Σας ευχαριστω πολυ κ.Ραζη !!!
Και μονο που μπηκατε στον κοπο να μου πειτε την αποψη σας , ειλικρινα !!!
Τον Ζαγοραίο εγώ θα τον κατέτασσα στο λαϊκό προς σκυλάδικο, δεν είναι ούτε στην μια μεριά ούτε στην άλλη εντελώς. Πάντως για μένα είναι ένας αρκετά καλός τραγουδιστής, άσχετα από τα κομμάτια που έχει προτιμήσει κατα καιρούς να πει
Ρε! Τι ψυχή θα παραδώσομε? Αυτό το βίντεο όταν το είχα ανεβάσει την δεύτερη φορά,
μου την είχατε πει…άλα τις… 
Φτάνει για τον Κόλια, αρκετά γιατί τον άνθρωπο τον κεντήσαμε…
Ας τον αφήσουμε στην ησυχία του, έξαλλου τα έφαγε τα ψωμιά του.
Για να δούμε τώρα,που θα πάει με τον Zaγοραίο το πράμα
Ρε σεις, τι καραγκιοζης ειναι αυτός!!!:092:
ΧΑΧΑΧΑ Μάλλον δεν παρακολουθείς τσίρκο :019::019::019::019::019::019:
ρε παιδια το μαγαζι του ειναι συνεχεια γεματο!!
δεν λεει κατι αυτο?
αν ηταν τοσο καραγκιοζης θα του χανε πεταξει ντοματες!!
απ’ οτι ξερω στο μαγαζι δεν κανει καραγκιζιλικια.
υπαρχει κοσμος που γουσταρει.
το σχημα καραντινη, ραλια. ασλανιδου δεν εβγαλε 40 μερες!!
Δυστυχώς giorgos*, ο άνδρας κρίνεται από την τελευταία του (τηλεοπτική αυτή τη φορά) πράξη. Απ’ αυτό τον άτιμο κανόνα δεν ξέφυγε ούτε ο Κόλλιας.
Προσωπικά με διακρίνει ευαισθησία απέναντι σ’ όλους τους επαγγελματίες. Οχι μόνο τους μουσικούς. Είτε μου αρέσει η δουλειά τους είτε όχι.
Ομως με τέτοια που κάνει, κόβει πόντους απ’ το μπόϊ του.
Καλύτερα να τα έκανε αυτά στο μαγαζί παρά στην TV.
Φαντάζομαι συμφωνείς κι εσύ.
Και το Κρατικό της Νίκαιας γεμάτο είναι. Αυτό λέει κάτι;
συμφωνω .αλλα νομιζω τον τσιγκλησαν για να τα κανει!!
Αλλο που δεν ηθελαν ο Παυλοπουλος και ο Ζαγοραιος!!
Εγώ θα έλεγα ούτε και στο μαγαζί.
Και μάλιστα, καλύτερα από όλα να μην ανεβαίνουν στα φόρουμ παρόμοια φαινόμενα που μόνο αηδία παρέχουν για την κατάντια πολλών σύγχρονων “εκτελεστών”…
οχι …
αν ηταν το Αιγινητιο η το ΔΨΑ κατι θαλεγε!!
Αχ και να μου το έδινε εμένα αυτό το μπουζουκάκι αυτός ο … αχαρακτήριστος τυπάκος.Νομίζει όπως φαίνεται πως είναι στο νέο σόου του αντέννα “ελλάδα έχεις ταλέντο”.Ρε τώρα που το ξαναβλέπω μου θυμίζει πολύ τσίρκο πράγματι.Πραγματικά έλεος.Τέτοιου είδους “σόου” δεν πρέπει να γίνονται στην τηλεόραση.Πέφτει κάτω και κυλιέται σαν ζώο.Έλεος.
Σε περιόδους παρακμής κυριαρχεί η στείρα και επιδεικτική δεξιοτεχνία.Έτσι από τα χρόνια ήδη του ‘60 οι όρθιοι πλέον μπουζουξήδες θα κάνουν φιγούρες,προκειμένου να εντυπωσιάσουν το κοινό τους.
Το τέλος της σοβαρής και σεμνής παράδοσης του ρεμπέτικου πάλκου θα σημάνει σοβαρές αλλαγές στο ήθος και τη συμπεριφορά των λαϊκών μουσικών.Τα ακροβατικά του συμπαθούς Χρηστάκη είναι χαρακτηριστικά αυτής της περιόδου,ενώ και η δημοτικότητα του Ζαμπέτα δεν στηρίχθηκε τόσο στα όμορφα τραγούδια και τη γλυκειά πενιά του,όσο στις χοντράδες που εκστόμιζε από το πάλκο.
