Γεια σας και παλι φιλοι μου.Κατ’αρχην να ζητησω τη κατανοηση της Διαχειρισης διοτι ξερω οτι θα θιξω ενα θεμα που εχει αναπτυχθει αλλα για εμενα αποτελει μια ιδιαζουσα περιπτωση με τα δικα της στοιχεια που θα σας παραθεσω στη συνεχεια.Το ολο ζητημα λοιπον αφορα το τροπο παιξιματος με το δεξι χερι και φυσικα τη πενα.
Το ιδιαιτερο λοιπον ειναι οτι εγω δεν ειμαι αρχαριος,παιζω απο 10 ετων -και πλεον ειμαι 34- αλλα προσφατα που αποφασισα να παω σε δασκαλο αυτος εντοπισε οτι κραταω λαθος τη πενα και οτι το χερι μου εφαπτεται στο καπακι,πραγμα που οπως μου ειπε δε πρεπει να συμβαινει…
Μου εδειξε το σωστο τροπο και ασκησεις θεσης-αρσης, αλλα δε σας κρυβω οτι εχω φρικαρει…νιωθω πως οτι γνωριζα τοσα χρονια πανε στα σκουπιδια και νιωθω στραβαδι και παλι.Δουλεψα πανω στο θεμα 2-3 μερες και πλεον παιζω πολυ καλα (στο 80-90%) χωρις να ακουμπαω καπακι.Αλλα το κρατημα στα δακτυλα της πενας και η κινηση του ‘‘θερμομετρου’’ δε μου βγαινει με τιποτα…αφησε που κοντευω να βγαλω τον ωμο μου!
Σε αυτο το σημειο πρεπει να σας αναφερω οτι με τον ‘‘δικο μου’’ τροπο εδω και χρονια,εχω πολυ καλο εως και παρα πολυ καλο τρεμουλο και γενικα γρηγορες ταχυτητες παιξιματος και εχω βρει τη τεχνικη μου που αποδιδει…οπως καταλαβαινετε ειναι σα να οδηγουσα αυτοκινητο 250 αλογα και επεσα στα 55!
Πλεον δε μπορω να παιξω τα τραγουδια που ηξερα,εχω αρχισει και βαριεμαι και ξενερωνω…μεχρι του σημειου να τα παρατησω! :112:
Και η απογοήτευση μέσα στο παιχνίδι είναι, αλλά όχι και λόγος να τα παρατήσεις. Να μείνω κατ’ αρχήν στο παράδειγμά σου. Όταν ήδη οδηγείς αυτοκίνητο με 250 άλογα, λογικά δεν πάς σε σχολή οδηγών να μάθεις να οδηγείς. Πρέπει λοιπόν να κάτσεις να βρείς τον αληθινό λόγο για τον οποίο πήγες στο δάσκαλο. Απάντησέ το αυτό, με ειλικρίνεια, και τα ξανασυζητάμε. Ποιός είναι ο στόχος σου; να γίνεις οδηγός αγώνων και να τους κερδίζεις όλους; αν είναι έτσι, μάλλον είσαι “γέρος” πια για κάτι τέτοιο και θα πρέπει να συμβιβαστείς με τον εαυτό σου σε κάποιο χαμηλότερο στόχο.
Κάτι ανάλογο είχα νοιώσει και εγώ, περίπου στην ηλικία σου, όταν ξέροντας ήδη ότι αριστερόχειρας ών έχω μάθει να παίζω με το δεξί, και ήθελα να αποδεσμευτώ και να μάθω μέχρι και τρέμολο (που δεν βγαίνει με τίποτα, μέχρι και σήμερα). Σε μια κατάλληλη, όπως τουλάχιστον νόμιζα, στιγμή είπα λοιπόν να γυρίσω τις χορδές και να ξεκινήσω απ’ την αρχή. Το συναίσθημα που ένοιωσα ήταν πολύ κοντά στη δική σου απογοήτευση. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα τα παράτησα, αλλά μόνο με την έννοια ότι δεν πάω πια για οδηγός αγώνων. Απλά, ξανάφερα τις χορδές στην αρχική τους θέση και έβγαλα αρκετές ακόμα δεκαετίες ευχαρίστησης από το παίξιμο.
Αν η άσκηση αυτογνωσίας σου βγάλει ότι θέλεις να γίνεις πράγματι οδηγός αγώνων, και αν σε 2 – 3 μέρες ήδη έμαθες το πολύ δύσκολο να ξεφύγει το χέρι απ’ το καπάκι έ, τότε βάλε κάμποσες μέρες ακόμα και που θα πάει, θα μάθεις να τινάζεις και θερμόμετρο. Ένα πείσμα είναι.
