🎵 Τι τραγούδι ακούμε... τώρα!

Μου βγάζει ο ήχος της κιθάρας μια γαλήνη στο σόλο αλλά ακόμη περισσότερο στα σημεία των στίχων. Ωραία επανεκτέλεση αν και με άλλη χροιά αλλά τίμια προς την πρωτότυπη.
Μόνη ένστασή μου είναι εκεί που ακούγονται πολλές φωνές μαζί -κάτι που δεν μου αρέσει γενικότερα- σαν στυλ χορωδίας. Κάτι τελείως υποκειμενικό ωστόσο, γενικότερα μου άρεσε το κομμάτι.
*1η φορά άκουσα αυτή την εκτέλεση του Μυστακίδη Δ.

1 «Μου αρέσει»

Όλος ο δίσκος Amerika είναι διαμαντάκι! Άκουσέ τον…

εγώ ξεκίνησα από τον Πινόκλη και τώρα έχω βρεθεί εδώ:

Ειδικά γι’ αυτή την ώρα (4:09 το πρωί) είναι ό,τι πρέπει!

2 «Μου αρέσει»

Το ταίριασμα των συλλαβών μέσα στον χρόνο του ζεϊμπέκικου είναι ιδιαίτερο σ’ αυτό το τραγούδι. Και ακόμη περισσότερο με τις (ατραγούδιστες, φυσικά) νότες της εισαγωγής.

Και με τον δρόμο θα έλεγα ότι παίζει κάτι ιδιαίτερο. Όταν μια μελωδία στέκεται στην τονική, γενικά αυτό δίνει μια αίσθηση γαλήνης, σα να ησυχάζεις, να έφτασες εκεί που πρέπει. Εδώ όμως έχει δύο στροφές που ενώ η πρώτη δίνει αυτή την αίσθηση, ξαφνικά η δεύτερη σε πετάει κάπου αλλού (στην 5η) με τρόπο που μοιάζει σαν τώρα να έφτασες στην τονική, και ενώ στην πρώτη λες «αχ, ωραία, φτάσαμε, ξεκούραση τώρα», στη δεύτερη λες «ωπ, όχι, δεν είχαμε φτάσει: τώρα φτάσαμε! Ξεκούραση τώρα!» και αυτό ξαναγίνεται εναλλάξ μέχρι το τέλος.

Η μελωδία της εισαγωγής είναι από μόνη της ασυνήθιστη και ευρηματική, αλλά επιπλέον είναι ιδιαίτερα ευρηματική και η διασκευή του Μυστακίδη.

Επιθεωρησιακό είναι; Ούτε οι στίχοι ούτε η μουσική μοιάζουν να έχουν γραφτεί από ρεμπέτη, πόσο μάλλον βέβαια η ενορχήστρωση της πρώτης εκτέλεσης. Ποιος είναι αυτός ο Δημοσθένης Ζάττας που το υπογράφει;

3 «Μου αρέσει»
1 «Μου αρέσει»

τού Περαία, όχι στον.
απ’ τον τεκέ, όχι ΄πο τον

(το γτ δίπλα απ’ το Word, δείχνει 0.19 / 2.52. Δεν ξόδεψα περισσότερο χρόνο για να δώ μήπως παρεισέφρησαν και άλλα λάθη)

καλά τώρα, μην ξεψαχνίζουμε και τα τηλεοπτικά σόου με τα κουστούμια και τα καβουράκια, γιατί οι στίχοι είναι το λιγότερο…

1 «Μου αρέσει»

Συν οτι κ σε εκτελέσεις έχουν τραγουδηθεί ανάποδα στίχοι ή λέιπουν ολόκληρα τμήματα στίχων. Δε ξέρω το λόγο , υποθέτω οτι δεν έλαβαν άδεια??

@liga_rosa ήταν άλλες αυτές οι εποχές… Μιλάμε για σχεδόν 15 χρόνια πριν - άλλος κόσμος, άλλες γνώσεις, άλλο κοινό.

@Θάνος η εκτέλεση που ανέβασες δεν έχει κάτι το “κακό” . Είναι απλά φορτωμένη, μακριά από το πώς ήταν πραγματικά το ρεμπέτικο στην τότε εποχή. Ρίξε μια ματιά και στην πρώτη εκτέλεση του Γιοβάν Τσαούς, πίσω από το “θόρυβο” και τα “χιόνια” του γραμμόφωνου λάμπει η σύνθεση μέσα από την απλοϊκότητά της! :slight_smile:

Αν ο θόρυβος και τα χιόνια σε κουράζουν… ρίξε μια ματιά και σε αυτή την πιο σύγχρονη εκτέλεση του Αγάθωνα, που είναι λίγο πιο κοντά όμως στην αρχική…

Όχι, απλά ήταν προχειροδουλειά ή και “καλλιτεχνική” ιδέα :joy:

3 «Μου αρέσει»

Ε, μα όταν είδα τον τίτλο του γτ δεν άντεξα, σκέφτηκα «θα πουν και στον, ή θα το πούν σωστά; Και κατάφεραν να κάνουν και δεύτερο λάθος μέσα σε 18 δευτερόλεπτα. Φυσικά, δεν ξόδεψα περισσότερο χρόνο… Πάντως, Νικόλα, να τα ξεψαχνίζουμε να μαθαίνουν και οι νεότεροι, δεν πρέπει να τα προσπερνάμε στο ωχ αδερφέ!

2 «Μου αρέσει»

Σιγά που θα ζήταγαν και άδεια, Θάνο μου!

