Διαστημικά παιξίματα (2008-2011)

Τυχαία βρήκα αυτο το βίντεο στο youtube, πραγματικά εντυπωσιακός για 20 χρονο παίχτη, σαφώς εχεί ταλέντο το παιδι, αλλά από την άλλη όταν τον είδα και τα άλλα βιντεάκια…σκέφτηκα οτι αυτο το παιδι ίσως να αδικείται ,τα σόλο που άκουγα με παρέπεμπαν σε ηλεκτρική κιθάρα και όχι σε μπουζούκι…

Και μην μου πείτε ότι όσα δεν φτάνει η αλεπού, το γνωρίζω ότι δεν παίζω σε τέτοιες ταχύτητες αλλά ούτε ειλικρινά θα ήταν αυτοσκοπός μου αυτός.
Συνειδητοποιώ ότι σήμερα υπάρχουν μάλλον δύο “σχολές” ή ρεύματα αν θέλετε μπουζουκιού, εκείνοι που είναι περισσότερο επηρεασμένοι από ρεμπέτικα ακούσματα-ύφος στο παίξιμο και οι πιο σύγχρονοι που θα τους βρεις συνήθως σε κάποια μεγάλη πίστα όντας πολύ καλοί τεχνίτες ωστόσο το παίξιμο τους δεν σε αγγίζει στην καρδία.(Προσωπική άποψη πάντα)

Άκουσα και τον Ολύμπιο. και τον Τατασόπουλο στα πρώτα δευτερόλεπτα μένεις με ανοιχτό το στόμα, μετά όμως τι…Τι θέλω να πω, ότι ένας μουσικός αν ακούσει πχ τον παιδί στο πρώτο βίντεο θα εντυπωσιαστεί , ο κόσμος όμως πιστεύω δεν θα συγκινηθεί τόσο από την διαστημικό παίξιμο (δεν λέω δεξιοτεχνία γιατί τέτοια παιξίματα είναι παραπάνω απο δεξιοτεχνικά) όσο από το ύφος και την πενιά του παίχτη.

Τα έχουμε ξαναπεί, ρε παιδιά… Πόσες χιλιάδες ώρες έχει ασχοληθεί ο πιτσιρικάς με ασκήσεις; πόσες εκατοντάδες (ή μήπως ούτε δεκάδες) ώρες είχε αφιερώσει και ο Δελιάς σε ανάλογες, βελτιωτικές του ύφους του ασκήσεις; Πότε θα μπορέσει ο νεαρός να βγάλει ύφος και ήθος Δελιά;

Η απάντηση είναι “όταν ο ίδιος το θελήσει”, αν το θελήσει. Για όσο καιρό όμως τον πληρώνουν ικανοποιητικά (φαντάζομαι) για αυτό που έχει μάθει να κάνει (φυσικά και με τη βοήθεια κάποιου ταλέντου), τα χειροκροτήματα θα βγαίνουν μόνο κατόπιν προτροπής των πατρώνων του, αφού το νοήμον κοινόν θα κυττάζει πρώτα να καλμάρει το στομάχι του και μετά να χειροκροτήσει.

¨Οταν ακούω τέτοια ταξίμια δεν περιμένω την ώρα …να τελιώσουν.Ζαλίστικα!

Με τίποτα δεν αξίζουν τη λέξη ταξίμια αυτά τα show…

Ρε παιδιά και εγώ δεν ξέρω…

Και ο Νίκος ο Τατασσόπουλος και αυτός ο πιτσιρικάς δεν με ενθουσιάζουν…
850000000 νότες το δευτερόλεπτο και δεν καταλαβαίνω να βγαίνει ήχος… Μόνο βαβούρα!
Εγώ προτιμώ το αργό και καθαρό παίξιμο!

Ας μη γινόμαστε και υερβολικοί όμως…Έχουν κι αυτά ένα ενδιαφέρον. Κι εγώ γουστάρω τα αργα αλλα με ενθουσιάζει μόνο και μόνο το γεγονός οτι αυτοί οι τύποι ότι φανταστούν το βγάζουν στο όργανο! Και μιλάμε για μεγάααααλη φαντασια…

Ε…! Να μην κρίνουμε τώρα έναν μουσικό από το youtube!
Ο Τατασόπουλος για παράδειγμα, εμφανίζεται σε δυο-τρία βιντεάκια του youtube να κάνει …πρόγραμμα τσίρκου. Ελα όμως που αν ακούσετε τον τύπο να παίζει στα σοβαρά θα πάθετε πλάκα! Ιδιαίτερα αν τον ακούσετε σε κομμάτια παλιών μπουζουξήδων (π.χ. Χαλικιά) θα νομίσετε ότι γύρισε ο χρόνος πίσω. Τεράστιες δυνατότητες το παλικάρι. Το τι επιλέγει να παίζει κάθε φορά είναι ένα άλλο θέμα.
Αλλά να ξαναγυρίσω στο θέμα μας:
Προσοχή στις κρίσεις μας γιατί θα εκτεθούμε (Γιώργο μ’).

