βασικά σπας τον καρπό, και αφήνεις τη γροθιά να πέσει σχεδόν μόνο με το βάρος της και να σταματήσει (φρενάρει) στην επόμενη χορδή. δηλαδή η κίνηση αρχίζει στον αέρα και καταλήγει στην χορδή, έτσι έχεις ένταση και ατάκα. το ανάποδο βγάζει αυτόν τον αδύναμο και άχρωμο “έντεχνο” ήχο.
όσο πιο χαλαρός είσαι, και όσο λιγοτερο παρασύρεις στην κίνηση το υπόλοιπο χέρι από καρπό και πάνω, τόσο το καλύτερο. στο καρπό μόνο κίνηση άνω-κάτω, ποτέ περιστροφική (αυτό ισχύει για όλες τις πενιές).
το δύσκολο στο λαουτίστικο παίξιμο είναι οι άρσεις, αλλά θα τις συνηθίσεις και αυτές. έτσι κι αλλιώς δεν θα τις χρειαστείς στη συνοδεία (εκτός από κανένα πολύ γρήγορο γέμισμα), παρά μόνο στα σόλα.
βάλε τον ρυθμό στο χέρι σου σε μια συνεχόμενη κίνηση για να είσαι σταθερός και ακριβής. πχ στο ζεϊμπέκικο 9/8, παίζεις δέκατα έκτα συνεχόμενα ώστε να έχεις όλες τις αξίες στο χέρι σου. κάνε όσο το δυνατόν ομοιόμορφη κίνηση μπάσα-καντίνια, με τονισμένα όμως τα μπάσα.