Και σίγουρα αυτό δε μαθαίνεται ούτε σε ωδεία. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ασχοληθεί και μετέφεραν την κλασσική παιδεία στη λαϊκή κιθάρα πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα από το παίξιμο της ταβέρνας. Μήπως και οι Σμυρνιοί / Πολίτες συνθέτες τα ίδια δεν έκαναν σε σχέση με το μέχρι τότε αστικό λαϊκό τραγούδι και τα μέχρι τότε παιξίματα; ( απλά μια σκέψη … ίσως και χωρίς βάση )
Εξαιρετικές οι Σερσέ λα φαμ. Άντε, επιτέλους αρχίζουν να παίρνουν λίγο κεφάλι τα κορίτσια! Καλά τα ρεμπέτικα, αλλά πολύ σβέρκος ρε παιδί μου όλα αυτά τα χρόνια. Είχαμε αρχίσει τα τελευταία χρόνια να μαθαίνουμε κάποιες εξαιρέσεις, αλλά φαίνεται πως επιτέλους βαδίζουμε προς το να μην είναι πια εξαιρέσεις.
Πραγματικά από τους πιο ωραίους της αναβίωσης του ρεμπετικου. Μου αρέσει πολύ το ιδιαίτερο ύφος της φωνής του καθώς και ο τρόπος με τον οποίο παίζει κιθάρα
ναι σωστά έτσι παίζεται η λαική κιθάρα .είδα πληθώρα συζητήσεων για το τι είναι λαική κιθάρα ,σαν σκάφος και σαν τρόπος .ιδού μια απάντηση .
Και τότε η Πύλος βάση ήταν, άλλου είδους όμως
Ένας από τους λόγους που ακούμε μουσική είναι γιατί είναι ευχάριστο.
Αυτό είναι από τα πιο ευχάριστα ρεμπέτικα που ξέρω! Όποτε κι αν το ακούω, μου δίνει χαρά! Μουσική, στίχοι, ερμηνεία, όλο το πακέτο!
Τι κρίμα που τέτοια τραγούδια βγήκαν την εποχή που η τεχνολογία επέβαλλε περιορισμούς στη διάρκεια! Πόσες φορές έχω σκεφτεί ότι αν δεν τους κυνηγούσε το ρολόι, θα το τράβαγαν σε διπλάσια διάρκεια, με πλούσιες επαναλήψεις και εισαγωγές…
Μα νομίζω ένα από τα θετικά είναι και αυτό, η μοναδικότητα του τριλέπτου με την απλή μελωδία και το λακωνικό στίχο. Το να λέμε ‘‘άρε, να ΄ταν κι άλλο…’’.
Λαχανιάζει λίγο. Η διπλή εισαγωγή που καθ’ οδόν γίνεται μονή…
Γούστα είναι αυτά βέβαια.
Προσωπικά, έχοντας διαμορφώσει την αντίληψή μου για τη μουσική υπό την επιδραση των εμπειριών μου (που για τον καθένα είναι διαφορετικές), πιστεύω ότι ζωντανά δε θα το έπαιζαν έτσι. Και δεν ξέρω αν υπάρχουν πολλά παραδείγματα τραγουδιών σε αμερικάνικα 78άρια, από αυτά που χώραγαν σχεδόν πέντε λεπτά, που να μην εξαντλούν τον διαθέσιμο χρόνο.
Από την άλλη, έριξα μια γρήγορη ματιά τι επανεκτελέσεις και διασκευές κυκλοφορούν για το «Σαν εγύριζα», και οφείλω να παραδεχτώ ότι κανείς δεν ένιωσε την ανάγκη να το παίξει έτσι όπως περιέγραψα.
Ε αφού θέλω κι άλλο, τι να κάνουμε δηλαδή; Αν μου πεις ότι ποτέ δεν έχεις βάλει τραγούδι να παίξει δυο φορές στη σειρά επειδή ήθελες κι άλλο, δε θα σε πιστέψω!
