Βρε παιδιά το έχετε δει αυτό? http://www.rebetiko.org/ :019:
Εγώ το μόνο που έχω να τους απαντήσω είναι σε ανάλογο ύφος του site…
“the devil had nothing to do and fucked his kids”…:092:
Εσάς πως σας φαίνεται?
ΥΓ. Μιλάω μόνο για το site…δεν ψάχνομαι για ανάλυση για τον Χιώτη και σύγκριση 3χορδου με 4χορδο κλπ.
καλαμπουρτζίδικο. Εγώ γέλασα. Τα λέει και σοβαρά μεν αλλά είναι γραφικά. Ούτε κριτική κάνεις ουτε τίποτα. Τον αφήνεις να τα λέει. Το ολο site είναι έξυπνο σαν ιδέα πάντως. Θα μπορούσα να συμφωνήσω εν μέρη και στο Bouzouki Detetrachordization. Έξυπνο λοιπόν, ανώδυνο όμως.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δωθεί σε αυτό το παρακλάδι του σάιτ:
Χα χα πολυ καλο
Μου αρέσει που τα εννοεί και μιλά με τόση θέρμη για αυτά, λες και πρόκειται για τη σωτηρία του κόσμου. Έχει πάντως πολύ πλάκα.
Χαρακτηριστικό δείγμα ενός είδους χιούμορ που δε νομίζω ότι το συναντάς πια στο ελληνικό ίντερνετ.
Του πότε είναι; Από μια αναφορά στη συνάντηση της Ύδρας το 2004, και από την αποκλειστική χρήση λατινικού αλφαβήτου (όλα τα κείμενα στα αγγλικά, ενώ ολοφάνερα απευθύνεται μόνο σε Έλληνες, μερικές ατάκες στα ελληνικά γραμμένες σε γκρίκλις τα οποία εξηγούνται κιόλας, “w = omega” κλπ.), φαντάζομαι ότι θα ήταν από την αρχαία εκείνη εποχή του ντάιαλ απ και των προβλημάτων κωδικοποίησης.
Αφήνει δε σκόρπιους υπαινιγμούς ότι τελικά ήταν ένας τύπος μόνος του. Ένας που, σε συνθήκες ψηφιακώς πρωτόγονες, έκατσε με μεράκι κι έκανε όλην αυτή την ψιλοβελονιά για τον χαβαλέ του. (Π.χ. λέει: «οι δράσεις μας: κόβουμε με πένσα τις τέταρτες χορδές…», και παρακάτω «χρήσιμοι σύνδεσμοι» και σε στέλνει σ’ ένα σάιτ με τέτοια εργαλεία!) 
Και είχε κάποια απήχηση, θυμάμαι. Οι δύο εμβληματικές λέξεις του τίτλου είχαν κυκλοφορήσει αρκετά, και νομίζω ότι ακόμη σήμερα πρέπει να υπάρχουν μερικοί που τις θυμούνται.
Στο κάτω μέρος της σελίδας αναφέρει χαρακτηριστικότατα:
© 2001, RMRDBD - Radical Movement for Rebetiko Dechiotification and Bouzouki Detetrachordization
Η αλήθεια είναι πως μου έχει λείψει αυτό το χιούμορ. Είχε ένα “ρομαντισμό” γιατί δεν ήταν προσβλητικό και είχε από πίσω πολύ μεράκι και πολλές χαμένες εργατοώρες μόνο και μόνο για το χαβαλέ του θέματος.
Σίγουρα ήταν της εποχής του dial-up ίσως οριακά στην εμφάνιση της πανάκριβης xDSL. Οι σελίδες πολύ πιο “ελαφριές” από τις σημερινές για να φορτώνουν γρηγορότερα, χωρίς πολλές εικόνες και με τον ήχο σε μορφές midi ή μέσα σε κάποιον player. Για βίντεο ούτε λόγος γιατί ήταν αποτρεπτικό το να μπει κάποιος σε εκείνη τη σελίδα. Θα έκανε “άπειρο” χρόνο να φορτώσει. Το να δει κάποιος τη σελίδα από το κινητό του (που δεν υπήρχαν smartphones) έμοιαζε με ταινία επιστημονικής φαντασίας.
Τι ωραίες εποχές;
Κάποιος Γάλλος πρέπει να ήταν… Δεν τον είχα γνωρίσει.
αν θυμάμαι σωστά, είναι αυτός ο φανταστικός τύπος
και παικτουρα και με οργανο του καρνταση Αλεξανδρη. Πολυ ωραιος!
Α, είναι όντως του Αλεξανδρή, ε; Αυτό φανταζόμουν…
Έχω έναν πάρα πολύ παρόμοιο, από Ραπακούσιο, παλιό, από τα πρώτα του χρόνια στην τέχνη. Ο Ραπακούσιος είχε μαθητεύσει στον Αλεξανδρή. Κάποια φορά πριν χρόνια, κάποιος εδώ ανέβασε ένα βιντεάκι όπου παίζει μπαγλαμά Αλεξανδρή και έμοιαζε τόσο με τον δικό μου ώστε σχολίασα, για πλάκα, κάτι του τύπου «μόλις είδα το βιντεάκι έψαξα να δω αν ο μπαγλαμάς μου είναι στη θέση του ή τον έκλεψαν», κι έτσι έμαθα ότι το συγκεκριμένο μοντέλο είναι του Αλεξανδρή και το ακολουθούσε στα πρώτα χρόνια και ο Ραπακούσιος. (Γενικά δεν το 'χω καθόλου να βλέπω όργανο και να μαντεύω μάστορη: με τους συγκεκριμένους μπαγλαμάδες ήταν η πρώτη και μοναδική φορά ίσως!)
Ε λοιπόν, το ξαναμάντεψα κι εδώ και να που όντως ισχύει!