του καρπού… Όλοι οι μπουζουχτσήδες παίζουν κάτω-πάνω πένα και μάλιστα σε διπλές χορδές και όχι σε μονές όπως της ηλεκτρικής… Κάτι που σημαίνει διπλάσια αντίσταση… Με την φυσική αν το εξετάσεις ο κάθε καλά καταρτισμένος μπουζουχτσής θα παίζει τα διπλάσια στην κιθάρα…
Προσοχη! Σε θέμα ταχύτητας μιλάω… Γιατί άλλο η πολυφωνία, η συνοδεία, κλπ
δεν μπόρεσα να βρω βιντεάκι να παίζει μπουζούκι ρε συ Νίκο και έβαλα ένα ράντομ 
πιστεύεις στα αλήθεια οτι θα τον αγχώσει τόσο πολύ πια το πάνω κάτω της πένας ΣΕ ΔΙΠΛΕΣ χορδές ? γιατί μια χαρά και πάνω κάτς και αριστερά δεξιά και όπως του γουστάρει μπορεί να παίξει. Εξάλλου είπα ένα χρόνο με μπουζούκι να μάθει το όργανο.
υπάρχουν παραδείγματα μουσικών που άλλαξαν όργανο λόγο συνθηκών. Ο μπασίστας των dream theater είχα ακούσει ότι είναι βιολιστής.
επαναλαμβάνω… αν βγάλεις τον παράγοντα πενιά-λαικότητα κλπ και αφήσεις μόνο το όργανο μπουζούκι,την καθαρότητα, και την ταχύτητα τότε πολλά μπορούν να γίνουν στον βωμό του εντυπωσιασμού