Έγραψες.
:019:
Για να παραφράσω ένα ποστ του Άρη για τον Χρήστο Κωνσταντίνου:
Νομίζω πως ο Πολυκανδριώτης έπαιξε μπουζούκι στις “Πασχαλιές μέσα από τη νεκρή γη” και στον “Σκληρό Απρίλη του 45” του Χατζιδάκι.
Ε, και σου αρκεί αυτό ? Ναι, μέχρις ένα σημείο, ναι !
Πιστεύω πως να δώσεις ως δάσκαλος σε έναν 18- 20 χρονο (και μάλιστα ΤΕΤΡΑΧΟΡΔΟ) τεχνική και ταχύτητα είναι σημαντικό. Φυσικά και δεν είναι το παν…
οσο αφορα τον Πολυκανδριοτη ενταξει το εχει κανει επιστημη γουσταρω τα ταξιμια του και αρκετα τραγουδια που εχει γραψει μεχρι εκει ομως … πολυς ντορος για το τιποτα , οσο αφορα τον τατασοπουλο τωρα ***ατος ειναι αλλα το βιντεακι που βαλατε ποιο πανω δε νομιζω οτι τον αντιπρωσοπευει αν και μου αρεσει το γρηγορο παιξιμο και στο βιντεο του τατα και στου πιτσιρικα δε μου αρεσαν καθολου οντως πολυ αχρωμα εως πολυ φαλτσα μου καθοντε … αυτο που μου εκανε εντυπωση ειναι οτι σχεδον ολοι δε εχετε προβλημα με την ταχυτητα του τατα που παιζει τζαζιες και επαυξανεται κιολας! ενω σε αλλα τοπικ παλαιοτερα ουτε λογος… για ταχυτητα ετσι? δηλαδη απο την μια στακατο παιξιμο βαμβακαρης , τσιτσανης κτλ και απο την αλλη να ουμε τατασοπουλος με 100569994 νοτες / per sec και τζαζιες … τελικα σας αρεσουν τα γκαζια η οχι ?:019:εδω εγω αρχισα να το μισω… ειδικα το βιντεο του παουρη παναγια μου βοηθα α ρε πολυκανδριοτη τι τερας δημιουργισες… χαχχαχαχα ! δε ξερω αλλα μου φαινετε πολυ γελια η φαση με τα 30 μπουζουκια να παιζουν μια νοτα στο μετρο και ο παουρης 1000 καθαρα θεμα εντυπωσιασμου για να παρει το χειροκροτημα οπως ειπε ενας φιλος ποιο πανω .
Κάτσε γιατί στο τέλος θα μπερδευτούμε:
Είπε κανείς ότι όποιος παίζει γρήγορα, είναι του πεταμού;
Από την άλλη, είπε κανείς ότι όποιος παίζει γρήγορα είναι κορυφή;
Η ταχύτητα είναι μία παράμετρος του δεξιοτεχνικού παιξίματος. Προφανώς ένας δεξιοτέχνης πρέπει να έχει τη δυνατότητα να παίξει ΚΑΙ γρήγορα. Αυτά.
Ο Χιώτης ήταν γρήγορος μπουζουξής. Κι ο Τσιμπίδης κι ο Τζόρνταν κι ο Αγγέλου κι ο Ζαμπέτας κι ο Ζαφειρίου κι ο Μακρυδάκης… Λόγω ταχύτητας έκαναν όνομα;
Αντε να ξεκολλήσουμε.
Και στο κάτω-κάτω πρέπει να ξέρουμε και τι εννοούμε όταν λέμε γρήγορα. Πού είναι η πραγματική δυσκολία. Γιατί υπάρχουν “γρήγορα” κομμάτια που εύκολα παίζονται με γκάζια. Υπάρχουν άλλα, που φαίνονται πιο αργά, όμως πρέπει να γίνεις ferrari για να τα προλάβεις. Αυτοί που προσπαθούν να εντυπωσιάσουν με το σβέλτο χέρι τους και μόνο, μάλλον “διαλέγουν” κομμάτια.
