Δεν θυμάμαι να έχει ανέβει ξανά στο Φόρουμ. Απολαύστε το.
1 «Μου αρέσει»
Έχει ξανανέβει σίγουρα.Η εκπομπή της οποίας είναι απόσπασμα το παραπάνω βίντεο λέγεται: “Ελλήνων δρώμενα”, και παιζόταν στην ΕΤ3.Αυτή η εκπομπή ήταν πάρα πολύ καλή.Είχε κάνει επίσης ένα αφιέρωμα σε αμανέδες στο οποίο τραγουδολυσε ο Σόλλων Λέκκας.
Πάντως ο Απτάλικος Μυτιλύνης είναι ένας από τους ωραιότερους χορούς αλλά όχι ο πιο μερακλίδικος(δική μου γνώμη) όπως αναφέρουν οι παππόυδες που χορεύουν.
Αν μου επιτρέπει οι συντονιστική ομάδα του Φόρουμ,μπορώ να σας δώσω link για να δείτε τις εκπομπές ολόκληρες.
Δεν ξερω για πιο μερακληδικο,
αλλα το (κάρσι) που εχεις μοτο,
ειναι (καρσί) σωστα
και σημαινει απεναντι,αντικρυ.
Βλεπε:καρσιλαμας.
Συμφωνούμε απόλυτα.Αλλά έχει γίνει ήδη συζήτηση για τον καρσιλαμά την οποία μπορείς να βρεις με μια απλή αναζήτηση μέσα στο Φόρουμ.
Ε, αφου συμφωνεις,διορθωσε το!
Φίλε Πάρη.Το τραγούδι στο οποίο άκουσα το : “Άϊντε άϊντε βρε παιδιά ,να ν’ανεβούμε στα βουνά,να γενούμε ζεϊμπέκοι,κάρσι στην τουρκιά”,έτσι το τραγουδάει.Αν το τραγουδίσει με τον τόνο στο ι τότε θα ακούγεται άσχημα.Οπότε κι εγώ το άφησα έτσι.
Οπως λαχταρας,
αλλα απο την αλλη μπαντα οι λατινοι ελεγαν:Verba volant,scripta manent.
Ο ίδιος σκοπός υπάρχει και στην Κύπρο με το ίδιο όνομα, αν και από ότι ξέρω ο χορός είναι ατομικός.
Ζεϊμπέκικος Καρσιλαμάς πρέπει να υπάρχει στη Ρόδο συμφωνα με αυτό το βουβό δυστυχώς βίντεο (από το 1:10 il ballo zeibek)
//youtu.be/8Zg36Gv_-bE
Νομίζω ότι εκεί που λέει “Embona, il ballo Zeibek” (χωριό Έμπωνα, ο χορός Ζεϊμπέκικος) πρέπει να είναι ο λεγόμενος επίσης και Τούρκικος. Η ροδίτικη εκδοχή του Απτάλικου. Κατά παράδοση ακολουθείται χωρίς διακοπή από Σούστα. Σ’ αυτό το βίντεο ο Τούρκικος γύρω στο 2’ λεπτό γυρίζει σε Σούστα, που εξακολουθούν να τη χορεύουν αντικριστά οι ίδιοι δύο που χόρευαν και πριν, και αργότερα στο 3:25 ο χορός γίνεται κυκλικός-ομαδικός, όπως είναι συνήθως οι σούστες.
Στο βουβό παλιό βίντεο (τι καταπληκτικό ντοκουμέντο, παρεμπιπτόντως!) δίνεται η εντύπωση ότι κάποια στιγμή υπάρχει ταυτόχρονα και ζευγαρωτός χορός ελεύθερος και ομαδικός κυκλικός. Αν λοιπόν αυτό που βλέπουμε στο καινούργιο βίντεο ανταποκρίνεται σε πραγματικές χορευτικές συνήθειες και δεν είναι χορογραφία, τότε στο παλιό βίντεο κάποια στιγμή ο Τούρκικος έχει γυρίσει σε σούστα, οι υπόλοιποι χορευτές πέραν των δύο έχουν πιάσει κυκλικό χορό, αλλά οι δύο δεν έχουν ακόμα δέσει στην αλυσίδα κι εξακολουθούν να χορεύουν οι δυο τους - σούστα όμως, όχι πια τούρκικο, ο δε καμεραμάν δείχνει μια τους δυο και μια τους πολλούς.
