Ωρες μελετης

Ποσες ωρες μελετης πιστευετε οτι χρειαζονται καθημερινα για να εξελιχθει καποιος και να γινει ενας επαγγελματιας μπουζουξης?Φυσικα εξαρταται απο πολλους παραγοντες(μουσικο ταλεντο,τροπος μελετης,δασκαλος)αλλα ενας μεσος ορος περιπου που χρειαζεται σε καθημερινη βαση…

2 ωρες, 15 λεπτα και ενα τεταρτακι διαλειμμα…μα ειναι ερωτηση αυτη? Ο καθενας διαφορετικη βαση εχει, διαφορετικη τεχνικη και ο καθεις διαφορετικος στην εκμαθηση τραγουδιων, τεχνικων, κλπ…Δε νομιζω να σου πει κανεις ενα στανταρ ωρων…ισα-ισα που θελει χροοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοονια…
Υ.Γ: δεν ειρωνευομαι… προς αποφυγιν παρεξηγησεων…

Ειμαι σχετικα καινουργιος στην εκμαθηση μπουζουκιου και αναρωτιεμαι ποσο πρεπει να κοπιασω για να καταφερω να παιξω σε ενα ικανοποιητικο επιπεδο…Σιγουρα υπαρχουν πολλοι παραγοντες αλλα δεν πιστευω οτι μελετωντας 1-2 ωρες την ημερα ειναι αρκετο…Για αυτο εγραψα για εναν μεσο ορο και ρωτωντας καποιους επαγγελματιες φιλους μου ολοι μα ολοι μελετουσαν 5-6 ωρες την ημερα για τουλαχιστον 2 χρονια ωστε να καταφερουν να αποκτησουν μια ευχερεια με το οργανο…

Και εγραψα οτι δε νομιζω να υπαρχει μαγικη συνταγη για να τα καταφερεις…Ειναι καθαρα προσωπικο, ειναι τι μερακι, ποσο χρονο (ποιοτικο) θα αφιερωσεις και εν τελει και τι ταλεντο κουβαλας, τι ακουσματα εχεις, την ικανοτητα να αποτυπωνεις αυτο που ακους στην ταστιερα, κλπ…

Καφές, τσιγάρο και μελέτη χωρίς να μας κυνηγάει κανείς. Άλλες μέρες θα βγαίνει η όρεξη κι άλλες οχι.

Το θέμα έχει ενδιαφέρον
Κάθισα πρόσφατα και συγκέντρωσα κάποιες σκέψεις σχετικά με την μελέτη. Μελετάω μουσική 23 χρόνια πλέον αλλα ακόμα υπάρχουν μέρες που αισθάνομαι χαμένος.
Λίγες σκόρπιες σκέψεις στο θέμα λοιπον:
Κάθε μουσικός θα έχει καλές και κακές μέρες μελέτης. Πρέπει να γνωρίζουμε πότε θα κυνηγάμε το αποτέλεσμα και πότε πρέπει να περιμένουμε για αυτό.
Κάποια πράγματα ακόμα και σε καλές μέρες, απαιτούν χρόνο να ωριμάσουν. Είναι συμαντικό να αποδεκτούμε οτι ακόμα και αν η μελέτη μας είναι σωστή, μπορεί να μην είναι (αμέσως) αποδοτικη.
Συχνά είναι καλό να αντικαθιστούμε μακροπρόθεσμους στόχους με μικρότερους. Διαπιστώνω οτι πέρασα το μεγαλύτερο μέρος της μελέτης μου στοχεύοντας να είμαι γενικά καλός…πχ…να μπορώ να παίξω το τάδε κομμάτι σε μια βδομάδα…και ποτέ δεν είχα στόχο…να μπορώ να παίξω 2 μέτρα στα επόμενα 5 λεπτά.
Για εμένα, οι μικροί στόχοι είναι εκείνοι που πραγματικά αποδίδουν.
Τέλος, προσπαθώ κάθε φορά που ανοίγω την θήκη μου, ειδικά όταν έχω πολλά να μάθω και λίγο χρόνο στην διάθεσή μου, να ρωτάω τον εαυτό μου 2 πράγματα:
1, τι θα μελετήσω
2, για ποιό λόγο
Μελετώντας μικρά αποσπάσματα απο το ρεπερτόριο και όχι παίζοντας ολόκληρα κομμάτια, βρίσκω οτι μαθαίνω περισσότερα.Η μεγαλύτερη δυσκολία για εμένα είναι να μην έχω κακές ώρες μελέτης(όσω μπορώ) παρα μόνο καλές. Η μελέτη πριν την πρόβα θα είναι πάντα καλύτερη απο την μελέτη μετά.Επίσης,είναι προτιμότερο να μην μελετήσουμε καθόλου παρα να μελετήσουμε άσχημα ή έστω αδιάφορα.Σε αυτήν την περίπτωση οι ενοχές δεν θα έπρεπε να έχουν θέση στο κεφάλι μας. Αν δεν είμαστε σωματικά και ψυχολογικά στην σωστή κατάσταση, πρέπει να το γνωρίζουμε και να το αποφύγουμε.
Συμφωνώ επίσης οτι οι ώρες δεν είναι ο καλύτερος τρόπος να κρίνουμε το επίπεδο της μελέτης αν και σίγουρα, κανείς δεν έμαθε με 3 λεπτά την ημέρα.
(σε καμία περίπτωση δεν έχω καταφέρει όλα αυτά που γράφω, τουλάχιστον όχι μόνιμα και όχι όλα μαζί…:112:)

