Αυτόματο κούρδισμα

Εξέλιξη τεχνολογίας???
Έχει εφαρμογή στο μπουζούκι;:112:

Νικήτα, πολύ θα μου άρεσε να έβλεπα τον “Σπουρδαλάκη” σου να κουρδίζεται αυτόματα και από τραγούδι σε τραγούδι να του αλλάζεις και ντουζένια. :112:

Πέραν της πλάκας τώρα, η τεχνολογία όσον αφορά τις κιθάρες έχει φτάσει πολύ μπροστά. Το βίντεο αυτό (ή κάποιο παρόμοιο) το είχα δει πριν κάποια χρόνια όπου τότε μου είχε κάνει όντως εντύπωση. Όσον αφορά την υλοποίηση του σε μπουζούκια, νομίζω πως προφανώς (εάν δε γίνεται ήδη) με μια μικρο-μετατροπή, με προγραμματισμό στα κουρδίσματα του να γίνεται. Ήδη νομίζω στο πρώτο βίντεο δείχνει κάτι για custom κουρδίσματα (εάν δε κάνω λάθος). Όμως εδώ μπαίνει μετά το δίλημμα “κατά πόσο χρειάζεται κάποιος κάτι τέτοιο;” γιατί για ένα απλό DAD νομίζω πως αυτό είναι πολυτέλεια. Εάν όμως κάποιος που έχει θέληση και ψάχνεται για νέους ήχους και με διαφορετικά κουρδίσματα, τότε αυτό θα του έλυνε τα χέρια.

μα το πρόβλημα δεν είναι στα διαφορετικά κουρδίσματα, είναι στην λεπτομέρεια για κάθε χορδή χωριστά. κι εδώ ελάχιστα κουρδιστήρια συγκρίνονται με την ακρίβεια του αυτιού.
εξάλλου, το μπουζούκι έχει ακριβώς τόσες χορδές όσες και η κιθάρα -ούτε μία παραπάνω! οκ, διευκολύνει λίγο η ταυτοφωνία, αλλά ξεκουρδίζεται πιο εύκολα στα ντουζένια μέχρι να “κάτσει” η χορδή.

Ρε που φτάσαμε… Άντε και το επόμενο βήμα, είναι να παίζουν και μόνα τους τα όργανα.

Αυτή η πατέντα (πάντα της Gibson) έχει παρουσιαστεί και συζητηθεί στο φόρουμ πριν αρκετά χρόνια. Εκείνο το μοντέλο, μεγαλύτερο κάπως, “αναλάμβανε” και ντουζένια, αλλά δεν μπορέσαμε τότε να βρούμε αν μπορεί να εφαρμοστεί και στα δικά μας τα ανατολικά, ή προγραμματίστηκε μόνο για τα μπλουζίστικα. Επίσης, παραμένει ανοιχτό το αν εφαρμόζεται και σε μπουζούκι, τρίχορδο. Άντε και σε μπαγλαμά, για το επόμενο μοντέλο λοιπόν! Μέχρι τότε, “συν Αθηνά και χείρα κίνει…”. Μετά, θα παίζουν μόνα τους γενικά. Εμείς θα ακούμε, όπως στα μαγαζιά.

αυτόματες πιανόλες υπήρχαν, πάντως, στα αμερικάνικα μαγαζιά, από το 19ο κιόλας αιώνα

Νίκο απ’ ότι φαίνεται έχει αρκετές θέσεις preset για διάφορα κουρδίσματα που τις καθορίζει ο χρήστης.

Η αλήθεια είναι ότι όντως έχει αρκετά χρόνια που εμφανίστηκαν αυτά τα ευφυή συστήματα στο χώρο της μουσικής… Θυμάμαι σε ένα live τον Μάλαμα που έλεγε αν υπάρχει κανένας πλούσιος θέλει να του κάνει δώρο μια κιθάρα να κουρδίζει μόνη της… Το ζήτημα είναι ότι έχω δει μουσικούς που κουρδίζουν με το αυτί πολύ καλύτερα από κάθε κουρδιστήρι όσο παράξενο και να ακούγεται…

