Γιατί ρε παιδιά είναι κακό ?
Επειδή δεν φτειάχνοταν τα μανίκια με βέργα “παραδοσιακά” ?
Λόγω βάρους ?
Εμφανίζουν μηχανικά προβήματα τα όργανα ?
Εκτός απο ανεβασμένο sustain (ίσως), παθαίνει κάτι ο ήχος ?
Φιλικά, Γιώργος.
Γιατί ρε παιδιά είναι κακό ?
Επειδή δεν φτειάχνοταν τα μανίκια με βέργα “παραδοσιακά” ?
Λόγω βάρους ?
Εμφανίζουν μηχανικά προβήματα τα όργανα ?
Εκτός απο ανεβασμένο sustain (ίσως), παθαίνει κάτι ο ήχος ?
Φιλικά, Γιώργος.
JOJOS, ρίξε μια ματιά στην συνέντευξη του Καρβούνη στην Κλίκα, όπου αναφέρεται και σε αυτό το θέμα:
http://www.klika.gr/cms/index.php?option=com_content&task=view&id=240&Itemid=33
Σ’ευχαριστώ για το link Πάνο.
Έχει κάποιος προσωπική εμπειρία απο όργανο με βέργα στο μανίκι ? ? ?
Φιλικά, Γιώργος.
Το πρώτο μπουζούκι που πήρα είχε μια μάλλον μπρούτζινη βέργα η οποία δεν το εμπόδισε να σκεβρώσει γρήγορα. Περίπου στα δύο χρόνια το πέταξα αφού πρώτα το επισκεύασα. Δεν το είχα πάρει και φτηνό.
Ρυθμιζότανε κάπως η βέργα ?
Απο βάρος, πώς ήτανε ?
Ο ήχος του πώς ήτανε ? Είχε κάτι το διαφορετικό ?
Φιλικά, Γιώργος.
Κρίμα που το πέταξες, γιατί από ότι βλέπω ο jojos ευχαρίστως θα το έβαζε στο “χειρουργικό τραπέζι” για νεκροψία!
Διάβασα κα ξαναδιάβασα την συνέντευξη του Γιάννη Καρβούνη, και θέλω να μου επτρέψετε να διαφωνήσω με την “βασική” του αιτίαση.
Αυτό που λέει . . .
“Αυτό είναι ένα μέτρο αμερικάνικης εφεύρεσης και προέλευσης, το οποίο το εφάρμοσαν οι πολυεθνικές εταιρίες για να αποφύγουν να φτιάξουν σε κάθε χώρα, σε κάθε πόλη τα απαιτούμενα εξουσιοδοτημένα σέρβις. Είναι απαράδεκτη η βέργα. Ποτέ δε θα δεις βέργα σε ένα ακριβό χειροποίητο όργανο, σε μια π.χ. χειροποίητη ισπανική κλασική κιθάρα.”
. . . δεν νομίζω οτι τα πράγματα είναι έτσι ακριβώς.
Σίγουρα είναι Αμερικάνικης προέλευσης, γιατί απ’οσο ξέρω στην Αμερική έγινε το “μπουμ” της ακουστικής κιθάρας.
Έχοντας πλέον λεπτότερο στενότερο και μακρύτερο μπράτσο, οι κιθάρες έπρεπε να αντισταθούν στη ΔΙΠΛΑΣΙΑ περίπου τάση των μεταλικών χορδων. Στην αρχη απλως στραβώνανε τα μπράτσα. Μετά ξεκίνησαν να βάζουν κάποια μεταλλικά δοκαράκια (διαφόρων σχημάτων, απο τάφ μέχρι τετράγωνες σωλήνες), γιά να καταλήξουν κάποτε στίς σημερινές ρυθμιζόμενες βέργες.
Σέ μιά ακριβή χειροποίητη Ισπανική ΚΛΑΣΙΚΗ κιθάρα είμαι σίγουρος οτι δεν υπάρχει βέργα στο μπράτσο. Και άν υπάρχει είναι πλεονασμός γιατί απλά . . . ΔΕΝ ΤΗΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ! ! !.
Είμαι απόλυτα σίγουρος όμως οτι δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο περίπτωση να βρούμε ακριβή χειροποίητη ΑΚΟΥΣΤΙΚΗ κιθάρα (με μεταλικές χορδές = διπλάσια τάση απο την κλασική) χωρίς βέργα στο μπράτσο.