Παρατηρήστε τον Ιταλό ένστολο που τηρεί την τάξη!
Καταπληκτικοί όντως, μερακλήδες, μου θυμίζουν κυπριακούς χορούς όπως χορεύονταν παραδοσιακά, βοηθά η βράκα βέβαια 
. Ελπίζω να υπάρχουν κι άλλα τέτοια σε διάφορα αρχεία και να βρουν το δρόμο προς το γιουτιουμπ. Το λαούτο όσο φαίνεται είναι με ξύλινα στριφτάρια αντί για μηχανισμό όπως της κιθάρας;
Όχι μόνο έχει στριφτάρια και κλασικό καράουλο αντί για χορδιέρα, αλλά τα στριφτάρια είναι επτά, άρα η μπάσα χορδή είναι μία, όχι δύο όπως σήμερα*. Επίσης, αν εστιάσει κανείς στο αριστερό χέρι, επί έντεκα ολόκληρα δευτερόλεπτα δεν έχει αλλάξει θέση, παίζει δηλαδή την ίδια συγχορδία.
Δυστυχώς δεν νομίζω να υπάρχουν πολλά τέτοια αρχεία, ας είμαστε ευχαριστημένοι που στη Ρόδο είχε Ιταλούς που διέθεταν και τα κατάλληλα μέσα, έστω και αν η μηχανή τους δεν ηχογραφούσε και ήχο…
*Γιάννη Τ, τα λαούτα του Σταθόπουλου, πόσες χορδές έχουν; (αν και, σίγουρα μηχανισμούς μαντόλας θα βάζουν, μήπως όμως φαίνεται αν η όγδοη χορδή είναι αρματωμένη;)
Πω πω, αυτά είναι όταν παίζει το μάτι (@ emc & Ν. Πολ.)! Όμως μια στιγμή: μιλάμε για την μπάσα χορδή ή για την όγδοη; Στα λαούτα, είτε κρητικά (μπάσα) είτε στεριανά / νησιώτικα (πιο ψηλά) η μπάσα χορδή δεν είναι το τέταρτο ζευγάρι αλλά το τρίτο (μετρώντας για πρώτη την πιο ψιλή, την κάτω κάτω σε στάση παιξίματος). Τα τρία πρώτα ζευγάρια κουρδίζονται κατά πέμπτες (Μι-Λα-Ρε στο κρητικό, Λα-Ρε-Σολ στο άλλο) και η τελευταία ένα τόνο κάτω από τη δεύτερη (Σολ και Ντο αντίστοιχα). Όπου υπάρχουν παραλλαγές στο αρμάτωμα, αφορούν κυρίως το τρίτο ζευγάρι: ξέρω ότι στην Κύθνο (νησιώτικο λαούτο) η τρίτη είναι μονή, αλλά δεν ξέρω αν έχει μόνο ψιλή ή μόνο μπάσα, και ότι στην Κάσο και την Κάρπαθο (κρητικό λαούτο) το τρίτο ζευγάρι έχει δύο ίδιες ψιλές, οπότε η σειρά ύψους των χορδών γίνεται εντελώς ανορθόδοξη -πρώτη η 1η, δεύτερη η 3η, τρίτη η 2η και πιο μπάσα η 4η -χωρίς όμως να είναι ακριβώς «η» μπάσα όπως το εννοούμε σ’ ένα όργανο που κουρδίζεται με τη σειρά.
Αυτά τα κουρδίσματα που δεν είναι με τη σειρά ονομάζονται re-entrant. Δεν έχω υπόψη μου κάποιον όρο στα ελληνικά (επανεισαγόμενα; επανεισερχόμενα;). Παρόμοια κουρδίζονται και τα σάζια, και η λύρα της Θράκης, της Δράμας και των 12νήσων.
Όσο για το παίξιμο με ελάχιστες αλλαγές, δυστυχώς σπανίζει πλέον. Απαιτεί τρομερή αυτοπειθαρχία: πρέπει ο λαουτιέρης να συνειδητοποιεί ότι δεν ήρθαμε να τον θαυμάσουμε αλλά να χορέψουμε, άρα το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ρυθμός. Όπου το πετύχετε (γιατί δεν έχει χαθεί και τελείως) θα παρατηρήσετε πως όταν τελικά, μετά από κάνα δεκάλεπτο, αποφασίσει να αλλάξει πάτημα η αλλαγή ακούγεται εντυπωσιακότατη, πλήρης μεταβολή «κλίματος».
