Το μήνυμα διαγράφηκε μετά από αίτηση του συγγραφέα
Οταν το πρωτοειδα μου φανηκε λιγο αστειο λογω της προφορας,στην συνεχεια ομως ενιωσα περηφανος αλλα και απογοητευμενος.Περηφανος γιατι καποιοι ανθρωποι απο ξενη χωρα προσπαθουσαν να μυηθουν στο Ελλαδικο υφος και μουσικη,και απογοητευση γιατι δυστυχως εχουν αρχισει και εκλιπτουν πια απο την Ελλαδα αυτα τα κειμηλια…
Να ειστε ολοι καλα και χρονια Πολλα
Είχα την τύχη να δω τη “Διασπορά”, όταν παίχτηκε στην ΕΤ3. Είναι απίστευτη η αγάπη που έχουν οι άνθρωποι αυτοί για την Ελλάδα και τη μουσική της. Χαρακτηριστικό: Ρωτάει η δημοσιογράφος, έναν τους: “Από τα τραγούδια που παίζεις, ποια ελληνική λέξη σου αρέσει;”
“Ξενητειά” απαντάει ο Ολλανδός. “Γιατί ξενητεμένος αισθάνομαι το διάστημα που αναγκάζομαι να μένω στην Ολλανδία”!!!:091:
Ο ανηψιός μου είνα Ολλανδός ρεμπέτης!!!
Έχει γεννηθεί στην Ολλανδία και ζει εκεί όλα του τα χρόνια.
Παράτησε την κιθάρα στα 16 του και από τότε ασχολείται αποκλειστικά με το μπουζούκι, παίζει και τραγουδάει άπταιστα από Βαμβακάρη μέχρι Γιοβάν Τσαούς!
Σήμερα είναι δεν είναι 24 χρονών και όποτε έρχεται διακοπές στην Ελλάδα ξενυχτάει σε όλα τα ρεμπετάδικα.
Με τα λίγα ελληνικά του ξέρει να ξεχωρίζει τα ρεμπέτικα από τα σκυλάδικα και αρνείται να παίξει τετράχορδο μπουζούκι (!)
Τώρα που τα γράφω αυτά είναι εδώ και τρέχει στου Ψυρρή και στο Παγκράτι.
Μετά μου λες εμένα…
ναι, ρε γαμώτο μου ! Γιατί ???
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 00:08 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 00:06 —
Απίστευτη απάντηση … κι εδώ μερικές φορές ένα παιδί θάθελε λεξικό να δει τι θα πει ''ξενητειά΄΄ … Γιατί ρε γαμώτο μου ?
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 00:13 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 00:08 —
Ευχαρίστως, να τον ακούσουμε … υπάρχει τίποτα διαθέσιμο ?
Αλλά, μήπωςε δεν πρέπει να απογοητευόμαστε ? αφού κάτι ανάλογο δεν έγινε και με τα αρχαία μας κείμενα (φιλοσοφία, ποίηση, θέατρο, πολιτική σκέψη κλπ) ? Κaι gia αυτά Γερμανοί και Άγγλοι και Γάλλοι δεν είναι οι καλλίτεροι/εμβριθέστεροι σήμερα μελετητές/συνεχιστές/νεοθεωρητικοί τους ?
Αν ο… ψαράς από την Λουιζιάνα δεν υπερασπιστεί και διατηρήσει τα μπλουζ, ποιός θα το κάνει; εγώ; ο Έλληνας μπορεί να κάνει το κέφι του με την κιθάρα και να διαβάσει πέντε πράγματα. Ως εκεί. Του λείπει γνώση και (κυρίως) βίωμα.
Ο κάθε ένας λαός καλείται να διαφυλάξει την δικιά του παράδοση, ώστε να μπορούμε να την απολαμβάνουμε κι εμείς. Αν δεν το κάνει αυτός κανείς άλλος δεν μπορεί, και η παράδοση θα ξεφτίσει και θα χαθεί.
Γειά σου Ούχο παραπονιάρη! :246:
(Γιάννης Βρύζας)
κ.Καραγιώργο [εξαιρετικό το “ποιος ειμ έγώ” !],
ενδιαφέρουσα η άποψή σας και εν πολλοίς βάσιμος και χρήσιμος …
ωστόσο,
όμως,
… σε ποιόν “ανήκει” ο Αριστοτέλης, Ο Πλάτων , ο Ηράκλειτος (εννοώ η σκέψη τους) ???