δεν είναι καθόλου παράξενο, και πάντα τις τελικές ρυθμίσεις με το αυτί πρέπει να τις κάνεις. αν κουρδίσεις με το κουρδιστήρι μόνο, απλά θα φαλτσάρεις (άλλο αν δεν το καταλαβαίνεις). για μένα δεν νοείται παίχτης που να μην μπορεί να κουρδίσει με το αυτί, μετά από μικρό διάστημα σοβαρής ενασχόλησης.
λόγω των εγγενών σφαλμάτων του συγκερασμένου συστήματος (λίγο κλέψιμο από εδώ, λίγο πουσάρισμα εκεί) και λόγω της κατασκευής των εγχόρδων (χορδές σε απόσταση από το τάστο, φθορά χορδών) πάντα πρέπει να μοιράσεις αυτό το σφάλμα ανάμεσα στα τάστα και ανάμεσα στις χορδές ώστε να μην ενοχλεί. αυτό δεν θα στο κάνει κανένα κουρδιστήρι…

Πάντως για άλλους νοείται.

Το βλέπω όλο και συχνότερα εδώ και κάποια χρόνια, και κυρίως βέβαια στους μικρότερους. Σήμερα είναι εύκολο και φτηνό να έχεις ένα κουρδιστήρι που σ’ τα κάνει όλα: και με βελόνα, και με πράσινα - κόκκινα φωτάκια, και για κάθε χορδή ξεχωριστά, και με δυνατότητα για όποιον δεν κουρδίζει στα 440 αλλά λίγο πάνω - λίγο κάτω, και μόρια, και να ακούει μέσα στη βαβούρα, και και και. Και κωφάλαλος να είσαι, κουρδίζεις. Μέσα ενενήντα, θυμάμαι ότι κανείς, εκτός ίσως από μερικούς ούλτρα-γκατζετάκηδες, δεν είχε τίποτε περισσότερο από έναν τονοδότη για το λα. Οπότε το να μάθεις να κουρδίζεις ήταν αναπόφευκτο. Όσοι όμως δεν έχουν ζήσει αυτή τη φάση, συχνά δεν διανοούνται ότι μπορεί να χρειαστεί να γίνει κι έτσι. Χώρια που και μερικοί την έχουν ζήσει αλλά την έχουν ξεχάσει.

Καλά σόρι, παππουδίζω τώρα. Άσε που εμείς βαδίζαμε δυο ώρες ξυπόλητοι στα χιόνια κάθε πρωί για να πάμε σχολείο και γύρω πέφτανε οι οβίδες. Πού τώρα οι νέοι…

Το κουρδιστήρι είναι εργαλείο. Νομίζω οτι μπορεί να ρυθμιστεί να φτιάχνει “στενό” το κούρδισμα , πράγμα χρήσιμο γενικότερα. Επίσης, γενικότερα βοηθάει στη βαβούρα και στη φασαρία και αφαιρει απο την πρόβα την κουβέντα : Είσαι ψηλός ή είμαι χαμηλός; Να ανέβω ή να κατέβεις; κλπ…

Το πρόβλημα είναι όμως, όπως ανέφερε και ο Liga, οτι δεν σε κάνει να ακούς…
Οι χορδές είναι άτιμο πράμα. υπάρχουν 1000 πράγματα εκτός της τάσης τους που μπορούν να αλλάξουν το τονικό τους ύψος. Εμπειρικά κάθε παίκτης θα μάθει τις αδυναμίες κάθε οργάνου και θα κρύψει όσο μπορεί αυτό το πρόβλημα, δηλαδή θα βρει το κατάλληλο σημείο επαφής με την χορδή, το σωστό set-up και την κατάλληλη τεχνική.
Και εκεί ειναι το πρόβλημα με τα κουρδιστήρια: Αν κάποιος ξεκινάει να μάθει μουσική έχοντας πίσω του τη επιβεβαίωση του μηχανήματος, ίσως να αναπτύξει λιγότερο την δική του κρίση.

Ακριβώς το ίδιο πρόβλημα υπάρχει και σε μουσικούς που παίζουν όργανα με περντέδες. Συχνά υπάρχει η νοοτροπία: Πατάω το σωστό περντέ, άρα είμαι σωστός
όχι δεν είσαι σωστος αν οι χορδές σου είναι 2 χρονών και έχουν γίνει σαν τιράντες, ή αμα βαράς τη χορδή πάνω απο την τρύπα, ή άμα σου χει φύγει λίγο ο περντές

Εγώ πάντως κουρδίζω με το χέρι. Να σε δω Νίκο να κουρδίζεις με το αυτί, να μάθω και την τεχνική.

Καλό!! :019: