Το «Λεβά» το έχουμε αναφέρει; Το γράφω εδώ για να υπάρχει κι αυτό. Είναι ονομασία από κάποιο νησί -δε θυμάμαι ποιο αυτή τη στιγμή- για το κούρδισμα «Αλατούρκα» του βιολιού, δηλ. Ρε-Λα-Ρε-Σολ από ψηλά στα χαμηλά.
«Λεβά» θα πρέπει λογικά να είναι παραφθορά του «Νεβά», που είναι στα τούρκικα η ονομασία της νότας Ρε αν θεωρήσουμε ότι το Ραστ είναι στο Σολ. Επομένως «κούρδισμα Λεβά» σημαίνει «κούρδισμα Νεβά» > «κούρδισμα Ρε» > κούρδισμα όπου αλλάζω την πρώτη χορδή σε Ρε (αντί του κανονικού Μι).
Το οποίο θα σημαίνει ότι στη βάση της μουσικής παιδείας των οργανοπαιχτών κάπου υπάρχει η οθωμανική θεωρία, όπως υπάρχει και στη βάση της παιδείας των ρεμπέτηδων που, έστω και με τις γνωστές αλλοιώσεις, κράτησαν τα ονόματα των μακαμιών. Το αναφέρω ως κάτι αξιοσημείωτο, γιατί είναι σπάνιο: γενικά με όσους πρακτικούς οργανοπαίχτες από τα νησιά έχω μιλήσει, δεν έχουν κανενός είδους λεξιλόγιο για ό,τι παίζουν. Το πολύ πολύ να ονομάζουν τις νότες ή τις χορδές με Ντο-Ρε-Μι ή να λένε διάφορα εντελώς πρακτικά όπως «παίξε ανοιχτά», «παίξε πίσω», «παίξε μάστορη».