Χμ… Μήπως βιάστηκα; Τώρα που μου μπήκαν οι ψύλλοι στ’ αφτιά, ρουμάνικα κόλπα ακούω και σ’ αυτό π.χ., ασχέτως αν είναι πραγματικά του Παπαϊωάννου.
Το ίδιο και με μερικά του Περιστέρη που τσέκαρα, κατά τι παλιότερα από αυτό.
Χμ… Μήπως βιάστηκα; Τώρα που μου μπήκαν οι ψύλλοι στ’ αφτιά, ρουμάνικα κόλπα ακούω και σ’ αυτό π.χ., ασχέτως αν είναι πραγματικά του Παπαϊωάννου.
Το ίδιο και με μερικά του Περιστέρη που τσέκαρα, κατά τι παλιότερα από αυτό.
Ναι, αλλά μην ξεχνάμε ότι οι “ελληνικές εκδοχές” αποκρυσταλλώνονται ως τέτοιες στον 20ό πλέον αιώνα, όπου τα ρουμάνικα, μολδαβικά κττ. έχουν πλέον περάσει στην Κων/λη και “ελληνοποιούνται”. Γιαυτό και δεν διαφέρουν.
Υπάρχει στην Τζια ένας τοπικός χορός, ονόματι Βουργάρικος ή Βουρκάρικος, που είναι τοπική παραλλαγή του χασαποσέρβικου. Το «Βουρκάρικος» πιθανόν να είναι παρετυμολογική επίδραση από το Βουρκάρι, τοπωνύμιο της Τζιάς.
Κι άλλος ένας στην Πάρο, Βουργάρικος ή Μπουρδάρικος, που και πάλι είναι περίπου χασαποσέρβικο.
Αναρωτιέμαι αν έχει κάποια σχέση… Η μουσική βέβαια και στα δύο νησιά, καθώς παίζεται με τσαμπούνα, δεν έχει ούτε την πιο απόμακρη ομοιότητα με ρουμάνικα και τέτοια, είναι καθαρά τσαμπουνίστικη, αλλά έτσι είναι και οι πόλκες διάφορων νησιών: όταν ήρθε ο ξένος χορός και τον γύρευε ο κόσμος, οι τσαμπουνιέρηδες απλώς προσάρμοσαν σ’ αυτόν δικιά τους ντόπια μουσική.
Όσο για το κάπως αστείο γεγονός ότι τον ίδιο ρουμάνικο χορό εμείς τον λέμε σέρβικο και άλλοι βουλγάρικο, δεν είναι κάτι πρωτοφανές. Σε διάφορα εξωτικά πράγματα, πολύ πέρα από τον χώρο της μουσικής και του χορού, κάθε λαός αποδίδει διαφορετική προέλευση ονοματίζοντάς τα (γαλοπούλα = αγγλ. turkey = γαλλ. dinde [d’ Inde])…
Παναγία μου, ζαλίστηκα! Τι συνέδριο πυρηνικής αστροφυσικής είναι αυτό;!!
Το μόνο που κρτάω (γιατί μόνο αυτό μπορώ) είναι ότι ο Σχίζας ήξερε πάρα πολλή μουσική. Έγραψε ένα κομμάτι ενορχηστρωμένο για πέντε όργανα, και ούτε μία νότα κανενός οργάνου μέσα σε τριάμισι λεπτά μουσικής δεν είναι τυχαία.
@pepe, εδώ είναι μία πιθανή εξήγηση για την ονομασία:
The term “bulgărească” implies a Bulgarian influence, and documentation of the existence of the genre dates back to the early 19th century, predominantly in Bessarabia. This suggests a musical crossover resulting from the influx of Bulgarians into that region after the Russian annexation. The bulgărească/bulgar is related to another transitional genre, the sirbe. Both contain triplets against a 2/4 meter, reminiscent of the Bulgarian pravo. The sirbe employs straight triplets, while the bulgar adds a well-known syncopated rhythm.
(On the confluence of Klezmer and Moldovan music: a short review of some of the writings of dr. Walter Zev Feldman | Early Music Seattle)
Το sirbe, που προφανώς είναι η σίρμπα, κι αυτό «σέρβικο» δε σημαίνει;
Από την ιστοσελίδα του Κουνάδη, που αναφέρει το άρθρο του Κοκκώνη
Όπως είναι γνωστό η λέξη «σίρμπα» αποδίδει τη ρουμανική sârbă, που η προφορά της πλησιάζει περισσότερο στο ελληνικό «σι», παρά στο «σε». Η παραφθορά σε «σέρμπα» ωστόσο εδραιώνεται και βαθμιαία οδηγεί στην εσφαλμένη συσχέτιση της σίρμπας με την Σερβία, παγιώνοντας τους κοινούς σήμερα τύπους σέρβικο , χασαποσέρβικο και σερβικάκι .
Βέβαια, δεν ξέρω αν η συσχέτιση με τη Σερβία είναι τόσο εσφαλμένη, αφού sârbă στα ρουμάνικα σημαίνει “σέρβικος”, τουλάχιστο στις πηγές που βρήκα εγώ στο διαδύκτιο!