Παρατηρώ λαούτα στεριανά, άλλα να έχουν στον κάτω καβαλάρη κόκκαλο και άλλα όχι.
Τί είναι το παραδοσιακότερο από τα δύο; Γιατί αυτή η απόκλιση; Τί είναι πιο λειτουργικό για ένα όργανο;
Και στα κρητικά συμβαίνει αυτό που παρατηρείς. Εγώ έχω δει και έναν άλλο τρόπο δεσίματος της χορδής, που τρυπάνε το καπάκι, περνάνε τη χορδή μέσα απ’ αυτό και όπως βγαίνει πατάει στο κόκκαλο του καβάλαρη. Αυτά για παράδειγμα όπως τα βλέπω, με τον τρόπο αυτό πρέπει να είναι.
Σε όσα παλιά λαούτα έχω δει, ο καβαλάρης ήταν χωρίς κόκκαλο και οι χορδές δεμένες απλά με θηλιά. Πιστεύω πως αυτός είναι και ο πιο παλιός - παραδοσιακός καβαλάρης.
Φαντάζομαι οι κατασκευαστές ψάχνονται σε διάφορες τεχνοτροπίες. Όταν είναι με κόκκαλο ρυθμίζεται πιο εύκολα το ύψος των χορδών, ενώ στον άλλον είναι πιο δύσκολο. Έχω ακούσει όμως ότι, όταν μπαίνει κόκκαλο στον καβαλάρη και πατάνε οι χορδές σε αυτό, αλλάζει και ο ήχος και σε κάποιους δεν αρέσει.
Στο Σταθόπουλο που έχω, ο καβαλάρης έχει μέταλλο αντί για κόκκαλο. Αύτο συναντάται συχνά;
Στα παλαιά όργανα ναι, δεν βάζανε κόκκαλο αλλά μεταλλικό καβαλάρη. Το έχω δει σε κιθάρες και μπουζούκια.
Αναρωτιέμαι αν η αντικατάσταση του μετάλλου με κόκκαλο θα βελτιώσει τον ήχο. Είναι φωνακλάδικο αρκετά αλλά μπορώ να φανταστώ τον ήχο κάπως περισσότερο στρογγυλό…
Αλέξανδρε, νομίζω πως το κόκκαλο σε λοξή θέση θα φέρει μεγαλύτερη ισορροπία ηχητικά, και ίσως πιο λαμπερό-σημερινό ήχο με λιγότερα τριξίματα. Αυτό επέλεξα για την κιθάρα Ευαγγελίδη που έχω. Ωστόσο, φίλοι συλλέκτες και λάτρεις των παλαιών οργάνων με “επέπληξαν” για την επιλογή μου, αφού όντως πρόκειται για μια παρέμβαση “μοντέρνα” σε ιστορικό όργανο η οποία σίγουρα αλλοιώνει τον ήχο και την αισθητική της εποχής.
Αν πάρουμε το ούτι που είναι συγγενές όργανο, ο κάτω καβαλάρης είναι είτε ξύλινος είτε κοκκάλινος-πλαστικός:
Με το ξύλο ο ήχος είναι ελάχιστα γλυκύτερος, αποφεύγονται ίσως κάποια μικρά τριξιματάκια στην «ταστιέρα», αλλά δημιουργείται κάποιο σχετικό πρόβλημα στο κούρδισμα. Οι χορδές δεν ακούνε άμεσα τα κλειδιά για μικρορυθμίσεις, γιατί υπάρχει αντίσταση μεταξύ ξύλου και χορδής· το «βήμα» κουρδίσματος είναι μεγαλύτερο από το επιθυμητό και σε κάθε αλλαγή η χορδή κάνει κρακ-κρακ. Είναι σαν να προσπαθείς από μια βαριά, μεγάλη και γεμάτη κανάτα να γεμίσεις ένα ρακοπότηρο· συνήθως φεύγει μεγαλύτερη ποσότητα υγρού και χύνεται. Το πρόβλημα αντιμετωπίζεται τρίβοντας με κερί (αυτό για τα κλειδιά) ή με ένα μολύβι το σημείο των χορδών που ακουμπάει στον ξύλινο καβαλάρη.
Με το κόκκαλο το κούρδισμα είναι ευκολότερο, αλλά ο ήχος ελάχιστα οξύτερος και η «ταστιέρα» τρίζει ευκολότερα.
Εγώ στο παραπάνω μήνυμα, έκανα λόγο για τους καβαλάρηδες που είναι κολλημένοι στο καπάκι του οργάνου (λαούτο), που σε κάποιους οι χορδές δένουν σ’ αυτούς απλά με θηλιά, όπως στο http://www.musicorama.gr/eshop/product_info.php?products_id=1313&ref=pathfinder
και σε κάποιους άλλους που οι χορδές ακουμπάνε σε κόκκαλο μπροστά από τον καβαλάρη, όπως στο
http://www.matsikas.gr/el/Product-ΛΑΟΥΤΟ-Νο1Α-ΣΤΕΡΓΙΑΝΟ_242. Όμως από τα μηνύματα #4 και #6, έχω την εντύπωση ότι ο babis δεν εννοεί αυτούς τους καβαλάρηδες των λαούτων.
O Καβαλαρης πρεπει να ειναι μουστακι και χαμηλος παντα και τ οργανο να χει καμπιλη
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 23:05 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 23:03 —
επισης ποιανου σταθοπουλου ειναι του γιαννη ή του ανασταση
χαμηλος καβαλαρης
αταστε εχεις δικιο ετσι κανω και εγω
Του Epi…1918
Strattaka,
και εγώ, κι εσύ και ο alk (κρίνοντας και από τις φωτογραφίες του λαούτου του), μιλάμε για τους ξύλινους καβαλάρηδες λαούτου που είναι κολλημένοι στο καπάκι του οργάνου. Και στο δικό σου και στο λαούτο του alk, οι χορδές δένουν “παραδοσιακά” με θηλιά και έχουν μεγάλη ομοιότητα στο σχήμα. Και το δικό σου Σταθόπουλου είναι;
Απλά στου alk, έχει μπει ένα μεταλλικό λαμάκι στον καβαλάρη για να μη σηκώνονται οι χορδές πιο ψηλά απ’ ότι πρέπει και να κρατιούνται όλες στο ίδιο ύψος. Ίσως η λάμα αυτή να μην έχει μπει αρχικά από τον κατασκευαστή αλλά μετέπειτα. Οι χορδές του λαούτου, μετά από χρόνια χρήση, ανοίγουν τις τρύπες του ξύλινου καβαλάρη προς την πάνω μεριά και οι οργανοποιοί προσπαθούν να τις χαμηλώσουν στο επιθυμητό ύψος με διάφορους τρόπους.
τώρα κατάλαβα τη λειτουργία του! πάντα αναρωτιόμουν τι ρόλο παίζει το μεταλλικό μέρος. Νομίζω είναι μέρος της αρχικής κατασκευής και το υλικό που χρησιμοποιείται είναι το παλαιού τύπου…τάστο, όχι σε σχήμα Τ όπως τα σημερινά αλλά ένα λεπτό μεταλλικό κομμάτι χτυπημένο με σφυρί για να λεπτύνει.
Η παραπάνω εξήγηση έχει νόημα. Θα ήθελα να το ακούσω χωρίς το μέταλλο αυτό να ακουμπάει τις χορδές αλλά δεν νομίζω ότι γίνεται εύκολα.
του εμμ νικ κοπελιαδου το οποιο το πουλησα φιλε μου ωραιο το λαουτο σου μου αρεσει