Αγαπητοί μου φίλοι!
Θα κάνω μια ερώτηση που αφορά ποίο πολύ το κοινό που παίζει μπαγλαμά…
Λοιπόν, θα ήθελα να ξέρω πώς παίζεται μπαγλαμά;
Μου αρέσει πολύ και πήγα να δοκιμάσω έναν σε ένα μαγαζί αλλά… πώς το κάνετε;!
Τα δάχτυλα μου δεν χωρούσαν στα τάστα από 8 και κάτω…και δεν μπορούσα να παίξω διπλοπενιά με τίποτα και ειδικά να βγάλω ήχο από τα χαμηλότερα τάστα!
Ποίο είναι το μυστικό σας;
Σάς ευχαριστώ!
Τι κλίμακα ήταν ο μπαγλαμάς που έπαιξες;
Αν ήταν 36cm μην περιμένεις να κάνεις και πολλά στα ψηλά, όχι πως με 40αρι μπορείς αλλά λέμε τώρα…
Θέλει συνήθεια να βάζεις τα δάχτυλα σου υπό γωνία για να χωράνε, αλλά γενικά ότι σολαρισματα στην πρώτη οκτάβα
Αυτή είναι η προσωπική συμβουλή μου, γιατί έχω δει και κάποιους να κάνουν τρελά πράγματα με μπαγλαμά, αλλά δεν ενδείκνυται το μέγεθος
αν εχεις χοντρα δαχτυλα θες εναν πιο μεγαλο μπαγλαμα, διοτι υπαρχουν διαφορα μεγεθη. εκτος αυτου, μελετη…
Μα ο μπαγλαμάς δεν είναι για τέτοια παιξίματα, δεν είναι απλά ένα μικρό μπουζούκι αλλά ένα ξεχωριστό όργανο. Ιδανικά θέλει ντουζένια και βάση στη μεσαία χορδή, ώστε στο 7ο τάστο να έχεις ήδη συμπληρώσει οκτάβα. Τα δάχτυλα έτσι κι αλλιώς μπαίνουν με γωνία στα μπουζουκοειδή, ο Μάρκος πώς έπαιζε με τα δάχτυλα του χασάπη;
Γενικά θέλει λίγα και απλά παιξίματα, αργή πένα και γεμάτες για να βγάλει την γλύκα του. Δες δισκογραφία Μπάτη και τα πρώτα πειραιώτικα της Τετράδος για να πάρεις μια ιδέα από ρεπερτόριο μπαγλαμά.
Δεν είμαι σίγουρος για την κλίμακα του… λογικά ήταν 36 διότι ήταν μικρός αλλά σε ευχαριστώ για τις πληροφορίες!
Μελέτη πάνω από όλα!
Αλλά φίλε μου… εγώ μένω Κρήτη και σε ότι μαγαζί και αν έχω πάει όλοι οι μπαγλαμάδες είναι ίδιοι… Μικρούλιδες.
Αν και δεν ήξερα ότι υπάρχουν και σε άλλα μεγέθη.
Το κατάλαβα αυτό… Αν καί έχω δεί πολλούς μάστορες που παίζουν σαν μπουζούκι και κελαηδάει…αν και δεν πίστεψα ούτε λεπτό ότι εγώ θα πιάσω μπαγλαμά για πρώτη φορά και θα παίζω έτσι…μιας και αποδείχτηκε αρκετά δύσκολο.
Θα το κοιτάξω φίλε μου!
Αν και σαν αρχάριος δεν ξέρω και πολλά όπως τι είναι τα ντουζένια και οι οκτάβες αλλά θα φτάσω και εκεί…
Σε Ευχαριστώ πολύ φίλε Νίκο.
Στην Κρήτη πού είσαι; Υπάρχουν μάστορες από Χανιά μέχρι Σητεία.
Ντουζένια είναι τα διάφορα κουρδίσματα που κάνουμε στα όργανα, δεν υπάρχει μόνο το ρε-λα-ρε.
