giasas pedia…
…mia vasiki erotisi:
otan pezo MONOS…xoris kithara i mpaglama…:
me pia logiki xtipao tin mourgana?
opos mou kataveni?
me ton ri8mo tou tragoudiou? (p.x. zeimpekiko)
…edo stin frankfurti den exo kanenan na mou diksi pos pezete to trixordo…
kai den iparxi kanena sosto vivlio…
episis den iparxi palio rempetiko p.x. tou markou pou na pezi monos tou…kai na mporo na katalavo pos to pezi to organo…
alexis
Αν χτυπάς τις γεμάτες όπως …σου κατεβαίνει, τότε και το τραγούδι θα βγεί όπως …του κατεβαίνει. Εννοείται ότι χτυπάς στο ρυθμό. Για να σου δώσω μια βοήθεια, άκου το “Καραντουζένι” του Μάρκου. Σου γράφω με κεφαλαία τη συλλαβή που παίζουμε στα “γεμάτα”:
ΝΑ 'κουγες το ΑΡαμπιέν και ΤΟ καραντουΖΕεεεΝΙ
κι ευΘΥΣ αμέσως ΘΑ 'λεγες ο ΑΡγιλές να ΓΕνει.
Στα χασάπικα το πράγμα είναι πολύ πιο απλό. Το χασάπικο έχει μόνιμα το ρυθμό: Πουμ πα πουμ πα. Οπου υπάρχει “πουμ” κοπανάς στα γεμάτα…
Μια ΦΟΥντωΣΗ μια ΦΛΟγα Εχω ΜΕσα ΣΤΗΝ καρΔΙΑ
λες και ΜΑγια ΜΟΥ 'χεις ΚΑνει ΦΡΑγκοΣΥριαΝΗ γλυΚΕΙΑ
ΑΝ
ΥΓ. Ετσι μου τα δείχνανε παλιά, όταν σπούδαζα στο Κονσερβατόριο εις στας Βιέννας (όπως λέμε “εκ Παρισίων”, αφού προφανώς υπάρχει Παρίσι στη Γαλλία, Παρίσι στη Ζάμπια, Παρίσι στη Χιλή, Παρίσι στα Τρίκαλα… Κάτι σαν “Σαράφης”).
…orea…s΄euxaristo poli
…omos etsi akougonte mono 5 xtipimata tou zeimpekikou. lipoun ta 6, pou ta pezi i kithara san “strum” den mas pirazei afto?
tora 8a se parakaleso na mou eksigiseis, ti na kano an ekei pou o ri8mos apetei na xtipiso tis gemates…prepi sinxronos na xtipiso kai ali xordi…
…i RE mpori na teriazi…i LA omos oxi panta…
…ego skeftome oti i lisi einai na pezo sinxordies…
sosta?
alexis
Τελικά, ανεξάρτητα απ’ όσο σας αγαπάω όλους, ο ΑΝ είναι αυτός που έχει διατηρήσει όλη την μπερδεψούρα του (δηλαδή είναι ακόμα ερασιτέχνης) και θυμάται τις ανωμαλίες και τις απροσδιοριστίες της νεότητος. Εμπνεόμενος απ’ αυτές. Μεγάλο παιδί. Ηρωας του Ντοστογιέφκι (παύλα) χαμένο κορμί. Δηλαδή φυσιολογικός. Γειά σου Αρη μου.
Στα δέκα μου έπαιζα ολόκληρα τραγούδια στο μπουζούκι χρησιμοποιώντας μόνο το ένα δάχτυλο στην ταστιέρα. Την εφηβεία μου την έβγαλα με δύο δάχτυλα (δείκτη και μέσο). Εδώ και κάμποσα χρόνια κι έχοντας φτάσει αισίως τα 39, παίζω με τα τρία (δάχτυλα). Υπολογίζω ότι στα 50 μου θα χρησιμοποιώ αρκετά καλά και το μικρό δαχτυλάκι. Παναπεί ότι σε 10-12 χρόνια θα σας καλέσω σε κονσέρτο.
ΑΝ
ΥΓ. Τελικά ο ΚΚ με παινεύει ή με βρίζει;
mpravo sou ari…
diladi eisai tixeros, pou to xeri exei mono 5 daxtila…
pantos an den variese na mou eksigiseis afta ta vasika pragmata…
…8a sou eimai poli eugnomon…
alexis,
frankfurt
Να σου πω μερικά πραχτικά πράγματα μέσα από γενικότητες. Πιο ειδικά θα σου έλεγα αν ήξερα σε ποιο στάδιο βρίσκεσαι (όχι της Αϊντραχτ πάντως).
Για να παίξεις στις “γεμάτες” ένα τραγούδι, πρέπει ο βασικός του τόνος να είναι ΡΕ (υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις αλλά εκεί τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα). Αν “άλλη χορδή” εννοείς την κάτω ΡΕ, φυσικά εκεί θα παίζεις κανονικά τη μελωδία.