Aύτο ακριβώς που είπες !
συμφωνω :088:
Γειά ρε σου Νικολαΐδη.
Οπως για παράδειγμα το Φτωχομπούζουκο του Χιώτη.
Και ειδικότερα οι φράσεις της εισαγωγής λίγο πριν και λίγο μετά το ακορντεόν.
Εκεί θέλω να σε δω μάστορα.
Αλλα τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας.
[quote=Kostas™
Οπως για παράδειγμα το Φτωχομπούζουκο του Χιώτη.[/quote]
Ή το ‘‘Καλύτερα μια μαχαιριά’’,και ‘‘Θελω να πώ τον πόνο μου’’ επίσης Χιώτης.
Πάνος
εκ πείρας πάντως, η οποία προέρχεται από την ενασχόλησή μου για αρκετό χρονικό διάστημα με άλλο είδος μουσικής (όλα τα παρακλάδια της μεταλ και όταν λέω έχω ασχοληθεί, έχω παίξει όλα τα είδη της), έχω καταλάβει το εξής. ότι η ταχύτητα είναι κάτι το οποίο δουλεύεται. όμως δουλεύεται εις βάρος της τεχνικής. γιατί όταν φτάνεις στο σημείο να υπερβάλεις, βελτιώνεσαι μόνο στον τομέα που ρίχνεις το βάρος. πχ μπορεί να ψάξει και να βρει κανείς ντράμερ που παίζουν απίστευτα γρήγορα, πόσοι όμως βγάζουν τεχνική και μπορούν να σου παίξουν σε πιο ψαγμένους ρυθμούς;
ε όχι και ότι φανταστούν το βγάζουνε, η ταχύτητα δε σημαίνει από μόνη της ικανότητα και σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει φατασία. εμένα πιο πολύ μου έκανε για μηχανικό παίξιμο παρά ότι άφησε ο μικρός τον εαυτό του να ταξιδέψει με έμπνευση και φαντασία.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ… Μόλις σήμερα έγινα μέλος και τυχαία είδα την συζήτηση που έγινε εδώ για το όνομά μου… Θέλω να απαντήσω γιατί διέκρινα πολύ φιλικό κλίμα και απόψεις με επιχειρήματα, κάτι που λείπει από το youtube και άλλα παρόμοια sites.
Κατ’ αρχάς θέλω να διευκρινίσω ότι ποτέ δεν υπήρξα μαθητής του μουσικοσυνθέτη Θανάση Πολυκανδριώτη και ποτέ δεν υπήρξε πατρώνος μου… Έλεος!!! Ποτέ δε με δίδαξε ούτε ύφος ούτε τεχνική ούτε τρόπο παιξίματος. Απλά άνηκα στο ωδείο Νίκος Σκαλκώτας, όπου και φοίτησα και ο ίδιος υπήρξε υπεύθυνος του τμήματος ¨Λαική Μουσική Παράδοση¨. Δάσκαλός μου εκείνη την εποχή ήταν ο Μανώλης Μιχαλάκης και αργότερα ο Διαμαντής Χιώτης.
Η λέξη Μπουζουκίστας ήταν λέξη που πρωτοείπε ο Μανώλης Χιώτης για ευνόητους λόγους όπως η γνώση και η εκπαίδευση που διαχωρίζει τον μπουζουκτσή του 1950 από αυτόν του 2008.
Όσον αφορά στο youtube θέλω να πω πως η έρευνα και η μελέτη δεν σε κάνουν διαστημικό ή εξωγήινο παίχτη αλλά συνειδητοποιημένο και μελετημένο με γνώσεις που το πιστοποιούν. Η επιλογή των συγκεκριμένων video δεν έγινε λόγω ποιότητας ή αντιπροσωπευτικότητας του ύφους μου, αλλά λόγω πρωτοτυπίας κατά τη γνώμη φίλων που τα ανέβασαν…Σαφώς και δεν τα αποποιούμαι αλλά επίτρέψτε μου να πω ότι πρωτότυπα θεωρώ μόνο αυτά που είναι βάσεις της προσωπικής μου μελέτης και έρευνας.
