Γεια σας φίλοι του φόρουμ. Είμαι σε ηλικία όπου σύντομα θα τελειώσω το σχολείο. Πιστεύω πως κατέχω ικανότητες, τόσο στην οργανοπαιξία όσο και στη θεωρία της μουσικής, οι οποίες (κατά την ταπεινή μου άποψη και κρίνοντας από άλλους που έχω δει να παίζουν) επαρκούν για να παίξω σε μαγαζί.
Όντας όμως άπειρος και ανήξερος σχετικά με την όλη φάση μου έχουν δημιουργηθεί δύο βασικές απορίες.
Προς το παρόν δεν έχω βρει κάποιον να παίζει κιθάρα σε επίπεδο που να κρίνω ότι είναι ικανοποιητικό για να παίξουμε μαζί. Έτσι, θα ήθελα να μάθω αν υπάρχουν μαγαζιά στα οποία να παίζει κάποιος μόνος του μπουζούκι και να τραγουδάει (του στυλ κουτούκια). Αν υπάρχουν πώς μπορώ να βρώ? Να ψάξω για αγγελείες ή να πάρω σβάρνα τα μαγαζιά και να ρωτάω τους ιδιοκτήτες? Αν ξέρετε τέτοια μαγαζιά (εντός αθήνας) θα σας παρακαλούσα να μου πείτε ωστε να έχω τουλάχιστον κάποιο παράδειγμα στο μυαλό μου.
Το όργανο που έχω δεν έχει μαγνήτη. Πρώτον, είναι δυνατό να παίξω σε μαγαζί τόσο μικρό που να μην χρειάζεται ενίσχυση ο ήχος? Δεύτερον, στην περίπτωση που χρειάζεται, ποιός είναι ο ελάχιστος απαραίτητος εξοπλισμός με τον οποίο θα μπορούσα να έχω ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα? Παρεμπιπτόντως προτιμώ να χρησιμοποιήσω κάψα από το να βάλω μαγνήτη.
*Να σημειωθεί πως ακόμα δεν σκοπεύω η μουσική να ειναι ο μόνος τρόπος βιοπορισμού μου. Εξάλλου ακόμα δεν είμαι ούτε φοιτητής. Ο σκοπός μου τώρα είναι να αποκτήσω εμπειρία.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων όλους όσους θα σπεύσουν να με βοηθήσουν και να μοιραστούν τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους. Καλές γιορτές και καλό κουράγιο με την κατάσταση που επικρατεί!
Γεια σου φίλε θαναση ! Καταρχάς καλωσόρισες
καλές κουβέντες να έχουμε . Αν κι εγώ δεν έχω εμπειρία να παιξω σε μαγαζί αλλά έχω ψάξει και ρωτήσει σχετικά για το θέμα νομίζω
μπορώ να μοιραστώ τις λιγοστές γνώσεις που έχω και κάποιες συμβουλές που ελπίζω έστω και λίγο να σε βοηθήσω στην αφετηρία σου
Πρώτον είναι σημαντικό να έχεις το θάρρος να παίξεις σε κόσμο . Φαντάζομαι ότι όπως κι εγώ θα έχεις παίξει για φίλους και λοιπά καθώς είναι σημαντικό για να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση αλλιώς αν πας ντουγρου πολύ φοβάμαι πως θα αγχωθεις και μπορεί να μην παίξεις όσο καλά . Δεύτερον όσο για κιθάρα καταλαβαίνω ότι μπορεί κάποιος μπορεί να μην φτάνει στα "στανταρ"σου αλλά πράγματικα εμείς οι κιθαρίστες δεν παίζουμε και τρελές μπασογραμμες δεν είναι και τζαζ βρε αδερφέ ! Ολο και κάποιος φίλος σου η φίλος φίλου θα παίζει σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο . Στην τελική αν δεν βρεις κάποιον μπορείς να βαλεις αγγελία στο φόρουμ η κάπου αλλού όλο και κάποιος θα υπάρχει . Τώρα όσον αφορά τον μαγνήτη η αλήθεια είναι ότι προτιμάται γενικά στα μαγαζιά μικρόφωνο (υπάρχουν και για έγχορδα αν ψάξεις μικρά σου προτείνω να ψάξεις στο ίντερνετ ) στην τελική ψάχνεις και για κάψα δεν έγινε τίποτα . Τώρα όσον αφορά τον εξοπλισμό που θα χρειαστείς ετοιμάσου για λίστα ! Θα χρειαστεί σίγουρα ένας ακουστικός ενισχυτής καλώδια για να συνδεθεί το όργανο
στον ενισχυτή και ο ενισχυτής στον μικτη που πιθανον να έχει το μαγαζί .Έχε καμια έξτρα πενα και καλώδια για να σε σίγουρος . Ρεπερτόριο πολύ γενικά για παραγγελιες και
για να αρέσεις σε κανέναν δεν αρέσουν τα ίδια
κάθε φορά που πάει σε μαγαζί ! Ελπίζω να σου φάνηκαν χρήσιμες οι συμβουλές μου όσο γίνονταν και είμαι σίγουρος ότι οι ποιο εμπειροι θα σε βοηθήσουν ακόμη περισσότερο !