Και φυσικά, ούτε φτηνιάρικες εργοστασιακές. Η συνεπαγωγή είναι απλη.
Ακουστική κιθάρα = Μεταλικές χορδές => Διπλάσια τάση απο την κλασική = Βέργα στο μπράτσο για να αντέχει.
Όσον αφορά τώρα τις επιπτώσεις στην ακουστική του οργάνου, θα ήταν πολύ ενδιαφέρον αν υπήρχε μιά περισσότερο λεπτομερής και εμπεριστατωμένη ανάλυση στη συνέντευξη αυτή.
Φιλικά, Γιώργος.
Μεταφερω το ποστ που το εβαλα χθες σε αλλο τοπικ :
Βεργα σημαινει οτι υπαρχει βιδα που σφιγγει ή ξεσφιγγει για να παρει το μπρατσο εξω ή μεσα. Στου Ματσικα τα μπουζουκια η βιδα βρισκεται στην κλειδιερα εκει που τελειωνει το μπρατσο διπλα στο ζυγο (πανω καβαλλαρη).
Δε νοειται βεργα σκετη ισα να δινει βαρος …
Το μεγαλο μειον συμφωνα με φιλο τετραχορδο εμπειρο πολυ, ειναι το βαρος του μπρατσου. Τον εχω εδω διπλα μου μου τα λεει και παιζει παπαδες … Το μπουζουκι δε ζυγιζει με τη βεργα μεσα.
Και ο Παναγιωτης ο Βαρλας απο παλια θυμαμαι ζυγιζε το μπουζουκι κατω απο τον τακο, δε μιλαμε για απολυτο ζυγισμα αλλα οχι να φευγει πολυ …
“Με τη βεργα βαραινει το μπρατσο φιλε” αυτα ειναι τα λογια του κολλητου.
Για να μπορέσει κάποιος οργανοποιός να έχει γνώμη για το συγκεκριμένο θέμα θα πρέπει να φτιάξει αρκετά όργανα με βέργα και άλλα χωρίς, να τα συγκρίνει μεταξύ τους και μετά να καταλήξει σε συμπεράσματα.
Βέβαια το καλλίτερο θα ήταν να φτιάξει ακριβώς δύο ίδια όργανα, που δεν γίνεται, το ένα με βέργα το άλλο χωρίς και να τα συγκρίνει.
Πιθανόν λοιπόν η βέργα να επηρεάζει την χροιά στον ήχο, αλλά για να είμαστε σίγουροι όπως είπαμε θα πρέπει να κάνουμε συγκριτικές μελέτες.
Οπωσδήποτε όμως η βέργα δίνει πλεονέκτημα στο όργανο όσο αφορά τα μικροσκευρώματα που συμβαίνουν κατά τις μετακινήσεις και κατά τις καιρικές μεταβολές. Δέν μπορώ λοιπόν να καταλάβω για ποιόν λόγο να μή φτιαχτεί ένα καλό όργανο με σωστές ενισχύσεις στο μπράτσο αλλά και με την βεργούλα του.
Θα μου πεί κάποιος βέβαια ότι εγώ φτιάχνω όργανα που δεν επηρεάζονται από τις καιρικές μεταβολές οπότε τί να την κάνεις την βέργα. Αυτό όμως δέν ισχύει γενικά. Πολύ σπάνιο να βρεθεί κάποιο όργανο που μένει ανεπηρέαστο από τις καιρικές μεταβολές.
Θα συμφωνήσω λοιπόν με την επιχειρηματολογία του Γιώργου και θα τα ξαναπούμε όταν τελειώσω το πρώτο όργανο που ήδη φτιάχνω με βέργα.
Απο οτι ξερω τα μάνικα φτιαχνονται με ξυλινες βεργες και εσωτερικα μαλιστα τις λεγομενες “κοντρες”. Δεν ξερω αν ειναι σε ολα τα μπουζουκια το ιδιο, αλλα οι παλιοι τα ειχαν “μαθει” αυτα και εβαζαν τον εβενο σε σχημα Τ οπου το οριζοντιο του Ταυ ειναι η “πλακα” που παιζουμε (η ταστιερα) και το καθετο εφτανε μεχρι κατω ενω στα πλαινα εμπαινε φλαμουρι ας πουμε, με κοντρα τα νερα οι δυο βεργες.
