Καλησπέρα σας . Τους τελευταίους δύο μήνες έχω αρχίσει μαθήματα στο Μπαγλαμαδάκι και είναι ουσιαστικά η πρώτη άρτια δομημένη προσπάθεια να μάθω ένα οργανάκι. Έχουμε δώσει έμφαση στην εξοικείωση μου με τις βασικές αρχές της μουσικής και μαθαίνω συγχορδίες και πιασίματα ώστε να μπορέσω να συνοδεύω . Ομολογουμένως δυσκολεύομαι αρκετά με τις αλλαγές από συγχορδία σε συγχορδία μα νομίζω πως αυτό με τον χρόνο θα έρθει. Αυτό που ήθελα να ρωτήσω είναι αν μπορώ να βρω κάπου τραγούδια με τις συγχορδίες που θέλει σε κάθε περίπτωση για τον μπαγλαμά. Επίσης πως μπορώ να αναγνωρίζω τον ρυθμό τέμπο (?), τον τρόπο δηλαδή που το δεξί χέρι θα γρατζουνάει τις χορδές.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων !!!
Όπως το είπες η εξοικείωση θα έρθει με τον καιρό
Έκανες το σωστό βήμα να ξεκινήσεις με δάσκαλο
Εφόσον λοιπόν έκανες έτσι, το επόμενο που θα πρέπει να κάνεις είναι να μην ασχοληθείς με ταμπλατουρες και τέτοια
Εφόσον κάνετε και μουσική, θα μάθεις από μόνος σου τι ακορντα χρειάζονται, πχ βασικά ακορντα μιας κλίμακας κτλ, και αυτό πίστεψε με θα σε πάει πολύ μπροστά, γιατί δεν γίνεται να είσαι παίχτης χωρίς να είσαι έστω και λίγο μουσικός, και όσοι το υποστηρίζουν αυτο μάλλον γρατζουνανε, παρά παίζουνε
Ο καθένας επιλέγει που θέλει να φτάσει, διάλεξε λοιπόν και εσύ και προχώρα ανάλογα
Ξεκινά από κάποια απλά τραγούδια πχ του Μάρκου που είναι 2 ακορντα(πχ ο Μάρκος υπουργός) και μετά από λίγο καιρό θα διαπιστώσεις πολλά πράγματα μόνος σου, σημαντικό ξαναλέω,ο ικανός δάσκαλος
Καλή αρχή με το μπαγλαμαδάκι!
Όπως θα διαπιστώσεις και από το μάθημά σου, οι συγχορδίες σε ένα τραγούδι είναι ίδιες για όλα τα όργανα. Δε θα παίζεις εσύ στο μπαγλαμά κάτι -δραματικά- διαφορετικό από αυτό που θα παίζει η κιθάρα… Οπότε, για να απαντήσω στην ερώτησή σου, μπορείς να ψάξεις σε διάφορες ιστοσελίδες με συγχορδίες (πχ το kithara.to). Δυο θεματάκια πρέπει να προσέξεις:
- Πολλές φορές θα βρεις λάθη στις συγχορδίες σε αυτές τις σελίδες. Εκεί πρέπει να εξασκήσεις το αφτί σου για να βρεις τις σωστές συγχορδίες.
- Αυτό που ενδέχεται να βρεις διαφορετικό όσον αφορά τις συγχορδίες που παίζει ο μπαγλαμάς σε σχέση με άλλα όργανα (ειδικά όσο πηγαίνεις προς πιο σύγχρονο ρεπερτόριο) είναι ότι ίσως κληθείς να παίξεις συγχορδίες που δε μπορούν να πιαστούν στον μπαγλαμά λόγω κατασκευής. Πχ μια συγχορδία ρε εβδόμης (D7), περιέχει τις νότες ρε, φα δίεση, λα και ντο. Δηλαδή σε ένα όργανο τρίφωνο εσύ πρέπει να παίξεις κάτι με 4 νότες?! Εκεί, ανάλογα την περίπτωση (τη συγκεκριμένη συγχορδία, το τραγούδι και αν παίζεις μαζί με άλλο όργανο που επίσης συνοδεύει), είτε θα παραλείψεις την εβδόμη και θα παίξεις μια κανονική ρε ματζόρε, είτε παίξεις μια λειψή εκδοχή της συγχορδίας με την εβδόμη αλλά χωρίς τρίτη ή πέμπτη.
