ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 30ού ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ - ΟΔΗΓΗΤΗ

#1

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

ΠΕΜΠΤΗ 16 ΣΕΠΤΈΜΒΡΗ

  • Μίλτος Πασχαλίδης
  • Διονύσης Τσακνής
  • Γλυκερία και Κώστας Μακεδόνας

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17 Σεπτέμβρη

  • Μαρία Δημητριάδη και Αφροδίτη Μάνου
  • Παντελής Θαλασσινός
  • Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 Σεπτέμβρη

  • Βασίλης Λέκκας
  • Πάνος Κατσιμίχας
  • Βασίλης Παπακωνσταντίνου

ΚΥΡΙΑΚΗ 19 Σεπτέμβρη

  • Χρήστος Λεοντής - Μανώλης Μητσιάς: Αφιέρωμα στο Λόρκα
  • Μάριος Τόκας
  • Ελένη Βιτάλη

ΛΑΪΚΟ ΣΤΕΚΙ

ΠΕΜΠΤΗ 16 Σεπτέμβρη

  • ʼξεστον Παι
  • Δρόμος
  • Ραστ
  • Γιάννης Λεμπέσης και η Λαϊκή Στράτα

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17 Σεπτέμβρη

  • Παλαϊνά Σεφέρια
  • Γιώτα Βέη
  • Αφιέρωμα στο Σμυρναϊικο τραγούδι με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο
  • Βαγγέλης Κορακάκης

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 Σεπτέμβρη

  • Σύνδεσμος διάδοσης δημοτικών χορών και τραγουδιών:
    “Τ’αετόπουλα ελπίδα και στολίδια της πέτρινης γης μας”, εκδήλωση της ΠΕΑΦΕ
  • Αφιέρωμα στο ρεμπέτικο της κατοχής. Επιμέλεια: Νέαρχος Γεωργιάδης. Τραγουδά ο Δημήτρης Κοντογιάννης
  • Αγάθωνας

ΚΥΡΙΑΚΗ 19 Σεπτέμβρη

  • Ο Τάκης Κωνσταντακόπουλος με Χορωδία Ιωνίας τραγουδά Δήμο Μούτση
    -Ο EMIN IGUS από την Τουρκία
    -Αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη με το Λάκη Χαλκιά
    -Σούλα Βαζούρα

ΝΕΑΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

ΠΕΜΠΤΗ 16 Σεπτέμβρη

  • Modem
  • Κάρμα
  • Γιώργης Χριστοδούλου
  • Μωρά στη φωτιά

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17 Σεπτέμβρη

  • Ιστορίες για κρουστά με το Βασίλη Βασιλάτο
  • Apurumac
  • Magic de Spell
  • Raining Pleasure

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 Σεπτέμβρη

  • Endeomania (Τουρκία)
  • Αφιέρωμα στο Γιάννη Ρίτσο, με το συγκρότημα της ΚΝΕ από Θεσσαλονίκη.
  • Take the money and run
  • Λάκης (με τα ψηλά ρεβέρ) Παπαδόπουλος

ΚΥΡΙΑΚΗ 19 Σεπτέμβρη

  • Εξώδικον
  • Bluesburger
  • Φτηνό ευέλικτο μουσικό δυναμικό

Ο χώρος του Φεστιβάλ είναι στην Πανεπιστημιούπολη στα Ιλίσσια.
Το πρόγραμμα ξεκινάει κάθε μέρα γύρω στις 20:00.
Το εισιτήριο είναι 4 ευρώ.

(system) #2

ʼρη,

Θα πάω σίγουρα στο Λαικό στέκι την ΠΕ 16 και ΠΑ 17 Σεπ.

Πρέπει να είμαστε εκεί πολύ νωρίς μήπως δεν βρούμε θέσεις. Δεν έχω ξαναπάει.

Ισαάκ.