Οταν τα πράγματα είναι απλά, δηλαδή το τραγούδι είναι π.χ. ένα Χουζάμ με δυο βασικά ακορντάκια (ΡΕ+, ΛΑ+), τότε δεν έχεις κανένα πρόβλημα, κοπανάς όλες τις χορδές ελεύθερα.
Οταν το τραγούδι “μένει” αρκετά σε κάποιο άλλο ακόρντο (π.χ. ΣΙ ύφεση), τότε υπάρχει …δυσκολία.
Για μερικά ακόρντα υπάρχει πραχτική λύση, ενώ για άλλα όχι. Αν παίζεις π.χ. Σαμπάχ, εκεί που μένεις για πολύ στο ΦΑ+ μπορείς είτε να συνεχίσεις να παίζεις ελεύθερες (είναι σχετικό το ΦΑ με το ΡΕ) είτε να κάνεις τη μπουργάνα ΦΑ πατώντας τη με τον αντίχειρα.
Ακόμα πιο γενικά, αν παίζεις κλασσικά προπολεμικά ρεμπέτικα του Μάρκου, του Δελιά, του Τσιτσάνη κλπ. δεν έχεις πρόβλημα. Αν όμως μπλέξεις με μεταπολεμικό Τσιτσάνη, με Μητσάκη, με Χιώτη κλπ. τότε έχεις πρόβλημα. Ποιος όμως ο λόγος να παίξεις το “Μου 'φαγες τα δαχτυλίδια” με γεμάτες;
Το να πιάνεις άλλες συγχορδίες την ώρα του σόλου είναι αρκετά δύσκολο, αλλά ακόμη κι αν το καταφέρεις, το ηχητικό αποτέλεσμα δεν θα έχει σχέση με πειραιώτικο παίξιμο.
Ολα τα παραπάνω ισχύουν φυσικά για ένα τρίχορδο κουρδισμένο σε ΡΕ-ΛΑ-ΡΕ.
Δεν ξέρω αν σε βοήθησα ή σε μπέρδεψα περισσότερο. Θα μπορούσα να στα πω καλύτερα αν καθόμασταν απένταντι στο ίδιο τραπέζι (τραπέζια δυόμισι χιλιάδων χιλιομέτρων δεν έχουν φτιάξει ακόμα).
ΑΝ
Τον μαθαίνεις να χρησιμοποιεί τον αντίχειρα;
Η απελπισία είναι όταν πας να παίξεις ΣΑΝ το Μάρκο και διαπιστώνεις πως όλα τα (φαινομενικά) απλά πρίμα και τα άδεια του είναι μελετημένα στη τρίχα. Τότε, ο σκοπός ήταν να παίζει δύνατά χωρίς ουσιαστική υποστήριξη στο τέμπο. Οπως επίσης να μην κουράζεται εξαιτίας αυτού αλλά και λόγω του ότι δεν υπήρχε ωράριο και γκαρσόνια να σου φέρουν το λογαριασμό με το ζόρι.
Δηλαδή, το πως βάραγε τις άδειες ο Μάρκος και το “κολλήματά” του σε κάτι ντίιιιν - ντίιιν πρίμα και δυνατά (για να αποσπάσει την προσοχή πχ) είχε ίσως να κάνει με προβλήματα που δεν αντιμετωπίζουμε πιά.
Οχι ρε ΑΝ, δε βρίζω.
@aris
s΄euxaristo poli. ta katalava ola…kai 8a΄8ela n΄akouso ki ala…
paratirisa akrivos auto pou ipes:
…sta pro-polemika den iparxi provlima…
rotas: pios o logos na pezo orismena tragoudia me gemates…
…8elo na pezo me gemates genika, gia na exei to tragoudi pio poli “volume” …kai na akougete o ri8mos…(p.x. zeimpekiko)
…na pezo mono tin melodia (xoris alo organo) to vrisko ligo…vareto gia ton akroati…
omos pes mou k΄esi tin gnomi sou.
alexis
Ενα βράδυ (ξημέρωμα) καθόμαστε δυο-τρεις φίλου στον παλιό “Πίκο” και μου βάζουν χέρι (Θανάσης) γιατί έλεγα πως κάποιες φορές με βολεύει να χρησιμοποιώ τον αντίχειρα στην ταστιέρα. Οτι αυτό απαγορεύεται απ’ όλους τους σοβαρούς δασκάλους κλπ.
Ομως για μας τους άσχετους ερασιτέχνες υπάρχει πάντα ένας φύλακας-άγγελος που έρχεται να μας βοηθήσει και να μη μας αφήσει στην ξεφτίλα της ασχετοσύνης μας. Τη συγκεκριμένη μάλιστα στιγμή πήρε τη μορφή του Κώστα Παπαδόπουλου που, λες κι άκουγε την κουβέντα μας, “έχωσε” ένα βαρβάτο ταξίμι, με τον αντίχειρα να αλωνίζει πάνω στην ταστιέρα.