Οκτάβα είναι όταν ξεκινάς από μια νότα και ανεβαίνεις μέχρι να την ξαναβρείς ψηλότερα, πχ να ανέβεις στο καντίνι από ρε ανοιχτή μέχρι το ρε στο δωδέκατο τάστο. Θα παρατηρήσεις ότι είναι ακριβώς στη μέση του μήκους της ελεύθερης χορδής.
Τα τραγούδια συνήθως έχουν έκταση μιας οκτάβας, που είναι και η έκταση που βγαίνει έυκολα στη φωνή. Δοκίμασε να παίξεις στον μπαγλαμά ένα κομμάτι ξεκινώντας από την μεσαία χορδή, ανοιχτή λα ή σιb ή σι, η οκτάβα θα σου βγεί γύρω στη μέση του καντινιού. Θα είναι εύκολο στο παίξιμο και δεν θα είναι τόσο τσιριχτός ο ήχος.
Είμαι Ρέθυμνο.
Σε ευχαριστώ που μπήκες στο κόπο να μου εξηγήσεις τι είναι τα ντουζένια και η οκτάβα!
Όταν θα ξαναπάω να κοιτάξω για μπαγλαμά θα το δοκιμάσω!
Ο μπαγλαμάς είναι και για “άλλα” παιξίματα, αρκεί βεβαίως να μην ακούς και παίζεις μόνο ρεμπέτικα, αλλά και πιο λαϊκότροπα είδη. π. χ. To Timoni - YouTube δείγμα “άλλης” προσέγγισης.
Και όχι μόνο λαϊκότροπα. Μια χαρά παίζει και σε πολλά κομμάτια ροκ 
Τελείως διαφορετική γραφή 
Εκαλομάθαμε μου φαίνεται με μερικά όργανα όπως μπουζούκι και κιθάρα, και θαρρούμε πως όσο υπάρχει χορδή και ταστιέρα παίζουμε! Κι όμως, σε άλλα όργανα το σύνηθες ωφέλιμο μέρος της χορδής τελειώνει αρκετά πιο νωρίς.
Στον μπαγλαμά δε συνηθίζουμε να παίζουμε πολύ ψηλά, άλλωστε είναι ψηλά από μόνος του. Κάπου είδα ίσα ίσα αυτές τις μέρες ένα νήμα που έλεγε ο καθένας μέχρι ποιο τάστο φτάνει: άλλος οκτάβα (12ο), άλλος λιγότερο, άλλος λίγο περισσότερο! Αν και βέβαια αυτό αφορά μελωδίες. Ακομπανιάροντας κομμάτια του ενός ακόρντου ή των ελάχιστων αλλαγών, μπορεί κανείς να παρκάρει τα δάχτυλά του και στα ψηλά τάστα.
Αλλά και πέρα απ’ αυτό, παρατηρήστε ότι ακόμη κι εδώ…
…, που είναι μελωδία και στην αρχή-αρχή ακούγεται μόνος του ο μπαγλαμάς, μερικές νότες φεύγουν λίγο θαμπά. Στο μπουζούκι κάτι τέτοιο θα ήταν φάουλ. Στον μπαγλαμά, ως σχεδόν αναπόφευκτο που είναι, είναι πλέον στοιχείο της ηχητικής του φυσιογνωμίας.
Ναι όντως καλόμαθα!
Κάτι παρατήρησα με το ωφέλιμο μέρος.
Όμως όσο διαβάζω για τον μπαγλαμά, παίζω λίγο και με αυτά που μου λέτε καταλαβαίνω ότι είναι ένα δύσκολο όργανο, μεν μικρό αλλά θέλει τεχνική και πολύ εξάσκηση! Γι’αυτό και μου αρέσει όλο και πιο πολύ!
Όσο για το τραγούδι με το μπαγλαμά, ο τυπάς ή τύπισσα που έπαιζε πρέπει πως είναι…!
Ειναι υπέροχο οργανο το μπαγλαμαδάκι. Μη σε ξεγελάει το μεγεθος, εχει ψυχή.
Ναι ολα στη μουσική θελουν εξάσκηση αλλά στο τελος σε ανταμοιβει.