Βοήθεια με κινητούς δεσμούς (μπερντέδες)

Γειά χαρά,

Το προβλημά μου είναι ότι θέλω να προσθέσω μερικούς μπερντέδες σε μια ταστιέρα αλλά δεν ξέρω πως δένουν τους συγκεκριμένους κόμπους των μπερντέδων.Απ’ ότι έχω προσέξει είναι ίδιος ο τρόπος δεσίματος σε όλα τα όργανα που χρησιμοποιούν κινητούς δεσμούς.

Μπορεί κανείς να περιγράψει αυτό τον τρόπο δεσίματος (το φαντάζομαι ότι δεν θα είναι πολύ εύκολο)?

Ευχαριστώ πολύ.
Γιώργος

Ρε Γιώργη,
Εγώ ξέρω δυό κόμπους, αλλά πώς να στους εξηγήσω με κείμενο;
Κοίτα… Εγώ βρίσκομαι κέντρο Αθήνας.
Αμα θες, πίνουμε ένα καφέ και κάνουμε κάνα κόμπο.

ΚΚ
(kour@tee.gr)

Κώστα,

Ευχαριστώ για την προσφορά σου να με βοηθήσεις.Τελικά μου φαίνεται ότι δεν θα χρειαστεί να συνατηθούμε, γιατί βρήκα ένα site : http://www.silverbushmusic.com/saztie.html που περιγράφει λίγο πολύ τον κόμπο για σάζι (προσπαθεί τουλάχιστον).Έλεγξέ το και εσύ, αν θες να μου πεις την γνώμη σου.

Αν τελικά όμως χρειαστώ την βοηθειά σου θα σου στείλω email, για εκείνο τον καφέ που λέγαμε.

Ευχαριστώ,
Γιώργος

Δεν είναι κακός ο κόμπος αυτός.

Εχει κάποια μειονεκτήματα:

  1. οτι κάνει ψιλο-ογκώδες “δέσιμο” που ενοχλεί στην ολίσθηση του χεριού,
  2. Απαιτεί “αυλάκι” κατα μήκος του μπράτσου, ειδικά όταν έχεις επιλέξει χονδρή μισινέζα - ίσως να μπορείς να βάλεις και οδοντογλυφίδα…

Εχει όμως και πλεονεκτήματα:

  1. Είναι εύκολος!
  2. Κάνει “σφιχτό” κόμπο, ακόμα και από άπειρα χέρια.

Οσο για μένα, δέσε - δέσε κατάληξα σε έναν άλλον που απαιτεί οπωσδήποτε τη χρήση οδοντογλυφίδας και μπόλικης δύναμης στο δέσιμο, έτσι που να σφίξει καλά. Επιπλέον, δεν αφήνει μεγάλο “δέσιμο” - δεν ενοχλεί στο παίξιμο.
Η πλάκα είναι πως λέγεται “ο Τούρκικος κόμπος”…

ΚΚ
(και βέβαια η πρόταση για καφέ ισχύει ακόμα - το πολύ πολύ να μετεξελιχθεί σε ούζο συν τω χρόνω)

Κώστα,

Όταν μιλάς για οδοντογλυφίδα, τι εννοείς ακριβώς (Φαντάζομαι όχι τα μεζαδάκια για το ούζο);

Δεν εχώ ξαναδεί κόμπο με οδοντογλυφίδα.Μπορείς να εξηγήσεις με δυο λόγια;

Ευχαριστώ πολύ,
Γιώργος

Χε χε.
Και βέβαια αυτές τις οδοντογλυφίδες εννοώ.
Από τα μεζεδάκια διότι είναι ποτισμένες στο λάδι, έτσι είναι πιό εύκαμπτες.

Χωρίς πλάκα τώρα: Την οδοντογλυφίδα τη χρησιμοποιούμε για να έχουμε ανασηκωμένο το δέσιμο, έτσι που να περνάει το άλλο άκρο του κόμπου από κάτω. Στο τέλος, την αφαιρούμε προσεκτικά και σφίγγουμε τον κόμπο.

Αυτό για όργανα σαν το δικό μου που ΔΕΝ έχει εκείνο το αυλακάκι κατά μήκος του μπράτσου, που κανει την οδοντογλυφίδα άχρηστη, αφού μπορείς να περνάς τη πετονιά από εκεί μέσα.

Ελπίζω να περιγράφω σωστά.

ΚΚ

Γειά σου Κώστα,

Μια χαρά τα περιγράφεις! Συγγνώμη που αργώ να απαντήσω αλλά έχουν πέσει κάτι δουλειές, όλες μαζί.

Κατάλαβα την γενική ιδέα της χρήσης οντογλυφίδας (εκτός από την συνηθισμένη χρήση), στο δέσιμο.Αν βάλω και λίγο την φαντασία μου στους κόμπους φαντάζομαι ότι κάτι θα καταφέρω.

Σ’ ευχαριστώ, θα σου στείλω email αν θέλω κάτι άλλο να ρωτήσω.

Να είσαι καλά.
Γιώργος