είναι το << Το καλοκαίρι τώρα >> με τον Στελλάκη, Συνθέτης Τούντας Έτος ηχογρ. 1937
Δείτε το λινκ:
«Το καλοκαίρι τώρα» είναι γεμάτο αναφορές σε άλλα κομμάτια. Έχει μία στο Χασαπάκι, που δε νομίζω πως είναι του Τούντα, αλλά μάλλον παραδοσιακό, και μία στη Βαρβάρα, που είναι δικιά του διασκευή από παραδοσιακό. Όσο για τη Μαρίκα, είναι πιστή αντιγραφή της Βαρβάρας του Τούντα, από τον… Τούντα.
Μα η Μαρίκα δημιουργήθηκε επειδή η Βαρβάρα καταδικάστηκε και οι δίσκοι της κατασχέθηκαν…
Ομοίως ο Μανωλιός κι η Δημητρούλα!
the Georgettes? (Παπαδόπουλου -Καλφόπουλου ,διαβάζω)
στη ρεμπετοσελίδα έχουμε την πρώτη εκτέλεση
διαβάζω
Helen and Evelyn Stanel ,L.Loukides (Λουκίδης) .
έχουμε και το Γελεκάκι εδώ.( σε χορό πιγκουίνου… )
Ωραίες είναι!
Πάντως τέτοιο όνομα για τέτοιο συγκρότημα (πολυφωνική ομάδα κοριτσιών) εντάσσεται σε μία πολύ συγκεκριμένη παράδοση αμερικάνικης ποπ, μαζί με τις Chordettes, τις Ronettes, τις Shirelles κλπ. (πάντοτε με άρθρο, the ___).
Θερμιώτικος Καρσιλαμάς, παραδοσιακός σκοπός άπο την Κύθνο, Κυκλάδες.
λαούτο: Μαρία Πλουμή, βιολί: Violette Boulanger
Αυτό το τραγούδι μου δίνει την απόλαυση της απλότητας. Ίσως αυτό να οφείλεται στην κιθάρα που συνοδεύει δωρικά.
Διάβαζα την φαγωμάρα για το Σ. Καρά και τον θυμήθηκα. Απόψεις - Σχόλια για το έργο του Σ. Καρά
Παραδοσιακέ για σένα ! Και για μας βεβαίως!
https://m.youtube.com/watch?v=Rk7xHMxvuUc
Η πρώτη στροφή του τραγουδιού αυτού είναι παραλλαγή από παραδοσιακό όπου αντί για “τώρα” στην πρώτη στροφή το παραδοσιακό έχει “τα ρόδα”. Οπότε έχει πιο συμπαγές νόημα η συνέχεια “όταν τον κεντούν τ’ αγκάθια”.
θυμάμαι που είχε γίνει παλαιότερα συζήτηση γι αυτό το τραγούδι. Η αλήθεια ειναι ότι όσο και αν αγαπώ και τους δύο καλλιτέχνες το κομμάτι δεν είναι και τίποτα σπουδαίο. Και δεν μπορώ να πω ότι μου αρέσει η εναλλαγή της απαλής φωνής του μπαγιαντερας με την τραχεια φωνή και ύφος του Σαββόπουλου
Απ’ το βουνό; Και οι άλλοι μάγκες, και αυτοί;
Πλάκα πλάκα, όλοι χαρακτηρίζουν αυτό το τραγούδι «αυτοβιογραφικό», του Κουνάδη περιλαμβανομένου, αφού τέτοια πουλάνε. Δεν είναι αυτοβιογραφικό. Πολλές φορές ο Μάρκος, στην αυτοβιογραφία του, τονίζει ότι τον έστελναν σκολειό, ότι ήταν καλός μαθητής κλπ. Για μάγκες και φουμαρίσματα στο βουνό, ούτε λόγος.