Απόψεις για κατασκευαστές εγχόρδων οργάνων

[atastos]

@cristosofer

…Και οπως λεει και ο niavent.Δειτε ποσο κοστιζει η αγορα των ξυλων για ενα μπουζουκι. Αρα θα καταλαβεται μερικοι οργανοποιοι ποσο κερδος βγαζουνε!Η Κατασκευη μπουζουκιου απο παλισανδρο.
1.Ξυλα σκαφους 25 ε
2.καπακι 12 ε
3.υπολοιπα ξυλα μανικι και καραολο απο κεδρο 4 ε
4.ταστιερα εβενος με βεγγε απο κατω 6 ε
5.ταστα 4 ε
6.χορδες 2,5 ε
7.χορδιερα 1,5ε
8.Κλειδια κορεατικα καλης ποιοτητας 25 ε
9.κοκκαλα 2 ε
10.βερνικια τριψιματα κολες 15 ε
11.βεργα 5,5 ε
12.φιγουρα 7 ε
Συνολο 109,5.Ο σκαφας για το παλλισανδρινο πηρε 70 ε.αρα συνολο για το δευτερο οργανο 179,5 ε.
Το παλλισανδρινο ειναι στην κατηγορια των 800 ε και διατιθεται με θηκη ενδιαμεσης κατηγοριας των 35 ε.
Για αυτο το οργανο χρειαστηκαμε 26 ωρες ωφελιμης εγασιας και οι τεσσερις που ασχοληθηκαμε για την κατασκευη του.Οι παραπανω ωρες βγαινουν διοτι το μανικο και το καραολο εχουν παραπανω δουλεια καθως τα τριψιματα και τα βερνικια λογω πιο δυσκολων ξυλων χρειαζονται διαφορετικη μεταχειρηση.
Στο δευτερο οργανο το κερδος ειναι 800-179,5=620,5.
Βγαζοντας τα μεροκαματα των βοηθων και τα υλικα μενει για το μαγαζι ενα καλο μεροκαματο.Αυτο το μεροκαματο ομως δυστυχως δεν παει ολο στην τσεπη διοτι θα πρεπει να υπολογισει κανεις το τεβε,ρευμα,αποσβεση μηχανηματων,αντικατασταση υλικων,νερο,εφορια κτλπ.
Αν και δεν μενουν πολλα φραγκα για μενα και την γυναικα μου ,οπως ελεγε και ο μεντορας μου ο σταθης ο ρολογας “απο την καταναλωση βγαινει το κερδος”

Κι εδώ μια διαφορετική άποψη για το κόστος:

@Τάσος Θεοδωράκης

…θα ήθελα να πω από την πλευρά μου πώς κοστολογείται ένα μουσικό όργανο με μία άλλη φιλοσοφία κατασκευής, ή πώς το κοστολογώ εγώ τουλάχιστον.
Όσον αφορά στην καλλιτεχνική οργανοποιία και τα μονοπρόσωπα εργαστήρια, εγώ την εννοώ ως την παραγωγή μικρού αριθμού οργάνων (μοναδικών κομματιών και όχι στάνταρτ μοντέλων), κατασκευασμένα με μεράκι, με φυσικά υλικά, εξολοκλήρου στο χέρι, και φυσικά, με όλα τα μέρη του οργάνου κατασκευασμένα από τον ίδιο κατασκευαστή.
Εγώ δεν θα πιάσω το κομπιουτεράκι να κάνω υπολογισμούς αλλά θα πω ότι το αντικειμενικό κόστος των υλικών (και όχι μόνο) ανεβαίνει πολύ περισσότερο εξαιτίας διαφόρων παραγόντων:
α)Όταν ο κατασκευαστής διατηρεί αποθήκη με ξυλεία για πολλά χρόνια, που συνεχώς την ανανεώνει, με ελεγχόμενες θερμοκρασίες και υγρασίες, και που τα ξύλα παλαιώνουν από μόνα τους (όχι με τεχνητή αποξήρανση), θα βγάλουν αρκετή φύρα (ραγίσματα, σκασίματα) μέχρι να στεγνώσουν καλά. Επίσης, κατά την επιλογή συγκεκριμένων κομματιών, μετά από το σκίσιμο στην κορδέλα, αυτών δηλαδή που θα διαλεχτούν για τα διάφορα μέρη του οργάνου, θα υπάρχει επιπλέον φύρα (διότι ως γνωστόν σε ένα καλό όργανο τα νερά των ξύλων έχουν την σημασία τους). Οπότε, συνολικά το 30-40% του ξύλου πάει χαμένο. Αντιθέτως, με την τεχνητή αποξήρανση τα ξύλα δεν προλαβαίνουν να σκάσουν, και επιπλέον, σε όργανα με γραμμή παραγωγής (ειδικά στα βαμμένα που το ξύλο δεν φαίνεται) δεν θα διαλεχτούν καθόλου, θα χρησιμοποιηθούν όλα…
Εξάλλου, εφόσον τα ξύλα κάθονται, είναι δεσμευμένα λεφτά, είτε τα αγοράζει κανείς από το εξωτερικό, είτε τα προμηθεύεται από Ελλάδα, είτε έκοψε το δέντρο από την αυλή του γείτονα, και έτσι θα έχουν σημαντικό κόστος στην τελική τιμή του οργάνου.

β)Για τα καπάκια και καμάρια: όταν βρίσκεσαι σε λίστα αναμονής οκτώ μήνες (και βάλε) από προμηθευτή εξωτερικού, που η δουλειά του είναι αποκλειστικά να κόβει και να επιλέγει ο ίδιος καπάκια, από δέντρα που πρέπει να κοπούν συγκεκριμένη εποχή και που τα διοχετεύει μόνο σε ένα μικρό σχετικά αριθμό κατασκευαστών (γιατί δεν φτάνουν), σίγουρα η τιμή τους θα είναι αρκετά μεγάλη, πολύ μεγαλύτερη από αυτές που διάβασα έως τώρα στο φόρουμ.

γ)Τα περισσότερα μέρη του οργάνου κολλιούνται συνήθως με ψαρόκολλα, με τα διάφορα άλλα υλικά, (διακοσμητικά, ξύλινα σχέδια και φιλέτα), και για αυτό το σπορ χρειάζεται χρόνος. Βέβαια, τώρα πια χρησιμοποιούνται συνήθως μόνο πλαστικά η ψευτο- όστρακα που κολλιούνται με ασετόν, και στεγνώνουν σε δευτερόλεπτα.

δ)Τα φυσικά βερνίκια είναι φτηνά, αλλά αρκετά χρονοβόρα και πολύ πιο δύσκολα στην κατασκευή και στην εφαρμογή τους, σε σχέση με τα χημικά του νίτρου που εφαρμόζονται με ένα πιστόλι, π.χ. όπως βάφεται ένα αυτοκίνητο.
Ο χρόνος του φυσικού βερνικώματος σε σχέση με το χημικό είναι ένα προς πέντε, και βάλε…

Αν ένας κατασκευαστής δουλεύει με τέτοια φιλοσοφία η μέθοδο, και ένα όργανο του τελειώνει σε διάστημα 3-6 μηνών (το λιγότερο) και με μικρή ετήσια παραγωγή, λογικό είναι η τιμή να τσιμπάει. Φυσικά ο ήχος του οργάνου εννοείται ότι πρέπει να είναι καλός.

Μέσα σε τόσες οικονομικές δυσκολίες, ευτυχώς υπάρχει αρκετός κόσμος παγκοσμίως, που εκτιμάει το εντελώς χειροποίητο και πολλές φορές αποκλειστικά μοναδικό, κατά παραγγελία όργανο, κι ας έχει «τσουχτερή» τιμή.

Ο κάθε κατασκευαστής διαλέγει τον δρόμο του, κι ο κάθε πελάτης τον δικό του.