1 «Μου αρέσει»

Απ οτι φαινεται δεν ειναι τοσο σημαντικος ο χρονος μελετης(αφου καποιος με αγαπη και χρονο θα μελετα πολυ) αλλα ο τροπος μελετης, ή αλλιως το θεμα της μελετης. Θα ηθελα απο καποιον εμπειρο να βοηθησει οσον αφορα το θεμα μελετης. (πχ ασκησεις, τραγουδια, κ.α.) Τι ειναι απαραιτητο να κανει καποιος για να γινει καλυτερος? Τι θα πρεπει να μελετα?

Εγω προσφατα αρχισα να μελεταω, με την σωστη εννοια… Η μονη μου εξασκηση ηταν με το αυτι και να βγαζω τραγουδια και πανω σε αυτα να μελεταω, βρισκοντας και δρομους σιγα-σιγα. Βρηκα 2-3 τροπους εξασκησης περα απο δρομους (σκαλες, κλπ.) και καπως την ψαχνω τωρα…Παντως, εχουν κατα καιρους προταθει και βιβλια και δασκαλοι…

Κατα τα λεγομενα του δασκαλου μου οσον αφορα τον χρονο μελετης επιμενει οτι το λιγοτερο σαν αρχη θα πρεπει να αφιερωσω 2 ωρες καθημερινα διοτι αλλιως δεν προκειται να λυθουν πενα και δαχτυλα…Οσο περναει ο καιρος μου ειπε οτι θα χρειαστω περισσοτερες ωρες ακομη και πολυ βαρυτητα να δωσω στις ασκησεις και οτι τα τραγουδια οταν λυθει η πενα και τα δαχτυλα θα ειναι παιχνιδακι…

Για να γίνεις μπουζουξής α΄κατηγορίας, πρέπει όπου σταθείς κι όπου βρεθείς να σκέφτεσαι το μπουζούκι. Οταν γυρίζεις στο σπίτι, η πρώτη σου κίνηση θα είναι να πιάνεις το μπουζούκι και η τελευταία να το αφήνεις πάλι στη θέση του. Εγινα λίγο υπερβολικός για να τονίσω ότι αν δεν του δοθείς ολοκληρωτικά, δεν θα σου δώσει ποτέ όλα όσα μπορεί κι αντέχεις εσύ να πάρεις.

Αγαπητέ πενία συμφωνώ εν μέρει με την άποψη σου για να γίνει κάποιος επαγγελματίας μπουζουξής. Θεωρώ όμως πως είναι υπερβολή το όπου παέι και ότι κάνει το μυαλό στο μπουζούκι. Σαφώς θα πρέπει να δίνεται ολοκληρωτικά ώστε να γίνει καλός επαγγελματίας αλλά όχι και και ψυχαναγκασμός…

Φανταζομαι οτι θελει να τονισει το μερακι! Και εγω το εχω παθει πολλες φορες αυτο, να ειμαι στο δρομο να ακουω ενα τραγουδι και να μην βλεπω την ωρα να γυρισω σπιτι να το βγαλω στο μπουζουκι!