Καταλαβαίνω πως το λες Περικλή αλλά τι να σου πω. Έχει τύχει πρόσφατα να ακούσω το ραδίκι του Βραχνά σχεδόν 20 φορές σερί και όχι επειδή προσπαθούσα να το βγάλω. Απ τη μια ναι, θέλουμε κι άλλο αλλά νομίζω, βασικά εγώ, υπό αυτές τις συνθήκες που το έχουμε σήμερα. Δηλαδή αν ένα κομμάτι ήταν 5/6/7 λεπτά όσο καλό και να ήταν δεν νομίζω να είχα την ίδια κάψα, να ‘‘τραβούσε’’ όπως ένα τρίλεπτο να ακουστεί μπόλικες φορές. Υποκειμενικό βέβαια αλλά φαντάζομαι θα υπάρχουν και άλλοι με παρόμοια σκέψη.
Παράδειγμα μιας και ανέβηκε σήμερα το Καμηλιέρικο του Λεμονόπουλου, ασχέτως είδους/ύφους κτλ, θα ακουγόταν σερί πολλές φορές; Θα μου πεις είναι σόλο και ισχύει αλλά και πάλι νομίζω ότι η διάρκεια συμβάλλει στην ακρόαση/επαναλήψεις
Ασφαλώς.
Πέρα από ρεμπέτικα, εγώ ακούω πολύ διάφορα παραδοσιακά που έχουν τελείως άλλη σχέση με τον χρόνο. Εικοσάλεπτα τραγούδια με αέναη επανάληψη της ίδιας μελωδικής στροφής, μέχρι που ξεχνάς ότι μπορεί κάποια στιγμή να τελειώσει. Έχω βέβαια πλήρη επίγνωση ότι το 99% των ακροατών κόβει φλέβα μ’ αυτά, αλλά ξέρεις, για καθετί που έχει γίνει ποτέ στη μουσική υπάρχει κάπου στον κόσμο και ένας πρόθυμος ακροατής!
Επίσης, θυμάμαι σαν χτες μια φάση πριν από 15+ χρόνια που το είχαμε παίξει απροετοίμαστα (το Σαν εγύριζα) σε μια παρέα, έτσι απλωτά που σου λέω, και το 'χε φέρει έτσι η στιγμή και η διάθεση ώστε βγήκε πετυχημένο. Άλλος ακούει την παρέα να λέει ένα τραγούδι και θυμάται το ορίτζιναλ, εγώ ακούω το ορίτζιναλ και θυμάμαι την παρέα!
Σαφέστατα δεν υπάρχει τίποτε υποκειμενικότερο από αυτά τα δύο που μόλις ανέφερα.
Αυτή είναι όλη η ουσία, τα άλλα απλά κουβέντες…!!
(βάζω και εμένα μέσα)
οι “τουρίστες” μερικές φορείς μελετάνε τον πολιτισμό μας περισσότερο από εμάς . πχ
από αυτό ΕΛΙΖΑ ΜΑΡΕΛΛΙ - ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΣΟΥ ΦΟΥΣΤΑΝΙ - ΔΙΣΚΟΣ 78 ΣΤΡΟΦΩΝ - YouTube
εγινε αυτό 11.solo 3(Απο Εκτέλεση Ελίζα Μορέλλι OGA 2176 - 1 ) by Spyros Tsianakas | Free Listening on SoundCloud
“Το καινούργιο σου φουστάνι _Άκης Σμυρναίος-Νίκος Φατσέας ( δημοτικοφανές)”
διασκευή τουρίστα για τρίχορδο ,κιθάρα ,μπαγλαμά .
(Τόνυ Κλάιν “ΤΡΙΚΑΛΑ”_Ουψάλα1976)
Υπέροχη εκτέλεση. Ήθελα επίσης να ρωτήσω αν ξέρει κανείς το κομμάτι που έχει παρόμοια εισαγωγή. Το ξεχνάω αλλά θυμάμαι ότι πάλι του τουντα ήταν.
Το Χασαπάκι. Δες εδώ:
Αλλά δεν είναι η εισαγωγή, είναι η αρχή του τραγουδιού (των στίχων). Αν σου θυμίζει και η εισαγωγή κάτι, δεν το αναγνωρίζω.
Το βρήκα την Μαρίκα την δασκάλα έψαχνα με τον ρουκουνα. Όμως δεν θυμόμουν ότι η Βαρβάρα είχε παρόμοιο θέμα ευχαριστώ!