Ερωτηση γνωριζει κανεις τον μπουζουξη ;; (Δε ξαναπαίζω ζάρια)

Γεια σας παιδες … γνωριζει κανεις το ονομα του μπουζουξη διπλα στον Περπινιαδη ;;Δεν ξαναπαίζω ζάρια Βαγγέλης Περπινιάδης Cine Video - YouTube

Όχι, αλλά να ΄χε κληρονομήσει ο δίπλα στον μπουζουξή, όχι μόνο το όνομα αλλά και τη φωνή του πατέρα του, τί ωραία θα ΄τανε…

1 «Μου αρέσει»

θα τολμούσα να πω Λευτέρης Τσαγκάρης.
να το ψάξουμε. κατι θα βρούμε.

Χρήστος Δημόπουλος

6 «Μου αρέσει»

είπαμε θα βρεθεί. εύγε Ανθιμε.
και ενα τραγούδι του, με τον Τσαουσάκη. 1954

Στο ΥΤ κάποιος σχολιάζει για το Δεν ξαναπαίζω ζάρια πια:

η μουσική είναι κλεμμένη απο τραγούδι του Μάρκου.

Ξέρετε ποιο εννοεί;

1 «Μου αρέσει»

λενε γιαυτό που εχει ιδιο τίτλο αλλά στο ονομα του Λευτέρη Τσαγκάρη.η εισαγωγή θυμίζει το
"περασμα* Γκόγκος-Χιώτης.

γράφει στο ΥΤ

<<Μπουζούκια: Ανέστος Αθανασίου και Λευτέρης Τσαγκάρης. Ηχογραφήσεις Αμερικής. Τραγούδι: Λευτέρης Τσαγκάρης (Τσαγκαράκης). Πρόκειται για την δεύτερη εκτέλεση του περίφημου τραγουδιού.
Η πατρότητα του τραγουδιού ‘Δεν ξαναπαίζω ζάρια’ είναι αμφιλεγόμενη. Άλλοι λένε πως πρόκειται για δημηουργία του Β.Περπινιάδη / Κ.Φραγκούλη(1959), ενώ πολλοί υποστηρίζουν ότι είναι του Μάρκου!. Ο Ηλιας Πετρόπουλος γράφει πως είναι μάλλον του 1946 και ορισμένοι στίχοι είναι παρμένοι απο παλιά αδέσποτα μουρμούρικα… >>

1 «Μου αρέσει»

το κουπλε ειναι η μελωδια απο το ‘‘σακακι’’ του δελια…

1 «Μου αρέσει»

Μωρέ δίκιο έχεις Μιχάλη! Στην πρώτη εκτέλεση (μνμ #1), πολύ πιο αργή, είναι τόσο αγνώριστη η μελωδία ώστε θα πίστευα καλόπιστα ότι ούτε ο ίδιος ο συνθέτης ίσως να μην το πρόσεξε! Στη δεύτερη, πιο γρήγορη, αναγνωρίζεται αμέσως.

Εννοώντας, αν καταλαβαίνω, όχι ότι αντέγραψαν κάποιο άλλο τραγούδι του Μάρκου αλλά ότι αυτό το ίδιο, το Δεν ξαναπαίζω, το έγραψε ο Μάρκος;

Καλά τώρα… Οποιοσδήποτε πετάξει κάπου στο ίντερνετ μια τέτοια ατάκα για οποιοδήποτε τραγούδι, σύντομα θα τους βάλει όλους να ψάχνονται, ή μάλλον να κάνουν τους ψαγμένους… Ο πυρήνας αληθείας εδώ είναι αυτό που λέει ο Μιχάλης.

Βαγγέλης Περπινιάδης Πού να χωρέσει τ' όνειρο - YouTube Τα τραγούδια που είπε ο πατέρας του, σίγουρα δεν τα είπε. Άλλη εποχή άλλωστε. Ούτε την φωνή του πατέρα του είχε (οι απομιμήσεις πάντα είναι χειρότερες του πρωτοτύπου), είχε όμως την σημαντικότατη δική του. Πολλές φορές έμεινα άναυδος στην εκρηκτικό τητα της χρονιάς του. Μακάρι να είχε πει περισσότερα τραγούδια σαν το πιο πάνω.

3 «Μου αρέσει»

Κάτι σχετικό λέει ο Μάρκος στην αυτοβιογραφία.
Ότι “βγήκε ένας Περπινιάδης και πήρε ένα τραγούδι δικό μου και έβαλε λόγια δικά του, και νόμιζε ότι επειδή ήμουνα εγώ φουκαράς κλπ κλπ κλπ”.
Δε το θυμάμαι και ακριβώς αλλά αν δε κάνω λάθος δε λέει για ποιο ακριβώς τραγούδι μιλούσε.
Τώρα πως προκύπτει ότι ήταν αυτό συγκεκριμένα, δε ξέρω.

Ο Β. Περπινιάδης τώρα, εκτός από καλή φωνή, ήταν και πολύ καλό μπουζούκι ταυτόχρονα, πράγμα σπάνιο.
Από το τσιφτετέλι του Περπινιάδη για παράδειγμα, τρώνε ψωμάκι οι μπουζουξήδες ακόμα και σήμερα.

