Καλησπερα…Ξερει κανεις που μπορω να βρω επιτραπεζια κορδελα παλινδρομικης κινησης για κατασκευη μικρων λεπτομερειων στο μπουζουκι, οπως διαμορφωση του σχηματος του καπακιου??? Αν μπορειτε προτεινετε μου κανα site??? Eυχαριστω!!!
τι επιπτώσεις εχει να κουρδίζεις ενα τετράχορδο σαν τρίχορδο για το οργανο;
Γίνεται μπουζούκι!!!:092:
Και σίγουρα, θα έχει και καλύτερο ήχο από πριν, σωστά???:044:
συμφωνω αλλα λέω μήπωσ χαλάει γιατί το χω δανειστει
Καλύτερα δανείσου ένα τρίχορδο. 
Φρονιμόπουλε εμφανίσου γιατί μ εχουν πάρει στο ψιλό:106::106::106::106::106:
Χωρίς πλάκα τώρα,
Αν θέλεις να το κουρδίσεις σαν τρίχορδο καλύτερα να μην αφαιρέσεις την τέταρτη χορδή,
(να μείνει ντο κουρδισμένη) γιατί μπορεί να σου σκεβρώσει προς τα πίσω το μανίκι.
Το είχα δοκιμάσει κι εγώ και έπαιζε μια χαρά.
Το δοκιμασα βγαζοντας τη χορδη ντο και αρχισε να περνη το μπρατσο (ευτυχως το καταλαβα νωρις, και την εβαλα ξανα και ξαναηρθε στα ισια του.):112:
Χωρίς να έχω ειδικές γνώσεις, νομίζω ότι το μάνικο έχει μια τάση προς τα πίσω από την κατασκευή του. (Τη δίνουν οι κατασκευαστές έτσι, ώστε όταν μπούν οι χορδές, που έχουν μια τάση και τεντώνουν-τραβάνε μπροστά, να ισορροπήσει και να έρθει σε θέση το όργανο ώστε να μην τρίζει) Οι τέσσερις χορδές έχουν μεγαλύτερη τάση από τις τρείς. Συνεπώς, (και λογικά δηλαδή) αν μείνουν τρείς οι χορδές, η τάση μειώνεται, το μάνικο “θα πάει πίσω”, το όργανο θα τρίξει. Δεν θα σκεβρώσει όμως (σκέβρωμα = “πάει μπροστά” το μάνικο), ούτε το τρίξιμο θα είναι μόνιμο, δεν θα υποστεί δηλ. μόνιμη ζημιά. Ωστόσο, αν θα έχει άλλες στρεβλώσεις, (όχι μπρος - πίσω) αλλά, αν θα “στρίψει” η ταστιέρα προς τα εκεί που “έχει μπόσικα” δεν το γνωρίζω.
Παναγιώτη, kατά την γνώμη σου όταν το μανίκι “θα πάει πίσω” πως λέγεται, αγκύλωση?
Σκέβρωμα σημαίνει στράβωμα, παραμόρφωση υλικού προς κάποια κατεύθυνση, είτε προς τα εμπρός όπως λες, είτε προς τα πίσω, είτε περιστροφικά. κ.τ.λ.
Έτσι νομίζω εγώ τουλάχιστον, συμφωνείς?
(Στεναχωριέμαι για τον Στελλάρα, το αρχικό θέμα το στείλαμε στον αλλού)
Μπα, μάλλον δεν συμφωνώ. Με επιφύλαξη λέω ότι, κατά την ειδική, τεχνική γλώσσα μουσικών και οργανοποιών (καλώς ή κακώς, ορθά ή εσφαλμένα) όπως την ερμήνευσα εγώ (χωρίς να ενδιαφερθώ και επισταμένα) όταν λένε “το μπουζούκι μου έχει σκεβρώσει” σημαίνει ότι το μάνικο έχει “έρθει μπροστά”, οι χορδές έχουν έρθει ψηλά, (επειδή π.χ. έχει “κλωτσήσει” από τον τάκο, χαμηλά). Είναι πιο σοβαρή ζημιά. Αντίθετα, το προς τα πίσω σκέβρωμα στην γλώσσα τους δεν το λένε σκέβρωμα, είναι πιο ελέγξιμη ζημιά, με πλάνισμα συνήθως αποκαθίσταται ή αλλάζοντας κάποια τάστα για να τεντώσει η ταστιέρα, ή βάζοντας πιο χοντρές χορδές για να αυξηθεί η τάση και να τεντώνει η ταστιέρα. Μη επιστημονικές και χωρίς απόλυτη ακρίβεια εκφράσεις…
Οταν οι οργανοποιοί λένε “σκέβρωμα” εννοούν ότι το μάνικο ήρθε μπροστά. Τουλάχιστον αυτό έχω καταλάβει. Ο Τότης πάντως έχει δίκιο. Η λέξη σημαίνει “στράβωμα” (ας πούμε) ανεξαρτήτου …κατευθύνσεως.