φίλε guvs όταν λες ότι πρόσφατα άρχισες να μελετάς σωστά τι εννοείς?

Τι έκανες λάθος και πλέον το κάνεις σωστά?

Απάντησε ο guvs, απλά να συμπληρώσω ότι δεν τίθεται θέμα ψυχαναγκασμού γιατί ενοείται ότι θέλεις και το σκέφτεσαι, νοιώθεις -ας το πούμε κι έτσι- μια γλυκιά ανησυχία πολλές φορές και λαχταράς να το πιάσεις στα χέρια σου. Είναι βασικό να το θέλεις με πάθος αυτό που κάνεις, για να έχεις το καλύτερο επιθυμητό αποτέλεσμα. Είναι λάθος προσέγγιση κατά τη γνώμη μου αν δει κάποιος το μπουζούκι σαν ενα απλό εργαλείο δουλειάς, βάλει ένα πρόγραμμα στον εαυτό του, π.χ. 3 ώρες μελέτη την ημέρα, άρα σε ένα χρόνο να έχει φτάσει στο τάδε επίπεδο. Δεν είναι έτσι. Είναι μουσικό όργανο και η σχέση μαζί του θα πρέπει να είναι διαρκής και αυθόρμητη, χωρίς ψυχαναγκασμούς. Οποιος νοιώθει ότι ψυχαναγκάζεται παίζοντας, μπορεί κάλιστα να πάει για ψάρεμα ( η τελευταία αυτή πρόταση είναι διασκευασμένη και κλεμμένη από πρόσφατο μήνυμα του Νίκου Πολίτη ).

Οτι η προπονηση που εκανα, το ζεσταμα, κλπ. δεν ηταν κατι συγκεκριμενο περα απο ταξιμια, καθως δεν εχω παει ποτε σε δασκαλο. Εκανα ό,τι μου ερχοταν, πραγμα που δεν ειναι απαραιτητα κακο, απλα δεν κανει την δουλεια της σωστης ασκησης. Υπαρχουν πολλοι τροποι, τεχνικες και μεθοδοι ζεσταματος και εξασκησης στο σπιτι… Και σιγουρα σε γλιτωνουν απο πολυ τζαμπα χρονο!

Α τότε αγαπητέ πενία συμφωνώ μαζί σου. Δε σας κρύβω ( αν και αρκετά μικρός) το έχω πάθει και εγώ. Άκουγα ένα τραγούδι και στο μυαλό μου εμφανίζονταν τα τάστα και οι συγχωρδίες. Με αρωγό το μεράκι όπως τονίστηκε, δεν επιτυγχάνεται τίποτα.Συγγνώμη για την μη σωστή κατανόηση των λεγομένων σου.

Ο πενίας έχει πιάσει το νόημα 100%. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου φίλε. Όπως σε όλα τα πράγματα στη ζωή, έτσι και στη μουσική εάν θέλεις να παίξεις Α κατηγορία πρέπει να δωθείς σ’αυτό που κάνεις με όλο σου το είναι. Πρέπει να πηγαίνεις σε μαγαζιά με ζωντανή μουσική και να τρελένεσαι που δεν έχεις το μπουζούκι σου. Πρέπει να φτάσεις σε σημείο να σε κυνηγάει το όργανο, όχι εσύ. Αυτό βέβαια δε γίνεται με κάποιο μαγικό κουμπάκι που το πατάς και καθάρισες. Έρχεται μέσα από τη διαρκή ενασχόληση και τη μελέτη έχοντας απαραίτητη προυπόθεση το μεράκι και την αγάπη που άμα δε τα έχεις θα το καταλάβεις. Μελέτη, μελέτη, σωστή μελέτη, τουλάχιστον 2 ώρες την ημέρα εάν θες…

Έτσι είναι ακριβώς αγαπητέ Νίκο όπως λέει και ο Ν. Τατασόπουλος το μπουζούκι πρέπει να γίνει μέρος του βραχίονα και με αρκετή μελέτη όλα είναι δυνατά. Αλλά πάντα με μεράκι, αγάπη και πολύ υπομονή και όχι απογοήτευση

1 «Μου αρέσει»