Καλή αρχή σου εύχομαι και καλή Ανάσταση!!!
Ευχαριστώ πολύ. Όσον αφορά το άγχος για τον κόσμο είναι ανύπαρκτο καθώς μαθαίνω κλασική κιθάρα σε ωδείο και κατά καιρούς γίνονται κάποιες μικρές εκδηλώσεις και έτσι έχω εξοικιωθεί με το όλο θέμα. Όπως και να’χει το εκτιμώ που αφιέρωσες χρόνο για να βοηθήσεις και σε ευχαριστώ για αυτό. Επίσης καλή ανάσταση!
καλώς ήρθες και χρόνια πολλά!
θα σου πρότεινα να διαβάσεις ένα σωρό θέματα εδώ στο φόρουμ σχετικά με τα μαγαζιά, εδώ στην κατηγορία που βρισκόμαστε.
το να παίζεις στα μαγαζιά είναι επάγγελμα, θα έλεγες ποτέ “νομίζω μαγειρεύω καλά σε σχέση με άλλους που βλέπω, θα πάω για μάγειρας”; δεν στο λέω ειρωνικά, απλά για να το αποσυνδέσω από το χόμπι. επίσης διάβασε τα σχετικά με την μη κάλυψη των μουσικών από το επίδομα λόγω ιού, να δεις πώς έχουν οι πραγματικές συνθήκες δουλειάς.
θα ξαναπώ ότι πριν κάποιος προσπαθήσει να μπει στον εργασιακό χώρο, θα πρέπει να έχει κρατήσει αρκετά γλέντια με φίλους κλπ και να είναι ήδη ψημένος. κάνε πρόβες στον δρόμο για να δεις πώς αντιδράει ο κόσμος, και βασικά ευχαριστήσου την μουσική που παίζεις. εξάλλου ένα μπουζούκι μόνο του είναι τρομερά μίζερο (το έχω κάνει και δεν το νοσταλγώ), είναι τρομερά δύσκολο το one man show σε όλες τις τέχνες.
αν βάλεις στόχο ντε και καλά το μαγαζί, βρες έναν κιθαρίστα, βρες και μία τραγουδίστρια, κάντε πρόβες να δέσετε και να βγάλετε αξιοπρεπές ρεπερτόριο, έτσι ώστε όταν πάτε σε μαγαζί να ζητήσετε δουλειά να μπορείτε να ζητήσετε κανονικό μεροκάματο και ένσημο (50 ευρώ και ένσημο μουσικού). μην το κάνετε για χαρτζιλίκι, κάνετε κακό και σε σας και στους υπόλοιπους μουσικούς, πιθανότατα και στους πελάτες.
παιδιά, χαρείτε την μουσική και αφήστε τα μαγαζιά με τον κάθε μαγαζάτορα. έτσι κι αλλιώς μετά την καραντίνα θα πάρει πολύ καιρό μέχρι να ανοίξουν δουλειές για μουσικούς, εδώ με το ζόρι θα κάνουμε μικρές μαζώξεις σε σπίτια και πλατείες…
Και τα δύο μαζί, μου φαίνεται αδύνατον. Άσε που ο μουσικός θα είναι σαν τον κακομοίρη που παίζει πιάνο στο σαλούν ενώ τριγύρω πέφτουν καρεκλιές και μπαλοθιές.
