Κλιση στον κατω καβαλαρη

θα ηθελα καποιος να με βοηθησει σε ενα θεματακι.
γιατι σε μερικες κιθαρες ο καβαλαρης που κραταει τις χορδες κατω δεν ειναι βαλμενος καθετα ως προς τον αξονα συμμετριας του οργανου αλλα εχει μια μικρη κλιση.Ετσι το μηκος χορδης της μπασσας Μι ειναι ελαφρως(δεκατα του χιλιοστου) μεγαλυτερο απο οτι αν θα ηταν εντελως καθετο…
ελπιζω να εγινα σαφης
:082::mad:

Αυτό γίνεται γιατί το πάχος των χορδών είναι διαφορετικός, επομένος χρειάζεται διαφορετικό μήκος για να είναι κουρδισμένη, χωρίς μικροφάλτσα, σε όλο το μήκος της ταστιέρας.

Συμπληρωματικά μπορεί να δεις πολλές κιθάρες ( συνήθως λίγο πιο ακριβές ) που ακόμη κ το πλαστικό του καβαλάρη (κόκκαλο κ εκεί άραγε ; ) που ακουμπούν πάνω οι χορδές εκτός τις κλήσης που έχει , να είναι ενιαίο μεν ,αλλά για κάποιες χορδές να είναι λίγο πιο μπροστά.Θα το καταλάβεις πιο πολύ στα ηλεκτρικά μπάσα αυτό που λέω που κάθε χορδή έχει έναν ξεχωριστό καβαλάρη …

και εγω πως θα τοποθετησω τον καβαλαρη?με ποση κλιση?
εχουμε καποια μεθοδο να το ελεγχουμε πριν το κολλησουμε??
ευχαριστω για το ενδιαφερον παιδια!

Ο καβαλάρης είναι κάθετος. Το κόκκαλο γέρνει.

Αυτή είναι ,σχεδόν, η απάντηση της, από κάτω, ερώτησης. Μερικά χιλιοστά δηλαδή.

ok
εγινε παιδια ευχαριστω πολυ!!

Aς με διωρθώσει κάποιος αν λέω κουταμάρες

εχω την εντύπωση οτι, παρότι οι κιθάρες είναι χωρισμένες σε σχετικά ομοιογενή ημιτόνια με τα τάστα τους, οι μεταλλικές σκληρές χορδές, όταν πατηθούν επάνω στο τάστο (ειδικά οι χοντρότερες χαμηλές) το tension τους θα αυξηθεί ελάχιστα και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να ψηλώνει το intonation.Για αυτό το λόγο έχουν προσθέσει αυτό το μήκος έτσι ώστε με ελάχιστα αυξημένο tension απο το πάτημα στην ταστιέρα, το intonation θα παραμείνει συγκερασμένο χωρίς σοβαρές αποκλίσεις. Στις συνθετικές και νάϋλον χορδές των κλασσικών οργάνων αυτό συμβαίνει λιγότερο, γιατί είναι πολύ μαλακότερες. Φυσικά δεν μπορώ να φανταστώ οτι ένας σταθερός καβαλάρης ακουστικής κιθάρας θα είναι απόλυτα σωστός με κάθε είδος χορδής, γιαυτό και αρκετές ηλεκτρικές έχουν ρυθμίσεις για την κάθε χορδή. Νομίζω οτι πρέπει να ψάξεις αρκετά το θέμα χορδών και tension πρίν αποφασίσεις τι καβαλάρη θα βάλεις και τι κλίση θα πρέπει να του δώσεις για να “κεντράρει” το intonation σου, ειδικά εαν δεν μπορείς να τον κουνήσεις. Δυστυχώς έχω μεσάνυχτα για τα τεχνικά της οργανοποιείας αλλα είμαι σίγουρος οτι όλο και κάποιος θα βρεθεί να σου εξηγήσει τα μαθηματικά του προβλήματος. Θα μπορούσες ίσως να πειραματιστείς με ελεύθερο καβαλάρη που αλλάζει θέση όπως στα μπουζούκια; Εαν ο τύπος κιθάρας που σχεδιάζεις επιτρέπει τέτοιο καβαλάρη, είμαι σίγουρος οτι με την βοήθεια ενως ψηφιακού tuner θα βρείς την κατάλληλη κλίση για το ύψος, μήκος και tension των χορδών σου. Καλή τύχη.