2 «Μου αρέσει»

Αν τα λέει έτσι, δε φαίνεται να εννοεί ακυκλοφόρητο αλλά κυκλοφορημένο δικό του τραγούδι. Σε μια τέτοια περίπτωση, θα μπορούσαμε ν’ ακούσουμε όλο το κόρπους του Μάρκου μέχρι να το αναγνωρίσουμε. Αλλά μετά από την ταύτιση, από τον Μιχάλη, με το Σακάκι του Δελιά, δεν υπάρχει λόγος.

Μα μισό λεπτό! Στην ίδια τετράς ήταν βέβαια και οι δύο, αλλά άλλο Μάρκος και άλλο Δελιάς.

Ναι, αυτό λέω: ότι αν βρήκαμε ότι συμπίπτει με του Δελιά, άρα δε χρειάζεται να ψάξουμε με ποιο του Μάρκου συμπίπτει γιατί δε συμπίτει με κανένα. (Με άλλα λόγια: αν δεχτούμε ότι το σχόλιο περί Μάρκου δεν ήταν 100% αυθαίρετο αλλά στηρίζεται σε κάποιον πυρήνα αληθείας, αλλοιωμένο λόγω σπασμένου τηλεφώνου, αυτός είναι ότι όντως έχει ίδια μουσική με κάποιο τραγούδι αλλά όχι του Μάρκου.)

Λοιπόν, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι Δελιάς και Μάρκος ήταν στην ίδια τετράδα… Μου πήρε μιάμιση ώρα να ξεφυλλίζω την Αυτοβιογραφία, να βρώ πού λέει για τον Περπινιάδη, το βρήκα όμως. Αντιγράφω:

Έβγαλε ένας Περπινιάδης ένα κομμάτι μου με δικά του λόγια , και το είπε δίχως να μ’ αρωτήσει. Αυτός τώρα, νόμιζε ότι επειδής ήμουνα φουκαράς, στραπατσαρισμένος, νόμιζε μπάτε σκύλοι αλέστε. Του λέω έλα δώ ρε. Μ’ αρώτησες που το ΄βαλες αυτό το πράμα;

Κυρ Μάρκο, μου λέει, να, πάρε κάτι να τελειώνει. Και πραγματικώς μου έδωσε κάτι, πολύ λίγα λεφτά, ψυχία να πούμε. Το ΄βγαλε με το δικό του τ’ όνομα. Αλλά τί να το κάνεις, τον σταμάτησα. Κι από τότες όμως που τ’ αρχίνησε αυτός, επήρα φωτιά εγώ. Αυτό το τραγούδι ήταν το Δεν ξαναπαίζω ζάρια πια. (σ. 235, 236)

Τώρα, τί να πούμε εμείς; Πιθανότατο είναι το κομμάτι να το έφτιαξε ο Μάρκος, επί τετράδος βέβαια, και να το έδωσε τότε στον Δελιά. Φυσικά, την πραγματικότητα δεν θα την μάθουμε ποτέ.

Ε λοιπόν αυτή την εξέλιξη δεν την περίμενα.

…ξεχνώντας ή παραλείποντας να το αναφέρει στην αυτοβιογραφία!

Και πάλι όμως: αν είναι γραμμένο και όλοι ξέρουν (αλήθεια ή όχι) ότι είναι του Δελιά, πώς ζήτησε τον λόγο ο Μάρκος και μάλιστα το παραδέχτηκε κι ο άλλος; Ρε μπας και υπάρχει και του Μάρκου τραγούδι στον ίδιο σκοπό και μας διαφεύγει αυτή τη στιγμή;

Όχι, δεν γίνεται να μας διαφεύγει.

Μάλλον έτσι έγινε.

Εμένα γίνεται να μου διαφεύγει, αφού ούτε με το Σακάκι την παρατήρησα την ομοιότητα!

Παρεμπιπτόντως, άκουσα διάφορες εκτελέσεις διάφορων εποχών και βλέπω ότι οι λίγες λεπτομέρειες όπου τα Ζάρια διαφοροποιούνται από το Σακάκι (κυρίως: Η τύχη του το έφερε // Δεν ξαναπαίζω ζάρια πια) παραμένουν σταθερές σε όλες. Το λες και δύο ξεχωριστούς σκοπούς που απλώς μοιάζουν πολύ. Μόνο που στην εκτέλεση του Τσαγκάρη (#7), στο τέλος του δεύτερου 15σύλλαβου πριν την επανάληψή του, έχει προστεθεί η πολύ χαρακτηριστική ουρά από το Σακάκι, που δεν υπάρχει στις άλλες.

Η μελωδία είναι κλασικό “χουζάμ” όπως το λέγανε, υπάρχουν άπειρα κομμάτια σε αυτό το στυλ και όλα μοιάζουν μεταξύ τους. Δεν αποκλείεται να έμοιαζε πολύ κάποιο του Μάρκου, ίσως όχι περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα στον ίδιο δρόμο. Θα μπορούσε κάλλιστα όμως να είναι και σύμπτωση χωρίς δόλο.