Εξάλλου ίσως δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο ότι ο Κόλλιας ήταν μπουζουξής του Ζαγοραίου,ενός τραγουδιστή που η πορεία του έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Ξεκίνησε,λοιπόν,ο Ζαγοραίος τραγουδώντας Τσιτσάνη,ακολούθησε ένα συγκλονιστικό τραγούδι της φυλακής,το ‘‘Σβήσαν τα φώτα κάτω στο Ανάπλι’’ των Κ.Καπετάνιου/Χ.Βασιλειάδη και βέβαια το εμβληματικό τσιφτετέλι ‘‘Άναψε το τσιγάρο’’.Θα πει και στη συνέχεια όμορφα τραγούδια,μεγάλο μέρος όμως του ρεπερτορίου του θα είναι κραυγαλέο και κακόγουστο,ενδεικτικό της αλλοίωσης του γούστου και της αισθητικής ενός σημαντικού τμήματος των λαϊκών στρωμάτων μες στη θολούρα και τις κοινωνικές ανακατατάξεις, που συνέβησαν μετά το ‘60.
Έχει ενδιαφέρον να συγκρίνει κάποιος την ερμηνεία του Ζαγοραίου στο ‘‘Εσύ πασά μου,φάε και πιε’’ των Καλδάρα/Βίρβου με αυτή του Τσαουσάκη.Στην ερμηνεία του Τσαουσάκη η μαγκιά είναι δεδομένη,προκύπτει φυσικά και αβίαστα,αποτελεί πρωτεύον στοιχείο της λαϊκότητας.
Στη γεμάτη υπερβολή και επίδειξη ερμηνεία του Ζαγοραίου αντιθέτως νομίζω ότι εκφράζεται η απεγνωσμένη προσπάθεια κάποιου να αποδείξει ότι είναι μάγκας.
Όχι ότι ο Ζαγοραίος δεν θα μπορούσε να εκφράσει αυθόρμητη μαγκιά,αλλά οι εποχές έχουν αλλάξει,οπότε και η μαγκιά δεν είναι φυσική,αλλά μάλλον μια ψεύτικη ταυτότητα,γι’ αυτό και έχει καταστεί κούφια επίδειξη.
Καμιά σχέση βέβαια με τον στιβαρό Τσαουσάκη, πάντως δεν θα ήταν και λίγοι αυτοί που θα γούσταραν την επιδεικτική ερμηνεία του Ζαγοραίου και γενικότερα θα ταυτίστηκαν με τα μαγκίζοντα τραγούδια του και με ικανοποίηση θα τον άκουγαν να λέει :’‘Με λένε μπερμπάντη και μπεκρή,ξενύχτη γκομενιάρη…με λένε κι αλανιάρη’’
Εν πάση περιπτώσει τα τραγούδια, που ερμήνευσε ο θεωρούμενος κατ’ εξοχήν βαρύς λαϊκός τραγουδιστής Ζαγοραίος, είναι ενδεικτικά για το τι εθεωρείτο βαρύ λαϊκό τραγούδι από ένα σημείο και μετά.Και με όση συμπάθεια και να δούμε τον Ζαγοραίο δηλωτικά παρακμής του λαϊκού τραγουδιού.
Μήπως παίζει λίγο ρόλο και η δική μας ηλικία και τί μπορούμε και τί όχι να ανεχτούμε πλέον; Το λέω γιατί παλαιότερα, στα εφηβικά ή παιδικά μου χρόνια, θυμάμαι που έβλεπα για παράδειγμα τον Jimi Hendrix ή κάποιους μεταλλάδες να παίζουν με τα δόντια, να σπάνε κιθάρες κλπ (που φαντάζομαι οι παλιότεροι θυμάστε) και όχι μόνο δεν με ενοχλούσαν, αλλά γουστάριζα κιόλας. Τώρα πιά αν θα πάω να δώ κάποιο ζωντανό και δώ τέτοια καραγκιοζιλίκια, την κάνω μ’ ελαφρά… Δεν συγκρίνω τίποτα απλώς φαντάζομαι ότι αν θα έβλεπα τον τύπο πριν 20 χρόνια ίσως δεν έκλεινα αμέσως την τηλεόραση, αλλά γέλαγα. Πάντως τώρα πιά δεν αντέχω σε τέτοιου είδους μαρτύρια.:108:
Αλλο το ένα άλλο το άλλο ο Hedrix με τα δόντια υπέρβαλε μεν αλλά έπαιζε παπάδες:088:, αυτός με τα δόντια ξεκουρδίζει το μπουζούκι :087:…Οσα χρόνια πριν και να το βλεπες την ίδια αποστροφή θα ένιωθες.