Δυστυχώς κάποιοι βιάζονται να κρίνουν μόνο από αυτά τα video χωρίς να με ξέρουν σαν μουσικό. Οι περισσότεροι από αυτούς με κατηγόρησαν κιόλας σε αντίθεση με εμένα που ποτέ δεν είχα καμιά αντιπαλότητα με συνάδελφο. Μήπως τελικά αυτή είναι η διαφορά του ¨ΜΠΟΥΖΟΥΚΤΣΗ¨ από τον ¨ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΣΤΑ¨? Ίσως…Αν καταλαβαίνετε τι θέλω να πω…
Σαφώς και είναι άδικο να κρίνεται ο οποιοσδήποτε μουσικός και ειδικότερα εμείς οι νέοι όταν οι επιρροές που δεχόμαστε καθημερινά είναι οι δεκαπλάσιες από αυτές των παλαιότερων και θα έπρεπε να γίνονται πιο ανεκτοί οι οποιοιδήποτε πειραματισμοί είτε αφορούν στην ταχήτυτα είτε στην τεχνική είτε στο ύφος είτε στο είδος.
Τέλος, συγγνώμη αν σας κούρασα απλά καταθέτω πως όλα γίνονται με βάση την ανησυχία και τους στόχους του καθένα. Ελπίζω κάποια στιγμή να δοθεί η ευκαιρία να ακούσουμε ο ένας τον άλλο από κοντά και μουσικά και φιλικά…γιατί τελικά οι επαφές δε γίνονται μπροστά από μια οθόνη και ένα πληκτρολόγιο από το οποίο:) θα πάθουμε τενοντίτιδα… θα χάσουμε και ταχύτητα:) αλλά με μια χειραψία.
Καλή συνέχεια με ωραίες συζητήσεις!!! Μιχάλης Παούρης
Γειά σου Μιχάλη και καλωσόρισες στο φόρουμ.
Κατ’ αρχήν μου αρέσουν αυτά που γράφεις. Δείχνουν άνθρωπο με ψύχραιμη ματιά στα πράγματα. Το ταλέντο το 'χεις, δεν το συζητάμε. Το ζητούμενο βέβαια είναι πως αξιοποιεί ο καθένας το όποιο ταλέντο του. Και ασφαλώς ένα βιντεάκι στο Youtube δεν είναι το ασφαλέστερο κριτήριο για να αξιολογήσεις έναν καλλιτέχνη και πολύ περισσότερο έναν άνθρωπο.
Προσωπικά την ταχύτητα την θαυμάζω και μερικές φορές την ζηλεύω. Όμως τα πράγματα που με συγκινούν πολύ, δεν έχουν καμιά σχέση με την ταχύτητα. Αυτό που κάνει την διαφορά σε ένα μουσικό, είναι το μυαλό και κυρίως το αίσθημα. Και αυτό βγαίνει στις μουσικές φράσεις, στους τονισμούς, στους αντιχρονισμούς κτλ κτλ. Αν αυτά συνδυάζονται και με ταχύτητα … Ε! τότε ο καλός μουσικός γίνεται “μεγάλος” και φαινόμενο. Το αντίστροφο δεν συμβαίνει εύκολα. Δηλαδή το να ξεκινήσεις με τις τρομερές ταχύτητες και στη συνέχεια να αρχίσεις να αφαιρείς μέχρι να βρείς την ισορροπία ανάμεσα στην έκφραση και την τεχνική. Απαιτεί μουσική (και γενικότερη) παιδεία.
