Η κομπανια που συνοδευει το Μανωλη ειναι :
Παναγιωτης Μπαρμπεριου : τραγουδι, μπαγλαμα Σπυρος Τσικαλουδακης : μπουζουκι, τραγουδι, ο
υπογραφων : κιθαρα, τραγουδι, Μανος Γρυσμπολακης : ακκορντεον, τραγουδι(σε ηλικια 15 χρονων)
και ο Γιωργης Καπαρακης : μπουζουκι, ο οποιος στην πορεια εγινε και καλος οργανοποιος στην Ιεραπετρα.
Η συγκεκριμενη κοπια ειναι ηχογραφημενη απο εκπομπη του αξεχαστου Π.Γεραμανη που ειχε την καλωσυνη τον επομενο χειμωνα να παρουσιασει ολο το υλικο της συναυλιας στις εκπομπες του, με καλεσμενο το Μανωλη.
Αγνοω τον υπεροχο τραγουδιστη και ακομα αν ο Γκολες ειναι στην κιθαρα ή στο 2ο μπουζουκι.
Ενδεχομενα στο 2ο μπουζουκι να ειναι ο Γιαννης ο Μεξαντωνακης και κιθαρα να παιζει ο Γκολες.
(Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/ην yiorgosv 20 Οκτώβριος, 2005)
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ : Βαλε με στην αγκαλια σου
Μαζι με τον Αγαθωνα και δυνατη κομπανια -μου διαφευγουν τα ονοματα-
γυρω στα 1987-'88 απο εκπομπη του κρατικου ραδιοφωνου.
Νομιζω μπουζουκι πρεπει να παιζει ο Κωστας Παπαδοπουλος -γιατι στην ιδια ηχογραφηση
υπαρχει και το οργανικο του Κ.Π. “Κοκκινια 19…”-
ενω κιθαρα και μπαγλαμα ο Κοντογιαννης και ο Αγαθωνας αντιστοιχα.
Απο την ιδια με το προηγουμενο εκπομπη μαζι με τον Δ.Κοντογιαννη που κανει σεγοντο στο ρεφραιν
και στις απαντησεις και πιθανον μπουζουκι ο Κ.Παπαδοπουλος !!
ΝΤΑΙΖΗ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ : Στα νησια του Παραδεισου
Ενα καταπληκτικο ζεϊμπεκικο συνθεση του ΚΟΣΜΑΔΟΠΟΥΛΟΥ και στιχους ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ-ΤΣΑΝΤΑ
δισκος HMV του 1940 με την ιδιαιτερη φωνη -θηλυκος Στράτος- της Νταιζη Σταυροπουλου
με τη συντομη αλλα περιεκτικη παρουσια στα προπολεμικα δρωμενα του ρεμπετικου
Φινιτο λα μουζικα πασατο λα φιεστα
Αγνωστο -τουλαχιστον σε μενα- τραγουδι του Μανωλη Χιωτη οπως παιχτηκε απο την ορχηστρα απο το “ΑΠΤΑΛΙΚΟ” οπου φετος δινουν το παρον μεταξυ των αλλων ο Δημητρης Κοντογιαννης και ο Τολης Χαρμας.
“ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ”:
Το τραγούδι φέρεται ως σύνθεση του Κοσμά Κοσμαδόπουλου με στίχους του Β. Ταμβάκη (Μπάμπη Βασιλειάδη-Τσάντα), ωστόσο η φρασεολογία, η στιχουργική μορφή του και η ερμηνεύτρια (Νταίζη Σταυροπούλου) είναι στοιχεία καθαρώς “τσιτσανικά”. Πιθανότατα, ο Β. ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ, το χάρησε στον Κοσμαδόπουλο.
Σε κάποιους στίχους πιθανόν να συνεργάστηκε κι ο Τσάντας.
Πριν αρκετά χρόνια συνάτησα για πρώτη φορά το όνομα Κοσμάς Κοσμαδόπουλος στην Ανθολογία του Τάσου Σχορέλη. Εκεί διάβασα μεταξύ άλλων ότι ο Γιάννης Παπαϊωάννου ήταν φίλος του και τον επισκεφτόταν συχνά για να του θυμίζει παλιές μικρασιάτικες μελωδίες. Μία απ’ τις πηγές του Σχορέλη ήταν ο Σπύρος Καλφόπουλος.