Παίζοντας με παρέα, έστω και δύο άτομα, είναι τελείως αλλιώς. Ιδίως στην περίπτωση χωρίς ήχο, που κάθεσαι σ’ ένα τραπέζι σαν τους πελάτες με το κρασάκι σου: εκεί γλεντάς μαζί με τον άλλο, σου πετάει μια πενιά με υπονοούμενο κι εσύ ανταποκρίνεσαι, του κάνεις μια δεύτερη που τον φτιάχνει τόσο ώστε βγάζει την πρώτη του με διπλάσιο κέφι και σε φτιάχνει τώρα αυτός εσένα, και όλο αυτό αυξάνει τη συνολική ενέργεια πολύ περισσότερο από τον απλό διπλασιασμό της έντασης και του ηχοχρωματικού πλούτου.
Αλλά και μόνος με ήχο, πάλι δεν έχει καμία σχέση με την εμπειρία συναυλιών. Στις συναυλίες έρχονται μόνο για να ακούσουν, στην ταβέρνα έχεις να φας, να πιεις, να τσουγκρίσεις, να κεφίσεις, και τη μουσική (στην καλή περίπτωση ακροατή) δεν τη θες σαν σκέτο ακρόαμα, για την αισθητική μόνο τέρψη, αλλά σαν όχημα επικοινωνίας. (Και στη συναυλία υπάρχει επικοινωνία, αλλά τελείως άλλου τύπου.)
Πάντως και γενικότερα μου ακούγεται κάπως ασυνήθιστος ο τρόπος που το σκέφτεσαι. Συνήθως η μετάβαση από το παίξιμο στο σπίτι και στην παρέα προς το παίξιμο σε μαγαζιά γίνεται παρεΐστικα. Δεν το λέω ούτε για κακό ούτε για καλό, απλώς για σπάνιο.
Καλησπέρα Θανάση. Αυτό που δεν λες είναι αν τραγουδάς κιόλας ενώ παίζεις. Δεν ξέρω πως το έχεις στο μυαλό σου ως παρουσία. Ένα μπουζούκι μόνο του να παίζει τραγούδια και να τραγουδάν οι πελάτες? Ή μπουζούκι τραγούδι εσύ και όποιος θέλει ακολουθεί?
Με ένα όργανο ειδικά σήμερα που υπάρχει πληθώρα μουσικών και σχημάτων, είναι δύσκολο να προτιμηθείς από ένα μαγαζί.
(Νομίζω ότι έχει αλλάξει και η νομοθεσία σχετικά με τα μαγαζιά και την μουσική, αλλά μπορεί να κάνω και λάθος, καλύτερα να το ψάξεις σχετικά με το αν επιτρέπεται να έχουν ζωντανή μουσική και κάτω από ποιους κανόνες).
Ξεπερνώντας όλα αυτά εγώ θεωρώ ότι ο καλύτερος τρόπος είναι να πάρεις “σβάρνα” τα μαγαζιά όπως λες ξεκινώντας από την γειτονιά σου, και να δεις αντιδράσεις. Θα υπάρχουν καφενεία ή κουτούκια που αν μπεις μέσα και κάτσεις λίγη ώρα με το όργανο στη θήκη όλο και κάποιος θα σου πει “δεν το βγάζεις ρε φίλε να ακούσουμε καμιά πενιά?”
Τώρα το να πάρεις μεροκάματο έτσι δεν το θεωρώ εύκολο, περισσότερο σαν “σφουγγάρα” θα είναι η φάση παρά κανονική δουλειά, προς χαρά του μαγαζάτορα βέβαια.
Τώρα αν μετά από κάποιο διάστημα γίνεις σταθερός σε κάποια μαγαζιά και γνωριστείς, τότε ίσως να αλλάξουν και οι συνθήκες.
Καλό κουράγιο γιατί δεν είναι εύκολο. Γενικά να ξέρεις “η ισχύς εν τη ενώσει”.
Καλύτερα κάντο ερασιτεχνικά με παρέες σε σπίτια και μαζώξεις μέχρι να πάρεις μια ιδέα για το αν είναι κάτι που σε ευχαριστεί, ή αν κάτι στο οποίο μπορείς να γίνεις καλός (με τις απαιτήσεις που έχουν μαγαζια απο επαγγελματίες)
Συμφωνώ να μην βγαίνεις για χαρτζιλίκια γιατι, και χαλάς την πιάτσα αλλά κυρίως γιατί και εσύ ο ίδιος θα δυσκολευτείς να ανέβεις και να πάρεις καλύτερο μεροκάμματο αν εργαστείς για χαρτζιλίκι. Καλύτερα να δουλέψεις στην μουσική σου και να χτίσεις την κατανόηση σου, τόσο για τον ήχο και την παρουσία σου, όσο και τις συνθήκες της δουλειάς.Η δουλειά έχει αλλάξει και πλέον ο μουσικός καλείται να είναι μουσικός, ηχολήπτης, social media manager κλπ κλπ…
Καλό είναι που σπουδάζεις μουσική αλλά ορισμένα πράγματα τα κατανοούμε όταν τελικά απομακρυνθούμε απο το δάσκαλο.
