Γεια χάρα σε όλους,παρακολούθω αρκετό καιρό το φορουμ αν και δεν γράφω τόσο συχνα.
Ο λόγος που γράφω σημερα ειναι γιατι με έχει πάρει λιγο απο κάτω…
Ειμαι 20 χρονων και παίζω απο τα 14 μου μπουζουκακι 4χορδο.
Στην αρχή δεν εδίνα σημασια και πολύ στην θεωρία λιγο το σχολείο , λιγο σημερα το πανεπιστήμιο εμεινε πισω το μπουζουκακι.
Εχω καλό αυτί και ίσως αυτό να μέ εκανε να μην δώσω σημασία στην θεωρία-τεχνική βγάζοντας ξερά τα τραγουδια…
Λόγο χρόνου αλλα και οικονομικών δυστηχώς δεν έχω την δυνατότητα να πάω σε κάποιον δάσκαλο όμως θα ήθελα όποιος εχει την όρεξη να μου πεί καποια πραγματάκια πάνω στην θεωρία…
Ολοι μου έλεγαν οτι για να αναπτυξεις τεχνική πρέπει να μελετήσεις κλιμακες…
Η Βασική μου απορία ειναι η εξης εχω 2-3 βιβλία εκμάθησης με κλίμακες,δρόμους, ακόρντα τα πάντα…όμως απο που να ξεκινήσω?
Πχ εχουμε την Do ματζόρε…τι κάνω μαθαινω ολες τις ντό? ματζόρε μινόρε, χιτζαζ κτλ και παει λέγοντας?
ή πχ την Ντο μινορε-Ντο ματζορε, μετα την Ρε μινορε-ματζορε κτλ. μαθαινοντας ετσι ολες τις κλιμακες και μετα να περάσω και στους δρόμους?
Ποιος ειναι ο τρόπος που τα μάθατε εσεις ?
Ευχαριστώ πολυ εκ των προτέρων και συγγνωμη αν σας κουρασα!
Γεια σου αλχημιστη.
Δεν ξερω αν υπαρχη καποιος ειδικος τροπος για να μαθης τοις κλοιμακες.Ο καλυτερος τροπος πιστευω ειναι το να θελης να τοις μαθης και να καθισης κατω μελετωντας να το κανης.
Εγω τοις εμαθα απο εναν τονο στην αρχη και μετα με μελετη καταφερα να μπορω να τοις παιζω σωστα σε ολους τους τονους.θελη μελετη και επιμονη ομως θα σε βοηθηση παρα πολυ το να το κανης.Και φυσικα θελη το χρονο του.
Στα περισσότερα έγχορδα η τονικότητα δεν αποτελεί μεγάλο μπελά διότι οι θέσεις του χεριού είναι σχετικά ίδιες από όποια τονικότητα και αν παίξεις. Αντίθετα στο πιάνο και υποθέτω και στα πνευστά έχει νόημα να πιάσεις να παίζεις όλες τις τονικότητες.
Άρα λοιπόν το πρώτο θέμα είναι να παίξεις τις διαφορετικές κλίμακες. Πώς όμως; Από άποψη τεχνικής καλό είναι να μιμηθείς τους γλωσσοδέτες που εξασκούν τη γλώσσα:
Θα παίξεις αρκετές φορές μία κλίμακα πάνω-κάτω χωρίς λάθη, πχ την ματζόρε-ραστ.
Μετά θα ξεκινήσεις να ανεβοκατεβαίνεις με δύο βήματα μπρος ένα πίσω, δηλαδή:ντο,μι,ρε,φα… και ντο,λα,σι,σολ…κοκ. Μετά θα παίζεις με τριάδες π.χ.:ντο,ρε,μι ρε,μι,φα μι,φα,σολ … και μετά θα αρχίσεις να σκέφτεσαι δικά σου μοτίβα, πάνω κάτω πάντα
Τέλος θα παίξεις με τους χρόνους. Δηλαδή: θα παίζεις την ντο μια διάρκεια α και μετά την ρε στη μισή (α/2), την μι κανονικά, τη φα α/2 κ.ο.κ. Αυτό θα μοιάζει σαν να ξεκινάει το αυτοκίνητο ένας Νικολάκης!
Καθώς κάνεις όλα αυτά τα παιχνίδια αν δεν σου έχει έρθει ήδη στο μυαλό (σχεδόν αποκλείεται) κάποιο γνωστό κομμάτι, προσπάθησε να βρεις μερικά για να συνδέσεις την κλίμακα με τραγούδια, ας είναι και χαζά. Μετά ξεκίνα άλλη κλίμακα με τον ίδιο τρόπο, πχ Χιτζάζ.
Αγαπητέ Αλχημιστή, εγώ τους δρόμους τους έμαθα μέσα απ τα κομμάτια που πέρναγα, δηλαδή στις αρχές κουτσά στραβά έβγαζα κανά κομματάκι και παίζοντας καταλάβαινα οτι είναι για παράδειγμα χιτζάζ από ρε, στη συνέχεια μπορεί να συναντούσα ένα κομμάτι επίσης χιτζάζ αλλά από άλλο τόνο, ο δαχτυλισμός μου όμως έμενα ο ίδιος.
Εφ όσον άρχισα σιγά σιγά να καταλαβαίνω το δρόμο μετά ήταν καθαρά θέμα εξάσκησης, δηλαδή έβγαζα συνέχεια κομμάτια, παρατηρούσα πως ας πούμε χειρίζετε ο Μάρκος τον χιτζάζ, πως ο Τσιτσάνης, πως ο Παπάζογλου, τι χρωματικές βάζουν στους δρόμους και με τι άλλες νότες μπορεί να συνδιαστεί μια μελωδική φράση.
Η πείρα είναι μεγάλο πράγμα, συνέχιζε να παίζεις όσο πιο πολύ μπορείς και μελέτα τους πραγματικούς μάστορες.