να σαι καλα φιλε μου.Δυστυχως φτιαχνω μια ηλεκτρικη κιθαρα και φυσικα με σταθερο καβαλαρη δεν υπαρχουν περιθωρια διορθωσης περα του intonation…
νομιζω οτι αυτο που λες εχει να κανει και με το υψος των ταστων.Αν ειναι ψηλα ισως ψιλοφαλτσαρει.
παντως σε μια σελιδα για ουτια αναφερουν κατι για 1 χιλιοστο αποκλιση απο την καθετη…
1000 ευχαριστω παντως

Ε τοτε που το πρόβλημα; Υπάρχουν στην αγορά fully adjustable καβαλάρηδες για ηλεκτρικές. Δεν χρειάζεται να δώσεις κάποια σταθερή κλήση γιατι δεν χρειάζεται να έχεις σταθερό καβαλάρη. Απλά βάλε εναν που παίρνει ρύθμισμα.

Και βάλε και καμιά φωτογραφία να δούμε τη δουλειά σου…:088:

Συνεχίζω την συζήτηση περί καβαλάρη εδώ για να μην ανοίγουμε κάθε τόσο και καινούργιο θέμα.

  1. Πριν από κάμποσο καιρό είχα μια συζήτηση με τον Τάσο Κατσίφη (συνεργάτη-συνέταιρο του Κλεφτογιάννη), και μου εξηγούσε πόσο σημαντικό ρόλο έχουν οι καβαλάρηδες για το όργανο. Πρέπει να ομολογήσω ότι μέχρι τότε πίστευα ότι ήταν ένα κομμάτι ξύλου με λίγο κοκαλάκι από πάνω.

  2. Αργότερα σε μια κουβέντα με τον Θόδωρο Μακρυδάκη, έλεγε (με υπερβολή, για να δείξει πόσο σημαντικό είναι), ότι αν βάλεις καλούς καβαλάρηδες και σωστά τάστα ακόμα και σε καρεκλοπόδαρο, θα παίξει.

  3. Ο Παναγ. Καφετζόπουλος, έλεγε ότι ιδανικό θα ήταν σε κάθε όργανο να κατασκευάζονται και 4-5 διαφορετικοί καβαλάρηδες. (εκεί βέβαια το μπέρδεμα θα ήταν τεράστιο)

  4. Ο Νίκος Φρονιμόπουλος μου έλεγε τα ίδια για την σπουδαιότητα του καβαλάρη.

  5. H προσωπική εμπειρία από την κατασκευή καβαλάρη, ήταν ομολογουμένως εντυπωσιακή. Μετά από αρκετό κόπο, κατάφερα να φτιάξω καβαλάρη που μεταμόρφωσε ένα όργανο.

Ο καβαλάρης πρέπει να εφάπτεται τέλεια πάνω στο καπάκι (όταν υπάρχει η πίεση των χορδών) και να μεταφέρει τις δονήσεις των χορδών ώστε να παράγεται ήχος. Άρα, όταν κατασκευάζεται το όργανο, ο καβαλάρης φτιάχνεται κατ΄ αντιστοιχία με το συγκεκριμένο όργανο και μόνον.

α) η πίεση που ασκείται από τις χορδές πάνω στον καβαλάρη μπορεί να είναι:

[ul]
[li]πάνω σε μικρή επιφάνεια (μικρός καβαλάρης 6-8-10 εκατ.) ή[/li][li]πάνω σε μεγάλη επιφάνεια (μεγάλος καβαλάρης 14-16 εκατ.)[/li][/ul]Από αυτό εξαρτάται, το τι πίεση θέλουμε να εξασκήσουμε στο καπάκι, άρα και τι ήχο θα βγάλουμε.
β) ο καβαλάρης στην κάτω επιφάνειά του δημιουργεί τόξο, και μόνο όταν πιέζεται από τις χορδές έρχεται σε πλήρη επαφή με το καπάκι.
γ) η αναλογία ξύλου–οστού είναι σημαντική
δ) η ποιότητα ξύλου και οστού είναι επίσης σημαντική (οστό υγιές φλοιώδες, έχει μεγαλύτερη πυκνότητα άρα και καλύτερη μεταφορά ήχου. Αλλά ταυτόχρονα βγάζει πιο μεταλλικό ήχο. Αντίθετα οστό με οστεοπόρωση έχει μικρότερη πυκνότητα, άρα και μικρότερη ικανότητα μεταφοράς ήχου. Επίσης, εάν η οστική πυκνότητα είναι μικρότερη, συν το χρόνω το οστό σχίζεται. Άρα η αγελαδίτσα πρέπει να ήταν υγιής και γυμνασμένη :slight_smile:
Το ίδιο ισχύει και για το ξύλο. Διαφορετική συμπεριφορά έχει το συμπαγές ξύλο από ένα ξύλο με μικρότερη πυκνότητα. Εδώ πρέπει να τονίσω ότι, δεν σημαίνει καλύτερο ήχο το συμπαγές. Σημαίνει ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ήχο. Άρα χρησιμοποιείς ξύλο και κόκαλο ανάλογα με το τι ήχο θες να βγάλεις.
ε) Σημαντικός είναι και ο τρόπος που θα σχηματιστούν οι εγκοπές στο κόκαλο. Οι εγκοπές δημιουργούνται με πολύ καλή λίμα (τα κακά κοπτικά το καίνε το κόκαλο). Ίσως ιδανικότερα θα ήταν να δημιουργείται με την ίδια την χορδή.
στ) για να αυξήσουμε το μήκος μιας χορδής, ο καβαλάρης κόβεται λοξά (για την λα στο τρίχορδο).
ζ) στον καβαλάρη σαφώς και δεν πρέπει να υπάρχει κίνηση. Διότι τότε αλλάζει το μήκος της χορδής, άρα το όργανο ξεκουρδίζεται. Άσε που δημιουργούνται και τριβές στο καπάκι, κ.λ.π
η) υπάρχουν καβαλάρηδες μόνο με ξύλο (όπως στα βιολιά). Υπάρχουν επίσης καβαλάρηδες με ξύλο και πλαστικό.
θ) αρμονική συνεργασία με το καπάκι. Δηλ. το πάχος του καπακιού, παίζει μεγάλο ρόλο στο τι και στο πώς θα μεταφέρει, ο καβαλάρης.
ι) το που είναι τοποθετημένα τα καμάρια (κάτω από το καπάκι), έχουν ρόλο στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα. Είναι ακριβώς από κάτω και στηρίζουν (καλό αυτό), αλλά ταυτόχρονα ʽʼπνίγουνʼʼ το καπάκι? (κακό αυτό).
κ) Ο καβαλάρης είναι παράλληλος ή λοξά τοποθετημένος ως προς τα καμάρια?

Θα μπορούσαμε να γράφουμε μέρες, βδομάδες για αυτό τα θέμα. Τελικά κατάλαβα ότι αυτοί που φτιάχνουν όργανα, έχουν μια εμπειρία πολλών χρόνων πίσω τους, και αυτά τα θέματα είναι λυμένα μέσα στο μυαλό τους (ενίοτε και χωρίς να το ξέρουν) (θυμοσοφία, γνώση αποκτημένη από εμπειρία). Αυτό τελικά πληρώνουμε και όχι τόσο τα ξύλα και την χειρονακτική δουλειά.

Ο Γιώργος Καρελλάς, μιλούσε για έναν παλαιό οργανοποιό. Και όταν τον ρώταγαν, πόσο να το σκάψω εδώ, και τι να κάνω εκεί μάστορα???, απαντούσε:

  • ʽʼΘα στο πεί το όργανοʼʼ.
  • ʽʼΘα στο μολογήσ΄

Γιατρέ μου πάντα τέτοια.Έτσι όπως πας θα αφήσεις τα χειρουργεία,και θα πιάσεις τα όργανα.Εμπρός στον δρόμο που χάραξε ο Pakag. Η μόνη μου ένσταση, μικρή και αυτή, είναι το “πνίξιμο” του καπακιού από τα καμάρια.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΚΟ. Χωρίς αυτόν τον συνδυασμό,ο ήχος δεν θα ήταν μπουζουκιού,αλλά κάτι άλλο.Είναι και αυτός ένας τρόπος ρύθμισης,των ηχητικών χαρακτηριστικών του οργάνου.

καταρχην μπραβο!
στην συνεχεια η μικρη μου εμπειρια μου εχει δωσει να καταλαβω το εξης για τον καβαλαρη.με απλα λογια ειναι η αλυσιδα αναμεσα στις χορδες και στο καπακι.απο εκει ολα κρεμονται αμα σπασει τοτε ολα πανε στραφι…
κατα την ταπεινη μου γνωμη η πυκνοτητα του ξυλου,το εμβαδον που πιανει και το βαρος καθοριζουν την ενισχυση των παλμων.πιστευω (και θελω να το ψαξω) οτι συγκεκριμενο μηκος χορδων,και ειδος χορδων απαιτουν συγκεκριμενο ξυλο με συγκεκριμενες διαστασεις.Εκει εγκειται και η χρυση τομη.Φτανωντας στα ακρα για να σας το εξηγησω αν βαλω αντι για καβαλαρη σφουγγαρι,δεν περναει ο παλμος γιατι αποσβενει.Βαζωντας πετρα,επισης δεν φτανει γιατι δεν κουνιεται καν.Οποτε οι ενδιαμεσες πυκνοτητες ειναι οι σωστες.Αλλα ποιες??
εγω παντως ειδα τραγικη διαφορα σε καβαλαρη απο εβενο που δεν βοηθουσε το οργανο σε αντιθεση σε αλλον απο καρυδια μαυρη που …μολογουσε…
Ειναι παντως χαζος ο FARUK που βαζει αγριαγκουτσακα στον καβαλαρη στα ουτια???
δεν το νομιζω…ισως και αυτο κανει την διαφορα…
:080:

Σωστός. Για αυτό και πειραματιζομαστε.

Παραθέτω στη συνέχεια έναν καβαλάρη που έφτιαξα.
Μήκος 15 εκατοστά.
Υψος (έως την εγκοπή της χορδής) 14 χιλιοστά.
Για το είδος του ξύλου, δεν είμαι βέβαιος.
Το κοκαλάκι είναι απο την μοσχίδα που΄σφαξε πέρυσι ο πατέρας μου.

Εννοείται οτι ο συγκεκριμένος καβαλάρης έκανε ένα όργανο να ΄΄μιλάει΄΄, ενώ άλλο το έκανε τενεκέ.

Υ.Γ. Το αρχικό σχέδιο του καβαλάρη το αντέγραψα απο όργανο του Καφετζόπουλου (ξύλινο κομμάτι). Στο κόκκαλο το σχέδιο είναι δικό μου. (Αν και νομίζω ότι, οταν δεν το είχα ελαφρύνει τόσο {εντομές και βαθουλώματα}, ήταν καλύτερο το ηχητικό αποτέλεσμα. …Νομίζω, δεν είμαι σίγουρος.

Από όσο γνωρίζω, οι εγκοπές για τις χορδές πρέπει να έχουν βάθος τέτοιο που να μη χωράει ολόκληρη η χορδή μέσα, αλλά να νοιώθεις το ανάγλυφό τους κατά μήκος του καβαλάρη. Αν κάνω λάθος διορθώστε με.

Πάντως, πολύ ωραία δουλειά. Μπράβο σου!

Χμμμμμμμμμ. Λές?? Με έβαλες σε σκέψεις.
Κανας γνώστης, βρε παιδιά!!!

στο δικό μου μπουζούκι πάντως είναι οπως το λέει ο ΡΕ Μινόρε. Οι χορδές προεξεχουν, τόυλάχιστον οι χοντρες… (τετράχορδο εχω προς το παρών)
Τωρα αν είναι το σωστό δε το ξερω…

ο αδελφος μου στο σπιτι μετακινησε τον καβαλαρη:mad:

ξερεις κανεις πως θα τον ξαναφερω στα ισα του;

Τον αδελφό σου θα τον ξαναφέρεις στα ίσα του, με λίγες μπουνίτσες :).

Όσο για τον καβαλάρη θα πρέπει να μετρήσεις την απόσταση απο τον πανω καβαλάρη (που βρίσκεται στα κλειδιά), έως το 12ο τάστο (οκτάβα). Ακριβώς άλλη τόση πρέπει να ειναι και η απόσταση μέχρι τον καβαλάρη (στο καπακι του οργάνου).

Άλλος τρόπος: εάν γνωρίζεις το μήκος χορδής (δηλαδή απόσταση χορδής ανάμεσα στους δύο καβαλάρηδες) (στα μπουζούκια μπορεί να είναι 67, 68, 69 ή σπανιότερα 70 εκατ.).
Εάν λοιπόν το όργανο είναι 68αρι, αυτό σημαίνει οτι το μήκοςτης χορδής ανάμεσα στους καβαλάρηδες είναι 68 εκατ.

Επίσης αν θες, ψάξε λίγο μέσα στο forum, διότι θα βρείς πολλά posts σχετικά με αυτό το θέμα.

Το τελικό κριτήριο είναι το κούρδισμά σου. πρέπει το όργανο να είναι το ιδιο κουρδισμένο (το ηλεκτρονικό κουρδιστήρι να δείχνει ίδιες συχνότητες) με ανοιχτη χορδή, αλλά και στο 12ο τάστο.
καλή επιτυχία.

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 14:08 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 14:07 —

Δεν είναι το σωστο. Σωστό είναι το τρίχορδο:)

Μέτρα την απόσταση από τον πάνω καβαλάρη μέχρι το 12ο τάστο. Η ίδια ακριβώς πρέπει να είναι από το 12ο τάστο μέχρι τον κάτω καβαλάρη.
Αν το μπουζούκι είναι παλιό, φαίνεται και το αποτύπωμα του καβαλάρη πάνω στο καπάκι, καθώς δεν αλλοιώνεται το χρώμα του βερνικιού στο σημείο αυτό.

Αυτό θα πει συντονισμός μηνυμάτων. Με πρόλαβε ο voulpan στο λεπτό.