Αγαπητοί φίλοι, εύχομαι σʼ όλους καλή χρονιά με υγεία και ευτυχία!
Θέλω να μοιραστώ τη χαρά μου μαζί σας, (επειδή από το δικό σας forum κόλλησα το μικρόβιο της οργανοκατασκευής), και επιτέλους χθες βράδυ μετά από δυο μήνες και κάμποσες ώρες επίπονης δουλειάς, (με κίνδυνο να με χωρίσει η σύζυγος), είχα μια πρώτη ακουστική εμπειρία από το τζουρά που έφτιαξα εξ ολοκλήρου μόνος μου. Μήκος χορδής 62 cm, σκαφτό σκάφος μουριά, μπράτσο από παλιό στριφτάρι αργαλειού >60 ετών! μάλλον πλατάνι, ταστιέρα έβενος και καπάκι έλατο με ίσια στενά νερά, (από Στεφανίδη μεριά). Προσεχώς θα ανεβάσω και φωτό από όλα τα στάδια της κατασκευής .
Λοιπόν σε μια πρώτη εξέταση, (με το αυτί και αναλογικό κουρδιστηρι κιθάρας), η ταστιέρα νομίζω δεν φαλτσάρει στα βασικά πατήματα (5ο, 7ο & 12ο τάστο).
Εντόπισα μερικά προφανή μικρολάθη, (που οφείλονται στην άγνοια και στους αυτοσχεδιασμούς μου, λόγω έλλειψης μοντέλου), ευτυχώς εύκολα διορθώσιμα, όπως η απόσταση μεταξύ ζευγών των χορδών στον κάτω καβαλάρη που πρέπει να μειωθεί, και να μαζευτούν οι χορδές προς το μέσα της ταστιέρας. Χρειάσθηκε να σηκώσω λίγο τον κάτω καβαλάρη λόγω της κλίσης της ταστιέρας προς τα πίσω (είχα δώσει 2 mm περίπου, μειώθηκε σταδιακά και δεν έχει ευθυγραμμιστεί πλήρως.
Παίζοντας κανα μισάωρο, όσο έστρωναν οι χορδές ο ήχος βελτιωνόταν ολοένα. Μου παρουσίασε όμως ένα ταστάρισμα η κάτω χορδή στο μεσαίο ζεύγος (La) όταν πατιέται στο δεύτερο τάστο, ενώ δεν ταστάρει όταν πατιέται στο πρώτο ή άλλα τάστα, ούτε όταν πατηθεί δυνατά. Δεν μπορώ να το εξηγήσω, γιατί καμία άλλη ούτε και η από πάνω χορδή του ζεύγους δεν ταστάρει σε κανένα τάστο! και η άτιμη πρεσβυωπία μου δεν βοήθησε να δω τι τρέχει. Θα το κοιτάξω μετά τη δουλειά με το φως της ημέρας μπας και εντοπίσω γιατί συμβαίνει. Κάθε βοήθεια είναι ευπρόσδεκτη…
Αν και έχει πολύ δουλειά ακόμη, συμπερασματικά τολμώ να πω, παρόλο που δεν έχω ιδιαίτερη εμπειρία, ότι πρόκειται περί «μουσικού οργάνου» και όχι διακοσμητικού, αφού μετά από κανα δίωρο παίξιμο, ο ήχος έχει απίστευτο όγκο και ένταση για το μέγεθος του ηχείου, είναι πολύ γλυκός και μεστός και είμαι ξετρελαμένος με το αποτέλεσμα!!! Αν και μανίκι η οργανοκατασκευή ήταν ωραία εμπειρία, και τη συνιστώ, αξίζει τον κόπο…!
Αν δεν κάνω λάθος, τα τάστα λιμάρονται (=ρυθμίζονται). Είναι μια διαδικασία που εμπεριέχει αρκετό ρίσκο, καθώς θα πρέπει να σε βοηθάει το χέρι και το μάτι (με την έννοια της εμπειρίας). Βάζοντας ένα χάρακα κατά μήκος της ταστιέρας, μπορείς να δεις ένα τάστο που προεξέχει ή είναι χαμηλότερο, π.χ. “πατημένο” από κοπάνημα.
Οπως και να 'χει πάντως το πράγμα, μάλλον διαψεύδεις την υπογραφή σου.
Χωρίς να ξέρω και πολλά από μουσική και ειδικά από κατασκευές οργάνων, θέλω να πω ότι μου αρέσει πολύ ο ενθουσιασμός σου και πως χαίρομαι που υπάρχουν άτομα που αγαπούν τόσο πολύ αυτό που κάνουν.
Οπότε σου εύχομαι αυτός ο τζουράς που τόσο αγάπησες, να βγεί ένα υπέροχο όργανο, αν και είμαι σίγουρος γι’αυτό, αν κρίνω από το μεράκι με το οποίο το έκανες :110:
Ευχαριστώ παιδιά,
τα τάστα τα είχα λιμάρει κατά μήκος της ταστιέρας με ψιλό γυαλόχαρτο τυλιγμένο σε ένα πιχάκι 5 Χ20 cm.