Προφανώς Άρη και μιλάω για αυτά που έχω δει μέχρι τώρα. Η γνώμη μου μπορεί να αλλάξει αν τους δω να παίζουν διαφορετικά.Όμως από τα μέχρι τώρα ειδωμένα αυτή την κρίση έχω. Δεν ξέρω αν είναι σωστή ή όχι.
Πάντως γενικά δεν μου αρέσει το γρήγορο παίξιμο όπως και να έχει. Μου αρέσει το ρεμπέτικο στυλ. Μακάρι και ο πιτσιρικάς αλλά και ο Κ Νίκος να είναι τόσο καλοί. Και ποιος άλλωστε θα είμαι εγώ που τους κρίνω…
Απλά εκφράζω την ταπεινή μου άποψη σύμφωνα με αυτά που έχω δει.

Υπάρχουν σήμερα ταχύτατοι μουσικοί, (Ολύμπιος, Τατασόπουλος, Παούρης, κ.α), οι οποίοι θα σε κάνουν να ζηλέψεις, να θαυμάσεις, να απορήσεις ‘‘πώς είναι δυνατόν?’’
Δυστυχώς, η ταυτότητά τους είναι δυσδιάκριτη.
Αντίθετα, ανάμεσα σε 100 μπουζούκια, μπορείς με σιγουριά να πείς, οτι εδώ παίζει ο Ζαμπέτας και άλλοι 99, ή ο Τσιτσάνης και άλλοι 99, ο Παπαιωάννου, ο Δελιάς… Ο Βαμβακάρης μας συγκινεί με το βιρτουόζικο παίξιμό του, με την καταπληκτική φωνή του ??? (ξέρετε ότι τον πείραζαν αποκαλώντας τον ‘‘Καρούζο’’, παρομοιάζοντάς τον φωνητικά με τον μεγάλο τενόρο)

Προτιμώ αυτούς που θα με κάνουν να δακρύσω, με εκείνα τα ‘‘λυτρωτικά’’ ταξίμια.

Η περίπτωση του Νίκου Τατασόπουλου είναι ειδική, διότι πίσω απο αυτόν υπήρξε ο Γιάννης Τατασόπουλος (σας λέει κάτι το όνομα? 45 χρόνια στην Αμερική. Δεξιοτέχνης του μπουζουκιού, συνθέτης και τραγουδιστής. Έφυγε από την Αθήνα το 1955. Γιάννης Τατασσόπουλος, Σταύρος Τζουανάκος, Γιάννης Σταματίου, τριάδα ομοούσιος και αχώριστος).
Έτσι ο υιός Νίκος Τατασόπουλος έχει κάτι απο εκείνη την παλιά στόφα ή οποία είτε γονιδιακά είτε επίκτητα, εμφυτεύτηκε στο παίξιμό του.

Πάνος

Το πόσο γρήγορα παίζει κάποιος ,ασχέτως οργάνου, προσωπικά δεν μου λέει τίποτε. Το να μπορεί να με κάνει να θυμάμαι αυτά που παίζει και να με φτιάχνουν είναι το ζητούμενο. Είμαι της σχολής των slow hand (Clapton κ.λ.π) σε όλα τα όργανα. Άσε που το κοινό ανθρώπινι αυτί και μυαλό δεν μπορεί να συγκρατήσει τόσες νότες το δευτερόλεπτο.

ο Τατασοπουλος οταν θελει,ειναι πολυ καλος.Τωρα,οσον αφορα το παιξιμο, κ εγω ειμαι του αργου,ομως ο αυτοσχεδιασμος εντως λογικου πλαισιου(δηλ.οχι αυτοσχεδιασμος για επιδειξη)χρειαζεται γιατην εξελιξη του ρεμπετολαικου μας τραγουδιου.

Ο Τατασσόπουλος έχει διαφορά! Η διαφορά έγκειται στο ότι γνωρίζει καλά την προσφορά του πατέρα του και των συν αυτώ μπουζουξήδων της γενιάς του… Αυτος ο σεβασμός και η ανάλογη σπουδή, του χαρίζει το πλεονέκτημα να έχει χρώμα και ύφος όταν πρέπει. Βέβαίως, ενίοτε γίνεται δέσμιος ενός σκυλάδικου ακροατηρίου, μπουζουξήδων-θαυμαστών της βαβούρας και της ντοπαρισμένης ταχύτητας… Αλλά όταν απευθύνεσαι σε ένα ακροατήριο με συγκεκριμένες αισθητικές προσλαμβάνουσες πρέπει να προσφέρεις ανάλογα πράγματα, αλλιώς βγαίνεις εκτός εμπορίου. Οι νεώτεροι (όχι ηλικιακά μόνο) δεν ξέρουν τον Μπέμπη, τον Τσιμπίδη, τον Καραπατάκη, τον Αγγέλου κ.α. Ο Νίκος τους ξέρει όλους αυτούς καλά και φαίνεται αυτό!!! Από εκεί και έπειτα το youtube δεν δείχνει τίποτα! Αδικεί μάλλον κάποιους…

