Καλησπερα!
Θα ηθελα να παρω τη γνωμη σας για να πολυ συζητησιμο θεμα ,για το εαν μπορει καποιος που αρχιζει να ασχολητε με το μπουζουκι απο τα 50 του χρονια να εξελιχθει.Εννοω εαν μπορουν τα δαχτυλα του να ‘‘φτιαξουν’’ ωστε να μπορεσει να ‘‘εκπροσωπισει’’ τα κομματια οπως πρεπει…
Περιμενω γνωμες!
ποτέ δεν είναι αργά για να ασχοληθείς με κάτι που σου αρέσει. είναι σίγουρα πιο δύσκολο γιατί το σώμα και το μυαλό δεν είναι πια τόσο εύπλαστα, αλλά από την άλλη κάποιος που ξεκινάει σε τέτοια ηλικία συνήθως ξέρει τί θέλει, οπότε το κάνει με σοβαρότητα και επιμονή.
Ένας φίλος μου ξεκίνησε μπουζούκι στα 50. Ήταν πρώτη φορά που έπιανε όργανο. Από το μηδέν μέχρι το ένα, το δύο, το τρία έκανε θεαματική πρόοδο. Μετά κάποια στιγμή άρχισε να βρίσκει τα όριά του.
Μερικά χρόνια αργότερα έμπλεξε με άλλο όργανο και άλλη μουσική, και το μεράκι του για το μπουζούκι βρέθηκε δεύτερο. Στο νέο του στάδιο ακολούθησε περίπου τον ίδιο ρυθμό προόδου. Αυτή τη στιγμή (πρέπει να είναι γύρω στα 57 νομίζω) ασχολείται με απίστευτο ζήλο, καθημερινή εξάσκηση βρέξει χιονίσει. Εξακολουθεί να προοδεύει, αλλά η σχέση δουλειάς-προόδου δεν είναι η ίδια όπως στην αρχή (εννοώ ότι προοδεύει με πιο αργούς ρυθμούς). Μου δίνει την εντύπωση ότι δε θα φτάσει πιο πέρα από “κάπου”. Όμως με αυτό το “κάπου” ο ίδιος είναι πολύ ευχαριστημένος, βγάζει μεράκια, περνάει καλά και χαρίζει ωραίες στιγμές στην παρέα του. Δεν μπορώ να ξέρω πού θα έφτανε αν είχε ξεκινήσει μικρότερος.
Είναι η μοναδική τέτοια περίπτωση που γνωρίζω, και φυσικά δεν μπορούμε να την κάνουμε κανόνα.
αυτό με τα όρια μπορείς να το δεις σε κάθε ηλικία (στενεύουν βέβαια όσο περνάνε τα χρόνια). μπορούμε να κάνουμε μια υπόθεση πάντως: πως αν κάποιος έχει τρομερή κλίση σε κάτι, πιθανότατα δεν θα περίμενε τόσο καιρό για να το ξεκινήσει, όπως και να τα είχε φέρει η ζωή.
το σημαντικό όμως είναι να κάνεις κάτι που σου αρέσει, να γουστάρεις με την παρέα σου και να γουστάρουν κι αυτοί. αρκετά απλό, αρκεί να συνειδητοποιείς τις δυνατότητές σου κάθε στιγμή.
Σιγουρα ειναι διαφορετικο απο ανθρωπο σε ανθρωπο αλλα η αγωνια μου ειναι το εαν θα μπορεσει να δωσει αυτο που χρειαζετε ενα τραγουδι (ρυθμο,ταχυτητα κτλ)…Μπορει να γινει κατι τετοιο? Και εαν ειναι στα 60 του χρονια τι γινεται εκει? Γιατι υπαρχουν πολλοι που δεν αρχιζουν ενα οργανο με την σκεψει πως θα προσπαθησουν χωρις να δουν αυτο που περιμενουν.
Στην εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου παίζουν ρόλο πολλοί παράγοντες, η ηλικία, το ταλέντο, η θέληση, το διάβασμα… κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και κάθε άνθρωπος έχει κάποια όρια, που μπορεί να τα ξεπεράσει, μπορεί και όχι. Αν ο άνθρωπος πραγματικά ΘΕΛΕΙ να ασχοληθεί με το μπουζούκι και το αγαπά, ας ξεκινήσει να δει τα όριά του. Δεν μπορεί κανείς εξαρχής να κρίνει το αποτέλεσμα μιας υποθετικής προσπάθειας. Ας ξεκινήσει, να κάνει το κέφι του, και όπου τον βγάλει… είναι τόσο όμορφη η μουσική, πάνω από όλα χρειάζεται κανείς να ΑΓΑΠΑ αυτό που κάνει. Και αυτή η αγάπη είναι που θα δώσει τη συνέπεια στη μελέτη και την ικανότητα, όσο μπορεί ο καθένας. Καλή αρχή!
Τα είπε όλα το Ελάφι, η αγάπη έχει σημασία και το κέφι που έχει κανείς. Ηδη έχει επιλέξει κάτι που θα τον γεμίζει, θα τον κάνει να ξεχνάει τα πάντα όσο είναι πάνω στο όργανο και θα είναι μέσα σε έναν κόσμο μαγικό. Τα υπόλοιπα έπονται.
