Καλά κ εγώ τον χαντάκωσα με το κρασοπίνω, δεν είναι κ το πιο εύκολο κομμάτι. Τουλάχιστον για τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται τα κομμάτια στα συγκεκριμένα βίντεο .
Πάντως το θεωρώ εκπαιδευτικό , υπό την έννοια ότι σου δείχνει (μαθαίνει) ένα τραγούδι . Ναι , δεν έχει λόγια, δεν εξηγεί πολλά , δεν μπαίνει στην ουσία ίσως , και ενδεχομένως είναι μασημένη τροφή . Αλλά για έναν αρχάριο, η για κάποιον που θέλει να δει / ξεκαθαρίσει ένα δυο σημεία δεν νομίζω ότι είναι κακό . Εν πάση περιπτώσει δεν είναι τέλειο αλλά έχει τη χρησιμότητα του . Πάνω κάτω συμφωνώ με τον περαστικό .
Για την πρώτη εκτέλεση που λέτε , δεν διαφωνώ με τους παραπάνω , κ εγώ πάντα από την πρώτη εκτέλεση αρχίζω. Κ δεν ψάχνω το έξτρα η το παραπάνω , απλά με ενδιαφέρει να δω πως προσεγγίζουν το ίδιο κομμάτι διαφορετικοί άνθρωποι ( κ είμαι ανοιχτός στην λίγο διαφορετική από την πρώτη εκτέλεση , αρκεί να μην αλλοιώνει όπως πολύ ωραία ανέφερε ο Πέπε ). Πράγμα το οποίο συμβαίνει έτσι κ αλλιώς αφού δεν υπάρχει περίπτωση ένα κομμάτι να παιχτεί ολόιδια ! Αυτό το λέω γενικά , δεν έχει τόσο σχέση με το βίντεο που συζητάμε .
Γιατί όμως; Τεχνικά δεν παρουσιάζει μεγάλες δυσκολίες. Η δυσκολία του είναι στο να το καταλάβεις. Και όποιος δεν μπορεί να το καταλάβει, θα ψάξει να βρει βοήθεια. Εδώ λοιπόν (σ’ αυτό το βίντεο) δε θα τη βρει.
Άν ένα τραγούδι έχει μία μόνο συγχορδία από την αρχή μέχρι το τέλος, όπως υπάρχουν πολλά, αυτό είναι πιο εύκολο κι από το εύκολο. Όμως, πώς γίνεται ένα τραγούδι να έχει μόνο μία συγχορδία; Αυτό είναι μια δυσκολία εντελώς μη-τεχνικής φύσεως. Όποιος δεν καταλαβαίνει πώς γίνεται αυτό (ιδίως μάλιστα αν υπάρχουν και νεότερες εκτελέσεις με περισσότερες συγχορδίες), θα χρειαστεί να τον βοηθήσει κάποιος να το καταλάβει.
Εδώ είναι που τους χρειαζόμαστε τους δασκάλους. (Όχι μόνο εδώ - σίγουρα και στους δακτυλισμούς και στις πενιές και σε όλο το τεχνικό μέρος. Αλλά δεν μπορεί το τεχνικό μέρος να απομονώνεται από το υπόλοιπο.)
Συμφωνώ απόλυτα. Αλλά, για τί είδους βοήθεια πρέπει να ψάξει, εκεί είναι το ζουμί. Ούτε πώς πρέπει να τοποθετηθούν τα δάχτυλα έχει τόση σημασία να μάθεις (το κομμάτι δεν είναι δα και τόσο δύσκολο), ούτε άλλες τεχνικές υποδείξεις είναι αναγκαίες. Το σημαντικό είναι, να μπεις στην φιλοσοφία του τραγουδιού. Αν την νοιώσεις, θα ανοιχτούν μπροστά σου βιβλία ολόκληρα που, ούτε ακουσμένα δεν τα είχες.
Από το 1932, που κυκλοφόρησε το εμβληματικό κομμάτι του Χαλικιά, έχουν περάσει πέντε ολόκληρα χρόνια μέχρι το Κρασοπίνω. Ένα όργανο και ένας ήχος συνδεδεμένος μαζί του, άγνωστα στην συντριπτική πλειοψηφία όχι μόνο των αστών αλλά και των προλετάριων των ελληνικών πόλεων, όχι μόνο έγιναν πασίγνωστα στο διάστημα αυτό, αλλά το «πειραιώτικο» ύφος έφτασε πλέον να σαρώνει στα νούμερα των πωλήσεων και να έχει βάλει και τον Τούντα και όλους τους παράγοντες του Σμυρναίικου στον μεγάλο προβληματισμό, τί θα μπορούσαν να κάνουν. Την λύση που βρήκαν, την ξέρουμε εμείς σήμερα πολύ καλά, απλά προσαρμόστηκαν σεβόμενοι το γνωμικό «Με τους λύκους, ούρλιαζε!». Όμως σε αντίθεση με π.χ. την Περσεφόνη, που «πειραιωτίζει» απροκάλυπτα και στη μουσική και στο στίχο και στην ερμηνεία, το ύφος του Κρασοπίνω είναι 100% Σμυρναίικο με τα ούλα του, και με κλαρίνο ακόμα, μόλις ένα χρόνο νωρίτερα!