Στο ΧΑΜΑΜ αδέλφια, στο ΧΑΜΑΜ, απόψε…

Το μόνο που έχω να πω για τον πιτσιρικά είναι ότι ειναι ένας μπουζουξής χωρίς αίσθημα. Αλλά αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι ο Πολυκανδριώτης γιατί του δίνει τα εύσιμα ρε παιδιά? Γιατί ειναι πολύ καλός μπουζουξής, γιατί ειναι μαθητής του στην σχολή, γιατί έπαιξε καταπληκτικά και τοσο πολύ γρήγορα? Αυτοί ειναι οι μπουζουξήδες που θαυμάζει? Αποριά:092:

ουδεις αλαθητος…ισως ομως εισαι πολυ αυστηρος…ο χρονος,πιστευω,θα δωσει χρωμα στο νεαρο

Νόμιζα ότι απάντησα παραπάνω, να το ξαναεξηγήσω: Μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι ο Πολυκαντριώτης (δάσκαλος; πάτρων;) θεώρησε ότι χρειάζεται το κοινόν κάποιο έναυσμα για να έρθει επιτέλους το χειροκρότημα, που δεν είχε έρθει αυθόρμητα ως τότε.

Είχα την ίδια (θεωρητική) απορία! Άσε που δεν μπορώ να καταλάβω τι τα χρειάζεται τα εκατονεξακόσια μπουζούκια που έχει επί σκηνής (δεδομένου ότι παίζουν όλα με ενίσχυση).

Αλλά εδώ που τα λέμε, ο Πολυκανδριώτης δεν είναι που έχει βάλει σκοπό της ζωής του να παίζει με συμφωνικές ορχήστρες (για να καταξιώσει τάχα μου το μπουζούκι) ?:080:

Μιλάμε για τον άνθρωπο που θέλει να καταργηθεί ο όρος μπουζουξής και να αντικατασταθεί από το ‘‘μπουζουκίστας’’ Ήμαρτον!! Άμα δεν σέβεσαι την ιστορία του ίδιου σου του οργάνου που είναι λαικό και θες να το κάνεις συμφωνικό τι να πώ;

Οι παλιοί λέγανε “το περίσσο χαλά το ίσο”. Και καλά να κάνεις τέτοια αλγοριθμικά παιξίματα όταν έχεις μουσικά ντουζένια και θέλεις να αυτοσχεδιάσεις. Το πρόβλημα όμως είναι να κάνεις τα ίδια όταν θέλει ο άλλος να χορέψει. Φαντάσου δηλαδή να ανεβεί στη πίστα κάποιος της παλιάς σχολής για να ρίξει τη ζεμπεκιά του και να μην μπορεί να βρει το ρυθμό του αφού η κάθε νότα θα έχει αντικατασταθεί από μια ντουζίνα νότες. Μου θυμίζει τους δικούς μας νέους “δεξιοτέχνες” λυράρηδες, που όταν σου παίζουν δεν ξέρεις αν πρέπει να χορέψεις συρτό ή πεντοζάλη.

Για τον Τατασοπουλο τον υιό όντως έχω ακούσει έχει πολύ καλό ύφος στο παίξιμο του όταν θέλει, αλλά πιστεύω ρε παιδιά είναι πάντα και θέμα αισθητικής , και εν προκειμένω βρήκα ένα βιντεάκι με τον τατασοπουλο ποιο νέο να παίξει τους χαρταετούς και να βγαίνει ειλικρινά μια βαβούρα απο την ταχύτητα…

Όσο για τον Πολυκανδριώτη δεν έχω κάποια προσωπική γνώμη…όμως εκείνη την ώρα(που φιλάει το παιδι που παίζει) δίνει την εντύπωση περισσότερο στα άλλα μπουζούκια πως έτσι πρέπει να παίζουν μπουζούκι…

Και το άλλο κουλό ειναι οτι ειναι καμια 20 αριά μπουζούκια με μαγνήτη το καθένα ξεχωριστά…

Βρε οπισθοδρομικοί, αφήστε τον άνθρωπο να κάνει την δουλειά του, διότι έτσι:
1.ανέδειξε το μπουζούκι, ως όργανο και τώρα όοοοοοοοοολη η Ευρώπη ακούει μπουζούκια
2. ανέδειξε τον ασήμαντο κυρ-Νικολό (τον Παγκανίνι ντε) και έτσι έμαθε αυτόν τον μουσικάκο ο κόσμος
3.προηγαγε την κλασσικές δημιουργίες (χιχιχι)
4. έδωσε ώθηση και προβολή στο λαικό μας τραγούδι :slight_smile:

Μπράβο του. Άντε βρε και στα χίλια μπουζούκια!!!.
Σε λίγο όπου παίζουν θα είναι απο κάτω τα μπουζούκια και πανω στη σκηνή οι θεατές .:019:

Καταλήγοντας θα συμφωνήσω με τον όρο μπουζουκίστας (κατα το κιθαρίστας), αλλά νομίζω ότι καλύτερο είναι το ΄΄μπουζούκερ’’ κατά το ντράμερ. :019::019:.

Μπα σε καλό μου σήμερα. Θα παθω τίποτε απ΄τα γέλια.
Πάνος