Πριν λίγο καιρό είχα δει επίσης κάποια βίντεο με τον Τατασόπουλο και δεν μπορώ να πω ότι μου άφησαν καλές εντυπώσεις (μάλλον με είχαν απογοητεύσει). Όμως χθες (ή προχθές) τον είδα να παίζει στην Μπίλιω (στην ΝΕΤ) και έμεινα με ανοιχτό το στόμα. Ο άνθρωπος έπαιζε τελείως διαφορετικά, με ένα αίσθημα, σε συνδυασμό με μια καταπληκτική τεχνική που αναθεώρησα τελείως την άποψή μου για το παίξιμό του. Ήταν τέλειος.
Έτσι λοιπόν (συνοψίζοντας την άποψή μου), θα έλεγα ότι ο εύκολος εντυπωσιασμός και τα ζογκλερικά παιξίματα θέλουν προσοχή. Ίσως σε κάποιο κοινό να βρίσκουν έδαφος και να αρέσουν. Αλλά στους ανθρώπους που ξέρουν να κρίνουν και να εκτιμούν την ποιότητα, η ταχύτητα είναι μάλλον το μικρότερο προσόν.
Και πάλι καλωσόρισες και σε επόμενη μάζωξη να σε δούμε και να σε ακούσουμε από κοντά.
Μιχάλη καλώς ήρθες στην παρέα μας.
Προφανώς και η όποια κριτική δεν γίνεται κακοπροέραιτα…
Απλά ο καθένας έχει τα δικά του ακούσματα και γενικά τους δικούς του τρόπους έκφρασης.
Άλλοι προτιμούν το γρήγορο παίξιμο, άλλοι το αργό, άλλοι το στακάτο, άλλοι το γλυκό.
Προφανώς η ταχύτητα είναι κάτι που μπορεί να εντυπωσιάσει και να σαγηνεύσει κάποιους ανθρωπους, όχι όμως εμένα.
Προφανώς και δεν μπορώ να σε κρίνω σαν μουσικό διότι δεν σε έχω ακούσει από κοντά.
Μακάρι να έρθεις στην επόμενη σύναξη του ρεμπέτικου φόρουμ και να μας κάνεις να αλλάξουμε γνώμη.
Καλό σου βράδυ και μακάρι να γίνει ο καλύτερος μπουζουκτσής ή μπουζουκίστας (διάλεξε ότι θες) :)στην Ελλάδα.
Ελπίζω να συμμετέχεις ενεργά και να ακούμε και τις δικές σου απόψεις πάνω στα όποια θέματα προκύπτουν.
ΥΓ: Δεν μου είπες τελικά…Πόσο χρονών είσαι;;;
Μιχάλη, καλωσόρισες στο φόρουμ.
Επειδή είμαι ένας από εκείνους που εξέφρασαν αρνητική κριτική για το παίξιμό σου, όπως το είδαμε στο βίντεο με το οποίο ξεκίνησε το «διαστημικό» θέμα, αισθάνομαι την ανάγκη να σημειώσω ορισμένα πράγματα. Κατʼ αρχήν, μέσα από τα γραφόμενά σου βλέπω άτομο συγκροτημένο, με σαφείς αρχές και στόχους, άτομο δηλαδή που αξίζει να ασχοληθεί κανείς μαζί του. Η ψυχραιμία και η ανωτερότητα με την οποίαν αντιμετώπισες τα όσα σου σούραμε εδώ μέσα είναι αξιοσημείωτη. Μπράβο.
Στο θέμα των μουσικών προτιμήσεων μας χωρίζουν παρασάγγες, αλλά αυτό είναι μάλλον καλό, όχι κακό. Δεν θα σταθώ πολύ στον παράγοντα ταχύτητα, θα παραφράσω μόνο τα γραφέντα από τον Packag: την ταχύτητα τη ζηλεύω και μερικές (ελάχιστες) φορές τη θαυμάζω κιόλας. Το ιδεώδες για εμένα προσωπικά θα ήταν να μπορούσα να είχα τη δυνατότητα να παίζω αρκετά γρήγορα, αλλά δεν θα το εκμεταλλευόμουνα αυτό παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις.