ΑΝ
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί λένε ότι απαγορεύεται, με ποιο σκεπτικό δηλαδή και τι αυτό εξυπηρετεί… Στο ‘Ραντεβού σαν περιμένω’ του Παπαϊωάννου, αν δε χρησιμοποιήσεις τον αντίχειρα στο παίξιμο της εισαγωγής δε θα ακουστεί όπως είναι το κομμάτι στο δίσκο - Κρατάει τη ΦΑ στο 3ο ταστο στη μπουργάνα πατημένη με τον αντίχειρα ειδικά κι όχι με κάποιο άλλο δάκτυλο κι αυτό φαίνεται επειδή η ΦΑ συνεχίζει να αντηχεί καθώς παίζει τις επόμενες νότες… Και στο μπουζούκι που έχω εγώ που έχει στενό μπράτσο βολεύει και χρησιμοποιώ κάργα τον αντίχειρα.
Μπούρδες είναι Γιάννη μου.
Σε όλο το μήκος και πλάτος της ανθρώπινης γνώσης, τα “απαγορεύεται” είναι μικρές υστερίες ημιμάθειας εκ μέρους του δασκάλου.
Ο αντίχειρας, ίσως να είναι ανεδαφικός στόχος στα “τετράπορτα” μπουζούκια (γειά σου ρε Σώτο για τον όρο) αλλά στο τρίχορδο… τι τα θες; Αμα βάζουν αντίχειρα οι θηριοδαμαστές του τρίχορδου Τσομίδης, Παπαδόπουλος και λοιποί, ποιός δάσκαλος θα σου πει απαγορεύεται;
Ο αντίχειρας είναι απαραίτητος ειδικά στα ταξίμια για να κοπανάς την μπουργάνα μαζί με την κάτω ρε στο τρίχορδο.
Οσον αφορά την άποψη των δασκάλων που διδάσκουν μπουζούκι παίζοντας Παγκανίνι ???@#@@%$%^!!!
Ο αντίχειρας είναι κατά την γνώμη μου μια δύσκολη,μα πανέμορφη τεχνική… Δίνει άλλο χρώμα στο παίξιμο και ειδικά στα ταξίμια… Μου το χει δείξει δάσκαλος που παίζει απο Παγκανίνι και πάνω με το τρίχορδο…
Κατά την ταπεινώτατή μου γνώμη, άμα χρησιμοποιείς τα υπόλοιπα 4 δακτυλα του αριστερου χεριου, ο αντιχειρας ειναι περιττος, και ακομα, τον αντιχειρα χρησιμοποιω σαν «μοχλο», δηλαδη το ακουμπαω πισω απο το μανικο και το χερι αποκτα περισσοτερη σταθεροτητα και το σημειο επαφης με την επιφανεια του μπρατσου μειωνεται. Σε ενα ομως πρεπει ολοι να σκεφτουμε λογικα: Η χρηση του αντιχειρα δεν δινει «χρωμα» στο παιξιμο (εκτος αν το να βλεπεις καποιον να χρησιμοποιει τον αντιχειρα ειναι ενα εγχρωμο θεαμα), γιατι το χρωμα εξαρταται απο το πως χειριζεσαι την πενα. Αμα παταω τη χορδη με τον αντιχειρα η με τον δεικτη, ο ηχος ειναι ακριβως το ιδιο. Με το να λεω οτι μου φαινεται πως ο αντιχειρας ειναι περιττος, δεν εννοω πως μου φαινεται πως ειναι λαθος η χρηση του …
αυτα απο μενα
…na akouse kai tin gnomi sas gia to tetarto daxtilo?
…enas mpuzountzis mou eipe na min to xrisimopio…kai an, se poli spanies periptosis.
leei pos o tsitsanis kai o lemonopoulos to idio kanan.
…enas alos mou eipe to andi8eto…
…ego…den ksero.
stin arxi to xrisimopiousa…(sini8ismenos ap tin ki8ara)
…tora oxi toso
Τελικά το πως παίζει ο καθένας είναι μόνο θέμα ευκολίας του ιδίου και όχι κάποιων “ακαδημαϊκών”(δηλ.του στυλ:μόνο εγώ ξέρω και κανείς άλλος) απόψεων του τι είναι σωστό και τι όχι…
Από προσωπική εμπειρία δηλώνω ότι είναι δύσκολη η τεχνική του αντίχειρα,γιατί μεχρι τώρα δεν έχω καταφέρει να την εφαρμόσω…Φίλε vryopoliti και εγώ για στήριγμα τον χρησιμοποιώ τον αντίχειρα μιας και με βολέυει περισσότερο…
Και αυτό ακριβώς θέλω να πω όπως μου το διδάξανε.Δεν έχει σημασία ποια δάκτυλα θα χρησιμοποιήσεις,αρκεί αυτό που θέλεις να παίξεις να είναι έτσι όπως ακριβώς το θέλεις.
Φιλικά,Δημοκράτης
Έχω ακούσει για πολυ καλό μπουζουξή που δεν έχει αντίχειρα στο αριστερό χέρι (το έχασε σε δυστύχημα)…
Αlexis τα ‘Ωραία του Τσιτσάνη’ το 'χεις ακούσει; Δε νομίζω να το παίζει με τρία δάχτυλα! Είναι σαν να μου λες οδηγώ φόρμουλα πιάνοντας το τιμόνι με το ένα χέρι.