Φίλε μου, ο σκοπός ενός μουσικού είναι να φτάσει στο επίπεδο να μπορεί να παίξει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα (όταν χρειάζεται) και πιο καθαρά (και χωρίς πόνους, σημαντικό). Εάν εσύ το έχεις πετύχει με την δική σου τεχνική, τότε μην αλλάζεις “περπατησιά”.
Η “σωστή” τεχνική βοηθάει οπωσδήποτε αλλά δεν ταιριάζει και σε όλους!!!
Από την άλλη όμως, θα πρέπει να επισημάνω ότι η αλλαγή τεχνικής δεν γίνεται ούτε σε 2 ούτε σε 20 μέρες. Θέλει χρόνο. Εμένα μου πήρε πάνω από 6μηνο. Οπότε, ή μένεις όπως ήσουν ή εάν εμπιστεύεσαι τον δάσκαλό σου, κάνε υπομονή και άκου τον. Σε καμία περίπτωση μην λιγοψυχήσεις και τα παρατήσεις.
bourbou, τετοια ξενερωσιά έχω φάει και εγώ σε σημείο να αφήσω το όργανο για ένα μήνα. Ακόμα και να το αφήσεις μη στεναχωριέσαι, θα το ξαναπιάσεις. Πιστεύω ότι πρέπει να ακούσεις το δάσκαλο σου. Με χρόνο, όπως λέει ο Δημήτρης όλα θα διορθωθούν.
κυριε Νικο,ευχαριστω για τη στοχευση…και αυτη ειναι να γινω ενας καλος οδηγος δρομου που θα κινεται με σιγουρια και ανεση οσο και γρηγορα…τωρα για την ουσια…πηγα σε δασκαλο κυριως για το αριστερο χερι…ηθελα να μαθω καποια περισσοτερα πραγματα για δρομους,αρμονικες και οτι αλλο μπορω να προσθεσω…
φιλε Δημητρη (επετρεψε μου λογω ηλικιας) η ‘‘περπατησια’’ μου ειναι ηδη γρηγορη,καθαρη και κυριως - το εννοω - χωρις να ποναει! ο δασκαλος εχει τονισει οτι για το συγκεκριμενο θεμα το ‘‘σωστο’’ ή ‘‘λαθος’’ ειναι υποκειμενικο και δεν οριζεται ακριβως.απλα μου ξεκαθαρισε οτι οτι και αν μου δειξει μετα απο καποιο σημειο θα πεσω σε τοιχο και θα τελματωσω λογω ‘‘πενιας’’…απο την αλλη εχω δει πολυ γνωστους παικτες,π.χ. Μωρα’ι’της που παιζει μεχρι και με το μικρο δαχτυλο στο καπακι!
μηπως πρεπει να συνεχισω να παιζω οπως ξερω? ο τεραστιος Μωρα’ι’της παιζει με τα δαχτυλα στο καπακι και το χερι να δουλευει ολοκληρο απο τον αγκωνα και οχι τον καρπο… http://www.youtube.com/watch?v=AMDMweYFDcU&feature=related
λίγες γρήγορες σκέψεις
όπως αναφέρθηκε, και η απογοήτευση είναι σχεδόν απαραίτητη, για να εκτιμήσουμε την σημασία της προόδου.
Η πρόοδος δεν έρχεται πάντα ως άμεση επένδυση χρόνου και κόπου (πχ μελετάω για 6 ώρες την ημέρα για ένα μήνα και περιμένω σε 30 μέρες να είμαι καλύτερος)
Δεν υπάρχει δάσκαλος που είναι ο σωστός για όλους τους μαθητές.
Δεν υπάρχει δάσκαλος που ξέρει ότι πονάει η πλάτη σου αν δεν του το πεις.
Ο δάσκαλος είναι εκεί για να διευρύνει το μουσικό/τεχνικό λεξιλόγιό μας αλλά η μεγαλύτερη πρόοδος γίνεται συνήθως σε περιόδους ανεξαρτησίας από συμβουλές… ίσως χρειάζεσαι πίστη στον τρόπο σου.υπάρχουν πολλοί τρόποι να παίξεις και υπάρχουν πολλοί καλοί μουσικοί με διαφορετικούς τρόπους.
Ο δάσκαλος θα περιμένει εμπιστοσύνη από τον μαθητή αλλά είναι στο χέρι του μαθητή να αποφασίσει πότε είναι καιρός να βρει τον χρόνο και τη δύναμη να επεξεργαστεί και να φιλτράρει όλη αυτή τη γνώση μακριά από συμβουλές.
Δεν υπάρχει μουσικός που να μην αισθάνεται χαμένος και ανήμπορος κάποιες μέρες. Μην περιμένεις αυτή η αίσθηση να φύγει. όσο προοδεύεις τόσο περισσότερο θα αισθάνεσαι το βάρος της κακιάς μέρας. Μπορεί απλά να είναι σημάδι προόδου.