Το κακό βέβαια, με τη διαφορά γούστων μεταξύ μας, είναι ότι θα μου είναι μάλλον δύσκολο να εκτιμήσω την ολοκληρωμένη σου μουσική προσωπικότητα αφού σπάνια (μάλλον ποτέ, δηλαδή) θα βρεθώ στους χώρους που συνήθως εσύ εμφανίζεσαι. Δεν πειράζει, δεν είναι δυνατόν κανείς να καλύψει το 100% των τόσο διαφορετικών απαιτήσεων στη σημερινή μουσική σκηνή, θα βρεθούν όμως σίγουρα αρκετοί που θα σε γνωρίσουν καλύτερα.
Αφού έτσι διαμορφώνεται η καλλιτεχνική σου σταδιοδρομία, κατόπιν ωρίμων σκέψεων και πράξεων όπως διαβλέπω, έτσι και θα συνεχίσεις. Σου εύχομαι συνέχεια της καλής σου παρουσίας και εις ανώτερα (γιατί πάντα υπάρχουν και ανώτερα).
Μιχάλη καλως όρισες και απο μένα.
Χαίρομαι διότι διευκρίνησες καποια πράγματα. Μπράβο. :088:
Η εκφρασή σου μαρτυρά συγκροτημένο και με σαφείς απόψεις άτομο (θα συμφωνήσω με τον προλαλήσαντα κ. Νίκο Πολίτη).
Υπάρχουν κάποιοι μουσικοί-οργανοπαίχτες που ο ήχος τους περνάει απο την καρδιά, .....αγγίζει την ψυχή..., κάνει ένα κόμπο να ανεβαίνει στον λαιμό.... και κάποιες φορές ένα δάκρυ σαν να σχηματίζεται εκεί στην άκρη του ματιου, το οποίο τεχνηέντος προσπαθούμε να κρύψουμε.
Κάποιων άλλων μουσικών ο ήχος, περνάει απο το αυτί (έξω ούς), διεγείρει την τυμπανική μεμβράνη, ακολούθως πάλλονται τα οστάρια του έσω ώτος (σφύρα, άκμων, αναβολέας), και εκ του ακουστικού νεύρου, το τελικό αποτέλεσμα επεξεργάζεται στην περιοχή αναγνώρισης ήχων του εγκεφάλου (περιοχές Hoffa ή Paccini).
Υπάρχουν μουσικοί καλοί, μέτριοι, μουσικοί ''πάρτου τ΄ όργανο'', μουσικοί '' κόψτου τα χέρια''.
Εδώ, κατά το πλείστον ή μάλλον, είμαστε θιασώτες της πρώτης κατηγορίας.
Σχετικά με το θέμα της διδασκαλίας. Θα διαφωνήσω με τον φίλο georgios-86, ότι η διδασκαλία είναι θέμα ηλικίας. Τότε οι καλοί δάσκαλοι θα ήταν υπερ-εκατοντακονταετείς και δεν θα παιδευόμασταν να βρούμε τον ''καλό''. Σε προσωπικό επίπεδο, μακράν ο καλύτερος δάσκαλος που είχα στην κιθάρα ήταν ένας 10-12 χρόνια μικρότερός μου. Καταπληκτικός. Όταν το πρωτοείδα με το κατακόκκινο παντελόνι του και το μαλλί να φτάνει ύπερθεν των γλουτιαίων (πολύ ανατομία σήμερα), είπα ότι έμπλεξα με σούργελο. Ο τύπος είχε το μαγικό κλειδάκι, και τοποθετούσε τακτοποιημένη γνώση. Το κατείχε και είχε την ικανότητα μετάδοσης. Άρα δεν θεωρώ την ηλικία μοναδικό και παθογνωμονικό κριτήριο διδασκαλίας.