Αν δεν τα καταφέρει στη πορεία Μαρίνε, να παίξει Χιώτη και τι έγινε; Μετά κάποιο καιρό θα παίζει σίγουρα Μάρκο και ίσως λίγο Τσιτσάνη. Λίγο είναι;
Οχι βεβαια φιλε μου Διονυσε!Να το αγαπα χρειαζετε τιποτα αλλο.
Μετα ερχονται ολα τα αλλα.
Φίλε Μαρίνο μεράκι να υπάρχει και όλα τα άλλα είναι λίγα. Σαφώς και η ηλικία και όλα παίζουν ρόλο, αλλά άμα το θέλει κάποιος πολύ, ξεπερνά αυτά τα εμπόδια.
φερνω παραδειγμα τον εαυτο μου
ειμαι 55 ετων ξεκινησα περυσι τριχορδο μπουζουκι με δασκαλο και φετος …ουτι παλι με δασκαλο
νομιζω οτι τα πηγαινω μια χαρα…κανω καθημερινα τις ασκησεις μου ,παιζω τα τραγουδακια μου .τα δακτυλα μου ανοιγουν μερα με τη μερα ολο και πιο πολυ και η ταχυτητα αυξανει…
ισως του χρονου να ξεκινησω …βιολι!!!
το θεμα της ηλικιας ειναι σχετικο οπως πολυ τονισαν…η ψυχη μετραει…
τι να το κανω αν κτυπας (πυροβολεις) την πενα 1.825.756 φορες το λεπτο και δεν βγαζεις συναισθημα…
Καταλαβαινω την αγωνια του marinos επειδη ειναι “Χιωτικος” διότι λεει στο προφιλ του :Χιωτης με χιλια…!!!
Επίσης το γεγονός ότι σου αρέσει ο ΧΙώτης δε λέει ότι πρέπει να τον αντιγράψεις φουλ. Τα τραγούδια του που έχουν ταχύτητες, χαμήλωσε τα κάπως (Στην ταχύτητα εννοώ) και με το χρόνο θα τα βγάζεις όπως θες.
alexcr μπράβο για την τόλμη σου. Εγώ πιστεύω ότι για να προχωρήσουμε προς κάτι καλό είναι να μην καταπιανόμαστε με πολλά όργανα ταυτόχρονα. Άλλες τεχνικές, άλλο ρεπερτόριο, πως να τα αφομοιώσει το μυαλό και το σώμα και να τα εξελίξει; Όταν το έκανα (μελέταγα την ίδια εποχή μπουζούκι, κιθάρα, σάζι, ούτι, και μετά βυζαντινή μουσική και τρομπέτα) το μόνο που κατάφερα ήταν να μην προοδεύσω ουσιαστικά σε τίποτα. Και να κονομήσω μια χοντρή τενοντίτιδα στο δεξί χέρι που με βασάνιζε 5 χρόνια. Τελευταία, έχω επιλέξει μόνο ένα όργανο απ’όλα αυτά και η πρόοδος είναι εμφανής…
Μαρίνε, ξεκίνα!
Αγαπητοι συμφορουμιτες δεν αναφερομε σε εμενα.Αλλα για εναν γνωστο μου.
Εγω ειμαι 15 χρονων παιζω μπουζουκι δυο χρονια και οχι απλα το αγαπω απλα το θεωρω τροπο ζωης!
μπα, τα 50 σήμερα είναι τα 30 του κάποτε…εγώ μαθαίνω κάθε μέρα!!! μη κάνεις πίσω…
εγω εχω εναν μαθητη…τον κυριο κωστα ετων 70…σε περναει και 15 χρονια…
Νομίζω ότι σας τρώω όλους! έχω μαθήτρια 87 χρονών!!!
μέχρι ογδόντα κάτι έχω φτάσει, ένας παππούς με μια κιθάρα landola… κάποια μέρα μου λέει “να σε εξοφλήσω, φεύγω ταξίδι”… δεν ξαναμιλήσαμε…
Ρε liga…πραγματικα συγκινηθηκα ρε φιλε…
:241:
Φέτος κάναμε κάτι σεμινάρια στη Νότια Αγγλία.Μια ηλικιωμένη κυρία που έρχεται κάθε χρόνο μας είπε ότι την πρώτη φορά που πήγε σε αυτό το μέρος, είδε τον Στραβίνσκι να διδάσκει…Είναι πάνω από 80 πλέον και εξακολουθεί να μελετά και να δέχεται συμβουλές για το παίξιμο της. Δίδαξα επίσης μια κυρία κοντά στα 60 που χρησιμοποίησε το βιολί ως μέρος εξάσκησης του εγκεφάλου ύστερα από μια τεράστια περιπέτεια υγείας που την άφησε με μια αρκετά σοβαρή εγκεφαλική βλάβη. Η συγκεκριμένη είναι πραγματικά πολύ καλή, μελετά καθημερινά και έχει κάνει απίστευτη πρόοδο παρά τα πολύ μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Η θέληση και ικανότητα της να ξεπερνά τα(πραγματικά πολύ σοβαρά) προβλήματα και να πετυχαίνει τους στόχους της πραγματικά με συγκίνησαν. Αναρωτιέμαι τι μπορεί να διδάξει κανείς σε έναν άνθρωπο με τόση δύναμη.
όχι, η ικανότητα για μάθηση δεν είναι θέμα ηλικίας,τουλάχιστον όχι όσο νομίζουμε…