Και τέλος…κόψε τις μπούρδες και γύρνα στο μπουζούκι σου!
(αυτό το τελευταίο με μια δόση αστείου, ελπίζω να είναι κατανοητό)
αυτο,σε συνδυασμο με τα λεγομενα των προλαλησαντων,οδηγουν στο ¨βαρα και μη σε μελει¨ κατα την προσωπικη μου αποψη τουλαχιστον
Βαλε να δεις κανενα βιντεακι με τον Τριγκα…
Μετα θα ξεχασεις τους προβληματισμούς σου με το δεξι χερι…
Μια χαρα παιζεις… :112:
Και εγω το εχω παρατησει 50 φορες, οχι ομως γι’ αυτο το λογο… :019:
Το σημαντικό που πρέπει να προσέξεις είναι αν με αυτην την τεχνική που είχες βελτιώνεσαι και πάς σε ανώτερο επίπεδο με την κατάλληλη μελέτη, αν κάποια στιγμή φρακάρεις και σταματησεις σε ενα επίπεδο και δεν πάς πιο πάνω παρ ολη την μελέτη και διαρκεί πάνω απ ενα χρόνο τοτε μάλλον χρειάζεσαι αλλαγή τεχνικής.
τώρα αν αντικειμενικά μετα απο τόσο χρόνο εχεις αξιοπρεπή ταχύτητα και πάνω απ όλα είναι καθαρή τοτε μην αλλάξεις τίποτα.
το μόνο που με ανησυχεί σε αυτά που λές είναι ο πόνος, γιατί άλλο πιάστηκα άλλο πονάω, για κανέναν λόγο δεν πρεπει να επιμένεις σε μια τεχνική οταν ΠΟΝΑΣ , να μην ξεχνάμε οτι οπως και στα αθλήματα υπάρχουν τραυματισμοί και νόσοι των μουσικών , αλλο που στην Ελλάδα είμαστε χρόνια πίσω και δεν υπάρχει ούτε η στοιχειώδης ενημερωση στο θέμα.
ΑΝ ΠΟΝΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑΣ, ξαναπιάνεις μετά απο καμια ωριτσα η με την αυριο και αν συνεχίζει ο πόνος με αυτην την τεχνική πάνω απο 10 μέρες κάτι τρέχει που είναι λάθος.
ετσι κι αλλιώς οπως σωστα αναφερανε τα παιδια πιο πάνω το σωστό ειναι ενα θεμα υποκειμενικό
φιλε μου εχω προσεξει και τον Τριγκα οτι και αυτος ετσι παιζει…με τον αγκωνα δινει ολη τη κινηση…
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 10:13 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 10:11 —
φιλε μου ρεμα…μου το εχουν πει πολλοι αυτο…αλλα στο δασκαλο πως το επικοινωνουμε? θα φανει οτι δεν του εχω εμπιστοσυνη και ηδη ανατρεπεται η σχεση μας…
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 10:36 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 10:13 —
φιλε Γιωργο πρεπει να σου αναφερω το εξης πρακτικο θεμα που εχω σε σχεση με το τροπο που μου ζηταει ο δασκαλος…ειμαι ψηλος (1.90) και τα χερια αναλογου μηκους…φερνοντας ουσιαστικα το χερι μου σχεδον απο πανω προς τα κατω(σχεδον 45 μοιρες) απο το καπακι ωστε να κανω τη κινηση του ‘‘θερμομετρου’’ θα πω οτι συμβαινει κατι αδοκιμο…μου περισσευει το χερι μου! συνεπως αναγκαζομαι να σηκωνω τον ωμο μου ωστε να ‘‘χωρεσει’’ ή πρεπει να κραταω το μπουζουκι στα γονατα! (με μια δοση υπερβολης!)…εννοειται οτι μετα απο 10 λεπτα παω για εξαρθρωση!
οταν παιζω οπως ξερω και ο βραχιονας μου ειναι σχεδον ευθεια με τον καβαλαρη,ολο το χερι μου απλωνεται προς τα εξω και ειναι πολυ ξεκουραστο…γενικως εχω φρικαρει!
Και κατι τελευταιο που εχω αναφερει και παλι…αν προτιμησω να μεινω στο τροπο που εχω εδω και χρονια,πως το επικοινωνουμε στο δασκαλο? ειναι ηδη σημειο αμφισβητησης του…
ενας σωστός δάσκαλος πρέπει να δώσει ιδιαίτερη σημασία στον πόνο οταν συνεχίζει και δεν φευγει σε συντομο διάστημα και αναλόγως να βρει παρατηρώντας σε γιατί πονάς, διότι υπάρχει και η περίπτωση αυτην την τεχνική που δοκιμαζεις την καινουργια να μην την εφαρμόζεις σωστά οπότε να το προβλημα.
