Ό,τι λέει ο τίτλος συμβαίνει δυστυχώς…
Έιναι όλα μια χαρά κουρδισμένες όλες οι χορδές μεμονωμένες τέλεια!
Στη ρε, λα και ντό όλα μια χαρά!
Η χοντρή φα όμως με τη λεπτή, ενώ μόνες τους βγάζουν ΦΑ καθαρό στο κουρδιστήρι στα 440Hz, όταν παίξουν μαζί ακούγονται σα ντενεκές :108:
Έχω μια υπόνοια ότι κάτι έγινε με τη βέργα που γύρισα λίγο τη βίδα προς τα αριστερά επειδή ταστάριζε ελάχιστα… Έφτιαξε το ταστάρισμα και έγινε αυτό…
Τι κάνουμε;;;
Δες προσεκτικά αυτα που λέει ο Κ Χαλιος και μετά κοίταξε αν υπάρχει το τύλιγμα στη μουργκάνα φα σε όλο το μήκος της, μπορεί να έχει σπάσει κάπου ,να έχει κοπεί και να ακουμπάει στην ψιλή Φα.Δες και τα αυλάκια στα κοκκαλάκια. Αν συμβαίνει κατι απο όλα αυτα άλλαξέ τις και τις δύο.
όταν κουρδίζουμε πέρα από το κούρδισμα των μεμονομένων χορδών πάντα ελέγχουμε και αν και οι δύο μαζί μας δίνουν την συχνότητα που θέλουμε…
πολλές φορές είτε λόγω υγρασίας, είτε λόγω αλλαγής μιας από τις δύο χορδές (καταστροφική κίνηση… πάντα τις αλλάζουμε ως ζευγάρι), είτε οποιουδήποτε άλλου λόγου (π.χ. σαν αυτό που ανέφερες) υπάρχει διαφορά όταν τις παίζουμε μαζί…
πολλές φορές η συχνότητα που μας δίνει το κουρδιστήρι (εάν δεν είναι πολύ υψηλής ποιότητας) δεν είναι απολύτως ακριβής… μπορεί η μία από τις δύο χορδές να θέλει λίγο παραπάνω ή λιγότερο κούρδισμα.
Δες αυτό που σου λέω και προσπάθησε να σου βγάζουν και οι δύο μαζί ΦΑ.
Επίσης έλεγξε μεμονωμένα εάν στο 12 τάστο, σου βγάζει ΦΑ οκτάβας.
Αυτό ακριβώς συνέβει όταν άλλαξα την χοντρή ΦΑ και άφησα την ψιλή από άλλο σετ χορδών. Φίλε dRain τσέκαρε πρώτα αυτό.
Κάτι λάθος έκανα σίγουρα όταν πείραξα την βεργα δε μπορεί…
Νταξ στο 12ο τάστο όλες παίζουνε σχεδόν #. ίσως πρέπει να παίξω με τον καβαλάρη
Και η λα βγαίνει κάπως μουντή τώρα που την ακούω.
Τεσπα μάλλον θέλει σετάρισμα, δεν εξηγείται αλλιώς
τώρα και να σου πω να πας πίσω τον καβαλάρη πάλι στην ουσία θα χαμηλώσει οπότε μπορεί πάλι να ταστάρει… το καλύτερο είναι να το πας στον κατεσκευαστή να στο ρυθμίσει…
Γι’ αυτό δεν γουστάρω βέργα μέσα στον μάνικα… μια μ@#$%^& και μισό είναι… είμαι της παραδοσιακής σχολής… άρχισε να ταστάρει… στον μάστορα (ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΜΑΣΤΟΡΑ… ΟΧΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΑΣΤΡΟΧΑΛΑΣΤΕΣ) για αλλαγή τάστων… τώρα που το γράφω μάλλον πρέπει να το πάω και εγώ… τα τάστα έφτασαν στο ξύλο της ταστιέρας… στο τέλος θα γίνει άταστο το όργανο…
Επίσης κάτι που ξεχνάνε μερικοί… δεν πρέπει να ελέγχουμε μόνο το 12ο τάστο αλλά και το 24ο. Μόνο εάν βγάζει σωστή νότα και το 24ο θεωρείται σωστά κουρδισμένο και ρυθμισμένο το όργανο… Τώρα, εάν, με ότι και να κάνουμε, δεν μπορεί να βγάλει σωστή νότα το 24ο τάστο τότε απλά το όργανο είναι για τον π@@#$%…
Η βέργα… μεγάλο ζήτημα! Σκέψου όμως ότι ταστάριζε, το στριψα, σταμάτησε. Εύκολα και γρήγορα!