1 «Μου αρέσει»

Καλές και οι πρωτότυπες, προσωπικά θα ακούσω άνετα και τη ¨κακή¨εκτέλεση απο το Ονείρου Ελλάς.

Βέβαια δανικό θα ήταν να έλεγαν σωστά στίχους. Τα περισσότερα όργανα δε με ενοχλούν

Παράδειγμα η εκτέλεση του Μπιθικώτση στο" ¨Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά", απουσιάζει ολό το δεύτερο κουπλέ (αν το λέω σωστά).

Γιαυτό αναφέρθηκα σε τυχόν άδειες επανεκτελέσεων .

το ρεμπέτικο συγκρότημα θεσσαλονίκης από το 1980 ακόμα, έκανε αξιοπρεπέστατες συναυλίες με ρεμπέτικο ήχο. το θέμα είναι αν σε ενδιαφέρει να υπηρετήσεις το κομμάτι με όλους τους παιχταράδες που έχεις μαζέψει, ή απλά να τους χαραμίσεις για να εντυπωσιάσεις το τηλεοπτικό κοινό.

Εγώ πάλι δε θεωρώ ότι κάθε επανεκτελεστής οφείλει να είναι σε τέτοιο βαθμό συνεπής στο πρωτότυπο. Αρκεί να μην κάνει προχειρότητες και αλλοιώσεις ουσίας, όπως το ανεκδιήγητο «βάστα κολαουζέρη μου καλά τα μαντ[ζ]αρόλια» > «βάστα πουλάω τζιέρι μου καλά τα μακαρόνια» που έχω ξανασχολιάσει (νομίζω πάλι από το Ονείρου Ελλάς).

Και βέβαια μην μπούμε σε συζητήσεις του τύπου «άλλο αν πέντε Πειραιώτες μάγκες πέρναγαν από έναν τεκέ εκτός Πειραιά κι άλλο αν οι μάγκες ήταν από αλλού αλλά πέρναγαν από έναν τεκέ στον Πειραιά».

Το τραγούδι -τουλάχιστον ορισμένα τραγούδια, ανάλογα με το ύφος τους- μπορεί να αποδοθεί σωστότατα και πιστότατα και με μια τέτοια μικροαλλαγή στους στίχους, και με παραπάνω/παρακάτω επαναλήψεις, και με μια πενιά που δεν ήταν ακριβώς έτσι στην ορίτζιναλ ηχογράφηση, κατά περίπτωση ακόμη και με άλλη σειρά στις στροφές. Και μιλάω για επανεκτέλεση, πριν καν πάμε στο στάδιο της διασκευής.

2 «Μου αρέσει»

Η πράξη είναι πολύ απλούστερη απ’ τη θεωρία, Περικλή: Το άκουσε το πρωτότυπο ο / η υπεύθυνος για τα λάθη αυτά; Αν όχι, σφάλμα βαρύτατο φυσικά. Αν ναι, που έτσι θα ήθελα, τι απλούστερο: στην πρώτη πρόβα που άκουσε τον τραγουδιστή να προφέρει αυτές ακριβώς τις λέξεις, να τον διορθώσει επί τόπου. Και, τελειώσαμε.

… και να προσθέσω ότι εδώ δεν πρόκειται για τον «κάθε επανεκτελεστή». Ο υπεύθυνος της συγκεκριμένης επανεκτέλεσης δεν έχει σταματήσει να προβάλλει έντονα ότι «αυτό που θα ακούσετε είναι η πεμπτουσία από το μεδούλι του ρεμπέτικου, επεξεργασμένη και παρουσιασμένη από ό,τι καλύτερο υπάρχει σχετικά».

Νίκο, κατάλαβα πολύ καλά, απλώς διαφωνώ. Αποκλίσεις μέσα σ’ ένα εύλογο όριο είναι εξίσου σωστές με την αντιγραφή καρμπόν της ηχογράφησης, και τα σωστά δεν τα διορθώνουμε.

Τώρα, αν υπάρχουν υπόνοιες ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση η απόκλιση δεν οφείλεται σε άποψη αλλά σε προχειρότητα, αυτό είναι όντως ένα θέμα. Αν συνέβη αυτό, η προχειρότητα μάς φταίει, όχι (όχι σ’ εμένα τουλάχιστον) η ίδια η απόκλιση.

2 «Μου αρέσει»

Ένα από τα τρία τραγούδια που γράφτηκαν για την ταινία . Προσωπικά αυτό είναι το αγαπημένο μου

1 «Μου αρέσει»

Όχι για την ταινία, με αφορμή. Η ταινία ήρθε στην Ελλάδα έτοιμη και, βεβαίως, ήταν στο επίκεντρο.

3 «Μου αρέσει»

Αυτό εννουσα μεσυγχωρειτε για το λαθος !

1 «Μου αρέσει»

Kαλησπερα. Με αφορμη το Μενουμε Σπιτι ακουμε τωρα το εξης :
Μαριώ - ο πράσινος ο μύλος

Κατά την φτωχή μου γνώμη ίσως η καλύτερη σύγχρονη εκτέλεση που έχω ακούσει για το συγκεκριμένο τραγούδι. Και όλες οι μουσικές από το ίδιο άτομο:

Εν τω μεταξύ προσπάθησα να κρατήσω την πένα με τον ίδιο τρόπο και να παίζω και ο καρπός μου στο μισάωρο πάνω πονούσε.

5 «Μου αρέσει»