Αλλοι βαζουν στη μεση δυο βεργες απο αλλο ξυλο με κοντρα τα νερα και παλι.
Οι κοντρες ειναι συνηθες στους οργανοποιους βλεπε καπακια, ποτέ δεν μπαινουν τα δυο σανιδια με τα ιδια νερα !!
Ας μας διαφωτισετε περισσοτερο εσεις οι κατασκευαστες, πειτε κανα μυστικο …
:089:
Φίλε μου το πέταξα αφού το χειρούργησα πρώτα. Προσπάθησα να το ρυθμίσω και πήγε αλλού αντ’ αλλού, ίσως να έφταιγα κι εγώ τι να πω.
Όπως λέει παραπάνω ο φίλος οι οργανοποιοί βάζουν κόντρα απο έβενο.Τώρα πια χρησιμοποιούν ξύλο ΒΕΝΓΚΕ που είναι ελαφρύτερο απο τον έβενο και πιο δυνατό στο σκέβρωμα.Η ταστιέρα φυσικά είναι απο έβενο.Όσο αφορά τις μικρορυθμίσεις,μπρος πίσω του μάνικου, αυτές ρυθμίζονται απο τα τάστα.Έχει δίκηο ο ΄ΓΙΑΝΝΗΣ ο ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ που λέει ότι τα καλά όργανα δεν έχουν ανάγκη βέργας.Οι παλιές κιθάρες κλασσικές ή ακουστικές δεν είχαν βέργα και υπάρχουν ακόμα αρκετές τέτοιες που αντέχουν στον χρόνο εξαιρετικά.Ακόμα η προσθήκη της βέργας χρειάζεται σκάψιμο του μπράτσου,άρα έχουμε ένα κούφωμα που αλλοιώνει κάποιους παραμέτρους του ήχου.Στην περίπτωση όμως οργάνων παραγωγής η βέργα είναι μονόδρομος,γιατί είναι πολύ δύσκολο στον τόπο που θα βρεθείς ( με τις κατα τόπους υγρασίες ) να βρεθεί μάστορας να σου ρυθμίσει το μπράτσο με τα τάστα.
Άν έχεις φίλε nikosn, συγκεκριμένη αποψη πάνω στις επιπτώσεις της βέργας στην ακουστική του οργάνου, πές μας και εμάς να μάθουμε . . .
Αυτό δεν το κατάλαβα και στήν συνέντευξη του Γιάννη του Καρβούνη. Τί εννοείς ακριβώς ? ? ? Για εξήγα μου λιγάκι σε παρακαλώ, τον λόγο για τον οποίο θεωρείς οτι οι κιθάρες (ακουστικές και ηλεκτρικές) φοράνε βέργα στο μπράτσο.
Και γιατί λές “παραγωγής” δηλαδη ? Ξέρεις πολλές ακριβοπληρωμένες “χειροποίητες” ακουστικές κιθάρες, που ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΒΕΡΓΑ ΣΤΟ ΜΠΡΑΤΣΟ ? ? ?
Γιά τις κλασικές είπαμε, δεν χρειάζονται βέργα. Οι ακουστικές όμως, δεν φτειάχνονται χωρίς.
Κώστα, περιμένω ανυπόμονα πότε θα τελειώσεις το οργανάκι με την βέργα, να μας πης τις εντυπώσεις σου . . .
Φιλικά, Γιώργος.
Αυτό δεν το κατάλαβα και στήν συνέντευξη του Γιάννη του Καρβούνη. Τί εννοείς ακριβώς ? ? ? [/quote]
Μήπως εννοούν ότι βγάζουν τα τάστα και τα επανατοποθετούν αφού πλανίσουν το μπράτσο?:082:
Η τομη του ταστου ειναι ενα Τ.Υπαρχουν διαφορων διαστασεων ταστα και στους δυο αξονες.Αν σε συγκεκριμενο παχος χαρακιου βαλεις χοντρο ταστο, το μανικι στο σημειο αυτο παει πισω.Αν βαλεις λεπτο,με την ταση των χορδων το μανικι παει μπροστα.Ετσι ρεγουλαρεις την ταστιερα,για μικρες αποκλισεις φυσικα.
Έλα ντε ! ! !
Δεν καταλαβαίνω ΑΚΡΙΒΩΣ τι λέμε . . .
