Καλωσήρθες φίλε.
Σίγουρα θα βρεθούν συμφορουμίτες να σε παραπέμψουν σε κατάλληλα σάιτ ή βιντεάκια που εγώ δεν ξέρω. Εγώ όμως, όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, θα πω την ίδια παλιομοδίτικη γνώμη:
Ξεκίνα με το αφτί. Κάπου θα σε βγάλει. Ξέρω άπειρους ανθρώπους που χωρίς να είναι μουσικοί έχουν βγάλει το Smoke on the water και το Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας και το παίζουν (κουτσά στραβά βέβαια) σε οποιοδήποτε έγχορδο. Μια-δυο καθισιές θέλει. Αφού εσύ έρχεσαι ορεξάτος και αποφασισμένος, προφανώς θα κάνεις πολλές και μεγάλες καθισιές, οπότε στο χέρι σου είναι. Άμα το βασανίσεις, στο τέλος θα ομολογήσει.
Στο ξεκίνημα, ο σκοπός δεν είναι βέβαια να βγάλεις το πρώτο σου κομμάτι (έστω κι αν είναι το Smoke on the water, που δε νομίζω άλλωστε) ολοκληρωμένα πριν προχωρήσεις στο δεύτερο. Μόλις όμως βγάλεις ένα, δύο, τρία, πέντε απλά κομμάτια ή φράσεις κομματιών σε επίπεδο που έστω και χωρίς σωστό ρυθμό, έστω και κουτσαίνοντας, πάντως εσύ ο ίδιος να τα αναγνωρίζεις ακούγοντας τον εαυτό σου, θα έχεις ήδη αρχίσει να καταλαβαίνεις τη γεωγραφία της ταστιέρας. Από κει ξεκινάνε όλα.
Λες δεν ξέρεις νότες. Αν δεν ξέρεις τίποτε, δε θα έλεγα ότι οι νότες είναι το πρώτο που θα χρειαστείς. Αλλά αν επιμένεις, είναι απλό: Ξέρεις να τραγουδήσεις «Ντο-Ρε-Μι-Φα-Σολ-Λα-Σι-Ντο», έτσι δεν είναι; Λοιπόν, το Ντο είναι στο τρίτο τάστο της μεσαίας χορδής. Το Ρε είναι η ψιλή χορδή ανοιχτή (δεν πατάς κανένα τάστο). Τα υπόλοιπα είναι στην ψιλή χορδή, πατώντας διαδοχικά διάφορα τάστα που θα τα βρεις εύκολα με το αφτί. Κάποια ενδιάμεσα τάστα που θα διαπιστώσεις ότι δεν τα παίζεις, είναι οι διέσεις και οι υφέσεις: παράδειγμα, ανάμεσα στο τάστο που παίζεις Σολ και στο τάστο που παίζεις Λα είναι ένα που ονομάζεται εξίσου Σολ δίεση ή Λα ύφεση. Δεν είναι άχρηστα: δεν τα χρησιμοποιείς στο «Ντο-Ρε-Μι-Φα-Σολ-Λα-Σι-Ντο», αλλά σε κάποια τραγούδια χρησιμοποιείς κάποια από αυτά ενώ μπορεί να μη χρησιμοποιείς κάποια από τα υπόλοιπα. (Γενικά όλα τα τάστα χρησιμοποιούνται, αλλά ποτέ όλα στο ίδιο τραγούδι).
Βέβαια όλα αυτά προϋποθέτουν κουρδισμένο όργανο. Το όργανο όσο το παίζεις ξεκουρδίζεται. Αυτό είναι ένα θεματάκι για τον αρχάριο, ιδίως αν δε σε παίρνει οικονομικά να αγοράσεις και κουρδιστήρι. (Βέβαια και πάλι, αν ξεκινήσεις χωρίς κουρδιστήρι, είναι μεν δύσκολο αλλά μακροπρόθεσμα θα βγεις κερδισμένος.) Αυτό καλό θα ήταν να σ’ το δείξει κάποιος από κοντά, κανένας φίλος που να παίζει οποιοδήποτε όργανο ή αυτός που σου τον πουλάει. Με λίγη προσοχή δε θα κάνεις καμιά ζημιά, το πολύ πολύ να σπάσει καμιά χορδή (πάντα σπάνε, οι χορδές είναι αναλώσιμα), ή να μην είναι τέλειο το κούρδισμα. Με τον καιρό θα γίνει τέλειο.
Σε καμία περίπτωση μην ψαρώσεις από περισπούδαστες συζητήσεις που τυχόν έχεις δει εδώ ή έχεις ακούσει αλλού για δρόμους, συγχορδίες, δέκατα έκτα, μακάμια, μόρια, ταξίμια και λοιπά κινέζικα. Αυτά θα έρθουν φυσιολογικά λίγο λίγο. Όλοι ανεξαιρέτως όσοι κάνουμε τέτοιες συζητήσεις είχαμε ξεκινήσει κάποτε μ’ ένα όργανο που δεν ξέραμε ποιο είναι το μπρος και ποιο είναι το πίσω του.
Αυτά από μένα. Άκου και τους άλλους που θα ακολουθήσουν, και καλό ξεκίνημα. Όταν το πιάσεις στα χέρια σου κι έχεις πιο συγκεκριμένες ερωτήσεις, εδώ είμαστε.