Πάντως αν σκεφτεσαι πως θα μπορείς στσδιακά να έχεις μια συμπληρωματική πηγη εσόδων στην οποία να βασιστείς , δυστυχώς πρέπει να το ξεχάσεις. Θα ζοριστείς πολύ.
Ειναι ένα θέμα που δυστυχώς πρέπει να μάθεις για να πάθεις. Συμφωνώ και καταλαβαίνω τις συμβουλές που έχουν ειπωθεί μέχρι τώρα ωστόσο καταλαβαίνω και τον νεανικό ενθουσιασμό.
Αυτό που θα πρόσθετα σε όσα έχουν ειπωθεί μέχρι τώρα είναι να προσπαθήσεις να παίζεις και να συναναστρέφεσαι με μουσικούς καλύτερους απο εσένα, αυτός είναι ένας απο τους πολλούς τρόπους για να μάθεις πράγματα που διαφορετικά θα σου έπαιρναν πολύ περισσότερο χρόνο και κόπο.
Όσον αφορα τα μεροκάματα και την δουλειά στα μαγαζιά.
Για να είμαστε ρεαλιστές ειναι πολύ δύσκολο να σου δώσει ένας μαγαζάτορας οποιοδήποτε μεροκάματο με ένσημο, τουλάχιστον στο entry level league μουσικών όμως φυσικά δεν χάνεις τίποτα στο να δοκιμάσεις.
Πειραματίσου και με τον ηλεκτρικό ήχο για να δείς οτι ειναι πολύ διαφορετική προσέγγιση απο ότι στον ακουστικό. Πέρα απο την ποιότητα του ήχου όταν παίζει με μαγνήτη ή μικρόφωνο είσαι πολύ περισσότερο εκτεθειμένος στο πατάρι με τα ντεσιμπέλ να είναι στο τέρμα (Δεν ειναι το ιδανικό περιβάλλον αυτό που περιγράφω όμως είναι μια πραγματικότητα που μπορείς να ζήσεις).
Η εμπειρία σου με την έκθεση στον κόσμο μέχρι στιγμής είναι σε συναυλικό επίπεδο ωδείου απο ότι περιγράφεις. Χρήσιμο αλλά πολύ διαφορετικό με σερβιτόρους που φωνάζουν παραγγελείες την ώρα που τραγουδάς , κοντοσούβλια να περνάν πανω απο κεφάλι σου, κόσμο που μπορεί να αδειαφορεί να φωνάζει και να σου ζητάει επιτακτικά παραγγελιές και όλα αυτά σε ένα μικρό τραπεζάκι που με το καράουλο απο το μανίκι του οργάνου είναι ακριβώς πάνω απο την μπριζόλα του διπλανού τραπεζιού λόγω έλλειψης χώρου (Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς τυχαία). Σημειώνω ξανά ότι αυτές δεν είναι οι μόνες συνθήκες που επικρατούν αλλά υπάρχει η πιθανότητα να εκτεθείς και σε τέτοια σκηνικά.
Αυτό που θα σε συμβούλευα εν κατακλείδι ειναι βρες μουσικούς καλύτερους απο το δικό σου επίπεδο κάντε πολλές πρόβες και ξεκινήστε να δικό σας κανάλι στο youtube για να δείξετε την δουλειά σας καθώς θα χτιζεις ρεπερτόριο.
Για να κάνεις αυτή την δουλειά επαγγελματικά και ειδικά σε αυτό το είδος τραγουδιού οι πιθανότητες να ζοριστείς είνια ΠΑΡΑ πολύ είναι μεγάλες όμως εσύ αποφασίζεις στο τέλος.
καλώς ήρθες! καλά τα λες, και για την συναναστροφή με καλύτερους παίχτες και για τις συνθήκες.
θα σταθώ μόνο σε ένα σημείο:
ο μαγαζάτορας πρέπει να βάλει ένσημο για να έχει ιατροφαρμακευτική κάλυψη κλπ ο μουσικός, αν δεν μπορεί ας βάλει μουσική κονσέρβα και ας μην βγάλει τα έξοδά του στις πλάτες μας. γι’αυτό εξάλλου είναι υποχρεωμένος και βάσει νόμου να το κάνει.