Ε, τώρα, Pepe, αυτά για τα οποία αναρωτιέσαι δεν μπορούν βέβαια να απαντηθούν απ’ το βιντεάκι. Λεπτομέρειες για τα αρματώματα και το κούρδισμα του νησιώτικου λαούτου δεν ξέρω, αλλά συνηθίζεται σε όργανα που χρειάζονται τέσσερις “συστοιχίες” χορδών, αν τα διατιθέμενα στριφτάρια είναι επτά και όχι οκτώ, η συστοιχία που θα έχει μονή χορδή να είναι η μπάσα. Στο πολίτικο λαούτο τουλάχιστον, έτσι συμβαίνει, αλλά εκεί συμβαίνει η μπάσα να είναι και η τελευταία.
Για τη φειδώ στις αλλαγές συγχορδιών το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, αφού φυσικά πρώτα πείσουμε τον εαυτό μας, είναι η συνεχής πίεση στον τεμπίστα για περιορισμό των εντυπωσιασμών. Φυσικά, αυτό ισχύει πλήρως και για το ρεμπέτικο.
Ε καλά, φυσικά και δεν απαντιέται με το βίντεο! Βασικά εννοούσα: “ρωτάς για την τρίτη ή για την τέταρτη;” . Και το νόημα της ερώτησης ήταν αν έχεις δει κάτι σχετικό που σεοδηγεί σ’ αυτή τη σκέψη. Στο οποίο και απάντησες. Κομπλέ λοιπόν. Χαιρετισμούς!
Στην Κύπρο το κούρδισμα είναι το ίδιο με το στεριανό/νησιώτικο αλλά έχω συναντησει και τις δυο εκδοχές δηλαδή σολ με μπάσο και σόλ χωρίς μπάσο.
Το re-entrant κούρδισμα μαρτυρείται σε μεθόδους κιθάρας όπως π.χ του Gaspar Sanz τον 17ο αιώνα, και δίνει το χαρακτηριστικό εφέ της καμπανέλλας όπου ακούμε την ίδια νότα στο ίδιο ύψος πότε από ανοιχτή “μπάσα” χορδή και πότε από την μελωδία στις πρίμες χορδές. π.χ
Ακόμα παλιότερη μαρτυρία για απτάλικο καρσιλαμά
Την περίοδο 1905 – 1906 (η Εστουδιαντίνα “Τα Πολιτάκια”) πραγματοποίησαν μια περιοδεία σε ευρωπαϊκές χώρες και γνώρισαν παντού την αποθέωση. Ο Κάϊζερ της Γερμανίας τους απονέμει βραβείο για την δεξιοτεχνία και τις συνθέσεις τους. Το ίδιο κάνει ο βασιλιάς της Αγγλίας, ενώ αντίστοιχα βραβεία αποσπούν από την Ολλανδία και την Γαλλία. Η γερμανική «Μπερλινέρ Τσάιτ» έγραφε ότι ήταν οι σπουδαιότεροι πρεσβευτές του ελληνικού πολιτισμού, ενώ ο μέγας Γερμανός μουσικοκριτικός Γκέρχαρτ Μάλερ είχε πει: «είναι η απίστευτη η δεξιοτεχνία τους και με διονυσιακό οίστρο παντρέψανε κλασικά όργανα με παραδοσιακά, όπως κανονάκι, ούτι και λύρα. Εντυπωσιακοί οι κυκλικοί τους χοροί και μοναδικός ο πολεμικός αντικριστός τους (απτάλικος)».
Υπάρχει τέτοιος ορισμός; Εγώ ξέρω το απτάλικο ζεϊμπέκικο στον οποίο αναφέρεται ο γερμανός και μάλλον θα είχαν χορέψει “τα μαχαίρια”.
Αφηστε τον απταλικο ησυχο … ειναι απο " αλλο καπελο" .
Εξήγησέ μας τι ακριβώς εννοείς, paris
Παραθέτω ολόκληρη την εκπομπή γιατί έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Όχι μόνο το χορευτικό κομμάτι αλλά και αυτά που λένε οι χορευτές για το χορό και την ιστορία του. Μεγάλες κουβέντες από απλούς ανθρώπους…