Εξ΄άλλου είναι γνωστός σε πολλούς απο εμάς, δάσκαλος, πολύ μεγάλος και πασίγνωστος μουσικός, σχετικά ηλικιωμένος, ο οποίος δεν μπορεί να συντάξει σωστά, ούτε την λέξη ‘‘καλημέρα’’. Τι να διδάξει αυτός ο άνθρωπος, πώς να εκφραστεί? Είναι μόνο να τον ακούς να παίζει.
Μιχάλη, χαίρομαι που βάζεις και την έννοια του ήθους μέσα στον όρο μουσικός. Ξανά μπράβο.:088:
Φιλικά
ΠάνοςΠάνο, απλά είπα ότι αν είναι 20 -23 ότι είναι πολύ μικρός. Εσύ το πήγες στο άλλο άκρο…
Από τα 23 στα 70 υπάρχουν πολλά χρόνια ανάμεσα…
Απλά πιστεύω πως έχει πολλά ακόμα να μάθει, όχι τεχνικά αλλά πράγματα από την ζωή που θα τον βοηθήσουν να γίνει καλύτερος.
Καλησπέρα και πάλι… Δυστυχώς επειδή υπηρετώ τη μαμά πατρίδα δε μου δίνεται η ευκαιρία να παρακολουθώ το φόρουμ όσο συχνά θα ήθελα… Ελπίζω στο μέλλον να μπαίνω πιο συχνά… Σας ευχαριστώ όλους ειλικρινά που με καλωσορίσατε τόσο ζεστά…Ανυπομονώ για την επόμενη συνάντηση και ελπίζω φίλε PaKag να τα καταφέρω να είμαι εκεί… Χαίρομαι που η συζήτησή μας πάνω στα “διαστημικά παιξίματα” όπως έχετε ονομάσει την ενότητα αυτή έβγαλε τόσες ωραίες απόψεις. Σίγουρα θα έχετε την ευκαιρία να με ακούσετε όπως ελπίζω κι εγώ εσάς και τότε θα λυθούν τυχόν απορίες και για την τεχνική η οποία ακολουθεί ολόκληρη φιλοσοφία και για το ύφος το οποίο ακολουθεί μεγάλη εμπειρία.
Φίλε giorgos_86, σίγουρα η ζωή έχει πολλά να με μάθει, αλλά να ξέρεις ότι μπορεί να είμαι 22 αλλά ήδη η ζωή στα 10 χρόνια νύχτας, μου έχει δείξει αρκετά από τα πολύ δύσκολα σημεία της. Αλλά ας σκεφτούμε απ’ την άλλη πόσο ωραίο είναι να αναπτύσσονται μαζί δάσκαλος και μαθητής, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο δάσκαλος δεν υπερέχει σε σημεία που τον καθιστούν διδάσκαλο και πομπό μουσικών μηνυμάτων.
Φίλε Νίκο Πολίτη, να είσαι σίγουρος ότι η μουσική κάποια στιγμή θα μας ενώσει μόνο και μόνο γιατί αυτή είναι η δουλειά της…αυτός είναι ο σκοπός της…
Φίλε voulpan το ήθος το διδάσκει η μουσική στην πρώτη της γνωριμία με τον άνθρωπο… οπότε είναι αναπόφευκτο όταν κάνεις πραγματικά, μουσικά το καθήκον σου!!
Γεια σας και πάλι!!!
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ για κάποιες μουσικές.
Μιχάλη χαίρομαι και το δηλώνω, ακόμα μια φορά, διότι διαπιστώνω συγκροτημένες απόψεις απο νεαρό ατομο.
Παρ΄ όλα αυτά τις διαφωνίες μου θα τις λέω:
Τι ακριβώς ήθος διδάσκει το άσμα:
‘‘Εκεί που καίγομαι πολύ, θέλω να νοιώσω το φιλι,
βάλε την γλώσσα σου σωστά, πιό χαμηλά, πιό χαμηλά’’ ή κάτι τέτοιο.