Ολοι ξέρουμε και καταλαβαίνουμε (ελπίζω δηλαδή . . .) οτι τα όργανα “δουλεύουν” με την υγρασία.
Αλλού βρίσκεται το μπράτσο και το καπάκι το ΞΕΡΟ καλοκαίρι πχ. και αλλού τον ΥΓΡΟ χειμώνα.
Να ρωτήσω μπάς και καταλάβω.
Άντε και παίρνω ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ όργανο. Φλεβάρης-Μάρτης ας πούμε. Μετά απο δυό-τρείς μήνες, πάνω που αρχίζει να ΞΕΡΑΙΝΕΤΕ, και πάνω που έχω κλείσει δουλειά στον “τάδε” ξερότοπο γιά τον Αύγουστο-Σεπτέμβρη φέτος, και συμβόλαιο-λογο τιμής, γιά τα επόμενα δύο καλοκαίρια, το οργανο τραβάει και το μπράτσο γίνεται κάπως.
ΟΚ, στον μάστορα λοιπόν, και “κουρεύουμε” πρώτη φορά, μπράτσο-τάστα, άντε να χαιδέψουμε τον καβαλάρη λίγο και ξεκινάμε.
Περνάει το καλοκαίρι, και μές το καταχείμωνο κλείνω δουλειά στην Λάρισσα πχ. ή κάποιο άλλο μέρος με “τρελλή υγρασία” για τα Χριστούγεννα-Πάσχα. Πάλι με συβόλαιο για τρία χρόνια.
Πάλι το μπράτσο αλλού γιατί ΥΓΡΑΘΗΚΕ και ξανατράβηξε.
Τί κάνουμε ? ? ? Ξανά στον μάστορα φυσικά. . .
Ξανακούρεμα μπράτσο-τάστα ? ? ?
Και κάνουμε το ίδιο (2 φορές τον χρόνο) τα επόμενα δυό χρόνια, που ξαναπαθαίνουμε τα ίδια ? ? ?
Δεν νομίζω. Άντε να φτειάξουμε δεύτερο καβαλάρη, στην καλύτερη, να έχουμε να πορευόμαστε, διαφορετικά, άντε πάρε και καννα καπλαμαδάκι έβενο, να βάζεις αποκάτω, άμα το δης και παρακατεβούνε και άλλο οι χορδές . . .
Αυτό ειναι ρε παιδιά ? ? ?
ή κάτι μου ξεφεύγει ? ? ?
Φιλικά, Γιώργος.
Περι αυτού συζητάμε φίλε Πάρη.
Η αρχική ερώτηση ήταν ακριβώς γι’αυτό.
Μήπως είναι καλύτερα να έχουμε μιά βέργα - κατα μήκος- (όπως συμβαίνει στις ακουστικές κιθάρες) και να την ρυθμίζουμε στρίβοντας ΕΥΚΟΛΑ μιά βίδα, αντί να μπαίνουμε στην ΔΥΣΚΟΛΗ-ΧΡΟΝΟΒΟΡΑ (και με ΚΟΣΤΟΣ ίσως) διαδικασία να ξηλώσει ο μάστορας κανα δυό-τρία, ή και παραπάνω, τάστα γιά να “φέρει” το μπράτσο κάπου ? ? ?
(Με όλες τις “επιπτώσεις” που μπορεί να έχει κάτι τέτοιο στον έβενο πχ.)
Μιά διαδικασία που το 99% των πιτσιρικάδων που ξέρω και κρατάνε ηλεκτρική κιθάρα πχ. την κάνουν μόνοι τους σε 3 λεπτά. Αρκεί να διαβάσουν το βιβλιαράκι με τις Οδηγίες Χρήσεως λίγο προσεκτικά, και να μπορούν να κρατήσουν ένα allen στα δάχτυλά τους.
Φιλικά, Γιώργος
Γιώργο τη λύση στα προαναφερθέντα προβλήματα την είχε προτείνει σε άλλο σχετικό τόπικ ο Αρης αν δεν κάνω λάθος: μπουζούκι από πλεξγκλάς!
OEOOO . . .
αλλά δεν συζητάμε ρε Θοδωρή, να αλλάξουμε την εμφάνιση ή τον χαρακτήρα του οργάνου.
Λέμε μπάς και είναι καλύτερα να μην υποβάλουμε το μπράτσο σε “επιπονες διαδικάσίες” με το να βάζουμε βέργα.
