Ενδιαφέρον άκουσμα, με την κιθάρα σε σολιστικό ρόλο και την πρώτη φωνή (αρμονικά) να βγαίνει μπροστά στην εισαγωγή. Έξτρα καρδούλα για την εικονογράφηση από την αγαπημένη Φρουτοπία!
Είναι πολύ ωραίο, η κιθάρα ρέει σαν το νερο στο αυλάκι, και μ’ αρέσει αυτή η σύγχυση που δημιουργείται, ποιο είναι το κύριο όργανο και ποιο συνοδεύει. Μ’ αρέσει επίσης και το σιγόντο της κύριας μελωδίας στην εισαγωγή (και ακόμη περισσότερο το πονηρό πέρασμα από σιγόντο σε κύρια στην αρχή των στίχων), αλλά θα ήθελα ν’ ακούσω και την ίδια την κύρια.
(Εκφραστικό πρόβλημα: σιγόντο λέω αυτό που ο Λίγκα λέει πρώτη φωνή, δηλαδή λέω άσπρο αυτό που εκείνος λέει μαύρο, αλλά πιστεύω να συνεννοούμαστε!)
Εγω θα έλεγα το αντίθετο! Ως συνμπαγλαματζης μπορώ να πω ότι ειναι εξαίσιο το σολιστικο σου παίξιμο. Οπότε το θράσος της δημιοργικοτητας σου είναι αυτό που δεν έχει όρια!
Ευχαριστώ, απλά είναι ένα όργανο που δεν το μελέτησα πολύ, ούτε το παίζω ταχτικά, και στο φόρουμ έχει φοβερούς γνώστες των τρίχορδων οπότε ήθελε λίγο θράσος.
Τελικά μάλλον της άλλαξα τα φώτα της μελωδίας, όχι σκόπιμα αλλά γιατί είχα κάτι στο μυαλό μου από παλιές ακροάσεις και δεν κάθισα να ξανακούσω προσεχτικά τις παλιές εκτελέσεις (έστω του Ζαγοραίου ) .