Αυτο που λεει ο Τοτης καποιοι μαστορες το ονομαζουν αντισκευρωμα… το οποιο οσο το οργανο ειναι φρεσκο ειναι και υπολογισμενο και σκοπιμο προκειμενου να ερθει στα ισα του το μπρατσο μετα απο καποιο καιρο… τωρα αν αυτη η κινηση προς τα εμπρος συνεχισει τοτε εχουμε το σκευρωμα… Και το σκευρωμα και το αντισκευρωμα εχουν επιπτωσεις στον ηχο…
Στο αντισκευρωμα ειναι κατι σαν το παλιο κρασι που οριμαζει και γινεται καλυτερο αρκει βεβαια αυτη η κινηση να σταματησει και να μην παραγινει και παραπαρει το οργανο και ερθει τοσο μπροστα κανωντας ενα κομματι του μπρατσου κοιλο οποτε και αρχιζουν τα φαλτσα…
Τωρα θα πει καποιος καλα στο 2008 δεν υπαρχουν αλλοι τροποι να περιοριστει αυτη η κινηση του μπρατσου?
- τεχνικες και κολπα του μαστορα (αυτα ειναι μυστικα και οσοι τα κατεχουν δεν τα λενε)
- βεργα στο μπρατσο οπως στις ηλεκτρικες και στις ακουστικες κιθαρες
- ανθρακονηματα στο μπρατσο μια τεχνικη που εφαρμοζει εδω και καιρο ο Σπουρδαλακης…
αυτα για συμπληρωμα και αναμενουμε και τους οργανοποιους του φορουμ να δωσουν τα φωτα τους
Σωστά! Η κατεύθυνση είναι ένα ανεξάρτητο πράγμα! Ακριβώς όπως ένα λάδι κλπ. μπορεί να είναι βαρέου τύπου.
1 «Μου αρέσει»
η ποιο απλα λεμε το μπουζουκι ειναι πισω… (φυσιολογικο για καινουργιο οργανο ) απλα περιμενουμε να ερθει απο μονο του η με το ζορι…
Άλλη μία τεχνική κατά του σκευρώματος, είναι το ‘‘ντύσιμο - επένδυση’’ του μπράτσου με ένα άλλο ξύλο.
Οι κόντρες που μπαίνουν μέσα στο μπράτσο, είναι όλες παράλληλες κατά τον επιμήκη άξονα αυτού (κατα μήκος της ταστιέρας).
Έτσι μπορούν να έχουν:
- πρόσθια απόκλιση (δηλ. οι χορδές απομακρύνονται απο την ταστιέρα, άρα σκληραίνει)
ή 2. οπίσθια απόκλιση (δηλ. οι χορδές πλησιάζουν ή και ακουμπούν την ταστιέρα, άρα τρίζει).
Αν λοιπόν ντύσουμε το μπράτσο με ένα άλλο ξύλο (δηλ. ένα κ ο ί λ ο περίβλημα μέσα στο οποίο τοποθετείται το μπράτσο), τότε περιορίζουμε σημαντικά το σκεύρωμα. Ο τρόπος αυτός εφαρμόζεται, και έχω ένα τέτοιο τρίχορδο, απο το οποίο είμαι πολύ ευχαριστημένος.
Υ.Γ.1 Αν με μάθετε να στέλνω σχέδια, θα σας στείλω ότι σχεδίασα, ώστε να γίνω πιό κατανοητός.