Φυσικά να συμπληρώσω,
οπως είπε ο Κώστας ο Χαλιός πιό πρίν, θα πρέπει να φτειαχτούν κάποια όργανα γιά να μελετηθούν συγκριτικά . . .
Σίγουρα θα έχει κάποιες επιπτώσεις στην ακουστική, λόγω διαφορετικότητας υλικού. Είναι αδιάφορο ηχητικά, προς το χειρότερο ή προς το καλύτερο μήπως ? ? ? (περι αυτού η “μελέτη” . . .)
'Οσον αφορά το βάρος τώρα, (επειδή γίνεται συχνά κουβέντα γι αυτό), δεν ξέρω τι σόι “μπετόβεργες” έχουν βάλει μέχρι στιγμής οι μάστορες που το κάνουν, στα όργανά τους. H StewMac εδώ http://www.stewmac.com/shop/Truss_rods/Adjustable_truss_rods/Hot_Rod_Truss_Rods.html έχει βέργες που ρυθμίζουν το μπράτσο μπρός-πίσω (όχι μονές. Διπλές) που ζυγίζουν 134,38g η βέργα μήκους 45,72cm πχ.
Δηλαδή πόσο ζυγίζει ένα πηχάκι (έβενος ή παντούκ ή βέγκε) 46χ1χ0,55cm. Είμαστε σίγουροι οτι ζυγίζει λιγώτερο ? ? ?
Φιλικά, Γιώργος
Γεια στο στόμα σου! Αυτή είναι ερώτηση για μάστορα.
Η τεχνική “αλλάζω τάστα για να φέρω το μανίκι” είναι γνωστή. Είναι πολύ πιθανό να τη χρειαστεί ένα μπουζούκι. Τι σημαίνει αυτό;
Κάποια στιγμή το καλό μπουζούκι “κατασταλάζει”, δηλαδή σταματούν τα ξύλα του να “κουνιούνται”, σταματάει ν’ αλλάζει συμπεριφορές. Το αν και πόσο γρήγορα θα γίνει αυτό, έχει να κάνει με την παλαιότητα και ποιότητα των ξύλων που χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή του και φυσικά με τις ικανότητες του μάστορα που το ‘φτιαξε.
“Παίζει” ακόμη και η περίπτωση επισκευής, δηλαδή σκεβρώματος από ζημιά (π.χ. αμέλεια του ιδιοκτήτη κλπ.).
Είναι βέβαια και τα παλιά μπουζούκια, που αλλάζουν φυσιολογικά τάστα μετά από καιρούς λόγω φθοράς των ίδιων των τάστων, οπότε με την ευκαιρία ρυθμίζουμε και λίγο το μανίκι, αν χρειάζεται.
Ομως το να αλλάζεις τάστα για να ρυθμίσεις το μανίκι λόγω αλλαγών καιρού κλπ., αυτό το θεωρώ εξωφρενικό (εξαιρώ την περίπτωση μετοίκησης, όπου ένας μπουζουξής μεταναστεύει από τη Φλώρινα στο Κίνγκστον).
Για να είμαστε ξεκάθαροι:
Η αλλαγή τάστων δεν είναι ρύθμιση αλλά επισκευή. Οταν λοιπόν απαιτούνται συχνά τέτοιες ρυθμίσεις, αυτό κατά τη γνώμη μου σημαίνει ότι το όργανο ΔΕΝ είναι καλό. Και να μην μπούμε στη λογική “όλα τα μπουζούκια επηρεάζονται π.χ. από τις αλλαγές του καιρού”. Ναι ρε φίλε, αλλά είπαμε "να επηρεάζονται, όχι ν’ αλλάζουν". Δεν είμαστε πια παιδιά για να πιστεύουμε τα πάντα. Αλλωστε έτυχε να δουν τα ματάκια μας κάτι Ζοζέφ και Τσακιριάν, με αρκετές δεκαετίες φορτωμένες στο μανίκι τους, που στέκονται “αγέρωχα” στις μεταβολές του βαρόμετρου.
Οσο για τις βέργες…
Για τους λόγους που ανέφερα πιο άνω, χρειάζονται μόνο στα κακά μπουζούκια. Το καλό μπουζούκι έχει ανάγκη μόνο από τον παίχτη που θα το …γρατζουνίσει.