Ναι, εύλογο.
Βέβαια, «ξένο σαν άκουσμα»… Ο Παπαϊωάννου ήταν προσφυγόπουλο 1ης γενιάς ο ίδιος. Λογικά θα μεγάλωσε σε προσφυγικούς συνοικισμούς με σχετικά συμπαγή πληθυσμό. Εδώ ο τόσο νεότερός του Γιώργης Παπάζογλου είναι κανονικός συνεχιστής της προσφυγικής (=προ-προσφυγικής) προφορικής παράδοσης, και ο Παπ. δε θα είχε τη στοιχειώδη εξοικείωση με τους ήχους αυτούς; Για χ-ψ λόγους όμως δεν ανήκε στο δικό του συνθετικό λεξιλόγιο.
(Ο Μάρκος μεγάλωσε, μεταξύ άλλων, με τα συρτά και τους μπάλους της συριανής τσαμπούνας. Του ήταν οικειότατα μεν, όχι όμως μέρος του προσωπικού του λεξιλογίου.)
Και για τον Τσιτσάνη αντίστοιχα: ήξερε αρκετό σαμπάχ ώστε να βγάλει το »Σ’ έναν τεκέ σκαρώσανε», όμως δεν επέλεξε / δεν του 'κατσε να το κρατήσει στο οπλοστάσιό του. Δεν τον εξέφραζε βρε αδερφέ! Άλλο αν στα πρώτα βήματα έψαχνε ακόμη να βρει τι τον εκφράζει.
Δηλαδή, παρά κάποιες ελάσσονες επιφυλάξεις, βασικά συμφωνώ με emc.