και από την άλλη πλευρά, ας φροντίσει ο μουσικός να είναι επαρκής ώστε να μπορεί να ζητήσει κανονικό μεροκάματο και ένσημο.
Το ακούω αυτό που λές Νίκο η πραγματικότητα όμως όπως θα ξέρεις είναι άλλη. Ακόμα και τις εποχές που δέναμε τα σκυλια με τα λουκάνικα όταν πιτσιρικάδες ξεκίνουσαν να παίξουν σε ένα μικρό ταβερνάκι όλα ήταν μαύρα. Σαφώς δεν είναι σωστό για κανέναν όμως δυστυχώς είναι κάτι που συμβαίνει. Μάλιστα ενα απο τα μεγαλύτερα προβλήματα την εποχή της καραντίνας είναι ότι πολλοί μουσικοί που δούλευαν μαύρα -μεταξύ των άλλων - δεν έχουν και δικαίωμα σε επιδόματα στήριξης μιας και δεν ¨φαίνονται πουθενά¨όμως αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.
Αυτό γίνετε πάντα.Όταν πάνε κάποιοι για την αρπαχτή ή για ένα χαρτζιλίκι γιατί η κύρια δουλειά τους είναι άλλη οι μουσικοί δεν θα προτιμούντε…κακώς βέβαια αλλά είναι η πραγματικότητα (δεν έχω καμία σχέση με το χώρο οπότε εσείς θα ξέρετε καλύτερα).
Αλλά και σε άλλους τομείς πέρα από τη σχέση εργοδότη-εργαζόμενου το ίδιο δεν γίνετε?Πας συνεργείο και σου λέει 200 ευρώ το σέρβις χωρίς φπα.Ε και λες δεν βαριέσαι από το να γλυτώσω πάνω κάτω ένα 50άρικο του λες χωρίς απόδειξη μάστορα…όταν θα αλλάξουμε νοοτροπία σαν άνθρωποι πάνω σε τέτοια θέματα ίσως καλυτερέψουν τα πράγματα.
στις σχέσεις ελεύθερου επαγγελματία - πελάτη έχουν και οι δύο όφελος και επιλογή. στις σχέσεις εργαζόμενου-εργοδότη είναι εκβιαστικό το δίλλημα και μπαίνει από τον εργοδότη: ανασφάλιστος ή άνεργος.
Δεν αντιλέγω Νίκο δεν είναι το ίδιο αυτό που έγραψα παραπάνω αλλά σαν νοοτροπία είναι πάνω κάτω η ίδια.Και ο εργαζόμενος όταν του τεθεί αυτό το δίλημμα θα πάει ανασφάλιστος γιατί τι όφελός του είναι να έχει κάποιο εισόδημα από το να κάτσει χωρίς δουλειά γιατί κακά τα ψέματα όταν τρώει άκυρα δεξιά αριστερά και έχει υποχρεώσεις θα υποκείψει στο τέλος στις ορέξεις του κάθε εργοδότη.
Και δεν είναι μόνο για τους μουσικούς.Όσον αφορά τους μουσικούς το πιο σωστό είναι αυτό που έγραψες παραπάνω.Θες live?Να πληρώσεις κύριε αλλιώς βάλε ηχοσύστημα να παίζεις.
Από τη στιγμή που δεν υπάρχει ελεγκτικός μηχανισμός που να δουλεύει σωστά δεν γίνεται προκοπή.
Και ποιος θα πληρώσει, ώστε να υπάρξει ο ελεγκτικός μηχανισμός με τους υπαλλήλους του, τις υπερωρίες τους κλπ; Ο φορολογούμενος βέβαια, που όμως τυχαίνει να είναι και ο ψηφίζων στις επόμενες εκλογές, και είναι και αριθμητικά πολύ περισσότεροι οι φορολογούμενοι από τους μουσικούς.
Μια χαρά υπάρχουν οι υπάλληλοι που μπορούν να τα ελέγξουν απλά το γιατί δεν κάνουν τη δουλειά τους είναι άλλο θέμα κ.Νίκο. @chrispanag έχεις δίκιο δικό μου το φταίξιμο ζητάω ταπεινά συγνώμη το πήγα αλλού αλλά όπως είπες αλληλοσυνδέοντε όλα αυτά.
