Το πρόβλημα δεν είναι μουσικό αλλά θέμα οπτικής μνήμης, επομένως δεν πειράζει που έχει ξεχάσει.
Γι’ αυτό λοιπόν, εγώ στη θέση σου θα έκανα το εξής αφου ξεκίνησες με τα σχεδιαγράμματα:
-
Θα ζωγράφιζα σε ένα χαρτί τα τάστα χωρίς τις νότες,
-
Θα ζωγράφιζα σε ένα άλλο χαρτί τα τάστα με τις νότες. Οι νότες πάνω στα σημάδια καλό είναι να είναι τονισμένες (Βοld) ή με άλλο χρώμα.
Αν έχει όρεξη, θα τις έλεγα να κάνει εξάσκηση 10 λεπτά την ημέρα ως εξής: Να διαλέγει τυχαίες νότες από το χαρτί χωρίς τις νότες και να επαληθεύει στο άλλο χαρτί αν μάντεψε σωστα.
Οταν βρίσκεστε, για 10 λεπτά να κάνει αυτήν την άσκηση μαζί σου, εσύ να ρωτάς και να επαληθεύεις, για να δεις αν υπάρχει πρόοδος. Αυτό θα της δώσει κίνητρο να δουλεύει μόνη της, για να είναι καλύτερη μαζί σου. Να γίνεται σαν παιχνίδι, να το κάνεις να έχει πλάκα για να μη βαρεθεί.
Αν το κάνετε καμμιά βδομαδούλα, θα έχει μάθει σίγουρα τις νότες στα χαμηλά.
Υ.Γ.
-
Να ξεκινήσει από εκεί όπου υπάρχουν οι διακοσμήσεις ή οι τελείες. Να μάθει δηλαδή τουλάχιστον την φα σολ λα στο καντίνι και την ντο ρε μι στη μεσαία.
-
Να μάθει τις νότες που υπάρχουν στις διπλές τελείες στο πλάι: Ρε στο καντίνι, λα στη μεσαία.
-
Προσπάθησε να τις εξηγήσεις τη συμμετρία που υπάρχει στις τελείες. Για παράδειγμα, στο καντίνι, το φα σολ λα στα χαμηλά επαναλαμβάνεται στα ψηλά. Οι τρεις τελείες και η διπλή τελεία να γίνουν το σημείο αναφοράς της.
Καλη επιτυχία δάσκαλε!!!
Για τον Μπαγιαντέρα, ο Αλκης έχει στοιχεία εδώ:
Εχει κάνει μια εξαιρετική δουλειά μαζεύοντας στοιχεία για βιογραφίες που κυκλοφορούν απο εδώ κι απο κεί σε έναν χώρο.
ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΙΣΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΧΡΗΣΙΜΟ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ!!