#3

Θυμαμαι απο παιδι για 5-6 συνεχομενες χρονιες επαιζα στα φεστιβαλ της ΚΝΕ (και της ΠΑΣΠ καποιες χρονιες) στο Βολο. Παιζαμε ποτε λαϊκα, ποτε εντεχνα. “Μουσικοι Οριζοντες” το ονομα μας. Μετα ειχαμε αποκτησει καλο ονομα, μας φωναξαν και στης Λαρισας. Μετα εφυγα για Αθηνα. Κι απο οσο μαθαινω τα φεστιβαλ νεολαιας στην επαρχεια εχουν λιγο υποβαθμιστει. Μια μερα ή με το ζορι ενα διημερο το πολυ.

#4

Λοιπόν οι “Ραστ” ήταν πολύ καλοί. Αναμενόμενο άλλωστε. Και μ’ άρεσε ιδιαίτερα το ότι έπαιξαν με μικόφωνα, χωρίς κάψες και μαγνήτες. Κάτι που κάνουν πάντα, αλλά απλά εγώ δεν το 'ξερα. Πολύ καλός ήχος για τετράχορδα.
Κύρια χαρακτηριστικά τους η (απίστευτη) ταχύτητα και το συνεχές μοίρασμα των φωνών, ώστε να μη γίνεται ποτέ …χάβρα.
Πάμε παρακάτω.
Εκείνοι που με εξέπληξαν ήταν οι “Δρόμος”. Για μας τους “άρρωστους” τρίχορδους ήταν ό,τι καλύτερο μετά την εμφάνιση του “Τρίχορδου” στο “House of Art” πριν 3-4 χρόνια.
Τον “Βλάχο” τον ξέραμε έτσι κι αλλιώς. Οταν ο Βλάχος έχει κέφι να παίξει, κάθονται όλοι “προσοχή”.
Αν ακούγατε όμως ταξίμι του Βασίλα, θα παθαίνατε πλάκα. Πολύ γερό το παλικάρι, κι είναι μόνο 34 χρονών. Απρόσμενα καλός ο Νώε και στο μπουζούκι, και στο τραγούδι.
Και το κουφό:
Ο Βλάχος τραγουδάει τα λαϊκά καλύτερα από πολλούς τραγουδιστές-φίρμες!
Οσοι δεν τους είδατε, χάσατε. Φροντίστε να τους πετύχετε σε κανα μαγαζί, γιατί αυτόν το χειμώνα μπορεί να κατέβουν σαν σχήμα.
ΑΝ

ΥΓ. Α… γνώρισα από κοντά (μετά από δυο χρόνια κουβέντας) και τον συνονόματο. Επαιζε χτες με την Γλυκερία και το Μακεδόνα.

#5

Ο ηχος ομως εριχνε την προσπαθεια και των “Ραστ” και του “Δρομου” τουλαχιστον 50% κατω.
Στους πρωτους ακουγονταν καποια 2 μπουζουκια περισσοτερο. Οταν επαιζαν σιγοντα ακουγες περισσοτερο τη δευτερη φωνη. Εκτος αυτου ο ηχος ναι μεν ηταν φυσικος αλλα πολυ υποτονικος με αποτελεσμα, αν και καθομουν πολυ κοντα, ο ηχος και τα μεγαφωνα απο τις αλλες σκηνες να σκεπαζει οτι παιζαν. Μια χαβρα.
Οταν ανεβηκαν οι “Δρομος” ειδα οτι θα παιζαν ηλεκτρικα και υπεθεσα οτι θα ακουστουν τουλαχιστον δυνατοτερα. Λαθος εκανα. Δυνατοτερα αλλα οχι πολυ καλλυτερα. Το ενα μπουζουκι πολυ δυνατα και παλι, με αποτελεσμα οταν εκαναν οι αλλοι δυο ταξιμι να ακουγεται περισσοτερο αυτο (που επαιζε απλα ακορντα στα ψηλα).
Εγω το ειπα στα παιδια: “τελικα πρεπει μαλλον να πληρωσετε εναν μπουζουξη για ηχοληπτη.”