ερωτηση = τι σημαινει << παιζω παπαδες? >>:084:
Λέξη της μουσικής πιάτσας που υποδηλώνει τον θαυμασμό για τον παίχτη και το βαθμό δυσκολίας και τεχνικής του παιξίματος του.Π.χ οι Τατασόπουλος,Πάππος,Τρίγκας,Καραντίνης,Βασίλας,Βλάχος,Παπαδόπουλος,Ζαφειρίδης,Στουραιτης :109:παίζουν παπάδες!:245:
Φίλε μου, κάποια σπασίματα κιθάρας ή ντραμς από τους Who ή τον Hendrix, τότε που συνέβαιναν υπήρχε λόγος: Να σοκάρουν μια αμερικάνικη κοινωνία που, στο όνομα του καθωσπρεπισμού, της τυφλής αποδοχής των θεσμών και εντέλει της αποβλάκωσης, να σκοτώνονται οι μαύροι και οι ισπανόφωνοι στο Βιετνάμ. Ναι, εντάξει, κάποιοι βλαμμένοι ψευτοροκάδες το συνέχισαν και αργότερα γιατί δεν είχαν καταλάβει.
Αλλά, άστα, πάνε αυτά, περάσανε.
Σήμερα μόνο ο Τατασόπουλος έχει άδεια να σπάει χορδές και πένες.
Οι υπόλοιποι χρειάζονται ψυχίατρο ή ένα καλό… κρεβάτι.
Χαίρομαι, πραγματικά πολύ, που το θέμα ”αηδία γιά την απουσία αηδίας” προκάλεσε τόση συζήτηση. Ιδιαίτερα, όταν προεκτάθηκε και σε άλλου είδους μουσικές. Εκεί, νομίζω, βρίσκεται η ουσία. Όχι στο γνωστό και διάφανο ρόλο της τηλεόρασης, αλλά στο άνοιγμα του ορίζοντα του ρεμπέτικου και στην ανάσυρση συγκρίσεων με άλλα μουσικά τοπία.
Το θέμα δεν είναι βέβαια ο οποιοσδήποτε Κόλλιας, αλλά οι σκέψεις που προκύπτουν και η βασική είναι, γιά μένα, το ήθος (που όλοι φαίνεται να συμφωνείτε) και η οικονομία και το μέτρο στον τρόπο έκφρασης. Ένα πολύ δυνατό αυτοκίνητο ή ενισχυτής, δίνουν μεγάλη ικανοποίηση στις χαμηλές ταχύτητες και στη χαμηλή ένταση.
Προσέξτε το video όπου παίζει ο Μυστακίδης μαζί με τον Τατασόπουλο. Ο δεύτερος κάνει κάποια στιγμή μιά δεξιοτεχνική επίδειξη (αχρείαστη, κατά τη γνώμη μου) και ο Μυστακίδης την επαναλαμβάνει στην κιθάρα. Ο Τατασόπουλος κάνει ακόμα μιά, πιό δύσκολη και τον περιμένει. Ο Μυστακίδης δε μπαίνει στον κόπο, αν και θα μπορούσε. Υποχωρεί, όχι γιατί δε μπορεί, αλλά γιατί δε θέλει και το βρίσκει άσκοπο να μπει σ΄αυτό το παιχνίδι του ανταγωνισμού.
Το παίρνω σα παράδειγμα, ξέροντας πως κάτι τέτοια είναι «παιχνίδια του πάλκου», παιχνίδια που γίνονται μέσα στα μαγαζιά, προς τέρψιν του κοινού…
Σα παράδειγμα όμως το βρίσκω σημαντικό και εκεί παίζονται τα πάντα. Και στο λόγο, και στη μουσική, παντού. Στο μεστό περιεχόμενο του απλού λόγου και στο συναίσθημα που μπορεί να κρύβεται μέσα σε αισθαντικές πενιές. Εκεί είναι ο στόχος!
“Το περίσσο, χαλά το ίσο” που έλεγαν και οι παλιοί