Οταν μετά από κάποιον καιρό μου δόθηκε η ευκαιρία μίλησα με τον Καλφόπουλο για τον Κοσμά Κοσμαδόπουλο. Μου επιβεβαίωσε όλα όσα έγραφε ο Σχορέλης. Τον θεωρούσε μεγάλο μουσικό (δάσκαλο τον αποκάλεσε) και μου είπε ότι συνεργαζόταν και με τον Π. Τούντα κι ότι αρκετά τραγούδια του κυκλοφόρησαν σε ονόματα άλλων…
Σε τέτοιες λοιπόν περιπτώσεις, όπως αυτή του Κοσμαδόπουλου, είναι άδικο να εικάζουμε ότι π.χ. το τάδε τραγούδι είναι κάποιου άλλου γνωστού συνθέτη. Το αντίθετο συνέβαινε. Ο γνωστός έβαζε το όνομά του σε δημιουργία εκείνου που δε συμμετείχε στη δισκογραφία. Είτε καλοπροαίρετα (για να τον βοηθήσει προωθώντας το τραγούδι) είτε κακοπροαίρετα (εκμετάλλευση της θέσης του στη δισκογραφία) είτε ένας συνδυασμός και των δύο παραπάνω.
Να πάρουμε ένα ακόμη παράδειγμα:
“Στο λόφο του Σκουζέ” με το Στράτο Παγιουμτζή. Ως δημιουργοί αναφέρονται οι Π. Τούντας και Κ. Κοσμαδόπουλος. Δηλαδή τι συνεργασία ήταν αυτή; Ο Κοσμαδόπουλος βοήθησε τον Τούντα να γράψει μουσική; Ή μήπως το ανάποδο; Ή (άλλο παράδειγμα) μήπως έγινε κάτι παρόμοιο στο “Να πάμε για τη Βούλα” (Π. Τούντας-Β. Τσιτσάνης);
Το πολύ που μπορώ να δεχτώ είναι ότι μπορεί ο μαέστρος να ενορχήστρωσε το τραγούδι, άντε και να του “χτένισε” κάποιες αδυναμίες του. Αυτό όμως δεν αποτελεί λόγο για να το κατοχυρώσει στ’ όνομά του.
Κατά τη γνώμη μου τα πράγματα σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι ξεκάθαρα. Ο “μεγάλος” κοτσάρει το όνομά του δίπλα στο όνομα του αγνώστου (για τους λόγους που αναφέραμε).
Υπάρχουν και τα τραγούδια “δώρα”. Στην περίπτωσή μας όμως για ποιο λόγο να γίνει αυτό; Τραγούδια έγιναν δώρα (ο Τσιτσάνης έχει κάμποσα τέτοια δώσει) σε πολύ στενούς συνεργάτες, συνήθως σε ερμηνευτές. Π.χ. Στελλάκης, Γεωργακοπούλου, Τσαουσάκης κ.ά.
Για την Ιστορία, τραγούδια του Κοσμαδόπουλου που έκαναν αρκετή επιτυχία είναι το “Στο λόφο του Σκουζέ” που αναφέραμε πριν και το “Ιπποδρόμιο” με τους Στράτο-Κερομύτη.
Σίγουρα, με την παραπάνω επισήμανση, δεν αποδίδω το τραγούδι ντε και καλά στον Τσιτσάνη. Απλά επισημαίνω μια πιθανότητα, χωρίς αυτό να μειώνει ή να ανυψώνει κανέναν.
Όσο για τον μικρασιάτη Κ. Κοσμαδόπουλο (1903 - 1973), ασφαλώς και είναι παλαιότερος του Τσιτσάνη και μάλιστα υπήρξε εξαίρετος μουσικός (δεξιοτέχνης στο σάζι και στο μπουζούκι).
Να σημειωθεί ότι σπούδασε στη Σμύρνη βυζαντινή μουσική και υπήρξε και υπέροχος ψάλτης.
Θοδωρη νασαι καλα !!
Εγω και η Στελλα -που το ζητησε- σε ευχαριστουμε !!
Η Στελλα ειναι τραγουδιστρια απο Ρεθυμνο που
θα δουλεψουμε μαζι το χειμωνα και εχει τη δυνατοτητα να παει πολυ μπροστα
στο λαικο, ρεμπετικο και παραδοσιακο ρεπερτοριο μια και ειναι φωναρα !!