Ε, με ένα μπουζούκι τρίχορδο σημερινού ήχου και τίποτα, μα τίποτα άλλο, αυτή την ατμόσφαιρα δεν μπορείς να την περάσεις στον μαθητή, ίσα ίσα φοβάμαι ότι και ο (κατά τ’ άλλα υποδειγματικός στο παράδειγμα!) δάσκαλος δεν την νοιώθει, αυτή την ιδιαιτερότητα.
Ο Τζινέλλης τα μαθήματα τα δείχνει συνήθως και σε 3χόρδο και σε 4χόρδο και έχει, όπως αναφέρθηκε και νωρίτερα, μεγάλη γκάμα, και σε ασκήσεις και σε τραγούδια!!!
Μου έβγαλε στα προτεινόμενα αυτό το κανάλι, έχει κάμποσο υλικό. Από κιθάρα δεν ξέρω οπότε δεν εκφέρω γνώμη. Ρίξτε μια ματιά όσοι ασχολείστε.
Παρακάτω ένα τυχαίο κομμάτι
Βρήκα ένα ωραίο καναλακι για ταμπουρά. Κάνει αναλυτικά το τραγούδι και αναλύει όλη του την δομή σε πολλαπλά βιντεακια.Νομιζω αξίζει μια ματιά όποιος ενδιαφέρεται
Άλλο τόσο, Μιχάλη μου, είμαι κι εγώ ένας και μοναδικός. Κι εσύ. Ναι, δεν υπήρξε κανένας, από καταβολής Κόσμου μέχρι σήμερα, που να μπόρεσε να ταυτιστεί είτε μ΄ εσένα, είτε μ΄εμένα. Ε, και;
Να και ένα άλλο κανάλι που πιστεύω με χει βοηθήσει αρκετά σε κάποια κομμάτια καθώς τα δείχνει αργά και καθαρά και είναι (αν όχι ίδια με τις αυθεντικές εκτελέσεις) αρκετά κοντά στις πρώτες εκτελέσεις. Τρελέ Τσιγγάνε. Μάθημα στο μπουζούκι. Trele tsiggane. - YouTube
Δε διαφωνώ, και ο Μυστακίδης νομίζω ότι τον αναγνωρίζει αφιερώνοντας του σημαντικό μέρος του δίσκου του. Το ερώτημα είναι, να τα παίζουμε ακριβώς όπως τον Κατσαρό; Στο άλλο τραγούδι παίζει άρπισμα και η σι είναι σκόπιμη, εδώ σε κάποιες φάσεις είναι λίγο κατα λάθος, σαν να χτυπούν τα δάχτυλα κατα λάθος σι και σολ ενώ παν να παίξουν μελωδία στη μι καντίνι, ή απλά να παίζουν ρόλο «κρουστού» και η νότα της χορδής να μην παίζει ρόλο, απλά για να γεμίζει λίγο ο ήχος.
οσο και να προσπαθουν, δεν προκειται κανεις να ξαναπαιξει σαν κι αυτον. μονο απομιμησεις θα κανουν. το τι γνωμη εχει ο μυστακιδης και ο καθε μυστακιδης δεν νομιζω να μας ενδιαφερει και τοσο. δεν εχει καμια σχεση το αντιγραφο με το αυθεντικο…
Μα εδώ μιλούμε για εκπαιδευτικά βιντεάκια, που απευθύνονται ακριβώς σε όσους κιθαρίστες θέλουν να προσεγγίσουν το παίξιμο του Κατσαρού. Ο Μυστακίδης είναι και δάσκαλος, και να μην ήταν, επηρεάζει πολλούς, κάποιοι θα αντιγράψουν την επανεκτέλεση του αντί του πιο «βρώμικου» παιξίματος του Κατσαρού. Να σπάσουμε τις κιθάρες μας, αφού ποτέ δε θα παίξουμε σαν τον Κατσαρό;