Τώρα μάλλον κάτι έχω κάνει λάθος εγω στη ρύθμιση, γιατί:
Στο πρώτο τάστο έχω περίπου 1,5mm απόσταση από τις χορδές
Στο 12 περίπου 3,5 και στο 24 κάπου 4. Δεν το λες και λίγο… πριν ήταν πιο κάτω αισθητά!
Απόσταση από καβαλάρη σε κοκκαλάκι 66,6cm και από κοκκαλάκι σε 12ο, αλλά και από καβαλάρη σε 12ο έχω 33,3cm. Νομίζω είναι σωστές αποστάσεις!
Με λίγες προσπάθειες με τον καβαλάρη, όλες οι χορδες σκέτες βγαζουν καθαρα τις νότες, στο 12ο κάποιες καθαρά πάλι και κάποιες λίγο προς # και στο 24ο το ίδιο (αλλά με περισσότερες να πηγαίνουν προς #)
Νομίζω ότι δεν τον αποφεύγω τον Μάτσικα, εστω και αν ειναι μιας βδομάδας το όργανο…
Απόσταση από καβαλάρη σε κόκκαλο και σε 12ο τάστο (ή οποιοδήποτε άλλο τάστο) δε σημαίνει ΑΠΟΛΥΤΩΣ τίποτε.
1ον: Ανάμεσα στη χορδή, τον καβαλάρη και την ταστιέρα (ή τη νοητή της προέκταση) σχηματίζεται ένα ορθογώνιο τρίγωνο. Η μια πλευρά, του καβαλάρη, είναι βέβαια πολύ μικρή, όχι όμως μηδενική. Η χορδή είναι η υποτείνουσα. Η υποτείνουσα ποτέ δεν ισούται με τη μιά από τις άλλες δύο πλευρές. Συνεπώς αλλού είναι η μέση της ταστιέρας και αλλού της χορδής.
2ον: Μια χορδή με δεδομένο μήκος, πάχος, υλικό και τάση δίνει μια νότα Α. Αν το μήκος μειωθεί στο μισό ακριβώς και τα άλλα τρία μεγέθη μείνουν αναλλοίωτα, η χορδή δίνει τη νότα Α της επόμενης οκτάβας. Καλά μέχρις εδώ. Αλλά αυτά δεν μπορούν να γίνουν παρά μόνο σε εργαστηριακές συνθήκες.
Στην πράξη, όταν ζουπάς τη χορδή στο τάστο, την ξεχειλώνεις προσωρινά λιγάκι (αφού από το κόκκαλο μέχρι τον καβαλάρη διαγράφεται όχι μια ευθεία, που είναι η συντομότερη οδός, αλλά μια τεθλασμένη). Άρα, αν το 12ο τάστο είναι ακριβώς στη μέση, το ελεύθερο τμήμα της χορδής δεν είναι το μισό της ανοιχτής αλλά το μισό της λίγο μακρύτερης. Επιπλέον, το ξεχείλωμα σημαίνει και αύξηση της τάσης.
Είναι τραγικά περίπλοκο να υπολογίσεις μαθηματικά πού να βάλεις τον καβαλάρη ώστε η αύξηση της τάσης (που ψηλώνει τη νότα) μαζί με την αύξηση του μήκους (που χαμηλώνει τη νότα) να αλληλοεξισορροπούνται. Πολύ πιο απλό είναι, αφού πετάξεις το χάρακα στο δοχείο ανακύκλωσης, να βρεις με το αφτί τη θέση του καβαλάρη. Παίζεις στον αέρα την αρμονική της οκτάβας, και μετά πατητά την κανονική οκτάβα. Η αρμονική είναι ντε φάκτο σωστή. Αν η πατητή είναι ίδια, είσαι σωστός. Αν η πατητή είναι χαμηλότερη, πρέπει να μικρύνεις τη χορδή, δηλαδή να φέρεις πιο ψηλά (προς την κεφαλή) τον καβαλάρη. Και αν η πατητή είναι ψηλότερη, αντιστρόφως. Βέβαια αυτό θα σου αλλοιώσει το κούρδισμα, αλλά με λίγη υπομονή είναι αλάνθαστος τρόπος.