… σε ποιόν ο Μπαχ, ο Μπετόβεν, ο Μότσαρτ καθώς σήμερα οι καλλίτεροι ερμηνευτές τους εξελίσσονται ίσως στην Άπω Ανατολή ???
… είναι η Μαρία Κάλλας, ο Δημήτρης Μητρόπουλος… ο Σκαλκώτας ακόμα-ακόμα “'Ελληνες” ???
ΥΓ. : Ελπίζω να μην παρεξηγηθώ… Οι πιο επιμελείς θάχουν ίσως υπόψη τους το άρθρο του Γιώργου Βέλτσου περί ελληνικότητος. Κ.ά.
Κύριε (!) Βρύζα, μη ψάχνεις για εθνικισμούς όταν μιλάω για την “παράδοση του τάδε λαού”. Δεν χωρίζω τα “δικά μας” από τα “δικά τους”. Ούτε χρησιμοποίησα την λέξη “ανήκει” με έννοια που της δίνεις στα παραδείγματά σου.
Μήπως θα προτιμούσες να πω, πχ, κάτι σαν: “το φλαμένκο είναι λαϊκή παράδοση του Ισπανικού λαού… αλλά -προς θεού!- μην με πείτε εθνικιστή! με την κτητική αντωνυμία “του” δεν υπονοοώ σε καμία περίπτωση -προς θεού!- πως οι Ισπανοί έχουν αποκλειστικά δικαιώματα στην μουσική αυτή.”;
Νομίζω πως ούτε… politically correct [sic] είμαστε, ούτε έχουμε πρόβλημα με το συντακτικό. Παίρνω σαν δεδομένο πως καταλαβαινόμαστε στα αυτονόητα, χωρίς να χρειάζονται πολλές-πολλές υποσημειώσεις. Τέλος, είναι σημαντικό ότι συζητάμε για λαϊκές παραδόσεις. Το λέω αυτό σε σχέση με τα παραδείγματα που φέρνεις.
(Γιάννης Βρύζας)
Κύριε Καραγιώργο,
φρονώ πως εσημειώσατεν ήδη την 1ην παρεξήγησιν των υπ’ εμού λεχθέντων …
[“Κύριε (!) Βρύζα” - γιατί θαυμαστικό δηλαδή ?]
δηλ. “στα αυτονόητα” (όπως λέτε) … και πραγαματικά “χωρίς να χρειάζονται υποσημειώσεις”[καθόλου θάλεγα εγώ] .
Καλή χρονιά.
Μια ομάδα Ολλανδών, η [b][u]“Palio-Parea”[/b][/u] που την αποτελούν οι Loek Schrievers, Margôt Schenk και οι: Carel van Rijn και Ulas Aksünger ασχολείται με την ελληνική μουσική και κυρίως με το ρεμπέτικο, γι’ αυτό και τους αποκαλούν “Οι Ολλανδοί ρεμπέτες”.
Έχουν εμφανιστεί στο Ολλανδικό Φεστιβάλ της Αθήνας, το 2000, αλλά και στην ετήσια εκδήλωση των Τσιτσανείων, το 2002 στα Τρίκαλα.
Η ομάδα αυτή επιχείρησε να αποδώσει τα ποιήματα του Αλεξανδρινού μας ποιητή Καβάφη, όχι όμως με τα κλασικά μουσικά όργανα, πιάνο, ακουστική κιθάρα, φλάουτο, βιολί κ.λπ., όπως έχει επιχειρηθεί μέχρι τώρα, αλλά σε άλλο ήχο, πιο ζωηρό, πιο λαϊκό, πιο …ρεμπέτικο, με μπαγλαμά και μπουζούκι.
Διάλεξε μάλιστα όχι μόνο τα πολύ γνωστά του, όπως το “Επέστρεφε”, το “Για να’ρθουν”, αλλά και άλλα, όχι και τόσο γνωστά, όπως: “Θάλασσα του πρωιού”, “Κρυμμένα”, “Ένας γέρος” κ.λπ.
Τίτλος: “Νύχτες στην Ατταρίν”.
Άλλη μια απόδειξη πως ο πολιτισμός, η κουλτούρα, δεν έχουν σύνορα, γίνονται αντικείμενο έμπνευσης και αποδοχής από πολύ διαφορετικούς λαούς!