Χαιρετώ!
Έπειτα από παρότρυνση του @Panos (ελπίζω να το άνοιξα το νήμα στο σωστό μέρος) είπα να γράψω δυο λόγια για την οργανοποιό, Αγγελική Λύσσα, μιας και δεν έχει ανοίξει ακόμα κάποιο θέμα.
Δε θα πω πολλά.
Εδώ η ιστοσελίδα της: https://www.lyssalutherie.com/
Κατ’αρχάς της βγάζω το καπέλο γιατί πρωτοπορεί και ανοίγει το δρόμο για το γυναικείο φύλο, σ’ένα κατεξοχήν “αντρικό” επάγγελμα. Βέβαια αυτό δε σημαίνει τίποτα αφού όλοι κρίνονται επί ίσοις όροις.
Τα τελευταία χρόνια, αφού δούλεψε με διάφορους μάστορες, είχε ανοίξει το δικό της εργαστήριο στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης.
Αυτό που κυρίως μου αρέσει σ’αυτήν, είναι το μεράκι της, κάτι που μπορεί κανείς να παρατηρήσει αμέσως από την ιδιαίτερη αισθητική των οργάνων της, αλλά και του εργαστηρίου της.
Είναι λιτή και ουσιώδης σαν άνθρωπος και έτσι είναι και τα όργανά της. Εμπνέεται από τη φύση(ζει πλέον στο Λιτόχωρο στους πρόποδες του Ολύμπου, όπου έχει και το εργαστήριό της) και είναι πορωμένη με τον ήχο και την παράδοση. Τα όργανα που φτιάχνει αυτή τη στιγμή είναι ούτια, λάφτες (που είναι και η ειδικότητά της κατ’εμέ), λαούτα, λαουτοκίθα, μπαγλαμάδες, τζουράδες και τρίχορδα μπουζούκια.
Όσο για τις τιμές, δεν ξεφεύγει και τα θεωρώ τα όργανα value for money.
Είναι συνεννοήσιμη, νέα, με όρεξη, και προσγειωμένη. Νομίζω ότι θα μας απασχολήσει με τη δουλειά της τα επόμενα χρόνια.
@Dionisis_Gonatas σε ευχαριστούμε πολύ για την παρουσίαση! Επισκέφθηκα ένα - δύο από τα links που παρέθεσες στο μήνυμά σου. Φαίνεται πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα η δουλειά της.
Ας το κρατήσουμε και αυτό, παρ’ όλο που ιδανικά δεν θα έπρεπε να χρειάζεται να το αναφέρουμε εν έτει 2022.
Σε ευχαριστούμε Διονύση ! Η αλήθεια είναι ότι και εμένα μου είχαν κάνει εντύπωση κάποια όργανα της και ψάχνω καιρό ανθρώπους που τα έχουν δοκιμάσει να πουν 2-3 πράγματα.
Εδώ να αναφέρω ότι οι φιγούρες στα καπάκια της είναι αρκετά κοντά με του Πέτρου Μουστάκα και του Ραπακουσιου. Με την Αγγελική να έχει δικά της καραουλα και τον Πέτρο με τα ξεχωριστά (μαντολινατα αν δεν κάνω λαθος) φιλέτα / κορδόνια του.
Αξίζει ένα νήμα η Αγγελική Λύσσα! Είχα δει έναν πολύ μερακλήδικο τζουρά στην Ορεστιάδα, και ίσως ένα ακόμα όργανο. Δυστυχώς δεν κατάφερα να περάσω από το εργαστήριο αλλά πρέπει να γίνει κάποια στιγμή.
Μακάρι να ήταν έτσι, δυστυχώς η αποδοχή είναι πολύ πιο δύσκολη. Τόσο στην οργανοποιία όσο και στην μπουζουκοπαιξία.
Να προσθέσω και την Φίλη Μανδρούλια στον Βόλο, δεν ξέρω αν ασχολείται ακόμα όμως.
Ειχα υποσχεθει δυο κουβεντες για την Αγγελικη τη Λυσσα και τα μπουζουκια της.
Εχουμε και λεμε λοιπον: Οργανα τιμια και υψηλης ποιοτητας σ οτι αφορα τον ηχο, τα υλικα, την αισθητικη και την τιμη. Τα μπουζουκια της Λυσσα λενε την αληθεια και δεν κοροϊδευουν κανεναν.
Εχω ενα απ αυτα και ξερω.
Ο ηχος, στο δικο μου μπουζουκι τουλαχιστον και συμφωνα με το πως αισθανομαι αυτο που ακουω, με παραπεμπει στην περιοδο '46-'49. Αλλα βεβαια ειναι γνωστο, οτι συχνα ακουει κανεις κεινο που θελει να ακουσει.
Μονο μειονεκτημα για μας τους νοτιους, το γεγονος, οτι η Λυσσα ζει και δουλευει στη Θεσσαλονικη.
Αν θες ανέβασε και κάποιο ηχητικό να το ακούσουμε (ή βίντεο να έχουμε και εικόνα).
Η αλήθεια είναι κι εμένα μου άρεσαν τα όργανα της τόσο ηχητικά όσο και σαν εμφάνιση αν και δεν έχω δει από κοντά ποτέ όργανο της.
Και κατι που με μπέρδεψε σε ενα προηγούμενο ποστ: Ήξερα ότι είναι στη Θεσσαλονίκη αλλά στο ποστ που λέω είχε γίνει αναφορά και για Λιτόχωρο. Τελικά αν θέλουμε να τη βρούμε σε ποιο μέρος απ’ τα 2;
Εγώ νομίζω πως είναι με τάστα. Τον ήχο που ακούμε “περίεργο” έχει να κάνει με τη τεχνική της πένας που θυμίζει λαούτο.
Αυτή είναι η δική αίσθηση. Ίσως κάνω και λάθος!
Όπως και να έχει παραμένει εξαιρετικό αυτό που κάνει!