Πες μου αν θες κατι απο το 15.000 ελληνικων και 12.000 περιπου ξενων τραγουδιων αρχειο μου …
ΚΩΣΤΑΣ ΔΙΑΒΑΤΗΣ-ΒΑΣΩ ΑΛΑΓΙΑΝΝΗ-ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΣΟΜΙΔΗΣ-ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΞΗΡΟΥ-
ΟΥΧΟ (HUGO) STROTBAUM-ΚΩΣΤΑΣ ΣΙΔΕΡΗΣ
Απο τις συναυλιες (μεταξυ αλλων στο περιφημο Paradiso του Amsterntam), εμφανισεις στην tv, συνεντευξεις και παρουσιασεις στο ραδιοφωνο που εδωσαν το 1985. http://rapidshare.de/files/6620808/Paximadokleftra.mp3.html
Οι ηχογραφησεις αυτες ειναι απο σπιτι που εμεναν μαλλον. Θα ακολουθησουν κι αλλες απο συναυλιες, αλλα ως γνωστον τα παιξιματα του Τζορνταν ειναι extentend play και απαιτειται αρκετη ωρα παρ’ολο τη γρηγορη συνδεση …
Το υλικο ειναι 4 1/2 ωρες και απ’οτι ξερω ειναι στα χερια του Ουχο.
Καποια στιγμη πρεπει να βγει γιατι και ο Ιορδανης και η παρεα παιζουν καλα και οι ηχογραφησεις ειναι πολυ καλες !!
Τις τρεις πολυτιμες κασετες οφειλω στη φιλη Ινεγκα και ναναι καλα οπου ειναι τωρα !!
(Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/ην yiorgosv 22 Οκτώβριος, 2005)
Οι ηχογραφησεις ειναι απο τη “ΣΤΟΑ ΑΘΑΝΑΤΩΝ”
που το καλοκαιρι του '92 μετα την πρωτη χειμερινη
σαιζον στη Σοφοκλεους, ο Μιχελουδακης και η παρεα του κατεβηκαν στα Χανια στο μαγαζι “Ρετρο”
και εβγαλαν καπου 3 μηνες. Στο σχημα ηταν οι Χοντρονακος, Νικη Τραμπα, Τακης Βεριωτης, Αρχοντουλα Σαβιδακη τραγουδι, Χρηστος Καλαμποκης και Νικος Ανδριας στα μπουζουκια, Αλκης Κοσυβακης κιθαρα και Λεωνιδας Καρβουνοπουλος ακκορντεον.Δεν ηρθαν απο το χειμερινο σχημα ο Κουλης Σκαρπελης και η Θεοδοσια Στιγκα.
Καποια στιγμη ο Αλκης και η Αρχοντουλα εφυγαν πηγα εγω κιθαρα, μετα εφυγε ο Λεωνιδας (ο οποιος πηγε εμενα εκει) και μετα εφυγα κι εγω και πηγε ο Νικος ο Κουκουλιτακης στη θεση μου.
Οι ηχογραφησεις αυτες ειναι απο πρωτο χερι απο τις κασετες που εγραψα με δικο μου ντεκ απο την κονσολα. Εχω και αλλες με εξωτερικη οπου ακουγεται και το ακκορντεον γιατι σ’αυτες εδω -πολυ δυστυχως- εχει φυγει.
Το σολο μπουζουκι (!!) ειναι απο τον Χρηστο τον Καλαμποκη.
Ο Χοντρονακος κεινες τις μερες ειχε σπασει ενα πλευρο μετα απο πεσιμο και δεν ειναι και στα καλυτερα του.
Η Νικη Τραμπα αποδεικνυει οτι ειναι καταπληκτικη φωνη, κατα τη γνωμη μου απο τις 3 πρωτες στη χωρα. Ανωτερη και απο τη Νεγκα που ειναι απλως μια καλη φωνη. Δεν ξερω τι κανει τωρα, ενα διαστημα ηταν με τον Ross Daly.
Ο Βεριωτης τι να λεμε ο ανθρωπος κι αυτος ηταν φωναρα, επαιζε και μπαγλαμα.
Ο κιθαριστας (ο υπογραφων) εδω παιζει κουκια κι ελιες …
Στο τραγουδι που λεει η Τραμπα δεν ειμαι σιγουρος οτι ο τιτλος ειναι αυτος.
Ημερομηνιες εγγραφης : 24 και 25.7.1992
του Καλατζοπουλου
… εχω τον καινούριο της δίσκο με Κορακάκη. αν τον θες πες μου.