Αν δεν εμπιστεύεσαι το αφτί σου, βάλε ένα κουρδιστήρι που να μετράει συχνότητες.
Αν με όλα αυτά βρεις τη σωστή θέση για την οκτάβα και πάλι υπάρχουν άλλες νότες που φαλτσάρουν, τότε μάστορη.
Μα ίσα ίσα, επειδή είναι μιας εβδομάδας! Πήγαινέ το για ρύθμιση, και μέσα στους επόμενους λίγους μήνες να περιμένεις ότι θα ξαναχρειαστεί να το πας. Είναι το λεγόμενο στρώσιμο. Το φρέσκο όργανο δεν έχει κατασταλάξει στις τελικές του τάσεις. Μη θαρρείς ότι το χάλασες ή ότι ήταν μάπα όργανο (άλλο αν είναι μάπα για τυχόν άλλους λόγους που δε γνωρίζω, πάντως αυτό είναι φυσιολογικό να το κάνει).
καλά ρε συ… πείραξες μιας εβδομάδας όργανο;;;;; Στον Μάτσικα δεν σου είπαν ότι το πιο πιθανό είναι τον πρώτο καιρό να ταστάρει το όργανο…
όσο για αυτά που σου είπε ο pepe… εγώ θα στα κάνω πιο λαϊκά…
α) Κουρδίζεις το όργανο κανονικά με τον καβαλάρη στα 67cm (συνήθως τα όργανα είναι 67αρια) από το μικρό κόκκαλο.
β) Πατάς απειροελάχιστα το δάχτυλο (ίσα - ίσα να βγεί η νότα) στο 12ο Τάστο. Εάν είσαι κάτω από την συχνότητα μετακινείς τον καβαλάρη εμπρός αλλιώς προς τα πίσω.
γ) Αφού βρεις την ορθή θέση του καβαλάρη ώστε να σου δίνει την ακριβή συχνότητα στο 12ο τάστο, τόσο στην ΡΕ όσο και στην ΝΤΟ τότε με τον ίδιο τρόπο του (β) βλέπεις εάν στο 24ο παράγεται ακριβής συχνότητα ή αλλιωμένη… συνήθως μια πολύ μικρή παράκλιση από το κέντρο της συχνότητας, δεν έχει φάλτσο ακουστικό αποτέλεσμα (πολλοί ακούνε… λίγοι καταλαβαίνουν) αλλά δεν παύει να είναι πρόβλημα.
Εάν έχει μια σημαντική διαφορά (εγώ θα θεωρούσα τελείως φάλτσο το 1/3 του ημιτονίου). τότε μόνο ο μάστορας μπορεί (αν μπορεί) να επέμβει.
Βέβαια μπορείς να πετύχεις το τέλειο σετάρισμα και με αυξομείωση του κουρδίσματος σε συνδυασμό με την θέση του καβαλάρη… αλλά αυτό απαιτεί αρκετή εμπειρία… εάν την έχεις δοκίμασε το… αλλιώς τα 3 ανωτέρω βήματα είναι ο μπούσουλας για το σετάρισμα.
Εάν πάλι δεν είσαι βέβαιος ούτε για αυτά… αύριο κιόλας στον Μάτσικα να στο ρυθμίσουν
Προφανώς και δεν έχω την εμπειρία 
Έχω ήδη μετανιώσει που το πείραξα. Τώρα από δω και απο κει παίζει σχεδόν ανθρώπινα, αν εξαιρέσω τις χορδές που ψήλωσαν!
Θα πάω και θα στείλω τα αποτελέσματα της “εγχείρησης”
Σας ευχαριστώ όλους πάντως