Τωρα βεβαια ενας ανθρωπος 1.90 δεν ειναι δυνατό να κρατησει με τον ιδιο τροπο ενα μπουζούκι οπως εναν ανθρωπο 1.70 π.χ ειναι πρακτικό το θεμα.
Συζήτησε το με το δασκαλο σου και αφιερωσε ακομα και ενα μαθημα γι αυτο τον λόγο διότι είναι απο τους πιο σημαντικούς.
πάντως το καλύτερο μπουζούκι το άκουσα από “ανορθόδοξους” χειριστές!
άναψα φιτίλια;:019:
τι προτεινεις Αλκιβιαδη? πως να το επικοινωνησω με το δασκαλο?
είναι αδύνατον να το “επικοινωνήσεις” με τον δάσκαλο.
όπως είναι επίσης αδύνατον να σου προτείνω…
οι τρόποι παιξίματος πιστεύω ότι συμβαδίζουν με τη προσωπική φιλοσοφία του καθένα μας…
ε μα δε γινεται ετσι…ή εγω θα πρεπει να αλλαξω το τροπο μου που δε θελω να το κανω αφου αυτο που ακουω ειναι σωστο και καθαρο,οσο και γρηγορο και ξεκουραστο (και αν το κανω σιγουρα θα μου παρει απο 6 μηνες και βλεπουμε) ή…θα πρεπει να αλλαξω δασκαλο? και αν και ο επομενος μου πει το ιδιο?
χωρίς δάσκαλο δεν γίνεται; και μάλιστα όταν είσαι προχωρημένος;
Πιστεύω ότι ο δάσκαλος προσπαθεί να σου δείξει έναν τρόπο που θα σου εξασφαλίσει την άρτια τεχνική κατάρτιση ώστε να μην βρεθείς σε ένα τεχνικό τέλμα. Καλό θα ήταν να το συζητήσεις με τον δάσκαλο και να σου προτείνει ασκήσεις ή τρόπους που θα σε βοηθήσουν να ξεπεράσεις αυτό το εμπόδιο. Το να αλλάξεις δάσκαλο όπως σωστά είπες μπορεί να μην είναι απαραίτητα η σωστή λύση. Εκείνος με πιο έμπειρο μάτι ίσως εντοπίσει το “θέμα” και να σου προτείνει κάποια tips που και τη δική σου ζωή να κάνουν πιο εύκολη αλλά και από την άλλη να μην σε περιορίσει τεχνικά το θέμα της πένας στο μέλλον. Άλλωστε, δεν νομίζω ότι είσαι ο πρώτος ψηλός που παίζει μπουζούκι και ούτε ο πρώτος άνθρωπος που έχεις ανάλογο πρόβλημα.
ειμαι στο γνωστο σε πολλους σημειο που μαλλον επεσα πλεον σε τοιχο…και δε παει παρακατω…οποτε καποιος να ανοιξει μια πορτα χρειαζεται!
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 16:58 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 16:30 —
…ηδη εχω κανει το πολυ σημαντικο βημα να παρω το χερι μου απο το καπακι και να παιζω στον ‘‘αερα’’ ελευθερα…αλλα δε μπορω ρε μαγκες να παιξω με απο πανω σχεδον το χερι μου…(κατι το οποιο εχω δει πολλοι μπουζουξηδες να κανουν π.χ. Παππος αλλα και αλλοι να μη κανουν π.χ. Τριγκας,Μωρα’ι’της)
Δεν είναι όλοι οι δάσκαλοι για όλους τους μαθητές και ούτε όλοι οι μαθητές για όλους τους δασκάλους…
Πάνω απ’όλα αυτό που πρέπει να σου δίνει το μπουζουκάκι είναι ευχαρίστηση στην ψυχή σου και αν δεν το ενισχύει αυτό ο δάσκαλος…ενώ πριν το είχες…
μάλλον αυτός φταίει…χωρίς να σημαίνει ότι δεν είναι καλός δάσκαλος έτσι?..απλά μπορεί να μην είναι για σένα.
Γενικά μετά απο 2 χρόνια σε δάσκαλο…θεωρώ ότι ο καλύτερος “δάσκαλος” είναι η θέλησή μου να μάθω πως να παίξω κάτι καινούργιο,
η θέλησή μου πως να βάλω συναίσθημα σε ένα “γέμισμα”…η θέλησή μου να εκφράζομαι μέσα από το μπουζουκάκι…
Η θέληση…:089:
ΥΓ.Τώρα αν σ’ακούσει κανείς να παίζεις και γουστάρει…και μερακλώνει…αλλά σου κάνει παρατήρηση γιατί ακουμπάς τις χορδές και δεν είναι ο καρπός στον αέρα…πες του να “χαλαρώσει” λίγο… :089:
τα σέβη μου:088:
Σ