Σήμερα το ταστάρισμα σχεδόν εξαφανίσθηκε, μάλλον επειδή το μπράτσο ήρθε ακόμη πιό μπροστά και η ταστιέρα σχεδόν ευθυγραμμίσθηκε!
Αφού διόρθωσα την την απόσταση μεταξύ των χορδών βελτιώθηκε ακόμη.
Ισως χρειασθεί να κατεβάσω λίγο το κάτω καβαλάρη μου φαίνεται ότι είναι λίγο ψηλά. Βλέποντας και κάνοντας, μαθαίνω από τα λάθη…
Με ποιόν τρόπο έβαλες τα τάστα και πως τα επεξεργάστηκες στη συνέχεια;
Φίλε Κώστα,
Τις βασικές πληροφορίες και οδηγίες τις βρήκα εδώ μέσα σε πρόσφατες και παλιότερες δημοσιέυσεις των παιδιών του Forum και δικές σου, και σας ευχαριστώ.
Για την θέση των τάστων χρησιμοποίησα το excel, δες δημοσίευσή μου:
δεν θυμάμαι που είχα βρει την σταθερά κάπου εδώ μέσα μάλλον.
Την επαλήθευσα με αυτό το site: http://www.buildyourguitar.com/resources/fretcalc/scales.htm
Για την τοποθέτηση των τάστων χρειάσθηκα περίπου 5 ώρες!
Πρώτα μέτρησα και σημάδεψα τις θέσεις πάνω στον έβενο με γωνία και μολύβι.
Λόγω του στενέματος της ταστιέρας στον πάνω καβαλάρη είχα μια μικρή απόκλιση από την απόλυτη παραλληλία τους μʼ αυτόν. Δεν ξέρω πως το αντιμετωπίζεις αυτό, αλλά διόρθωσα λίγο τις γραμμές με το μάτι.
Κατόπιν σε κάθε θέση με τη γωνία και τη μύτη ενός διαβήτη χάραξα μια γραμμή οδηγό για το πριονάκι. Αφού πριόνισα όσο πιο προσεκτικά μπορούσα κάρφωσα το σύρμα που έκοβα πρόχειρα με πένσα στο ανάλογο πλάτος περίπου και λίγο μεγαλύτερο. Κατόπιν με μια μεγάλη φαρδιά λίμα τα λιμάρισα στο πλάι.
Με την πατέντα γυαλόχαρτο-πλάνη που αναφέρεις στο άρθρο σου στην Κλίκα, τα έστρωσα όσο καλλίτερα μπορούσα.
Για κάποια ψιλολιμαρίσματα χρησιμοποίησα και κατέστρεψα δυο μεταλλικές και μερικές χάρτινες λίμες νυχιών της συζύγου…
Το τζουραδάκι μπορεί να το δεις κάποια στιγμή και να το σχολιάσεις από κοντά… Αν θέλεις, στείλε μου e-mail με το τηλέφωνό σου, θα χαρώ να συναντηθούμε στη Λέσβο, σίγουρα θα έρθω κάμποσες φορές, αφού από φέτος ο γιος μου σπουδάζει στη Μυτιλήνη.
Βρε Θεε συνομηλικε, καλη χρονια επ’ευκαιρια,
εισαι σιγουρος οτι το εκανες πρωτη φορα ;;
Το οργανο φαινεται τελειο !!
Πετυχες και το ροζο στο κεντρο στο βαθος του σκαφους !!!
Τα φινιρισματα του οργανου μαρτυρουν εμπειρια ή ταλενταρα !!!
Ο ηχος στρωνει με το παιξιμο βεβαιως, μην αγχωνεσαι …
Το ξυλο ηταν παλιο και ξερο ;;
Καλή χρονιά και σε σένα
Γενικώς είμαι άσχετος με το αντικείμενο αλλά εδώ μέσα βρήκα αρκετές ουσιαστικές πληροφορίες. Απλά είμαι ξεροκέφαλος και πεισματάρης!!! και πιάνουν τα χέρια μου.
Το ψευδώνυμο μου δεν είναι Θεός, αλλά [u]θείος /u, όπως με αποκαλούν οι συμφοιτητές μου στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, (κάνω αρκετά κουφά τελευταία…), σε συνδυασμό με τα αρχικά του Theodore.