Όσον αφορά το τέμπο, συνήθως σε ιστοσελίδες ή σημειώσεις δε θα βρεις γραμμένο παρά μόνο πχ αν το τραγούδι είναι ζειμπέκικο παλιό, τσιφτετέλι κλπ ονομασίες. Ένας τρόπος για να διευκολυνθείς γενικά στη ρυθμική αγωγή είναι να μάθεις πολύ καλά ένα χαρακτηριστικό τραγούδι για κάθε ρυθμό, να το μάθεις τόσο καλά που να σου βγαίνει ο ρυθμός κατευθείαν. Πχ ο Δερβίσης του Μάρκου είναι σε ρυθμό ζειμπέκικο παλιό, αν μάθεις πολύ καλά το τραγούδι θα το έχεις για πρότυπο του ρυθμού, και θα μπορείς να παίζεις τον ίδιο ρυθμό ακόμα και χωρίς να πιάνεις καμία συγχορδία με τις χορδές muted. Όταν το καταφέρεις αυτό, θα έχεις τη βάση έτοιμη και το μόνο που θα χρειαστεί να κάνεις από άποψη ρυθμού είναι να αυξομοιώσεις την ταχύτητα ή αν το τραγούδι έχει κάποιο ασυνήθιστο γύρισμα να το συμπεριλάβεις.
Νομίζω αυτά είναι τα βασικά. Θα τα δουλέψεις βέβαια και με το δάσκαλό σου πιο καλά.
Όλα όσα ειπώθηκαν είναι πολύ σωστά, αλλά έχω να προσθέσω κάτι που δεν το θεωρώ ασήμαντο (ίσως για λίγο αργότερα βέβαια, είναι όμως και στον άνθρωπο): Αυτοσχεδίαζε πολύ. Αν δεν μπορείς ταξίμι, πιάσε έναν ρυθμό που θέλεις να μάθεις κι έναν δρόμο που θέλεις να τον βάλεις καλά στο κεφάλι σου και παίζε τις συγχορδίες. Αλλαζέ τες όποτε σού 'ρθει, με τρόπο που θα σου ακούγεται ρεμπέτικος· έτσι θα αποκλείσεις τα πιο παράξενα και θα εσωτερικεύσεις τα σχήματα που χαρακτηρίζουν πολλά ρεμπέτικα στον συγκεκριμένο δρόμο και ρυθμό, ώστε τελικά να πάει το χέρι μόνο του. Να μουρμουράς κι όλας μια κάποια μελωδία δεν είναι ντροπή, αντιθέτως, βοηθάει και θα σε ετοιμάσει αργότερα και στο ταυτόχρονο τραγούδι! Όπως και να έχει, το πιο μερακλήδικο όργανο επέλεξες, εξαιρετικό για αρχή στην μουσική (μπορώ να το πω κι εκ πείρας), άρα με το καλό και καλά μεράκια. Κυρίως υγειά!
Καλή αρχή με το μπαγλαμαδάκι, είναι όντως τόσο δύσκολο όσο ακούγεται; Εγω σκέφτομαι να ξεκινήσω τζουρά
δεν νομίζω να είπε κανείς ότι είναι δύσκολο. απλά να το πάρεις ζεστά και σωστά από την αρχή, κατά προτίμηση με δάσκαλο ή έστω ένα φίλο να σου δείξει τα βασικά από κοντά. όπως όλα τα έγχορδα, έχει ένα πρώτο “κατώφλι” που πρέπει να διαβείς για να παίξεις.
καλή αρχή!
Θα έλεγα, αντιθέτως, ότι θεωρείται από τα πιο εύκολα όργανα.
Όχι γιατί τα άλλα είναι πιο δύσκολα, αλλά λόγω μιας ψυχολογικής επίδρασης που έχει ο μπαγλαμάς σε πολλούς που μόλις ξεκινάνε: ότι με το μπουζούκι θα μπεις στον ίδιο στίβο όπου τρέχουνε οι μεγάλοι επαγγελματίες και δεξιοτέχνες, ενώ το μπαγλαμαδάκι, με το μικρό του μέγεθος, τη συχνή του παρουσία σε παρέες, και την πολύ σεμνή συμμετοχή του όταν παίζεται σε επαγελματικά σχήματα, φαντάζει πιο οικείο, πιο «ακίνδυνο».