Υ.Γ 2. Άλλος ένας τρόπος, είναι…οι κόντρες να μην είναι μόνο παράλληλες κατα τον επιμήκη άξονα, αλλά να σχηματίζουν ‘‘σταυρό’’, ώστε να αποφεύγονται οι στρεβλώσεις και κατά τον επιμήκη και κατά τον εγκάρσιο άξονα. Αυτός ο τρόπος δεν έχει εφαρμοστεί, αλλά η τεχνική ενδομυελικού - ήλου (είτε σταυροειδούς, είτε τριφυλλοειδούς σχήματος) χρησιμοποείται σε κατάγματα που θέλουμε να πετύχουμε, απόλυτη ακαμψία, σε μεγάλα οστικά φορτία, μικρό βάρος υλικών και άμεση φόρτιση.
Να είστε όλοι καλά.
Καλές γιορτές.
Καλή χρονιά, σε όλους !
Επί του θέματος, τι να πω ; Δε σας πρόλαβα και τάπατε όλα ! Μόνο μιά -δυό παρατηρήσεις:
-Την περιστροφή του ξύλου, οι μαραγκοί τη λένε «πετσικάρισμα».
-Η κίνηση του μπράτσου στο μέρος του τάκου, αν και μοιάζει με σκέβρωμα είναι όντως πιό σοβαρή ζημιά. Οφείλεται κυρίως είτε σε συρρίκνωση είτε σε κακοτεχνία.
- Δεν υπάρχουν «μυστικά» που κάποιοι κατέχουν και κρύβουν! Το μόνο που μπορεί να υπάρχει είναι η πολύχρονη εμπειρία, που μεταδίδεται γι`αυτό το λόγο, λιγότερο εύκολα (αν φυσικά έχεις την καλή πρόθεση…).
-Ένα άλλο «μεγάλο μυστικό» είναι πάντα το παλιό ξύλο, που σπάνια θα σε προδώσει από κάθε άποψη (και δύσκολο να το εξασφαλίσεις σε μεγάλες ποσότητες, που απαιτεί η παραγωγή).
-Η τεχνική με τα ανθρακονήματα, είναι όντως ενδιαφέρουσα !
-Μιά άλλη τεχνική, λιγότερο γνωστή αλλά επίσης ενδιαφέρουσα, είναι η «κρυφή» (που δε φαίνεται, εξωτερικά) κόντρα με προένταση.
-Οι απλούστερες λύσεις ( αν δικαιωθούν απ`το χρόνο) είναι πάντα και οι καλύτερες.
Προσπάθεια αποστολής σχεδίου επένδυσης μάνικου (δια χειρός).
Αυτός ο τρόπος κατά του σκευρώματος εφαρμόζεται.
Το επισυναπτόμενο σχέδιο είναι ιδέα που εφαρμόζεται, σε άλλη επιστήμη.
Δηλαδή: μέσα στο μπράτσο τοποθετείται, ένας ε λ α φ ρ ύ ς, σταυροειδής, Α Κ Α Μ Π Τ Ο Σ ήλος, ο οποίος δεν επιτρέπει καμμία παραμόρφωση σε κανένα επίπεδο.
Τα προβλήματα που θα μπορούσαν να προκύψουν είναι:
- Συνοχή υλικών (μέταλλο και ξύλο)
- Δυνατότητα ενσφήνωσης με μέγιστη τάση
- Φρεζάρισμα μπράτσου (έτσι ωστε να διανοιχθεί οπή σε όλο το μήκος του μπράτσου, έως και μέσα στο τάκο. Αυτό θα μπορούσε να γίνει με μία παλινδρομική φρέζα, ιδίου σχήματος με το ήλο, αλλά ελαφρά μικρότερου μεγέθους, περίπου 1-1,5 χιλστ.)
- Οδηγός φρέζας (ώστε να την οδηγούμε εμείς κατά τον επιμήκη άξονα του μπράτσου και να μην πηγαίνει εκείνη όπου θέλει)
- Θα υπάρχει αλλοίωση στον ήχο?
- Υπάρχει μέταλλο, άκαμπτο, ελαφρύ, φτηνό και σκληρό ώστε να κατασκευάζονται οι ήλοι?
- Παλινδρομικές φρέζες υπάρχουν???, είναι ακριβές? Αν και η οπή θα μπορούσε να ανοιχτεί με κρουστικό δράπανο σε χαμηλές ταχύτητες με προσαρμογή της φρέζας στο πρόσθιο τμήμα του.
Κύρος Γρανάζης - εφευρέτης