Το όργανο σίγουρα δεν είναι τέλειο αν το δεις από κοντά, η ταστιέρα έγινε πολύ χοντρή, ώστε να έχω περιθώριο να την πλανίσω αν φαλτσάρει, τα κλειδιά τα έβαλα παράλληλα ενώ θέλανε λίγη γωνία μεταξύ τους, όπως εκ των υστέρων ανακάλυψα όταν πέρναγα τις χορδές, άσε που μου ήρθε η χελώνα στη μάπα, γιατί αρχικά είχα βάλει καρφάκι αντί για βίδα στη στερέωσή της…
Το ξύλο ήταν μιά παμπάλαια μουριά σε κάποιο πεζοδρόμιο του Δήμου που δουλεύω. Είχε ξεραθεί από χρόνια και ήταν κατασκωροφαγωμένη. Μάλιστα στο σκαφάκι που έσκαψα συνάντησα μία τρύπα από άκρη σε άκρη που με ακολούθησε μέχρι τέλους η ρουφιάνα και τη στοκάρισα με στόκο που έφτιαξα με πριονίδι και κόλα!
Διέσωσα λίγο ξύλο για τυχόν μελλοντικές βουτιές στα βαθειά νερά της οργανοποιίας… αν το ξανατολμήσω βέβαια!
Κώστα είχες δίκιο, λιμάρισα κατά μήκος το 3ο τάστο και το ταστάρισμα εξαφανίσθηκε!
ευχαριστώ, Θοδωρής
Μπράβο ρε συ theos1960.
Με γειά το οργανάκι, και καλές πενιές.
Φιλικά, Γιώργος.
Ευχαριστώ φίλε Γιώργο,
Του δίνω και καταλαβαίνει! Οσο παίζω, όλο και εντοπίζω διάφορα που διορθώνω, π.χ. “αγριάδες” στις άκρες και στο πλάι των τάστων που σκαλώνουν τα δάκτυλα και λιμάρω, επίσης χθές λέπτυνα τα μπράτσο γιατί το είχα πολύ χοντρό και με κούραζε. Δεν είχα καμία προηγούμενη σχέση με τρίχορδο και έχω πάρει φόρα, αλλά τα πιασίματα των συγχορδιών είναι θάνατος! και να σκεφτείς ότι διαμαρτυρόμουνα για τα μπαρέ στην κιθάρα…
Μη μασάς πουθενά!
Από τη στιγμή που δεν πληρώνεσαι για να παίζεις, το ζήτημα των ακομπανιαμέντων επαφίεται στο κέφι και στην όρεξη της στιγμής: Οταν γουστάρεις παίζεις σωστά, όταν βαρεθείς …κλέβεις.
Το πώς γίνεται να κλέβεις στη μουσική είναι μία τέχνη που νομίζω ότι την έχω αναπτύξει σε ύψιστο βαθμό. Σκέφτομαι μάλιστα να φτιάξω ένα βιβλίο-εγχειρίδιο με τίτλο (δανεισμένο από τον Καππή, που μάλλον έχει το κοπιράιτ).
“Ενα παιδί μετράει τάστα”.
Φίλε μου,
από κλέψιμο άλλο τίποτα, όντας αυτοδίδακτος έμαθα να παίζω κλέβοντας… κλέβω με το αυτί ή με το μάτι! κλέβω κομμάτια αλλά και από τα κομμάτια, π.χ. άλλοτε ένα ακόρντο, ένα σόλο ή την εισαγωγή (κατά κανόνα), ακόμη συνεχίζω να κλέβω και να παίζω!
Προχώρα το σύγραμμα και μην το αργείς, φίλε Αρη,
και ως παλιός κλεφτονοτάς, ευχαρίστως, αν θες, να το προλογίσω και θα προτρέψω τους νέους στην ανάγνωσή του, (πάντα δια της κλοπής βέβαια - φωτοτύπηση και αναδιανομή)…
Προτείνω αργότερα, (πολύ…….! αργότερα), να γράψουμε από κοινού τον 2ο τόμο με τίτλο: “Στο Κ.Α.Π.Η. μετράει τάστα”, αφού από ότι είδα στο προφίλ σου, μου είσαι σχεδόν συνομήλικος…
Καλό γράψιμο!
Θοδωρής
Θοδωρή συγχαρηλίκια και καλορίζικο το οργανάκι - καλές πενιές!
Δε μου λες, σε παρακαλώ, πόσο ζυγίζει;
Ευχαριστώ Πάνο, το οργανάκι μετά την προχθεσινή “δίαιτα” του μπράτσου αλάφρωσε σημαντικά και δεν κουράζει. Δεν έχω ζυγαριά να το ζυγίσω, ίσως είναι βαρύτερο από τα συνηθισμένά, αλλά μέσα σε λογικά πλαίσια.
Αναβαθμίζομαι από Η/Υ, σύνδεση & εξοπλισμό και κάποια στιγμή θα καταφέρω να ανεβάσω δείγμα ήχου και περισσότερες φωτό από τα στάδια της κατασκευής και κάποια εργαλειάκια πατέντες που έκανα.
Όσο για τις πενιές, τι να σου πω τριχορδίζω απεριορίστως! και μ’ αρέσει…