όπως επίσης και το άσμα
‘‘Τακα, τακα, τακα, τακα, τα’’
Φιλικότατα
Φίλε Μιχάλη, εγώ σε καμιά περίπτωση, όπως προείπα δεν μπορώ να σε κρίνω.
Είσαι μικρός ακόμα σε ηλικία (όπως και εγώ άλλωστε) και παίζεις παπάδες.
Το ότι μπορείς να παίξεις τα πάντα είναι φανερό. Το θέμα όπως λέει και ο φίλος voulpan αλλά και άλλοι είναι τι διαλέγεις να παίζεις.
Ο Άρης μου έβαλε πιπέρι στο στόμα όταν είπα κάτι κακό για τον Τατασσόπουλο :):)
γιατί μου λέει ότι τον έκρινα από δύο βιντεάκια στο youtube.
Μου είπε ότι στην πραγματικότητα δεν παίζει έτσι και ότι ΟΤΑΝ το θέλει παίζει φανταστικά (και όχι όπως σε τσίρκο όπως ανέφερε).
Το θέμα είναι φίλε Άρη και κάτι άλλο.
Εσένα τι σου λέει το γεγονός ότι παίζει και τα μεν και τα δεν? Δεν είναι σαν να κάνει εκπτώσεις ?
Μπορεί να κάνω και λάθος. Απλά εκφράζω την άποψη μου.
συμφωνφ μαζι σου γιωρικα. ομως δεν μπορεις να παρααγνωρίσεις οτι σε καθε ειδος μουσικης υπαρχουν τα καλα τα μετρια και τα απαραδεκτα κομματια. το ιδιο και σε επιπεδο καλλιτεχνων. παρολα αυτά το τελευταιο διαστημα και μετα απο περιήγηση σε διάφορα ειδη και ρευματα της μουσικης κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η ζωή είναι πολύ μικρη ωστε να ψαχτεις σε όλα τα είδη της μουσικής. ειδικά αν έχεις και άλλα πράγματα να κάνεις όπως οικογένεια δουλειά (που δεν έχει σχέση με τη μουσική) ή άλλες διάφορες ασχολίες (αθλητισμός λογοτεχνεία πολιτικη). οποτε αφενός και συμφωνω μαζί σου ότι με το ότι η μουσική με την οποία θα ασχοληθεί κάποιος δείχνει και αρκετά πράγματα σε σχέση με τον ίδιο. όμως το ορθότερο είναι ότι άσχετα με το είδος της μουσικής που έχει ασχοληθεί κάποιος, ποιες είναι οι επιλογές του πάνω σε αυτό. και αυτό είναι που δείχνει και την ποιότητά του συνολικότερα και μπορεί να τον κρίνει ως ενέργεια.
Γεια χαρά Μιχάλη!
Για αρχή μπράβο που μπήκες στο κόπο να μας απαντήσεις και να δεχτείς τοσο ψύχραιμα την κριτική, όμως πρέπει και εσύ να αναγνωρίσεις οτι δεν είχαμε αλλο δείγμα γραφής απο το παιξιμο σου, εκτός απο αυτά τα βιντεάκια , που πιστεύω οτι γνώριζες την υπαρξη τους.
Πάνω σ’αυτο έγινε η όποια κριτική χωρίς να υπάρχει σαφώς και τιποτα το προσωπικό, παρόλα αυτά εχουμε την ίδια αγάπη για το οργανο πράγμα που είναι κοινό για τους περισσοτερους εδω μέσα έστω κι αν έχουμε διαφορετικά ακούσματα ή επιρροές ο καθένας.
Καλό κουράγιο με το φανταριλίκι και ελπίζω να έχεις το μπουζουκάκι μαζί σου για να χαλαρώνεις και να πέρνεις και καμία τιμιτική!
Φιλικά Μανώλης!